Θα γίνει το πραιντ στην Πετρούπολη;

Η δεύτερη σε μέγεθος πόλη της Ρωσίας, η (Αγία) Πετρούπολη, θα οργανώσει το πρώτο γκει πραιντ στην ιστορία της στισ 26 Ιουνίου. Οι τοπικοί διοργανωτές έκαναν λόγο για "δικαίωμα στη συνάθροιση" και αποκάλεσαν την απαγόρευση που είχε εκδώσει στο παρελθόν στη Μόσχα ο τοπικός δήμαρχος "αντισυνταγματική". Μάλιστα, διεμήνυσαν πως οποιαδήποτε προσπάθεια απαγόρευσης από τις αρχές, θα αντιμετωπιστεί στα ρωσικά δικαστήρια αλλά και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. "Θα είμαστε στους δρόμους", δήλωσαν χαρακτηριστικά.

Στη Μόσχα, στις 25 Ιανουαρίου ο δήμαρχος της πόλης ψήφισε για μία ακόμη φορά φέτος να απαγορευτεί το πραιντ στη ρωσική πρωτεύουσα. "Επί σειρά ετών η Μόσχα δέχεται πιέσεις να διοργανώσει γκει πραιντ που δεν είναι τίποτε άλλο από σατανική πράξη. Το έχουμε απαγορεύσει στο παρελθόν και θα το απαγορεύσουμε και στο μέλλον. Και αυτό είναι αξίωμα. Και θα το πατάξουμε με όλα τα νόμιμα μέσα, δε χωράνε συζητήσεις για ανθρώπινα δικαιώματα σε αυτή την περίπτωση", δήλωσε ο δήμαρχος της Μόσχας.

Οι διοργανωτές του πραιντ της Μόσχας έχουν καταφύγει στα ευρωπαϊκά δικαστήρια τόσο κατά της απόφασης όσο και κατά της βίας που τους ασκήθηκε από αστυνομικές δυνάμεις κατά την προσπάθεια να διοργανώσουν το πραιντ. Δεν έχει εκδοθεί κάποια απόφαση ακόμα.

http://www.gaypatras.gr/component/content/article/590-2010-02-18-21-15-30

«Αν δεν τα βρίσκεις στο σεξ, τέλεια να είναι όλα τα άλλα...»

Στο διαμέρισμά του στα Πατήσια όλα είναι όμορφα και τακτοποιημένα. Μόνο οι γλάστρες στα μπαλκόνια έχουν πέσει από τον πρωινό αέρα. Διπλό κρεβάτι αλλά πουθενά γυναίκα. Δύο άντρες που φιλιούνται είναι καρφιτσωμένοι στην πόρτα. Ο Γιώργος Μαρνελάκης εδώ και τρία χρόνια διδάσκει για το φύλο και τη σεξουαλικότητα στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και στο Μεταπτυχιακό της Αθήνας. Το δικό του φύλο το αποφάσισε οριστικά ο ίδιος όταν ήταν 18 χρονών και πήρε το καράβι για την Αθήνα.

Πάντα ήσουν ομοφυλόφιλος; Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, ναι. Αν και μου πήρε κάποιο χρόνο να το παραδεχτώ. Όταν έφυγα από την Κρήτη και ήρθα στην Αθήνα έκανα το καθοριστικό βήμα.

Σχέσεις με γυναίκες δεν πρόλαβες να έχεις; Υπήρχε ένας πειραματισμός, όταν ήμουν έφηβος, αλλά... ουσιαστικά όχι.

Οι γονείς σου πώς το αντιμετωπίζουν; Κοιτάνε αλλού. Δηλαδή δεν είδα, δεν ά κουσα, δεν ξέρω, δεν...

Το θεωρούν ακόμα μια νεανική τρέλα; Δεν ξέρω πώς ακριβώς το έχουν στο μυαλό τους. Ίσως ως μια φάση που θα περάσει. Ίσως δεν ταιριάζει στην εικόνα που έχουν για μένα.

Οι γονείς του φίλου σου το ξέρουν; Ναι, τώρα ξέρουν. Το έχουν δεχτεί πιο ομαλά απ΄ ό,τι οι δικοί μου γονείς.

Πιστεύεις στους εφήμερους έρωτες ή στις σταθερές σχέσεις; Τα τελευταία 5 χρόνια έχω σταθερή σχέση, αλλά είναι ανοιχτή σχέση. Δηλαδή είναι επιτρεπτό και σ΄ εμένα και στον φίλο μου να κάνουμε και φάσεις. Της μιας νύχτας,ας πούμε. Και της μιας νύχτας.

Υπάρχουν ρόλοι σε ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι; Υπάρχουν περιπτώσεις που ο καθένας έχει έναν σταθερό ρόλο και υπάρχουν και σχέσεις όπου εναλλάσσονται συνεχώς οι ρόλοι. Ή άλλες φορές ένα άτομο έχει διαφορετικούς ρόλους ανάλογα με το ποιον έχει απέναντί του.

Πώς το ονομάζεις αυτό που ζεις;Αγάπη; Έρωτα; Εγώ νομίζω ότι έχω φτάσει στην αγάπη. Δηλαδή, ακόμα και αν φύγει ο έρωτας, ακόμα και αν χωρίσω με τον φίλο μου, θα τον αγαπώ για πάντα.

Το σεξ είναι το καθοριστικότερο στη σχέση σας; Αν δεν τα βρίσκεις στο σεξ, τέλεια να είναι όλα τα άλλα, τελείωσε.

Αν επιτραπεί ο γάμος των ομοφυλοφίλων, θα παντρευτείς; Δεν έχω κανέναν ιδιαίτερο λόγο να παντρευτώ, αλλά αν πάθει κάτι ο φίλος μου, θα ήθελα να μπορώ να τον επισκεφτώ στο νοσοκομείο. Ή θα θέλαμε να μπορούσαμε να διαχειριστούμε από κοινού την όποια περιουσία... Για τέτοια πρακτικά πράγματα, μόνο γι΄ αυτά, θα έμπαινα στη διαδικασία να το σκεφτώ.

Οι φοιτητές σου,φαντάζομαι,ξέρουν πως είσαι ομοφυλόφιλος. Δεν έχω μπει ποτέ μέσα και να πω «Καλημέρα σας, είμαι ομοφυλόφιλος», αλλά δεν έχω κάνει και καμία κίνηση να το κρύψω. Νομίζω όμως ότι αν κάποιος ενδιαφέρεται να μάθει αυτή την πληροφορία, το πιάνει σχετικά εύκολα.

Έχεις αντιμετωπίσει προβλήματα; Θα έλεγα πως όχι. Υποθέτω ότι πίσω από την πλάτη μου λέγονται διάφορα. Εγώ βέβαια δεν παρουσιάζω καμία προκλητική εικόνα ώστε να υπάρξουν ακραίες αντιδράσεις.

Θα άλλαζες κάτι στην κοινωνία; Αν θα άφηνα κάτι όρθιο πρέπει να με ρωτήσεις, όχι αν θα άλλαζα κάτι. Έτσι δεν είναι;

Πηγή: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4560389

Βοήθησα τον γκέι σύντροφό μου να πεθάνει

Της Σοφία Κατσαρέλη

«Μάλλον έφτασε η στιγμή να εξομολογηθώ ένα μυστικό, που κράτησα για πάρα πολύ καιρό.. Κάποτε.. σκότωσα κάποιον», ομολογεί ο Ray Gosling, δημοσιογράφος του BBC, σε video, στο οποίο παραδέχεται πως βοήθησε τον πάσχοντα από Aids σύντροφό του να φύγει από τη ζωή.
«Ήταν ένας νέος άνδρας.. ο σύντροφός μου», λέει ο 70χρονος σήμερα Gosling, ο οποίος προέβη στην αποκάλυψη του μυστικού του στο πλαίσιο ντοκιμαντέρ, με τίτλο «Inside Out», που προβάλλεται στη Βρετανία.

«Στο νοσοκομείο μου είπαν ότι δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα άλλο. Κι εκείνος υπέφερε από αφόρητους πόνους, καθώς έπασχε από Aids. Ζήτησα από το γιατρό να με αφήσει για λίγο μαζί του.. Μόλις βγήκε από το δωμάτιο, πήρα ένα μαξιλάρι και το τοποθέτησα στο πρόσωπό του μέχρι που πέθανε..
Λίγο μετά επέστρεψε ο γιατρός, τον είδε και μου είπε ‘Έφυγε’.. Έτσι απλά.. Και τίποτα δεν ειπώθηκε γι’ αυτό από τότε ξανά», ομολογεί στο video ντοκουμέντο ο Gosling.

Σημειώνεται πως η «υποβοηθούμενη αυτοκτονία» ή ευθανασία εξακολουθεί να θεωρείται εγκληματική πράξη, σύμφωνα με τη νομοθεσία του Ηνωμένου Βασιλείου, ωστόσο, εξετάζεται ο διαχωρισμός των περιπτώσεων, ώστε άλλοτε να διώκεται και άλλοτε όχι εκείνος, που βοήθησε κάποιον να φύγει από τη ζωή.

Δείτε το Video στη διεύθυνση :
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/8517008.stm

Ενας άντρας μόνος - Α Single Man

ΚΡΙΤΙΚΗ: ΝΙΝΟΣ ΦΕΝΕΚ ΜΙΚΕΛΙΔΗΣ

Α Single Man. ΗΠΑ, 2009. Σκηνοθεσία: Τομ Φορντ. Σενάριο: Τομ Φορντ, Ντέιβιντ Σκέαρς, από μυθ. Κρίστοφερ Ισεργουντ. Ηθοποιοί: Κόλιν Φερθ, Τζουλιάν Μουρ, Μάθιου Γκουντ, Νίκολας Χουλτ. 99'

Η απώλεια και η θλίψη είναι στο επίκεντρο του δράματος αυτού με τον Κόλιν Φερθ -υποψήφιο για το Οσκαρ- να δίνει με δύναμη το πορτρέτο ενός μεσήλικα ομοφυλόφιλου που, μετά τον θάνατο του νεαρού εραστή του, προσπαθεί να βρει ένα λόγο να συνεχίσει τη ζωή του.
Το ψυχολογικό πορτρέτο του Τζορτζ (Κόλιν Φερθ), ενός μεσήλικα ομοφυλόφιλου καθηγητή που χάνει σε αυτοκινητικό δυστύχημα τον πιο νέο απ' αυτόν εραστή του και σκέφτεται να αυτοκτονήσει, καταγράφει ο γνωστός σχεδιαστής μόδας Τομ Φορντ στην πρώτη του αυτή ταινία, βασισμένη σ' ένα μυθιστόρημα του Βρετανού γκέι συγγραφέα Κρίστοφερ Ισεργουντ.

Ο Τζορτζ είναι ένας μοναχικός Βρετανός καθηγητής, που διδάσκει σε κολέγιο στο Λος Αντζελες. Τη σχέση του με τον εραστή του, Τζιμ (Μάθιου Γκουντ), την παρακολουθούμε μέσα από ενδιάμεσα φλας-μπακ, ενώ βλέπουμε τον Τζορτζ να περνάει την πρώτη του μέρα, μετά τον θάνατο του Τζιμ, στο κολέγιο και αργότερα να επισκέπτεται τη στενή φίλη και απελπισμένη από τη ζωή της, όπως κι αυτός, Βρετανίδα Τσάρλι (μια πολύ καλή Τζουλιάν Μουρ).

Πρόκειται για ένα είδος εσωτερικού δράματος με κύρια θέματα την απώλεια και τη θλίψη, που ο Φορντ καταφέρνει να δώσει μέσα από ωραίες εικαστικά σκηνές, όπου κυριαρχούν οι σιωπές, οι μεταφορές, οι υπαινιγμοί, οι λεπτές αποχρώσεις και τα έμμεσα σχόλια -βρισκόμαστε στο 1962, περίοδο των σοβιετικών πυραύλων στην Κούβα και της κρίσης που ακολούθησε. Τα στοιχεία αυτά δημιουργούν μιαν ατμόσφαιρα τσεχοφική, που τονίζεται ακόμη περισσότερο με την πράγματι έξοχη ερμηνεία του Κόλιν Φερθ, η οποία καταφέρνει να καλύψει μερικές από τις αδυναμίες της σκηνοθεσίας. Ο Τζορτζ που σκιαγραφεί έχει το βάθος, την εσωτερικότητα, μαζί και τη θλίψη και την αγωνία του μοναχικού, απελπισμένου ανθρώπου (φτάνει να δείτε τη σκηνή που η οικογένεια του εραστή του δεν τον αφήνει να παραστεί στην κηδεία), καταφέρνοντας να μας παρασύρει στο δράμα του και να μας συγκινήσει.

Πηγή: Ελευθεροτυπία

Ουγκάντα: Κληρικός έδειξε gay πορνογραφική ταινία

Ένας κληρικός στην Ουγκάντα, που τάσσεται κατά των ομοφυλόφιλων, προέβαλε μια ομοφυλόφιλη πορνογραφική ταινία στην εκκλησία του, σε μια προσπάθεια να κερδίσει υποστήριξη για τους προτεινόμενους αντι-ομοφυλοφιλικούς νόμους.«Είμαστε στην διαδικασία της νομοθεσίας και θα πρέπει να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας για το τι κάνουν οι ομοφυλόφιλοι,» δήλωσε στο BBC ο πάστορας Μάρτιν Σέμπα.Οι ακτιβιστικές για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων είπαν ότι ο πάστορας «χρήζει ιατρικής βοήθειας».

Το νομοσχέδιο για τους ομοφυλόφιλους, το οποίο προτείνει την θανατική ποινή για ορισμένα γκέι άτομα, έχει προκαλέσει οργή σε ολόκληρο τον κόσμο.Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα, περιέγραψε το νομοσχέδιο «απεχθές». Η ομοφυλοφιλία θεωρείται ήδη αδίκημα στην Ουγκάντα και τιμωρείται με φυλάκιση.Αλλά οι υποστηρικτές του νομοσχεδίου, συμπεριλαμβανομένου και του πάστορα, θέλουν η τιμωρία να γίνει πιο σκληρή.«Στην Αφρική, αυτό που κάνεις στην τουαλέτα σου επηρεάζει την γενιά μας, επηρεάζει τη φυλή μας, επηρεάζει το έθνος μας» είπε στο BBC.Έδειξε την ταινία σε 300 ανθρώπους στην εκκλησία.Ο πάστορας είχε προγραμματίσει μια πορεία στην πρωτεύουσα Καμπάλα, αλλά για την ασφάλεια των πολιτών αναγκάστηκε να την ακυρώσει.

Πηγή: http://www.thebest.gr/news/index/viewStory/9680

Μέχρι χθες, οι Γάλλοι γκέι ήταν «τρελοί»

Το γαλλικό κράτος έπαψε να θεωρεί την ομοφυλοφιλία ψυχική διαταραχή, αφού διεγράφη, με απόφαση που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της κυβερνήσεως, από τον κατάλογο των ψυχιατρικών παθήσεων.

Το σχετικό διάταγμα του γαλλικού υπουργείου Υγείας καταργεί την αναφορά στην ομοφυλοφίλία από άρθρο του κώδικα κοινωνικής ασφάλειας για τις μακρόχρονες ψυχιατρικές παθήσεις. Πρόκειται για την υλοποίηση δέσμευσης της υπουργού Υγείας, Ροσελίν Μπασελό, στην οποία είχε προβεί στις 16 Μαΐου του 2009, παραμονή της Παγκόσμιας Ημέρας κατά της φοβίας προς τους ομοφυλόφιλους και τους τρανσέξουαλ.

Χιλιάδες προσωπικότητες από τον πολιτικό και επιστημονικό κόσμο της Γαλλάις υπέγραψαν κείμενο, με το οποίο ζητούσαν από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας να μην θεωρείται, πλέον, η ομοφυλοφιλία νοητική διαταραχή.

Πηγή: Ελευθεροτυπία

Ολυμπιονίκης σε αγώνες ομοφυλόφιλων

Ο χρυσός Ολυμπιονίκης των καταδύσεων από βατήρα 10μ., Μάθιου Μίτσαμ, ανακοίνωσε ότι θα αγωνιστεί στους Παγκόσμους Αγώνες ομοφυλόφιλων (Gay Games), που θα διεξαχθούν στην Κολονία.

Ο Μίτσαμ είχε δηλώσει ανοιχτά ότι είναι γκέι μετά την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Πεκίνου, ενώ είχε ανακυρηχθεί κορυφαίος αθλητής της χρονιάς στην Αυστραλία. Αξίζει να σημειωθεί ότι Μίτσαμ έγινε και... γραμματόσημο στην χώρα του.

"Είμαι πολύ χαρούμενος που θα συμμετάσχω σε ένα τόσο σημαντικό γεγονός. Μια τέτοια διοργάνωση συγκεντρώνει όλες τους ομοφυλόφιλους του κόσμου, σε γήπεδα, σε πισίνες, σε στίβους. Με τη συμμετοχή μας σε τέτοιες διοργανώσεις δείχνουμε ότι δεν είμαστε όπως μας παρουσιάζουν μερικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης", τόνισε χαρακτηριστικά ο Μίτσαμ.

Πηγή: http://www.sport.gr/default.asp?pid=4&aid=59048

Δέκα μύθοι και αλήθειες για το σεξ

Οι μύθοι καταδυναστεύουν τη σεξουαλική ζωή μας και συχνά προκαλούν σοβαρά προβλήματα.
«Πολλές επιστημονικές μελέτες έχουν καταγράψει ότι η έλλειψη ενημέρωσης για τα θέματα της σεξουαλικότητας είναι το σημαντικότερο αίτιο για τη δημιουργία και τη διατήρηση μύθων για το σεξ», επισημαίνει η ψυχολόγος υγείας, ειδικευμένη σε θέματα σχέσεων και σεξουαλικών δυσλειτουργιών και επιστημονική συνεργάτις του Κέντρου Σεξουαλικής και Αναπαραγωγικής Υγείας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Εύη Κυράνα.«Μάλιστα αυτοί οι μύθοι οδηγούν κάποιες-ους ανθρώπους είτε σε αποφυγή σεξουαλικής ζωής είτε σε ενοχές, ακόμη και στην εμφάνιση σεξουαλικών προβλημάτων».

1. Η φυσιολογική συχνότητα των σεξουαλικών επαφών είναι δύο φορές την εβδομάδα

«Η επιθυμία για ερωτική συνεύρεση ποικίλλει από άτομο σε άτομο και καθορίζεται από την ερωτική επιθυμία, την συντρόφισα-ο, αλλά κυρίως από τις συνθήκες της καθημερινότητας», εξηγεί η κ. Κυράνα. «Ας αναλογιστούμε τη σεξουαλική μας ζωή την περίοδο των διακοπών και θα καταλάβουμε. Δεν υπάρχει κανόνας, πολύ δε περισσότερο "φυσιολογικό"».

Επίσης, πολλές φορές υπάρχουν διαφορές στη συχνότητα επιθυμίας σεξ στα δύο μέλη ενός ζευγαριού. «Αυτό μπορεί να φέρει κάποια δυσκολία στο ζευγάρι, αλλά σημασία έχει να μπορεί να ευχαριστιέται το σεξ. Για τη συχνότητα, ας βρίσκουν μια λύση που ικανοποιεί και τις-τους δύο», συνιστά η κ. Κυράνα.

[...]

3. Ο αυνανισμός είναι ανδρική συνήθεια

Μία από τις μεγαλύτερες μελέτες έδειξε πως άνω του 40% των γυναικών και 60% των ανδρών αυνανίστηκαν τον τελευταίο χρόνο. Όταν το δείγμα περιορίστηκε σε άτομα που συζούσαν και είχαν σταθερή σχέση, τα ποσοστά ήταν ακόμη μεγαλύτερα: 45% των γυναικών και 85% των ανδρών.

«Η αυτοϊκανοποίηση είναι φυσιολογική συμπεριφορά», λέει η κ. Κυράνα. «Επίσης, η δοξασία ότι ο αυνανισμός είναι επιβλαβής για την υγεία έχει καταρριφθεί εδώ και πολλά χρόνια. Φαίνεται ότι οι γυναίκες μετά την τρίτη δεκαετία, ενώ οι άνδρες αυνανίζονται συχνότερα στις νεώτερες ηλικίες»

.4. Τα σεξουαλικά προβλήματα εμφανίζονται πιο συχνά στις γυναίκες

Τα σύγχρονα επιδημιολογικά δεδομένα δείχνουν ότι τα σεξουαλικά προβλήματα είναι πιο συχνά στις γυναίκες από ό,τι στους άνδρες. Απλώς, στον άνδρα τα σεξουαλικά προβλήματα (π.χ., αδυναμία στύσης ή πρόωρη εκσπερμάτιση) δεν κρύβονται εύκολα.

Ανεξαρτήτως ηλικίας, 40%-50% των γυναικών, σε σχέση με 20%-30% των ανδρών, αντιμετωπίζουν τουλάχιστον μία έντονη σεξουαλική δυσλειτουργία. Οι σεξουαλικές δυσλειτουργίες συνδέονται με την ηλικία αφού όλα τα οργανικά αίτια σε γυναίκες και άνδρες είναι απότοκα οργανικών παθήσεων των αγγείων, των νεύρων και των ορμονών. Τα ψυχογενή αίτια όμως είναι συχνά σε όλες τις ηλικίες.

5. Μετά την ηλικία των 60, δεν υπάρχει σεξουαλική ικανοποίηση

Πρόσφατη μελέτη σε μεγάλο δείγμα στον ελληνικό πληθυσμό έδειξε πως 64% των γυναικών και 60% των ανδρών ηλικίας 60-80 ετών είναι ικανοποιημένες από τη σεξουαλική λειτουργία τες. Μελέτες από τον διεθνή χώρο δείχνουν πως παρότι η σεξουαλική δραστηριότητα μειώνεται με την ηλικία, η σεξουαλική ικανοποίηση παραμένει υψηλή.

«Δεν υπάρχει όριο ηλικίας στο σεξ», τονίζει η κ. Κυράνα. «Βέβαια, οι προτεραιότητες αλλάζουν με την πάροδο της ηλικίας καθώς και η διαθεσιμότητα συντρόφισας-ου. Οι γυναίκες ζουν περισσότερο από τους άνδρες και η απώλεια της συντρόφισας-ου φαίνεται ως το πιο κοινό αίτιο διακοπής της σεξουαλικής ζωής. Μελέτες δείχνουν ότι οι άνθρωποι που είχαν έντονη σεξουαλική ζωή ως νέες-οι, θα διατηρήσουν τη σεξουαλική τους ζωή και στην τρίτη ηλικία».

6. Ο άνδρας πρέπει να φέρνει την γυναίκα σε οργασμό κάθε που φορά που κάνουν σεξ

«Ο άνδρας μπορεί μέσω σεξουαλικών πρακτικών και της σχέσης του με τη γυναίκα να συμβάλλει στην ευχαρίστησή της, αλλά δεν έχει τον απόλυτο έλεγχο της κατάστασης», λέει η κ. Κυράνα. «Σημαντικό ρόλο στην ευχαρίστηση της γυναίκας έχει και η ίδια, π.χ. πόσο χαλαρή και ξεκούραστη είναι, πόσο γνωρίζει τι της αρέσει και πόσο άνετα νιώθει να το δείξει στον σύντροφο της, αν κάνει σεξουαλικές σκέψεις κ.ά. Κάθε άνθρωπος, ανεξαρτήτως φύλου, επηρεάζει την ατομική της ευχαρίστηση καθώς και της συντρόφισάς-ου της»

.Η επίμονη προσπάθεια επίτευξης οργασμού και η επικέντρωση σε αυτόν μπορεί να μειώσει την ευχαρίστηση και των δύο συντρόφων, ακόμα και να καταστρέψει τη σεξουαλική σχέση. Βέβαια, μπορεί να κρύβονται και προβλήματα, με πιο συχνό αυτό της πρόωρης εκσπερμάτισης. Οι περισσότεροι άνδρες φθάνουν σε οργασμό μέσα σε 3-10 λεπτά.

7. Η γέννηση του παιδιού συμβάλλει στην επιτυχία μιας σχέσης

Μελέτη σε ζευγάρια που απέκτησαν το πρώτο τους παιδί έδειξε πως 8 μήνες μετά τον ερχομό του παιδιού, 50% ανέφερε πως η σεξουαλική του ζωή είναι «κακή» ή «όχι πολύ καλή» και το ένα στα πέντε ήθελε βοήθεια γι' αυτό. Επίσης, το ποσοστό όσων αξιολόγησαν την ποιότητα της σχέσης τους ως «κακή» ή «όχι πολύ καλή» αυξήθηκε, από 1% πριν από τη γέννα, σε 20% 8 μήνες μετά. «Τα νέα ζευγάρια πρέπει να προστατεύσουν την προσωπική τους σχέση, εξασφαλίζοντας λίγο χρόνο γι' αυτή», συμβουλεύει η κ. Κυράνα.

Ακόμη και η προσπάθεια για σύλληψη μπορεί να προκαλέσει σεξουαλικά προβλήματα. Η γυναίκα μπορεί να ενδιαφέρεται για σεξ μόνο τις γόνιμες ημέρες, ενώ ο άνδρας να καλείται να εκτελέσει το καθήκον του συγκεκριμένη ημέρα και ώρα, με πιθανό αποτέλεσμα μια ψυχογενή σεξουαλική δυσλειτουργία.

8. Οι άνδρες είναι πάντα έτοιμοι για σεξ

Πολλοί άνδρες πιστεύουν πως μπροστά σε μια ελκυστική γυναίκα, πρέπει πάντα να είναι σε θέση να έχουν στύση. «Αυτό δεν είναι αλήθεια», λέει η κ. Κυράνα. «Π.χ., μπορεί ο άνδρας να αισθάνεται κόπωση, μπορεί να επιθυμεί να αναπτύξει πρώτα οικειότητα και συναισθηματική σχέση με τη γυναίκα, μπορεί να μην επιθυμεί να απιστήσει, να έχει ενοχές ή να μην του αρέσουν οι συγκυρίες κ.ά.».

Επίσης, συμβαίνει συχνά να προκαλείται στύση, αλλά να χάνεται κατά τη διείσδυση ή κατά τη διάρκεια της επαφής, πριν από την ολοκλήρωση. «Πολλά μπορεί να συμβαίνουν: δεν είχε αρκετή επιθυμία, είχε άγχος να εντυπωσιάσει την γυναίκα ή απλώς επέδρασαν τυχαίοι λόγοι», λέει. «Μάλιστα, πρόσφατη μελέτη έδειξε πως οι άνδρες που πιστεύουν ότι "πρέπει" πάντα να είναι έτοιμοι είχαν μεγαλύτερα ποσοστά εμφάνισης προβλημάτων στύσης, συγκριτικά με εκείνους που δεν είχαν αυτή την πεποίθηση».

9. Οι άνδρες έλκονται από την όμορφη εξωτερική εμφάνιση, ενώ οι γυναίκες από τις οικονομικές δυνατότητες

Σειρά μελετών σε πολλές χώρες του κόσμου έδειξε πως η ελκυστική εξωτερική εμφάνιση είναι σημαντική και για τα δύο φύλα, αλλά οι οι γυναίκες τη θεωρούν λιγότερο σημαντικότερη από ό,τι οι άνδρες. Επίσης, έχει καταδειχθεί ότι τα σωματικά χαρακτηριστικά που έλκουν είναι κοινά για όλους τους λαούς και στις πέντε ηπείρους. Όσον αφορά τις οικονομικές δυνατότητες της συντρόφισας-ου, η ίδια σειρά μελετών έδειξε ότι θεωρούνται περισσότερο σημαντικές για τις γυναίκες από ό,τι για τους άνδρες. Αυτό συνδέεται με την επιθυμία της γυναίκας να εξασφαλίσει την επιβίωση των παιδιών της.

[...]

Συμβουλές για να τονώσετε τη σεξουαλικής σας ζωή

1. Να κάνετε αεροβική άσκηση 30 λεπτά την ημέρα, 5 φορές την εβομάδα

2. Να δινετε έμφαση στην ισορροπημένη διατροφή

3. Να κόψετε ή να μειώσετε το κάπνισμα

4. Να μην κάνετε κατάχρηση αλκοόλ

5. Να έχετε φυσιολογική πίεση, σάκχαρο και χοληστερίνη

6. Να θεραπεύσετε τυχόν κατάθλιψη, ορμονικές παθήσεις ή παθήσεις θυρεοειδούς.

7. Να αφιερώνετε λίγη ώρα την ημέρα σε χαλάρωση.

8. Να αλλάζετε συχνά τη ρουτίνα στο σεξ (την ώρα, τον τόπο ή τον τρόπο).

9. Να ζητάτε ιατρική βοήθεια εάν υπάρχει πρόβλημα που επιμένει.
Πηγή: Κλινική Μάγιο, ΗΠΑ.
Πληροφορίες: Ανώνυμη Γραμμή Επικοινωνίας Κέντρου Σεξουαλικής & Αναπαραγωγικής Υγείας Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης 2310-99 90 99 (εργάσιμες ημέρες, 9 π.μ.-5 μ.μ.)
Το άρθρο το βρήκαμε στι 20.1.10 στην εφημερίδα τα Νέα στην http://ygeia.tanea.gr/default.asp?pid=8&ct=9&articleID=8793&la=1

Λεσβίες γονείς είναι εξ’ ίσου καλές - εάν όχι καλύτερες - από τις-τους ετερό γονείς!

Η μελέτη λέει ότι οι λεσβίες γονείς είναι εξ’ ίσου καλές - εάν όχι καλύτερες - από τις-τους ετερό γονείς!
Υπάρχει μια διαδεδομένη εικασία-υπόθεση γύρω από την ανάγκη ενός παιδιού να ανατρέφεται και από μια μητέρα και από έναν πατέρα. Χρησιμοποιήθηκε στην δίκη της Πρότασης 8 της California, στα επιχειρήματα εναντίον του κράτος που επέτρεψε το ΛεΠΑΤ γάμο, καθώς επίσης και για να υποστηρίξει την απαγόρευση παιδοθεσίας από ΛεΠΑΤ ζευγάρια.Το Εφετείο της Νέας Υόρκης αποφάνθηκε κατά του ΛεΠΑΤ γάμου την 2006, και ανακάλυψε πως «το νομοθετικό σώμα θα μπορούσε να θεωρήσει ορθο-λογικώς ότι αυτό είναι καλύτερο, άλλα πράγματα είναι ισότητα, για τα παιδιά να μεγαλώνουν και με μια μητέρα και με έναν πατέρα. Η διαίσθηση και η εμπειρία δείχνουν ότι ένα παιδί ωφελείται από το να βλέπει, καθημερινώς, πρότυπα διαβίωσης μιας γυναίκας και ενός άνδρα» (Δικαστής Robert Smith στο Hernandez v. Robles, 2006).Υπάρχει οποιοδήποτε είδος σύνδεσης αυτών των ορθολογικών θεωρήσεων στις επιστημονικές μελέτες και τα συμπεράσματα; Αν ναι, μέχρι ποιό σημείο;

Το τεύχος Φεβρουαρίου του περιοδικού «Γάμος και Οικογένεια» σε κεντρικό άρθρο έθεσε αυτήν την ερώτηση. Σύμφωνα με τη «The Sexual Continiuum»- σεξουαλική συνέχεια, η Δρ Biblarz και η Δρ Stacey του πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης επέκτειναν τις προηγούμενες μελέτες και την εργασία τες για το φύλο και την οικογένεια, και «αναλύοντας σχετικές μελέτες για την γονεϊκότητα, συμπεριλαμβανομένων των διαθέσιμων ερευνών για τις οικογένειες μόνων-μητέρων και μόνων-πατέρων, τις λεσβίες και γκέι γονείς. Η επανεξέταση τες περιέλαβε 30 μελέτες που σύγκριναν τις δύο μητέρες των λεσβιακών ζευγαριών με τα ετερό ζευγάρια, ένα γκέι ζευγάρι συγκρινόμενο με τα ετερό ζευγάρια, και δύο λεσβιακά ζευγάρια συγκρινόμενα με τα γκέι ζευγάρια. Επανεξέτασαν επίσης 48 μελέτες μόνης γυναίκας γονέα ή μόνου άνδρα γονέα».Οι ερευνήτιρες δεν βρήκαν οποιαδήποτε στοιχεία της δυνατότητας γονεϊκότητας που να βασίζονται στο φύλο, με μόνη «εξαίρεση της δυνατότητα παραγωγής γάλακτος», και σημείωσαν ότι πολύ ελάχιστα σχετίζεται το φύλο της γονέα, δεν έχει καμιά σημασία στην ψυχολογική προσαρμογή-ισοροπία και την κοινωνική επιτυχία του παιδιού. Στην πραγματικότητα, ανακάλυψαν πολύ μεγαλύτερο αριθμό ομοιοτήτων από ότι διαφορές μεταξύ των παιδιών των λεσβιών και ετερό γονέων.

Η «The Sexual Continiuum» εξηγεί «κατά μέσον όρο, δύο μητέρες έτειναν να παίζουν με τα παιδιά τους περισσότερο, ήταν λιγότερο πιθανό να χρησιμοποιήσουν τη σωματική πειθαρχία-τιμωρία, και ήταν λιγότερο πιθανό να αναθρέψουν τα παιδιά με σοβινιστική συμπεριφορά». Οι μελέτες για τις γκέι οικογένειες είναι ακόμα περιορισμένες.Όπως οι ερευνήτριες γράφουν: «Η έρευνα κοινωνικής επιστημής που αναφέρεται συνήθως δεν απαντά πραγματικώς στις ερωτήσεις εάν τα παιδιά χρειάζονται ή όχι και μια μητέρα και έναν πατέρα στο σπίτι. Αντ' αυτού οι υπερασπίστριες-ες αναφέρουν γενικώς την έρευνα που συγκρίνει [δύο ετερό γονείς] οικογένειες με τις μόνες-ους γονείς, συγχέοντας-συγχωνεύοντας κατά συνέπεια τον αριθμό με το φύλο των γονέων».

Το Εφετείο ήταν μερικώς σωστό δεδομένου ότι υπάρχει ένα όφελος για τα παιδιά με διάφορους τρόπους που προέρχεται από την περιουσία-πλούτο (των δύο γονέων έναντι της μίας) ως αποτέλεσμα του να έχει δύο γονείς. Εντούτοις, η διαίσθησή τους ήταν ανακριβής πιστεύοντας ότι μια από τις-τους γονείς έπρεπε να είναι μητέρα και άλλος πατέρας(ετερό δηλαδή οικογένεια).Μπορούμε μόνο να ελπίσουμε ότι η Καλιφόρνια, και άλλα κράτη στο μέλλον θα ξαναφέρουν στην επιφάνεια αυτό το ζήτημα, θα κινηθούν όπως αποφάσισε το Ανώτατο Δικαστήριο Αϊόβα και θα βασίσουν τις αποφάσεις τους σε επιστημονικά δεδομένα σε αντιδιαστολή με τη διαίσθηση.

http://lesbianbimafia.blogspot.com/2010/02/blog-post_466.html

«Δεν έχει σημασία αν οι γονείς είναι λεσβίες»

Στην ταινία «Τhe kids are all right» η Τζούλιαν Μουρ και η Ανέτ Μπένινγκ είναι all right.

Και lesbians. Μανάδες αμφότερες με δυο παιδιά παρακαλώ προερχόμενα από σπέρμα του δωρητή Μαρκ Ράφαλο.Δύο πράγματα λάτρεψα σ΄ αυτήν τη μελαγχολική κομεντί. Το πρώτο η Ανέτ Μπένινγκ. Δείχνει τις ρυτίδες της. Του λαιμού.Με κοντό μαλλί a l garcon. Το δεύτερο ο Μαρκ Ράφαλο. Της βιολογικής γαστρονομίας. Υπάρχει και ένα τρίτο. Το σημαντικότερο. Η ερμηνεία της Τζούλιαν Μουρ. Με κλεισμένα τα πενήντα. Δεν της φαίνεται. Τα μπότοξ; Ούτε αυτό φαίνεται.Κρίνοντας από τις ταινίες σας, φαίνεται πως σας επιθυμούν όλες-οι, γυναίκες, άντρες, λεσβίες και γκέι (από την ταινία «Ένας άνδρας μόνος»).Ηow lucky Ι am. Το πιο κολακευτικό σχόλιο που άκουσα τα τελευταία χρόνια. Μην ξεχνάτε. Αν εσύ ταυτίζεσαι με τον ρόλο σου τότε και η-ο θεατής ταυτίζεται μ΄ εσένα.Το σπουδαιότερο πράγμα στη ζωή σου; Η οικογένεια. Τα παιδιά μου. Γι΄ αυτό σας λέω.Καμία σημασία αν οι γονείς είναι λεσβίες ή γκέι. Σημασία έχει πως αυτές οι δύο γυναίκες, οι δύο μανάδες ανέθρεψαν, φρόντισαν, αγάπησαν και πονέσανε γι΄ αυτά τα δύο παιδιά τες. Από πατέρα με δωρητή σπέρματος.Αυτές οι δύο είναι οι αληθινές γονείς τες-τους.

εφημερίδα τα Νέα, στην http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4561137

Habitation en Roma-Room in Rome

Η ταινία "Habitation en Roma-Room in Rome" είναι για ενήλικες κυρίες, από την εβδομάδα κινηματογράφου της Ισπανίας.

Μια ιστορία αγάπης, ερωτισμού και πάθους. Της Ρωσίδας Νατάσσας και της Ισπανίδας Άλμπα σε ένα ξενοδοχείο της Ρώμης με αναγενησιακές τοιχογραφίες.

Η Νατάσσα με την Άλμπα γνωρίζονται στις βεράντες του ξενοδοχείου τες, όταν η Έλενα ρωτά την Νατάσσα, το όνομα της. Εκείνη το προφέρει με ρωσική προφορά και η Άλμπα προσπαθεί να την μιμηθεί.Ο πάγος σπάει και δύο γυναίκες ερωτεύονται.Η ιστορία κρατά για μια νύχτα, μια νύχτα μαγική όπως την χαρακτηρίζει η Natasha Yarovenco (η Ρωσίδα της ταινίας), αυτή την νύχτα ανακαλύπτει την προσωπικότητα της άλλης, για πρώτη της φορά κάνει έρωτα με γυναίκα. Ζητά από την Άλμπα να μείνει μυστικό.Ενώ η Elena Anaya μάς εξηγεί πως το "ξένο" γίνεται οικείο και δικό μας, αυτή κάνει τις δυο γυναίκες.

Μια σεξουαλική κωμμωδία, όπως την χαρακτήρισε ο σκηνοθέτης της, Julio Medem, που αναβλύζει σαν υφαίστειο.

http://www.youtube.com/watch?v=vDV-eV9pCQQhttp://informationtypes.blogspot.com/2010/01/movie-room-in-rome-habitacion-en-roma.html

Δήμαρχος Τήλου - 20 Ερωτήσεις

Άρθρο Τα Νέα, ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

Το Αιγαίο είναι ένας εθνικός θησαυρός παραγωγής πλούτου, αισθητικής και ομορφιάς και δεν διαιρείται ούτε τεμαχίζεται, υποστηρίζει ο δήμαρχος Τήλου κ. Τάσος Αλιφέρης, ο οποίος παράλληλα τονίζει ότι αποτελεί γενική απαίτηση η περιοχή να γίνει μια ενιαία περιφέρεια, ενώ ο «Καλλικράτης» είναι στην πράξη η «επανίδρυση του κράτους».

-Απαραίτητος ο «Καλλικράτης»;
Είχαμε μια κυβέρνηση που απέδρασε κάτω από το βάρος μιας χρεοκοπίας και τους Έλληνες να αντιμετωπίζουν μια πρωτοφανή κρίση. Αυτή η κρίση δεν αντιμετωπίζεται με φορολογικά και εξυγιαντικά μέτρα ή με δανεισμό. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να έχει καθοριστικό ρόλο, γιατί υπό προϋποθέσεις εξασφαλίζει κοινωνικό έλεγχο και μεγιστοποίηση της απόδοσης των δαπανών. Τις προϋποθέσεις αυτές εγγυάται ο «Καλλικράτης».

- Θεωρείτε ότι θα αποτελέσει επανάσταση στη διοικητική μεταρρύθμιση;
Είναι στην πράξη η «επανίδρυση του κράτους».

-Θα δουν καλύτερες μέρες τα νησιά;
Αν δεν υποστεί στρεβλώσεις και δημιουργήσει πράγματι οργανισμούς ικανούς να αναλάβουν όλες τις υπηρεσίες του πολίτη, τότε και μόνο τότε τα νησιά μας θα έχουν νησιώτικές πολιτικές.

-Συμφωνείτε με το κάθε νησί και δήμος;
Αν δεν γίνει έτσι, τότε έχουμε μία από τις στρεβλώσεις που είπαμε πριν.

Υπάρχουν όμως και πολλές αντιδράσεις...
Φυσιολογικό και ανθρώπινο, αν αναλογιστούμε ότι εμείς, τα στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, εκφράζουμε το παρόν και διαπραγματευόμαστε το μέλλον.

-Ρόδος, πρωτεύουσα της Δωδεκανήσου. Ένας δήμος όλο το νησί;
Και όχι μόνο.

-Θα μπορούσε να υπάρξει και συγχώνευση δήμων, ας πούμε μεταξύ Ρόδου και Τήλου;
Αν σε οποιοδήποτε νησί δεν μπορούμε να εγγυηθούμε έναν δήμο με τις προδιαγραφές που περιγράψαμε, τότε πάμε σε μεγαλύτερα σχήματα προκειμένου να το πετύχουμε.

-Μόνο αρμοδιότητες ή και περισσότεροι πόροι στους νέους δήμους;
Πόροι που συνοδεύουν τις αρμοδιότητες και όχι «προίκα», όπως πολλοί ζητούν. Μία αρμοδιότητα που φεύγει από το κράτος και έρχεται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση θέλει πόρους.

-Με τις νησιωτικές πολιτικές τι θα γίνει; Θα περιληφθούν στον «Καλλικράτη»;
Ένας ισχυρός δήμος έχει στα χέρια του την εφαρμογή τέτοιων πολιτικών, αφού καλείται να διαχειριστεί όλες τις τοπικές υποθέσεις.

-Πιστεύετε ότι πρέπει να εφαρμοστεί και το «μεταφορικό ισοδύναμο»;
Δεν το πιστεύω μόνο εγώ, αλλά και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, που το εξήγγειλε στις προγραμματικές δηλώσεις.

-Θα είναι αυτό η σωτηρία των νησιών;
Είναι μία από τις αναπτυξιακές προτάσεις που υπάρχουν σήμερα. Θα σήμαινε λοιπόν την «ανάσταση» των νησιών.

- Πιστεύετε ότι μπορεί να λειτουργήσει και πάλι η περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου (Δωδεκάνησα- Κυκλάδες);
Πιστεύω ότι το Αιγαίο είναι ένας εθνικός θησαυρός παραγωγής πλούτου, αισθητικής και ομορφιάς. Αυτή η μοναδική οντότητα δεν διαιρείται ούτε τεμαχίζεται.

-Ή μπορούσε να γίνει μια περιφέρεια όλο το Αιγαίο;
Βεβαίως, αυτή την αναγκαιότητα περιέγραψα ως απαίτηση.

-Ο νέος εκλογικός νόμος, όπως φημολογείται ότι θα εφαρμοστεί, δίνει λύση και σε προβλήματα των νησιών;
Ό,τι φέρνει τους εκπροσώπους της κοινωνίας πιο κοντά σ΄ αυτήν είναι καλοδεχούμενο.

-Ακούγονται πολλά για τη μεταναστευτική πολιτική. Σας βρίσκουν σύμφωνο οι κυβερνητικές θέσεις;
Χωρίς αμφιβολία. Εμείς είχαμε μια δικτατορία λιγότερο σκληρή από αυτές που υπάρχουν σήμερα και σπρώχνουν τους λαούς τους στη μετανάστευση. Όσοι από εμάς κατόρθωσαν να φύγουν στο εξωτερικό απόλαυσαν όλα τα πολιτικά δικαιώματα που τώρα εμείς σκεφτόμαστε να δώσουμε στους μετανάστες.

-Και με τους λαθρομετανάστες τι θα γίνει;
Ο καθένας μας ας σκεφθεί ότι βρίσκεται στη θέση αυτού του ανθρώπου που αποκαλούμε «λαθρομετανάστη». Τότε πιστεύω ότι θα καταλήξουμε αβίαστα στην αναγκαιότητα πολιτικών που τον αντιμετωπίζουν ως ανθρώπινη οντότητα.

-Νησί της πράσινης ανάπτυξης η Τήλος. Ζητάτε περισσότερα μέτρα προστασίας;
Τα ζητάμε όλα και είμαστε έτοιμοι από καιρό. Περιμένουμε τους υπουργούς να υλοποιήσουν αυτές τις κατευθύνσεις.

-Θα συνεχίσετε να απαγορεύετε το κυνήγι στο νησί;
Η απαγόρευση του κυνηγιού είναι βασικό συστατικό της αναπτυξιακής διαδικασίας μας, που ήδη έδωσε αποτελέσματα.

-Σας ενοχλεί που κάποιοι συνέδεσαν την Τήλο με τους γάμους μεταξύ ομοφύλων;
Ότι κάποιοι συνδέουν την Τήλο με τους αγώνες για την κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν είναι καθόλου ενοχλητικό. Έχουν γίνει και πολλά άλλα, αλλά εμάς μας αρκεί που τα απολαμβάνουν αυτοί που ζουν σε αυτό το νησί ή που έχουν την τύχη να μπορούν να το επισκέπτονται.

-Πού βρίσκεται τώρα αυτή η υπόθεση;
Θα δικαστεί σε δεύτερο βαθμό και θα κληθεί το δικαστήριο να απαντήσει στον παραλογισμό που υποχρεώθηκε η Δικαιοσύνη πρωτοδίκωςκαι πήρε την πρωτοφανή παραγγελία του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να διωχθεί ο δήμαρχος, να κηρύξει αθώο τον δήμαρχο, αλλά παράνομη την πράξη του.

Η αποδοχή των γκέι αυξάνει, αλλά αργά

Η ελληνική κοινωνία βελτιώνει τη στάση απέναντι στους ομοφυλόφιλους αν και παραμένει από τις πιο συντηρητικές στην Ευρώπη

Άρθρο ΒΗΜΑ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΑΛΑΝΗΣ Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

Το λένε (και) πρόσφατες έρευνες. Ο τρόπος με τον οποίο η ελληνική κοινωνία αντιμετωπίζει τον διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό αλλάζει προς το καλύτερο- τουλάχιστον για όσους δεν θεωρούν την ομοφυλοφιλία «ελάττωμα» ή «αμαρτία». Συμβαίνει όμως πραγματικά κάτι τέτοιο; Ναι, απαντούν οι ίδιοι οι ομοφυλόφιλοι, αλλά και ειδικοί επιστήμονες, ωστόσο τονίζουν ότι ο ρυθμός των αλλαγών παραμένει αργός. Οπως προκύπτει από το τελευταίο Ευρωβαρόμετρο (Μάιος- Ιούνιος του 2009), το 64% των Ελλήνων πιστεύει ότι είναι πολύ διαδεδομένες οι διακρίσεις εις βάρος των ομοφυλοφίλων στη χώρα τους. Το ποσοστό καταγράφει μείωση σε σύγκριση με το αντίστοιχο διάστημα του 2008, που έφτανε το 73%, ωστόσο υπολείπεται κατά πολύ από τον μέσο όρο στην Ευρώπη των 27, που είναι 47%. Το γεγονός αυτό τοποθετεί τη χώρα μας στη δεύτερη θέση της κατάταξης των λιγότερο ανεκτικών κοινωνιών στην ΕΕ, με την Κύπρο να καταλαμβάνει την πρώτη θέση (66%) και τη Γαλλία την τρίτη (61%). «Η ελληνική κοινωνία γίνεται ανεκτική με εκνευριστικά αργούς ρυθμούς για ευρωπαϊκή κοινωνία και αυτό γιατί δεν λειτουργούν σωστά οι βασικές πηγές πληροφόρησης και διαμόρφωσης της κοινής γνώμης σε κοινωνικά θέματα (σχολείο, ΜΜΕ, βουλευτές, ορισμένοι κληρικοί)» υποστηρίζει ο δημοσιογράφος κ. Γρ. Βαλλιαννάτος . « Αποτέλεσμα, οι νέοι ομοφυλόφιλοι δεν τολμούν να ζήσουν τη ζωή τους, υποκρίνονται και δυστυχούν. Οι εξαιρέσεις στα μεγάλα αστικά κέντρα δεν δικαιολογούν τη σημαντική καθυστέρηση της κοινωνίας μας στη διαμόρφωση κλίματος ανοχής και σεβασμού του διαφορετικού» καταλήγει. Οπως πάντως αναφέρει η κυρία Φιλίππα Διαμάντη, κοινωνιολόγος, «η ελληνική κοινωνία είναι σήμερα πιο ανεκτική σε σχέση με το παρελθόν στην “ορατότητα” των γκέι. Αυτό οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, όπως στην ανάπτυξη του κινήματος των ελλήνων ομοφυλοφίλων, με τις πολλαπλές ομάδες που αγωνίζονται για τα θεσμικά (ομόφυλος γάμος, τεκνοθεσία) και τα κοινωνικά δικαιώματα, καθώς και στην παρουσία γκέι και λεσβιακών εντύπων. Η πραγματοποίηση των πρώτων ομόφυλων γάμων στην Τήλο τον Ιούνιο του 2008ώθησε τη δημόσια συζήτηση γύρω από την ομοσεξουαλικότητα σε ένα άλλο επίπεδο, που ξέφυγε από την ιατρικοποίησή της και πέρασε στο επίπεδο των δικαιωμάτων».

Ο κ. Θέμις Κατσαγιάννης, ένας από τους ομοφυλοφίλους που συμμετείχαν στους «γάμους» της Τήλου, αναφέρει: «Αίσθησή μου είναι ότι τα πράγματα καλυτερεύουν και η κοινωνία γίνεται πιο ανεκτική. Αυτό βοη θάει τους νεότερους κυρίως ανθρώπους να εκδηλωθούν αλλά δημιουργεί και προβλήματα διότι, καθώς γίνονται πιο ορατοί, οι άνθρωποι που δεν έχουν ακολουθήσει την εξέλιξη της κοινωνίας ενοχλούνται και βρίσκουν πάτημα για να δικαιολογούν τις ομοφοβικές συμπεριφορές τους».

Η «αμηχανία» της Πολιτείας

Οπως προκύπτει από τα στοιχεία του ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για τα Δικαιώματα, την Ισότητα και την Ετερότητα η Ελλάδα συμπεριλαμβάνεται ανάμεσα στις 14 χώρες της ΕΕ που δεν αναγνωρίζουν δικαιώματα συμβίωσης (γάμου ή ελεύθερης συμβίωσης) μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου. Οπως επισημαίνει η κυρία Δήμητρα Κογκίδου, καθηγήτρια και κοσμήτορας στην Παιδαγωγική Σχολή του ΑΠΘ, «οι οικογένειες από ομόφυλα ζευγάρια αποτελούν μια πραγματικότητα που άρχισε να συζητιέται δημόσια και φαίνεται ότι σταδιακά κερδίζει έδαφος, έστω και διστακτικά, στην ελληνική κοινωνία με τελευταία αφορμή κυρίως το σύμφωνο συμβίωσης». Η κυρία Κογκίδου τονίζει ότι η αναγνώριση των ομόφυλων ζευγαριών ως οικογένειας συναντά εμπόδια διαφόρων ειδών και αντιστάσεις που προέρχονται από την ομοφυλοφοβία, την ύπαρξη προκαταλήψεων και την έλλειψη ανάλογων θετικών παραδειγμάτων. «Η προσήλωση στον δήθεν σεβασμό των “πατροπαράδοτων οικογενειακών ηθών” είναι μια πολιτική επιλογή που εξαναγκάζει πολλούς ανθρώπους να ζουν σε συνθήκες κοινωνικού αποκλεισμού» σημειώνει.

Γονείς και Ιnternet

Οι νεαροί ομοφυλόφιλοι στην εποχή μας «βγαίνουν από την ντουλάπα»- όπως λένε στη γλώσσα τους- πιο άνετα απ΄ ό,τι στο παρελθόν. Αυτό αποδίδεται στη νοοτροπία των νέων γονέων αλλά και στην εξάπλωση του Διαδικτύου. «Οι νέοι γονείς είναι πιο εξοικειωμένοι και λιγότερο συντηρητικοί και φοβικοί από τις παλαιότερες γενιές.Τα παιδιά λοιπόν που ανακαλύπτουν τη σεξουαλική τους ταυτότητα στην εφηβεία μπορούν να μιλήσουν σε φίλους, γνωστούς, γονείς και συγγενείς ευκολότερα και σε μικρότερη ηλικία» λέει ο κ. Γιώργος Τσιτιρίδης, υπεύθυνος του περιοδικού «Screw» και της ιστοσελίδας www. gayworld.gr. Η κυρία Διαμάντη προσθέτει: «Σημαντικό ρόλο στην ενθάρρυνση των νεαρών γκέι παίζει το Διαδίκτυο διότι με τα κοινωνικά δίκτυα που αναπτύσσονται σε αυτό συντελεί στην ενημέρωση των νέων, στην καταπολέμηση της εσωτερικευμένης ομοφοβίας και στην αίσθηση πως ο νεαρός γκέι ή λεσβία ανήκει σε μια ευρεία κοινότητα».

Η αμφισημία της τηλεόρασης

Οι γκέι είναι πλέον σύνηθες φαινόμενο όχι μόνο σε σίριαλ, αλλά και σε ψυχαγωγικές ή ενημερωτικές εκπομπές της τηλεόρασης. Τα «πρότυπα» των ομοφυλοφίλων που προβάλλονται στην εποχή μας από την τηλεόραση απέχουν μακράν από τις «καρικατούρες» στις παλιές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. Από τον Γιάννη Μπέζο στους «Απαράδεκτους» και τον γκέι γιο στους «Δέκα Μικρούς Μήτσους» του Λάκη Λαζόπουλου στη δεκαετία του ΄90, ως το φιλί μεταξύ δύο αντρών στο σίριαλ του Χριστόφορου Παπακαλιάτη και τον ρόλο του Γιώργου Πυρπασόπουλου στη σειρά «Υπέροχα Πλάσματα» στην προηγούμενη δεκαετία ή στη σειρά «Πολυκατοικία» που προβάλλεται στις μέρες μας, η εικόνα των ομοφυλοφίλων που προβάλλει η τηλεόραση είναι πιο κοντά στην εικόνα ενός «κανονικού», «συνηθισμένου» ανθρώπου και πιο απομακρυσμένη από τα στερεότυπα του παρελθόντος. Βέβαια δεν λείπουν και εξαιρέσεις με ομοφοβικά ξεσπάσματα «επωνύμων» σε διάφορες εκπομπές, αλλά και γραφικές γκέι φιγούρες, κυρίως σε περιθωριακά κανάλια...

Αντιδράσεις για ομοφοβία στην σειρά Άιγια Fuxia

Ορμώμενος από τα τελευταία επεισόδια της σειράς "Αίγια Φούξια" και, συγκεκριμένα, από την περιπετειώδη αντιστροφή της σεξουαλικότητας του Βαντζελή (με όλες τις ανακατατάξεις που επέφερε στην κοινωνία του Παλιοχωρίου), θα ήθελα να εκφράσω αυτό που πιστεύω ότι προκύπτει από τους σεναριογράφους ως ομοφοβικό και που αποδεικνύεται, κατά τη γνώμη μου, εξαιρετικά προβληματικό, δεδομένης της αυξημένης τηλεθέασης της σειράς. Ξεκαθαρίζοντας τις προθέσεις μου, επισημαίνω ότι δεν επιθυμώ να εκμηδενίσω την αξία της σειράς, που καταφέρνει με σχετική πρωτοτυπία να εκσυγχρονίσει την παρωχημένη αισθητική και θεματολογία του κυπριακού σκετς: Ενός τηλεοπτικού είδους τόσο παλιού όσο η κυπριακή τηλεόραση, με ιδιαίτερο συμβολικό ενδιαφέρον, καθώς καθρεφτίζει συμπλέγματα προβολών και αντιφάσεων και αποκαλύπτει καίριους κώδικες κατανόησης της ελληνοκυπριακής ταυτότητας. Η βίαιη εμπειρία της αστικοποίησης και, κατά συνέπεια, η αντίθεση της υπαίθρου και της πόλης, είναι μια από της βασικότερες δομές της σύγχρονης ελληνοκυπριακής ιδιοσυγκρασίας. Σχολιάζοντας συχνά τη σχέση αυτή, η θεματολογία των σκετς προκύπτει σαν αντιφατικός δεσμός νοσταλγίας και απόρριψης. Οι χαρακτήρες τους είναι τις πλείστες φορές αυτοί από τους οποίους οι κάτοικοι των πόλεων πιστεύουν ότι προέρχονται, και που σε μεγάλο βαθμό νοσταλγούν, αλλά που συνάμα αποτελούν το μέτρο της απόστασής τους από το παρελθόν, στο οποίο δεν θέλουν να επιστρέψουν. Δηλαδή, αυτοί που πιστεύουν ότι ήταν κάποτε και αυτοί που με κανένα τρόπο δεν θα ήθελαν να είναι ποτέ πια ξανά. Συχνά, γκροτέσκες καρικατούρες ή σχηματικές απλοποιήσεις, οι ήρωες των σκετς προκαλούν γέλιο και συμπάθεια. Η σειρά του ΡΙΚ "Ίντα Τζαιρούς Εφτάσαμεν" θα μπορούσε να θεωρηθεί το σημείο ωρίμανσης της πιο πάνω διαλεκτικής και το σίριαλ του ΣΙΓΜΑ "Βουράτε Γειτόνοι" μια πρώτη προσπάθεια αναθεώρησής της.

Το μοντέλο αντίθεσης στο οποίο αναφέρομαι, πιστεύω πως παρέμενε αμετάβλητο όσο οι μετανάστες στις πόλεις συνδέονταν με τα χωριά και όσο μπορούσαν ακόμη να ανακαλέσουν ως παιδική εμπειρία ή έστω ως παραθεριστική ανάμνηση, τη σχέση τους με την ύπαιθρο. Λόγω, όμως, της αποδυνάμωσης (αν όχι της εξάλειψης) της αγροτικής μνήμης και της αποκοπής της μάζας των κατοίκων των πόλεων από τα χωριά, το σκετς υποβαθμίστηκε σταδιακά από καθρέφτη μιας πραγματικότητας σε απόηχο μιας παρωχημένης ανάμνησης.
Σε αυτό το ιστορικό πλαίσιο, έρχεται η "Αίγια Φούξια" να πραγματευτεί αυτήν ακριβώς την απόσταση. Η αφήγηση τοποθετείται στο αδιευκρίνιστο παρελθόν (περίπου100 χρόνια πριν) σε ένα επιτηδευμένα τυποποιημένο χωριό της ορεινής Κύπρου, το Παλιοχώρι. Μέσα από τη δυναμική συστηματικών αναχρονισμών και δραματικών παλινδρομήσεων, οι χαρακτήρες αναπτύσσονται σαν "διαχρονικές" καρικατούρες ηθογραφικής διάστασης. Όμοιοι στη βάση τους με ανάλογους ήρωες σύγχρονων ελληνικών κωμικών σειρών (βλέπε "Παρά πέντε", "Εγκλήματα", κ.ο.κ.), τυγχάνουν τελικά του μονοδιάστατου χειρισμού των χαρακτήρων κινουμένων σχεδίων, έτσι που να προκύπτουν πρωτότυπα σαν "διεφθαρμένα" στρουμφάκια. Δεδομένης, λοιπόν, της έντονης σχηματοποίησης που προϋποθέτει η δομή αυτή, οι "παλιοχωρκάτες" εκδηλώνονται ατομικά σαν κακέκτυπα κυπριακών αρχέτυπων (η "παλαβή", η "σιεροκουτάλα", ο "σπαγκοραμμένος" κ.ο.κ.) ενώ συλλογικά συγκροτούν μια υπερμεγεθυμένη κωμική τερατοποίηση των διαχρονικών παθών της κυπριακής κοινωνίας με κύρια χαρακτηριστικά τη μισαλλοδοξία και τη φιλαργυρία. Με αυτά δεδομένα, και με την ελαστικότητα που προϋποθέτει η σάτιρα, οι χαρακτήρες απομακρύνονται από το πολιτικά ορθό (βλέπε ενδεικτικά τον αλλοδαπό που υπάρχει μόνο μέσα από τον χαρακτηρισμό "μαύρος"), ενώ φλερτάρουν ταυτόχρονα με προοδευτικές ιδέες που ασκούν κριτική σε προηγούμενες συντηρητικές θέσεις της τηλεόρασης και της κοινωνίας γενικότερα. Τελικά, αυτό που διαφαίνεται ιδιαίτερα προβληματικό, είναι το σημείο που διαχωρίζει την πολιτική ορθότητα από την πολιτική ευθύνη. Το ερώτημα που τίθεται, κατά συνέπεια, είναι το εξής: Ποια είναι η θέση των σεναριογράφων και των παραγωγών της σειράς, δεδομένης της αυξημένης τηλεθέασης και της ηθοποιητικής δύναμης της τηλεόρασης, που διαμορφώνει απόψεις, επικυρώνει συμπεριφορές και στιγματίζει λειτουργίες;

Σε αυτό το πλαίσιο κριτικής, πιστεύω ότι αποκτά ιδιαίτερη θέση ο χαρακτήρας του Βαντζελή για μια σειρά λόγων. Ο κυριότερος από αυτούς είναι η ανάγκη για σωστή πραγμάτευση του θέματος της ομοφυλοφιλίας που βρίσκει την Κύπρο σαν μια από τις πιο ρατσιστικές και συντηρητικές ευρωπαϊκές χώρες. Σχετική έρευνα καταδεικνύει ότι "η κυπριακή κοινωνία στερείται κοινωνικής ενότητας και αλληλεγγύης", με μόνο 38.4 % των Κυπρίων να βρίσκουν την ομοφυλοφιλία αποδεχτή, ενώ γενικότερα επιδεικνύεται "ελάχιστη ανεκτικότητα για ξένους, ομοφυλόφιλους και ανύπαντρους γονείς σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες" (1). Έτσι, αν και θα ήταν ενδεχομένως ορθότερο να μελετηθεί μονογραφικά ο Βαντζελής μετά την λήξη της σειράς, τα μέχρι στιγμής δεδομένα προδιαγράφουν την αρνητική κρυστάλλωση (και κατά συνέπεια την αρνητική επιρροή) του εν λόγω χαρακτήρα, γεγονός που ελαχιστοποιεί τις προοπτικές μετάκλησης του δυσάρεστου σχήματος που δημιουργείται. Ο Βαντζελής, λοιπόν, εκπροσωπεί και μετατοπίζει ένα από τα σημαντικότερα ταμπού της σύγχρονης ελληνοκυπριακής κοινωνίας με ασφυχτικά μονοδιάστατο τρόπο και χωρίς να τυγχάνει καμίας διόρθωσης. Αυτό έχει ως συνέπεια, η πρώτη φορά που ο χαρακτήρας του ομοφυλόφιλου παρουσιάζεται στην κυπριακή τηλεόραση, να γίνεται με τον ομοφοβικό τρόπο του αμερικάνικου κινηματογράφου του '20 και του '30, όπου ο ομοφυλόφιλος προβάλλεται αποκλειστικά σαν παραμορφωτικός καθρέφτης του ανδρισμού, κάτι που ενδυναμώνει την στερεότυπη αντρική συμπεριφορά και εκμηδενίζει την ταυτότητά του, προσκολλώντας την στη γυναικεία.Το πιο πάνω δεν μπορεί παρά να αποτελεί επιλογή για τους σεναριογράφους της "Αίγια Φούξια", καθώς ο Βαντζελής δεν ανταποκρίνεται στην εικόνα του σύγχρονου Ελληνοκύπριου ομοφυλόφιλου ενώ απομακρύνεται επίσης τόσο από την ιστορική θέση του ομοφυλόφιλου στην κυπριακή κοινωνία (στην αγροτική Κύπρο σε αυτή την περίπτωση) όσο και από τη σύγχρονη αντιμετώπιση του θέματος της ομοφυλοφιλίας από τη δυτική κινηματογραφική και τηλεοπτική πραγματικότητα.

Τα σχετικά παραδείγματα της αμερικανικής ταινίας "Brokeback Mountain" και των ελληνικών σειρών "Κλείσε τα μάτια" και "Πολυκατοικία" αποτελούν προσπάθειες διόρθωσης της στερεότυπης αυτής αντιμετώπισης, προβάλλοντας τη σύγχρονη κατανόησή της όχι μόνο σαν μια σεξουαλική κατεύθυνση (παρέκκλιση στις χειρότερες περιπτώσεις) αλλά και σαν συναισθηματική και ρομαντική έλξη ατόμων του ιδίου φύλου. Το "Brokeback Mountain" είναι ένα καλό συγκριτικό παράδειγμα, καθώς χειρίζεται το σχετικό θέμα της βουκολικής αμερικανικής υπαίθρου. Η κριτική μου για αυτή την προβληματική επιλογή ενισχύεται από την απόφαση των σεναριογράφων να καταδικάσουν τον χαρακτήρα σε μια σισύφεια μοναξιά. Ενώ, λοιπόν, οι άλλοι ήρωες φαίνεται να λειτουργούν σε δυάδες (συχνά ερωτικές, έτσι που συμπληρώνουν και διαμορφώνουν ο ένας τον άλλο) ο Βαντζελής είναι καταδικασμένος σε μια "κεκλεισμένων των θυρών" κόλαση χωρίς τους "όμοιους-άλλους". Ο "μόνος gay στο χωριό" ενσαρκώνει τελικά την πιο σκληρή κοινωνική δομή, αυτή της μοναχικής μοναδικότητας. (2)
Τελειώνοντας, θα ήθελα να επισημάνω ότι στα τελευταία επεισόδια ο Βαντζελής απόλαυσε το εξαιρετικό προνόμιο της αντιστροφής του κοινωνικού του ρόλου για να επιστρέψει ξανά στον παλιό "καλό" του εαυτό και να διακηρύξει με πατριωτικό στόμφο πως: "Η Βαντζελίνη εν'φυλή συνότζιαιρη του κόσμου". Μέσα από αυτή τη διαδικασία αποκαλύφθηκε μια νέα - επιφανειακά ορθότερη - προοπτική ανάγνωσης του χαρακτήρα, καθώς τελικά δεν λειτούργησε απλώς ως ετεροφυλόφιλος άντρας αλλά ως η ακριβής αντίθεση της καρικατούρας του: σεξιστής, αντιπαθής και αδίσταχτος. Αυτό το σημείο μπορεί να βοηθήσει στην αποκωδικοποίηση που εισηγούμαι, καθώς τελικά όσο οικείος είναι ο θηλυπρεπής-Βαντζελής στην εικόνα του σύγχρονου ομοφυλόφιλου Ελληνοκύπριου, τόσο οικείος είναι και ο macho-Βαντζέλαρος στην εικόνα του σύγχρονου ετεροφυλόφιλου Ελληνοκύπριου. Αυτό, από μόνο του, θα μπορούσε να υποστηρίξει το αντίθετο επιχείρημα: Ότι, δηλαδή, ο Βαντζελής είναι μια σατιρική παρουσίαση ενός στερεότυπου και όχι μια στερεότυπη παρουσίαση ενός κοινωνικού ρόλου. Όμως, οι συγκριτικές διακυμάνσεις που υπάρχουν στη σειρά μέσα από τους χαρακτήρες των ετεροφυλόφιλων και που, δυστυχώς, λείπουν μέσα από το μοναδικό χαρακτήρα του ομοφυλόφιλου, καθιστούν αδύνατη την πιο πάνω απλοποίηση.Μια από τις βασικές σταθερές της σύγχρονης κωμωδίας είναι η μετωνυμική χρήση στερεοτύπων για την αποκάλυψη και κριτική τους. Αυτό αποτελεί για την ακρίβεια την κυριότερη τακτική της σύγχρονης αγγλοσαξονικής σάτιρας που βασίζεται στη διακειμενικότητα πολύπλοκων αλλά κατοχυρωμένων αναφορών. Ανάλογα τέτοια μοντέλα, όπως για παράδειγμα ο "Bruno", ή το "Little Britain", βασίζονται στη χρήση μιας πολιτικά μη ορθής γλώσσας με σκοπό να ασκήσουν κριτική ταυτόχρονα τόσο στην επιτηδευμένη πολιτική ορθότητα όσο και στο σχήμα διάκρισης που διαπραγματεύεται. Ο λόγος όμως που ένας τέτοιος χειρισμός δεν είναι δυνατός στην "Αίγια Φούξια" και ειδικά στο ρόλο του Βαντζελή - αν αυτή τελικά είναι η πρόθεση τον σεναριογράφων - είναι γιατί το σημείο αναφοράς παραμένει κενό, ή εξαιρετικά αδύναμο. Ο Βαντζελής δεν είναι καν αναφορά, αλλά πρωτογενές υλικό για την κυπριακή τηλεόραση.
Δεδομένης λοιπόν της μη κατοχύρωσης των βασικών διεκδικήσεων των ομοφυλοφίλων στην κυπριακή κοινωνία, ο Βαντζελής βρίσκεται εγκλωβισμένος μεταξύ της διαφορετικής ταχύτητας που κινούνται οι πιθανές προθέσεις της σειράς και της δυνατότητας ανάγνωσης τους. Έτσι που φαίνεται να συνοψίζει τελικά το ταραχώδες πολιτικοκοινωνικό παρελθόν μας και τηv αδυναμία για σωστή διαπραγμάτευση του παρόντος μας.

(1) Ευρωπαϊκή Κοινωνική Έρευνα, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, Νοέμβριος 2007

(2) Στην αγγλική σειρά "Little Britain" παρατηρείται η ακριβώς αντίθετη περίπτωση. Ένας ήρωας υποστηρίζει με υπεροψία ότι είναι "ο μόνος gay στο χωριό" ενώ το χωριό φαίνεται να κατακλύζεται από ομοφυλόφιλους και το θέμα της ομοφυλοφιλίας να μην αποτελεί ταμπού για κανένα.

Του Νεόφυτου Επιφανείου
Πηγή: http://cncminustv.blogspot.com/2010/02/gay-fuxia.html

Αγωγή Βαλλιανάτου κατά του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ

Αγωγή έκανε ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος κατά του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ, ζητώντας ως αποζημίωση για προσβολή της προσωπικότητάς του ποσόν των 10.000 ευρώ.

Αγωγή έκανε ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος κατά του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ, ζητώντας ως αποζημίωση για προσβολή της προσωπικότητάς του ποσόν των 10.000 ευρώ.

Η αγωγή αυτή γίνεται μετά την κατάθεση αγωγής που είχε κάνει ο Μητροπολίτης Σεραφείμ εναντίον του, ύψους 1.000.000 ευρώ. Ο κύριος Βαλλιανάτος συγκεκριμένα δήλωσε ότι: «Στις 6 Ιουνίου, την εποχή της δολοφονίας του Σεργιανόπουλου, ιερείς εκφράστηκαν με μια ελεεινή γλώσσα λέγοντας πως οι ομοφυλόφιλοι ό,τι παθαίνουν είναι σαν να το αξίζουν γιατί διάγουν ένα τρόπο ζωής που δεν εγκρίνει η εκκλησία. Αλλά σε κανένα κείμενο της εκκλησίας η αναφορά προς τους ομοφυλόφιλους δε γίνεται με μίσος». Καταλήγει: «Θεωρώ αδιανόητο να μιλά έτσι ένας άνθρωπος της εκκλησίας που το 10% του μισθού του το πληρώνουν ομοφυλόφιλοι πολίτες».

http://www.lesbian.gr/scene.php?t=politics&id=176

Διχάζουν την Κύπρο οι γάμοι ομοφυλόφιλων;

Εδώ και χρόνια υπάρχουν, αλλά δε "φαίνονται", επειδή θεωρούν πως η συντηρητική κυπριακή κοινωνία δεν τους "επιτρέπει" να εμφανιστούν. Οι καιροί όμως αλλάζουν και τα δεδομένα διαφοροποιούνται και η Κύρπος καλείται να "ξεμπλοκάρει" και να ξεπεράσει τα ταμπού της, επιτρέπεοντας ίσως ακόμα και την τέλεση γκει γάμων.
Σύμφωνα με την επίτροπο διοικήσεως Ηλιάνα Νικολάου, πρόσφατα έχουν διερευνηθεί τρία με τέσσερα παράπονα από άτομα που το μόνο που ζητάνε είναι το αυτονόητο, το δικαίωμά τους να ζουν και να διακινούνται ελεύθερα με τον σύντροφό τους. Η κ. Νικολάου δήλωσε πως "το θέμα νομιμοποίησης τέλεσης γάμων είναι στην τελική ευθεία και μέχρι τον επόμενο μήνα θα υπάρχει έτοιμη έκθεση και συγκεκριμένες εισηγήσεις προς τις αρμόδιες υπηρεσίες".
Σύντομα, απ ότι φαίνεται θα ξεπεραστεί ένα ακόμα ταμπού.. όσο για τις αντιδράσεις, ποικίλουν αρκετά, με τους νέους πλειοψηφικά να δηλώνουν υπέρ ή ότι δεν τους ενοχλεί στην χειρότερη περίπτωση και με τους μεγαλύτερους να το αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας..
Σε αναμονή λοιπόν για τις εξελίξεις από το νησί της Αφροδίτης..

http://www.gaypatras.gr/component/content/article/586-2010-01-31-08-09-37

Νέος νόμος, χωρίς διακρίσεις

Εδώ και δέκα χρόνια, και μετά μια σειρά στιβαρών πολιτικών εκπαίδευσης ενάντια στις διακρίσεις, τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, και όχι μόνο, έχουν καθιερώσει, ή συζητούν σε τελικό στάδιο, διαφορετικούς τύπους νομιμοποίησης της σχέσης δύο γυναικών ή δύο ανδρών που επιθυμούν να ζήσουν μια «κοινότητα βίου».

Εδώ και δέκα χρόνια, και μετά μια σειρά στιβαρών πολιτικών εκπαίδευσης ενάντια στις διακρίσεις, τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, και όχι μόνο, έχουν καθιερώσει, ή συζητούν σε τελικό στάδιο, διαφορετικούς τύπους νομιμοποίησης της σχέσης δύο γυναικών ή δύο ανδρών που επιθυμούν να ζήσουν μια «κοινότητα βίου».
Ας θυμίσουμε στο σημείο αυτό πως ο νέος θεσμός προβλέπεται για να ρυθμίσει τα της εξώγαμης συμβίωσης δύο ανθρώπων, κάτι που δεν κατανόησαν διάφοροι φαντεζί νομικοί στη χώρα μας.

Οι προβλέψεις στη συμβίωση ρυθμίζουν θέματα των κοινών αναγκών του ζευγαριού στο εργασιακό, το ασφαλιστικό, το φορολογικό, το κληρονομικό, θέματα υγείας, παιδοθεσίας και όλα τ' άλλα που προβλέπει ο νόμος για τον πολιτικό γάμο, με τη διαφορά ότι όλα αυτό ρυθμίζονται από συμβολαιογράφο και όχι από δήμαρχο.

Η περιπέτεια του θεσμού στη χώρα μας αρχίζει όταν η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κρίνει πως αφού δεν μπορεί να αποφύγει το νέο θεσμό, ας τον καθυστερήσει όσο μπορεί.
Νομοθετεί λοιπόν κατά παγκόσμια αποκλειστικότητα ένα σύμφωνο μόνο για ετερόφυλα ζευγάρια, με προβλέψεις που καλύπτουν ένα ελάχιστο ποσοστό των θεμάτων κάθε ζευγαριού και κυρίως τα κληρονομικά δικαιώματα των παιδιών!

Με πρωτοβουλία λεσβιών και ομοφυλόφιλων πολιτών, κατατίθενται στη συνέχεια 4 προσφυγές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και περιμένουμε εκδίκαση μέσα στο 2010.

Είναι λογικό, αν όχι στις πρώτες 100 μέρες, αλλά πάντως πριν από τις 27 Ιουνίου, Παγκόσμια Ημέρα Ομοφυλοφιλικής Υπερηφάνειας, να περιμένουμε ότι η σημερινή κυβέρνηση θα ψηφίσει στη Βουλή των Ελλήνων το σχετικό δικό της νόμο για ένα ουσιαστικό Σύμφωνο Συμβίωσης για όλους τους πολίτες, χωρίς διακρίσεις λόγω ερωτικού προσανατολισμού. Και τότε θα μιλάμε για μια νέα εποχή για την κατανόηση της ομοφυλοφιλίας στη χώρα μας. Θα μιλάμε για μια πολύ σοβαρή κατάκτηση ελευθερίας!

ΥΓ. Στο μεταξύ, η εφορία έκανε δεκτή την κοινή φορολογική δήλωση του ζεύγους των γυναικών της Τήλου! Κατά τα άλλα, ο πολιτικός τους γάμος κρίθηκε πρωτόδικα άκυρος. Ασχετο.

Πηγή: Ελευθεροτυπία, του ΓΡΗΓΟΡΗ Ν. ΒΑΛΛΙΑΝΑΤΟΥ

http://www.lesbian.gr/scene.php?t=politics&id=174

Μια λεσβιακή νεανική ταινία

Αποσπάσματα από την "Saving Face", μια λεσβιακή νεανική:



http://www.youtube.com/watch?v=wM3a0vMgBn4&feature=player_embedded



Δυο νεαρές γυναίκες συναντιούνται, η σχέση τες εξελίσεται, μια νύφη το σκάει την τελευταία στιγμή και η ιστορία σταματά αλλά δεν τελειώνει με το φευγιό της μιας στο Παρίσι.Αν θέλετε παρακολουθήστε την ταινία τμηματικώς:



http://www.youtube.com/watch?v=Gc1j29zR--o&feature=related



http://www.youtube.com/watch?v=QU82Hxwcz6A&feature=related



http://www.youtube.com/watch?v=tPEuohlXojc&feature=related



http://www.youtube.com/watch?v=ets9yHHeDu0&feature=related



http://www.youtube.com/watch?v=e5CCUTo9x5s&feature=related



http://www.youtube.com/watch?v=CGCUKKGVha8&feature=related



http://www.youtube.com/watch?v=kwdt-gVBOPQ&feature=related



http://www.youtube.com/watch?v=elpq6BPmnoQ&feature=related



http://www.youtube.com/watch?v=x5NhVZkR9Gk&feature=related



http://www.youtube.com/watch?v=nJXx8uynGkQ&feature=related



http://www.youtube.com/watch?v=XtaVJdG_Y6o&feature=related



Δημοσιεύτηκε από http://lesbianbimafia.blogspot.com/2010/02/blog-post_04.html

Παρουσίαση βιβλίου: ΠΟΣΟ ΠΑΕΙ...η απαγωγή του Κώστα Ταχτσή

Οι Εκδόσεις Πολύχρωμος Πλανήτης σας προσκαλούν την Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου, ώρα 20.00, στην παρουσίαση του βιβλίου της Μπέττυ Βακαλίδου Πόσο πάει...η απαγωγή του Κώστα Ταχτσή.
Οι Εκδόσεις Πολύχρωμος Πλανήτης σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου της ΜΠΕΤΤΥ ΒΑΚΑΛΙΔΟΥ
ΠΟΣΟ ΠΑΕΙ...η απαγωγή του Κώστα Ταχτσή

ΤΕΤΑΡΤΗ 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2010ΩΡΑ 20:00
ΕΝΩΣΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΩΝ ΞΕΝΟΥ ΤΥΠΟΥ, ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ 23, ΑΘΗΝΑ,

Σας προσκαλούμε την Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου, ώρα 20.00, στην παρουσίαση του βιβλίου της Μπέττυ Βακαλίδου Πόσο πάει...η απαγωγή του Κώστα Ταχτσή.

Το βιβλίο θα παρουσιάσουν: ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος (δημοσιογράφος, συγγραφέας), η Αλεξάνδρα Τσόλκα (δημοσιογράφος), ο Λύο Καλοβυρνάς (συγγραφέας, μεταφραστής) και η συγγραφέας του βιβλίου, Μπέττυ Βακαλίδου.

Μετά την παρουσίαση θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό.
από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Ήτανε καλοκαίρι εκείνο τον καιρό που γυρνούσαμε εγώ κι η Σορέλλα, η καθεμιά στο δικό της μοναχικό και απε¬γνωσμένο δρόμο. Κι ήταν κι εκείνο το καυτερό ηλιάτικο φως που μας έκανε την πορεία ακόμα πιο απεγνωσμένη. Δεν ήμασταν όντα της μέρας εμείς, παλεύαμε όμως τη μέρα να υπάρξουμε. Κι αργότερα που γίναμε στοιχεία τη νύχτας που καρτερούν τον πελάτη, εκείνο το φως μας είχε σημαδέψει για πάντα, μας είχε φθείρει, μας είχε φάει τη σάρκα κι είχε βουλιάξει κάπου στη μνήμη μας. Εκείνο το φως ήταν που θα μας τυραννούσε για όλη την υπόλοιπη ζωή μας. Εκείνες οι καυτερές καλοκαιριάτικες μέρες...

http://www.gayathens.gr/scene.php?t=entertainment&id=156

Ιανουάριος 2010 - Τεύχος 65

Καλή χρονιά και καλύτερη δεκαετία. Το έντυπο City Uncovered επιστρέφει ως περιοδικό με μηνιαία συχνότητα και διαφορετικό φορμάτ αλλά και σελιδοποίηση. Στο τεύχος του Ιανουαρίου που είναι ήδη στην κυκλοφορία θα βρείτε συνέντευξη του Δημήτρη Τσεκούρα στον Κωνσταντίνο Ματσούκα, εκτενές αφιέρωμα στο Artists for Athens Pride που γίνεται φέτος για δεύτερη χρονιά, ένα ενδιαφέρον αφιέρωμα στη Ρενέ Βιβιέν, την γαλλίδα ποιήτρια που μετέφρασε σωστά για πρώτη φορά τη Σαπφώ καθώς και την παρουσίαση για πρώτη φορά της μηνιαίας bear στήλης που θα γράφει ο Χρήστος Ψυχογιός.

http://www.gayworld.gr/

Πόλη του Μεξικού: ο νέος προορισμός των γκέι.

Αυτή είναι η κεντρική ιδέα της νέας καμπάνιας του οργανισμού τουρισμού του Μεξικού. Από τον ερχόμενο Μάρτιο θα επιτρέπονται οι γάμοι των ομοφυλόφιλων στη μεξικανική πρωτεύουσα και οι αρχές της πόλης αποφάσισαν να εκμεταλλευθούν οικονομικά το πρωτόγνωρο για τη Λατινική Αμερική γεγονός, προσελκύοντας τουρίστες με ειδικά πακέτα για νεόνυμφους.
*Η Τήλος, ο δήμος της οποίας προηγήθηκε των Μεξικανών, αποτελεί εξίσου καλό τουριστικό προορισμό, αλλά οι δικοί μας πολιτικοί στάθηκαν πολύ κοντόφθαλμοι..." Κ.Β.

Πηγή: Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία

Οι κρυφές ζωές των παντρεμένων αντρών

Οι παντρεμένοι άντρες λένε μικρά ή μεγάλα ψέματα στις γυναίκες τους για το σεξ και την οικονομική τους κατάσταση, ενώ, σύμφωνα με έρευνες, έξι στους 10 έχουν τουλάχιστον μία εξωσυζυγική σεξουαλική εμπειρία ή παράνομη σχέση. Πολλά από τα ψέματα κρίνονται ως «αθώα» και θεωρούνται απαραίτητα από τους άντρες για να αποφύγουν γκρίνια και παντός είδους τιμωρία από τις συζύγους τους. Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Times», με απόψεις παντρεμένων αντρών για το γάμο τους, πολλοί θεωρούν σημαντικότερο τον τρόπο που λένε ένα ψέμα στη γυναίκα τους και όχι το γεγονός ότι ψεύδονται. «Το να λες όλη την αλήθεια στη γυναίκα σου δεν είναι ρεαλιστικό ούτε επιθυμητό», λέει ο Στιβ Γουίτσετ, ψυχολόγος και σύμβουλος γάμων. «Το ψέμα είναι η στρατηγική που έχουν εφεύρει οι άντρες για να αποφύγουν τον πόνο και την τιμωρία». Η Σούζι Γκόντσον, ειδική σε θέματα σεξ, συμφωνεί μαζί του, και από την πλευρά των γυναικών: «Δε χρειάζεται να μοιράζεσαι τα πάντα σε ένα γάμο γιατί υπάρχουν κάποια θέματα, στα οποία άντρες και γυναίκες δε θα συμφωνήσουν ποτέ». Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται διάφορα ζητήματα, όπως είναι τα οικονομικά έξοδα, οι σεξουαλικές φαντασιώσεις ή το ιντερνετικό πορνό. «Τα ζευγάρια τα πάνε καλύτερα μεταξύ τους όταν κρατούν τα μυστικά τους».Το πρώτο πράγμα που δε θα παραδεχτούν ποτέ οι άντρες στις γυναίκες τους είναι ότι ίσως έχουν μετανιώσει που παντρεύτηκαν.Όχι ότι δε βλέπουν τα οφέλη από το γάμο τους. «Οι άντρες χρειάζονται το γάμο γιατί τους παρέχει ένα σύντροφο με τη συναισθηματική ευφυία που ξέρουν ότι λείπει από τους ίδιους», λέει ο Γουίτσετ.«Όμως, θεωρούν την υπακοή και τη συνεχή μονογαμία ελαφρώς αφύσικη κατάσταση για έναν άντρα».Ο 38χρονος Πίτερ συμφωνεί: «Οι περισσότεροι άντρες βλέπουν τις γυναίκες τους ως φιγούρα εξουσίας στην ζωή τους και πρέπει να επαναστατήσουν εναντίον της. Μερικές φορές, βγαίνω κρυφά έξω για να καπνίσω ένα τσιγάρο, μόνο και μόνο επειδή ξέρω πόσο πολύ το μισεί η γυναίκα μου».

Ψέματα για τα οικονομικά
Τα ψώνια και τα προσωπικά έξοδα είναι μία ακόμα κατηγορία όπου τα ψέματα ανθούν. Η οικονομική κατάσταση είναι εξαιρετικής σημασίας ζήτημα για τους περισσότερους άντρες, που δε θέλουν να φαίνονται «άχρηστοι» στα μάτια της γυναίκας τους. Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα αντρών που δε λένε ότι έχουν απολυθεί και συνεχίζουν να υποκρίνονται ότι πηγαίνουν κανονικά στη δουλειά τους. Άλλοι πάλι, κρατούν χρήματα για προσωπικές τους απολαύσεις, όπως είναι ο τζόγος ή η αγορές καταναλωτικών αγαθών. «Δε λέω στη γυναίκα μου την αλήθεια για το πόσο κόστισε η νέα μας τηλεόραση, όπως αυτή δε μου λέει την αλήθεια για το πόσο πλήρωσε το καινούργιο της παλτό», λέει ο συγγραφέας Σαμ Χόλντεν.

Ψέματα για τη δουλειά
Πολλοί λένε ψέματα για να αποφύγουν τη φροντίδα των παιδιών και τις δουλειές του σπιτιού.«Δεν μπορεί να μην έχει καταλάβει η γυναίκα μου ότι επίτηδες γυρίζω σπίτι από τη δουλειά πάντα την ώρα που έχει τελειώσει το μπάνιο των παιδιών και το μαγείρεμα. Αλλά δε λέει τίποτα. Το μόνο που μου απομένει εμένα να κάνω είναι να τους διαβάσω ένα παραμύθι πριν κοιμηθούν», εξομολογείται ο Χόλντεν.«Τα παιδιά μου τα λατρεύω όσο τίποτα άλλο στον κόσμο. Αλλά βαριέμαι φριχτά τη φροντίδα τους. Αν το συζητούσα με τη γυναίκα μου είναι σίγουρο ότι θα καυγαδίζαμε. Έτσι, δε λέει κανείς τίποτα και η σχέση μας δεν υποφέρει».

Ψέματα για το σεξ
Το σεξ είναι το θέμα που προκαλεί τα περισσότερα ψέματα από τους άντρες. Είτε πρόκειται για εξωσυζυγικές σχέσεις, σεξ της μιας βραδιάς, σεξουαλικές φαντασιώσεις ή ιντερνετικό πορνό, οι γυναίκες σπάνια μαθαίνουν την αλήθεια. Σύμφωνα με έρευνες, τουλάχιστον έξι στους 10 παντρεμένους άντρες είχαν μία παράνομη σχέση, έστω και για μία νύχτα. Οι άντρες θεωρούν ότι το σεξ είναι για αυτούς πολύ πιο σημαντικό από όσο για τις γυναίκες τους. Κι έτσι, δικαιολογούν στον εαυτό τους πιο εύκολα την απιστία. Τις περιπέτειές τους, οι άντρες δεν τις εξομολογούνται ούτε στους φίλους τους, ειδικά όταν βρίσκονται σε εξέλιξη. «Αν ακούσω από φίλο μου ότι έχει παράνομη σχέση, ακόμα κι αν έχω κι εγώ την ίδια περίοδο, αυτόματα χάνω κάθε σεβασμό απέναντί του», παραδέχεται ένας από τους συνεντευξιαζόμενους. «Για αυτό δεν το συζητώ ποτέ με τους φίλους μου». «Οι άντρες είναι μονογαμικοί μόνο όταν φοβούνται ή όταν δεν έχουν την ευκαιρία να απιστήσουν», λέει ο σύμβουλος γάμου Στιβ Γουίτσετ.Και οι περισσότεροι άντρες πιστεύουν στην ιδέα «ότι γίνεται μακριά από την πόλη σου ή στο εξωτερικό, είναι σα να μην έχει γίνει ποτέ».Ψέματα λένε και για το πορνό στο Ίντερνετ, το οποίο είναι εξαιρετικά δημοφιλές ανάμεσα στους παντρεμένους. «Φαντάζομαι ότι η γυναίκα μου το ξέρει, αλλά δεν θα το της το’΄λεγα ποτέ ο ίδιος. Αυτό άλλωστε με κρατά μακριά από πραγματική απιστία», λέει ο Μπεν.Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις σαν τον Μπάρι, που είναι ομοφυλόφιλος παντρεμένος με παιδιά. «Τα ποσοστά είναι πολύ μεγαλύτερα από ότι φαντάζεστε. Πολλοί άντρες παραμένουν παντρεμένοι αποκλειστικά για κοινωνικούς λόγους και διατηρούν σχέση με άλλο άντρα».




Τα Νέα 27/01/10

Τουριστικό Οδηγό για ομοφυλόφιλους εξέδωσε η Ταϊβάν!!!

Η Ταϊβάν ανακοίνωσε σήμερα ότι εξέδωσε τον πρώτο επίσημο τουριστικό οδηγό για ομοφυλόφιλους, ελπίζοντας με αυτό τον τρόπο να παρουσιάσει την χώρα ως φιλική προς την κοινότητα των ομοφυλοφίλων. Ο οδηγός, που έχει τίτλο Queer Guide, τυπώθηκε από την κυβέρνηση της Ταϊπέι με σκοπό να προωθήσει τον τουρισμό στην ευρύτερη περιοχή της Ταϊπέι. Ο 48σέλιδος οδηγός αφιερώνει 7 σελίδες στην παρουσίαση τοποθεσιών που συχνάζουν ομοφυλόφιλοι και 41 σελίδες για να προσφέρει γενικές τουριστικές πληροφορίες και συμβουλές κατά του AIDS. Ο Λιν Κουο-νινγκ, από το τμήμα υγείας της κυβέρνησης της Ταϊπέι, δήλωσε ότι η ιδέα για την έκδοση του Queer Guide προήλθε από την ανησυχία της κυβέρνησης για την υγεία της ομοφυλόφιλης κοινότητας.«Πριν δύο χρόνια αρχίσαμε να κάνουμε ανώνυμα τεστ AIDS σε ομοφυλόφιλους άνδρες. Θέλαμε να τυπώσουμε και ένα έντυπο με πληροφορίες για το AIDS, αλλά θεωρήσαμε ότι είναι καλύτερο να εκδώσουμε έναν Queer Guide», δήλωσε. «Έχουμε τυπώσει 2.000 αντίτυπα του οδηγού και τα μοιράζουμε σε μαγαζιά και σάουνες για ομοφυλόφιλους», πρόσθεσε.Αν και πολλοί ομοφυλόφιλοι χαιρέτισαν την έκδοση του Queer Guide, κάποιοι παραπονέθηκαν ότι δεν είναι φιλικός προς την ομοφυλόφιλη κοινότητα και ότι δεν θα πρέπει να αναφέρεται στο AIDS.

Καθημερινή 29/01/10

Ντοκιμαντέρ: SHUSHU

Διομήδης Κουφτερός2007 (Κύπρος) 12’

«Μ’ αρέσει να ντύνομαι γυναίκα. Γιατί γίνομαι πιο σέξι.»… Τη νύχτα ο Ozkan μεταμορφώνεται. Χρησιμοποιώντας ασημόσκονη, περούκες και μακιγιάζ γίνεται η Shushu, η διάσημη επαγγελματίας τραβεστί της Κερύνειας. Ο Ozkan είναι επίσης ομοφυλόφιλος και ζει ελεύθερα χωρίς να το κρύβει. Ποιο είναι όμως το τίμημα όταν κανείς ζει ανοικτά με τρόπο προκλητικά διαφορετικό μέσα σε μια μικρή κοινωνία; Πώς αντιμετωπίζουν το γεγονός η οικογένεια και οι φίλοι του; Βασισμένο σε συνεντεύξεις και σκηνές από τις ζωντανές παραστάσεις της Shushu, το ντοκυμαντέρ αγγίζει την επιφάνεια των ζητημάτων που αφορούν το φύλο και τη σεξουαλικότητα του ατόμου και το πως αυτά αντιμετωπίζονται στην Κύπρο.

http://gaynewsingreek.blogspot.com/

Το να είσαι λεσβία δεν είναι επιλογή: Δίκη Καλιφόρνιας

Ο σεξουαλικός προσανατολισμός μπορεί να είναι ρευστός, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων έχει ταυτότητες, που είναι με συνέπεια λεσβίες, αμφισεξουαλικές, γκέι, τρανς ή ετερό καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τες, κατέθεσε μια κοινωνική ψυχολόγος την Παρασκευή στη δίκη που αμφισβητεί την απαγόρευση του ομοφυλοφιλικού γάμου στην California. Οι δικηγόροι των δύο ζευγαριών κατέθεσαν αγωγή για να ανατρέψουν την με ψηφοφορία θέσπιση απαγόρευσης του ομοφυλοφιλικού γάμου, κάλεσαν τον ερευνητή του Davis Gregory Herek του University of California ως τελικό ειδικό μάρτυρά τους για να υποστηρίξουν το επιχείρημά τους ότι το σεξουαλικός προσανατολισμός δεν μπορεί να αλλάξει εύκολα.Το σημείο είναι κεντρικό στη προσπάθεια των εναγουσών-ων να δειχτεί ότι οι ομοφυλόφιλοι αξίζουν την ίδια δικαστική προστασία όπως οι φυλετικές και οι εθνικές μειονότητες.Η δίκη, που συνεχίζεται εννέα ημέρες, είναι η πρώτη σε ομοσπονδιακό δικαστήριο που εξετάζει, εάν η απαγόρευση του ομοφυλοφιλικού γάμου από το κράτος είναι συνταγματική.«Στις περισσότερες-ους ετερό, εάν τεθεί η ερώτηση και την σκεφτούν, θα ανέφεραν ομοίως και αυτές-οι ότι δεν νοιώθουν να επέλεξαν να ετερό», είπε ο Gregory Herek.Οι ενάγουσες-ες αναμένεται να τελειώσουν με την παρουσίαση των στοιχείων τη Δευτέρα, με τους δικηγόρους που είναι υπέρ της πρότασης 8 να αρχίζουν στη συνέχεια την παρουσίαση των δικών τους στοιχείων. Ο επικεφαλής Δικαστίνων-ων των ΗΠΑ Vaughn Walker, έχει επιληφθεί της υποθέσεως χωρίς δικαστική επιτροπή, είπε ότι θα καθυστερήσει το κλείσιμο των επιχειρημάτων για δύο εβδομάδες αφ’ ότου τελειώσει η υπεράσπιση ώστε μπορεί να κάνει ανασκόπηση των καταθέσεων.Την Παρασκευή, ο Gregory Herek είπε ότι πραγματοποίησε πρόσφατα μια έρευνα ρωτώντας τις-τους ανθρώπους εάν αποφάσισαν να είναι λεσβίες, αμφισεξουλικές, γκέι ή τρανς. Το 68% των λεσβιών που αποκρίθηκαν είπαν ότι δεν είχαν καμία απολύτως επιλογή στο σεξουαλικό προσανατολισμό τες και 80% των γκέι.Ο Gregory Herek είπε επίσης πως είναι σαφές ότι οι ομοφυλόφιλοι υποτιμώνται και ακόμη αντιμετωπίζουν την αποστροφή λόγω του μακροχρονίως υφιστάμενου κοινωνικού στίγματος. «Εάν δύο γυναίκες περπατήσουν στο δρόμο κρατώντας τα χέρια τες, σε πολλά μέρη αυτό θα επειφέρει μια πολλή αρνητική αντίδραση, και αυτό είναι ένα παράδειγμα του στίγματος όπου η καθεμία γυναίκα έχει βιώσει επειδή είναι Λεσβία», είπε. Η πρόταση 8 είναι εξ ορισμού μια επέκταση του ενσωματωμένου κοινωνικού στιγματισμού, υποστήριξε. O Howard Nielson Junior, δικηγόρος που υπερασπίζεται την πρόταση 8, στην αντιπαράσταση εξέταση ρώτησε τον Gregory Herek, εάν ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι τόσο αμετάκλητος όπως ο Gregory Herek άφησε να εννοηθεί.O Howard Nielson ανέφερε μερικά από τα γραπτά του Gregory Herek, που δηλώνουν ότι μερικές άνθρωποι που κάνουν τακτικά σεξ με το ίδιο φύλο, δεν προσδιορίζονται απαραιτήτως ως λεβίες, ενώ άλλες-οι ενώ ελκύονται ερωτικώς από το ίδιο φύλο ποτέ δεν κάνουν σεξ. Ανέφερε επίσης την εργασία Sigmund Freud και του πρωτοποριακού σεξολόγου ερευνητή Alfred Kinsey για να υπονοήσει-υπαινηχθεί ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός μπορεί και μερικές φορές αλλάζει κατά τη διάρκεια της ζωής. Ο Gregory Herek αναγνώρισε πως είναι αλήθεια, αλλά πρόσθεσε: «Οι περισσότερες-οι άνθρωποι επιδεικνύουν συνέπεια στην έλξη και τις συμπεριφορές τες. Βλέπουμε σε μερικά παραδείγματα όπου κάποιες άνθρωποι εκφράζουν έλξη, αλλά δεν κάνουν ποτέ σεξ». O Howard Nielson, επέσυρε την προσοχή επίσης στην προδικάσιμη κατάθεση από την ενάγουσα Sandy Stier, η οποία υπερασπίζεται το δικαίωμα της, να νυμφευθεί την εδώ και δέκα χρόνια συντρόφισσά της. Η Sandy Stier στην κατάθεσή της δήλωσε, ότι υπήρξε παντρεμένη με έναν άνδρα για περίπου 12 χρονιές, πριν ερωτευτεί μια γυναίκα. O Howard Nielson, διάβασε ένα αντίγραφο στο οποίο η Sandy Stier είπε, ότι δεν προσελκύοταν ερωτικώς από γυναίκες ανέκαθεν και πως στο περελθόν την προσέλκυσε ερωτικώς ο πρώην-σύζυγό της. «Σε εκείνη τη στιγμή της ζωή της, η κα. Sandy Stier δεν θα ήταν λεσβία, σωστά»; ρώτησε ο Howard Nielson.Ο Gregory Herek είπε ότι πολλές-οι που προσδιορίζονται ως ομοφυλόφιλοι είχαν ερωτικές-ους συντρόφισες-ους του αντίθετου-φύλου. Με τις ερωτήσεις του Howard Nielson, ο Gregory Herek προθύμως αναγνώρισε ότι η επιστήμη δεν ξέρει εάν οι άνθρωποι γενιούνται ομοφυλόφιλοι ή ετερό, συμβαίνει ως αποτέλεσμα των πρότερων εμπειρίων τες, ή κάποιου συνδυασμού συνθηκών-περιστάσεων.

Το άρθρο το βρήκαμε στις 22.1.10 και το μεταφράσαμε, γραμμένο από την Lisa Leff, δημοσιογράφισα της Associated Press. Στην http://www.mercurynews.com/search/ci_14245675?IADID=Search-www.mercurynews.com-www.mercurynews.com&nclick_check=1

http://lesbianbimafia.blogspot.com/2010/01/blog-post_26.html

Λεσβία μητέρα διεκδικεί τη κόρη της

Μια αμερικανή λεσβία που αρνήθηκε στην πρώην λεσβία συντρόφισά της την πρόσβαση στη κόρη τες, έχει διαταχτεί να εμφανιστεί ενώπιον του δικαστηρίου εντός 30 ημερών. H Lisa Miller, από τη Βιρτζίνια, εξαφανίστηκε με την επτάχρονη Isabella στα τέλη Δεκεμβρίου αφότου το δικαστήριο την διέταξε να παραδώσει την κηδεμονία στη Janet Jenkins την 1η Ιανουαρίου. Την προηγούμενη εβδομάδα, ο δικαστής Rutland William Cohen θεώρησε πως η Miller προσέβαλε το δικαστήριο. Δεν εξέδοσε ένταλμα σύλληψής της, όπως ζητείται η κα. Jenkins.Είπε: «Θα δώσω στην κα. Miller 30 μέρες διορία, ώστε να εμφανιστεί στο δικαστήριο με την κόρη. Δεν θεωρώ πως η έκδοση ενός εντάλματος σύλληψης χωρίς να δοθεί η ευκαιρία στην κα Miller να έρθει στο δικαστήριο από μόνη της, θα ήταν το καλύτερο για το συμφέρον της κόρης». Μετά τις 23 Φεβρουαρίου που είναι η καταληκτική την ημερομηνία, είπε: «Εκείνη τη στιγμή, θα εξετάσω όλες τις πιθανές κυρώσεις βάσει του νόμου. Αλλά πρώτα, θα δώσω την ευκαιρία στην κα Miller να συμμορφωθεί». Η Isabella γεννήθηκε την 2002 από την Miller και Jenkins, δύο χρονιές αφότου είχαν Σύμφωνο Συμβίωσης στο Βερμόντ. H Miller είναι η βιολογική μητέρα της.Αλλά το ζευγάρι χώρισε το 2003 όταν η Miller έγινε Ευαγγελική Χριστιανή και απαρνήθηκε τον λεσβιασμό. Στη συνέχεια μετακόμισε στη Βιρτζίνια. Το Σύμφωνο Συμβίωσης διαλύθηκε, το 2007 και στην κα. Miller χορηγήθηκε η ανατροφή της Isabella επιτρέποντας στην Jenkins το δικαίωμα των επισκέψεων. Η κα. Jenkins πέρασε σε νομικές διαδικασίες, όταν η κα. Miller δεν της επέτρεψε την πρόσβασή. Το Νοέμβριο, το δικαστήριο αποφάσισε ότι ο μόνος δίκαιος τρόπος να προχωρήσει ήταν, να παραχωρηθεί η ανατροφή στην κα. Jenkins.Η κα. Miller εκπροσωπείται από την anti-gay Liberty Counsel.

http://www.pinknews.co.uk/2010/01/26/ex-gay-mother-given-30-days-to-appear-before-court/
http://lesbianbimafia.blogspot.com/2010/01/blog-post_29.html

Αποκρυπτογράφησαν τη γλώσσα των γυναικών

Η Νουσού ήταν ένας κρυφός κώδικας των γυναικών ως μέσο επικοινωνίας ενάντια στην ανδρική καταπίεση. Γλωσσολόγες-οι έλυσαν τον γρίφο της «Νουσού», μιας διαλέκτου «που δεν κατάλαβαν ποτέ τους οι άνδρες». Κινέζες ερευνήτριες-ες αποκρυπτογραφούν και φέρνουν στο φως τη μυστική γλώσσα των παλλακίδων και άλλων γυναικών στα παλάτια της Νότιας Κίνας. Αφού παρέμεινε επί δεκαετίες στο σκοτάδι του μαοϊκού καθεστώτος, η «Νουσού», μια παμπάλαια αργκό που απαντάται κυρίως σε «συνθηματικά» τραγούδια που έλεγαν οι γυναίκες, αποκαθιστάται μετά τις εντατικές προσπάθειες γλωσσολόγων και κοινωνικών ανθρωπολόγων. Ομάδα ερευνητριών-ων με επικεφαλής την καθηγήτρια Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Τσάνγκσα Ζενγκ Σικιού κατάφερε να εντοπίσει και να αναλύσει περισσότερα από 1.800 ιδεογράμματα, τα οποία διαφέρουν από τα αντίστοιχα της επικρατούσας κινεζικής. Η «γλώσσα που δεν κατάλαβαν ποτέ τους οι άνδρες» ήταν ένας κρυφός κώδικας που χρησιμοποιείτο αποκλειστικά μεταξύ γυναικών ως μέσο επικοινωνίας ενάντια στην ανδρική καταπίεση.Είναι μια αργκό ηλικίας τουλάχιστον 1.200 ετών. «Νουσού» σημαίνει «η γλώσσα των γυναικών». Κινέζες γλωσσολόγες-οι τη θεωρούν τη μοναδική γλώσσα του κόσμου που απευθύνεται αποκλειστικά σε ένα και μόνο ανθρώπινο φύλο. Φαίνεται ότι έλαβε την πρώτη της μορφή τον 9ο αιώνα μ.Χ., σε μια κοινωνία ανδροκρατούμενη όπου οι γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα στη μόρφωση. Οι Κινέζες μπορεί να ήταν αμόρφωτες αλλά δεν ήταν καθόλου χαζές. Ετσι, μια νεαρή παλλακίδα του αυτοκράτορα της Κίνας, η οποία καταγόταν από την επαρχία Χουνάν, βρήκε τον τρόπο να επικοινωνήσει με τις υπόλοιπες ερωμένες του αυτοκράτορα δίχως να προκαλέσει υποψίες. Αρχισε να... τραγουδάει. Αφού απαγορευόταν να μιλάνε μεταξύ τους σε πολλές περιστάσεις, για παράδειγμα όταν έκαναν τις δουλειές του σπιτιού, οι γυναίκες τραγουδούσαν «ακαταλαβίστικα» για τους άρρενες τραγούδια. Ο εν λόγω κώδικας επικοινωνίας εξαπλώθηκε ανάμεσα στις υπόλοιπες γυναίκες της Αυλής και σύντομα έφθασε να αποτελεί το πιο καλά κρυμμένο μυστικό των κινέζωνυναικών, γπαλλακίδων. Σιγά-σιγά πέρασε και στα υπόλοιπα κοινωνικά στρώματα της επαρχίας Χουνάν, ειδικά στις γυναίκες που δούλευαν ως εργάτριες, καθώς ούτε αυτές είχαν δικαίωμα να συνομιλούν. Η ιστορία θυμίζει την επικοινωνία μεταξύ των μαύρων δούλων στις βαμβακοφυτείες του αμερικανικού Νότου, στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα: Τότε που τα πρώτα τραγούδια των αμερικανικών μπλουζ δημιουργήθηκαν όταν οι σκλάβες-οι αγνόησαν τις διαταγές των πλούσιων γαιοκτημόνων τους και έλεγαν η μια, ένας τα βάσανά της στην άλλη-ον με τρόπο τραγουδιστό, για να μην τις καταλαβαίνει καμιά-νεις.«Ηταν ένα βήμα προς την ισότητα σε καιρούς εξαιρετικά δύσκολους για τις γυναίκες» εξηγεί η κυρία Σικιού.«Συγκεντρώσαμε πάνω από 300 αντικείμενα που φέρουν πάνω τους τη μυστική αυτή γλώσσα, όσα μαντίλια, ρούχα, τσάντες, ακόμη και μαγειρικές ποδιές μπορούσαμε να βρούμε που να κρατούν ζωντανή τη “Νουσού”» τονίζει από την πλευρά του ο επικεφαλής της Αρχειακής Υπηρεσίας της επαρχίας Χουνάν Λιου Τζενίνγκ. Πολύτιμη αποδείχτηκε επίσης η βοήθεια του λεξικού του Ζου Σουογί, του πρώτου Κινέζου που έμαθε να μιλά τη γλώσσα αυτή. Υστερα από μισό αιώνα ενδελεχούς μελέτης, ο 79χρονος άνδρας συνέγραψε, πριν από μερικά χρόνια, το πρώτο μικρό λεξικό ιδεογραμμάτων της «Νουσού».

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=312301&dt=29/01/2010