Για αυτό το Πάσχα η ομάδα του La vicky -ένα ταξιδιωτικό γραφείο αποκλειστικά για gay & lesbian από την Ισπανία- προτείνει μια αξέχαστη εβδομάδα βαρκάδας και πάρτι στη Μεσόγειο।Με αυτό το πακέτο για μια εβδομάδα θα μπορείτε να χαλαρώνετε από τον ήχο της Θάλασσας ενώ ταυτόχρονα μπορείτε να κατεβείτε και στο Λιμάνι της Ibiza και να τη γνωρίσετε καλύτερα!Επίσης δραστηριότητες όπως καταδύσεις και να πάτε σε απρόσιτες παραλίες είναι μέσα στο πρόγραμμα। Η Ισπανία το Πάσχα είναι άλλωστε επαρκώς… θερμή από 275,- EUR
Πάσχα σε βάρκα – Ibiza, μια μοναδική εμπειρία διακοπών
Για αυτό το Πάσχα η ομάδα του La vicky -ένα ταξιδιωτικό γραφείο αποκλειστικά για gay & lesbian από την Ισπανία- προτείνει μια αξέχαστη εβδομάδα βαρκάδας και πάρτι στη Μεσόγειο।Με αυτό το πακέτο για μια εβδομάδα θα μπορείτε να χαλαρώνετε από τον ήχο της Θάλασσας ενώ ταυτόχρονα μπορείτε να κατεβείτε και στο Λιμάνι της Ibiza και να τη γνωρίσετε καλύτερα!Επίσης δραστηριότητες όπως καταδύσεις και να πάτε σε απρόσιτες παραλίες είναι μέσα στο πρόγραμμα। Η Ισπανία το Πάσχα είναι άλλωστε επαρκώς… θερμή από 275,- EUR
Παιχνίδια με το στήθος και τις θηλές
Οι γυναίκες έχουμε πολλές ερωτογενείς ζώνες, περιοχές των σωμάτων μας που είναι ευαίσθητες στο άγγιγμα και μπορούν να φέρουν σεξουαλική διέργεση, όταν ερεθιστούν। Το παιχνίδι με το στήθος και τις θηλές μιας γυναίκας είναι μια σεξουαλική δραστηριότητα την οποία απολαμβάνουν πολλές λεσβίες। Οι θηλές ορισμένων γυναικών είναι πολύ ευαίσθητες και μπορούν να έχουν οργασμό μόνο με το πείραγμα του στήθους।Άλλες πάλι μπορούν να ανεχθούν μόνο ένα απαλό άγγιγμα στο στήθος τους. Σε άλλες αρέσει να πονούν λίγο. Φροντίσετε να επικοινωνείτε με τη σύντροφό σας για το τι σας αρέσει και τι όχι. Δεν είστε σίγουρη από πού να ξεκινήσετε; Παρακάτω είναι μερικές συμβουλές για το παιχνίδι με το στήθος.
Χαϊδέψτε την
Ξεκινήστε χαϊδεύοντας τα στήθη της απαλά και αργά। Περάστε με την παλάμη σας όλες τις πλευρές και τα άκρα των μαστών της, προχωρώντας προς τις θηλές της. Αγγίξτε τα δύο στήθη ταυτόχρονα ή επικεντρωθείτε σε ένα κάθε φορά.
Πιπιλίστε, γλείψτε και φυσήξτε
Φιλήστε την κάτω από το στήθος। Πάρτε τη θηλή της στο στόμα σας και αφήστε την με ένα ξεφύσημα. Φυσήξτε και τις δύο θηλές. Καθώς θα ερεθίζεται, μπορείτε να προσθέσετε περισσότερη αίσθηση. Ρωτήστε αν της αρέσει το πιο μαλακό ή το πιο τραχύ άγγιγμα. Τινάξτε ελαφρά με τη γλώσσα σας την άκρη της θηλής της και στη συνέχεια πάρτε ολόκληρο το στήθος στο στόμα σας. Πιπιλίσετε τις θηλές της. Αλλάξτε την κίνηση σε ρούφηγμα και δείτε την αντίδρασή της. Όταν τα χείλη σας παίζουν με το ένα στήθος, πειράξτε το άλλο με το χέρι σας.
Βάλτε ένα παγάκι
Πάρτε ένα παγάκι στο στόμα σας και με την παγωμένη γλώσσα σας, κάνετε ένα γλείψιμο।
Τραβήξτε ή τσιμπήστε
Σε μερικές γυναίκες αρέσει να τους στρίβουν και να τους τραβούν τις θηλές। Μπορεί να είναι λίγο επίπονο, αλλά αυτό είναι μέρος της απόλαυσης. Πάρτε τη ρώγα της ανάμεσα στα δάχτυλά σας και τραβήξτε την αργά. Παρακολουθήστε πώς αντιδρά και προσαρμόστε τη δραστηριότητά σας από αυτό.
Δαγκώστε απαλά
Απαλά χρησιμοποιήστε τα δόντια σας για να κάνετε μικρά δαγκώματα στο στήθος της και τις θηλές της। Το δάγκωμα μπορεί να είναι ευχάριστο ή επώδυνο, ανάλογα με τη γυναίκα, τη διάθεση ή τη χρονική στιγμή του μήνα. Βεβαιωθείτε ότι θα επικοινωνείτε πριν δαγκώσετε πάρα πολύ σκληρά.
Προκαλέστε παλμούς
Δονητές μπορούν να χρησιμοποιηθούν στα στήθη και τις θηλές, τόσο στο παιχνίδι με τη σύντροφο ή μόνες μας। Απλά μια μικρή δόνηση γύρω από τις θηλές μπορεί να παράγει μια έντονη αίσθηση.
Σφίξιμο των θηλών
Αν της αρέσει το τσίμπημα και το δάγκωμα, μπορεί να απολαύσει ένα σφιίξιμο στη θηλή। Μπορείτε να αγοράσετε ένα σφιγκτήρα ακριβώς για το σκοπό αυτό, ή να χρησιμοποιήσετε μια καρφίτσα ρούχων. Η εικόνα της σφιγμένης θηλής μπορεί να είναι ερεθιστική. Οι σφιγκτήρες θηλών πονούν όταν βγαίνουν, αλλά πονά πολύ περισσότερο όταν το αίμα επιστρέφει σε εκείνη την περιοχή. Την πρώτη φορά κάντε το για λίγα λεπτά, για να δείτε πόσο αντέχει.
Μετατρέψτε το στήθος σε γλυκό
Το στήθος είναι ένα εξαιρετικό μέρος για αισθησιακές τροφές όπως το σιρόπι σοκολάτας και η σαντιγί। Μετατρέψτε το σε ένα παγωτό φρούτων με σιρόπι και γλείψτε μέχρι την καρδιά της.
Πηγή: http://lesbianlife.about.com/od/lesbiansex/qt/BreastPlay.htm
Η συνέντευξη σε gay περιοδικό!
Ο Γιώργος Μαζωνάκης φωτογραφήθηκε για το εξώφυλλο του gay περιοδικού OUT και μίλησε, μεταξύ άλλων, για τους ομοφυλόφιλους ως κοινό αλλά και ως μέλη της ελληνικής κοινωνίας. «Ήμουν και παραμένω ντροπαλός» δήλωσε ο διάσημος τραγουδιστής, ενώ για την προσωπική του ζωή πρόσθεσε: «Κράτησα την ιδιωτική μου ζωή μακριά από το λεγόμενο lifestyle, δεν επιθυμούσα να με κυνηγάνε να με φωτογραφίσουν σε μια άσχετη, ας πούμε, βραδινή μου έξοδο, δεν μου ταιριάζουν εμένα αυτά. Άλλωστε, δεν πιστεύω ότι ο κόσμος ενδιαφέρεται πραγματικά να μάθει με ποιους βγαίνει ο τάδε ή ο δείνα». Εξηγώντας αν τον ενοχλούν τα σημάδια που αφήνει ο χρόνος επάνω του, ο ίδιος τόνισε: «Κατηγορηματικά όχι και χωρίς ιδιαίτερη σκέψη. Το αντίθετο. Σημασία έχει ο άνθρωπος να μεγαλώνει καλά, η εξωτερική ωριμότητα να συμβαδίζει με την εσωτερική. Αφήστε που καμία φορά, αν το δούμε και καθαρά σε επίπεδο εξωτερικής εμφάνισης, μεγαλώνοντας γινόμαστε ομορφότεροι». Όσο για το πώς αντιμετωπίζει ο ίδιος το gay κοινό: «Όπως όλο τον κόσμο! Η σεξουαλική επιθυμία ενός ανθρώπου τον καθορίζει ως κοινό; Μην τρελαθώ…» ανέφερε χαρακτηριστικά, ενώ για τη θέση που έχουν οι ομοφυλόφιλοι μέσα στην ελληνική κοινωνία πρόσθεσε: «Καμιά φορά γίνονται διαχωρισμοί με ατυχή κριτήρια. […] Για να είμαστε σωστοί σε αυτή τη συζήτηση πρέπει να λέμε τα πράγματα πιο συγκεκριμένα. Για μένα είναι ξεκάθαρο, πάντως, ότι όλοι οι πολίτες έχουν παντού τα ίδια δικαιώματα». Τέλος, για το ενδεχόμενο ενός παιδιού ο Γιώργος Μαζωνάκης σχολίασε: «Δεν είμαι έτοιμος ούτε να τεκνοποιήσω, ούτε, πολύ περισσότερο, να υιοθετήσω। Μπορεί να νιώσω την ανάγκη, ας πούμε, αύριο, τώρα όμως δεν τη νιώθω».
P. Field: Δεν ντρέπομαι που είμαι ομοφυλόφιλη
Η επιτυχημένη Ελληνο-αμερικανίδα σχεδιάστρια μόδας-στυλίστρια μίλησε χωρίς ταμπού στην εκπομπή του Πέτρου Κωστόπουλου για το πώς γνώρισε την απόλυτη ελληνίδα σταρ καθώς και για τον σεξουαλικό της προσανατολισμό।
Για την Άννα –την απόλυτη ελληνίδα σταρ ντε- ανέφερε¨: "Έδινε μια συναυλία στην Νέα Υόρκη। Εγώ ήμουν μεγάλη της θαυμάστρια... Έφτιαξα λοιπόν ένα μίνι φόρεμα που έλεγε "I love you" - εγώ φορούσα μια μπλούζα με φωτογραφία της- πλησίασα τη σκηνή και της πέταξα το φόρεμα. Κι από τότε γίναμε φίλες... Είναι καλή τρελή η Άννα!" και εμείς συμπεράνουμε ότι ο έρωτάς τους ήταν κεραυνοβόλος.Πάμε τώρα σε μια πιο πικάντικη δήλωση: "Δεν μου κόστισε. Εγώ όμως δεν βγαίνω έξω και φωνάζω "i am gay, i am gay, i am gay". Δεν ντρέπομαι για την ζωή μου, έτσι είμαι. Δεν βγήκα όμως, να πω τι σπουδαίο που είναι αυτό... Oh, yes, είχα boyfriends. Κι ακόμα μπορώ να έχω. Στον κόσμο μου, στη ζωή μου όλοι ήταν γυναίκες. Μητέρα, γιαγιάδες, θείες... Μεγάλωσα με γυναίκες. Νομίζω πως έμαθα, να εμπιστεύομαι μόνο γυναίκες και να είμαι άνετη μαζί τους...". Respect!
Πιο φιλικές απέναντι στο ξεχωριστό 10% οι εταιρείες
Το 2007, το τότε αφεντικό της BP αναγκάστηκε να παραιτηθεί ύστερα από τις αποκαλύψεις για την προσωπική του ζωή। Οπως είχε πει, δεν ήταν εύκολο να είσαι γκέι στον χώρο εργασίας. Σήμερα, η ανταγωνίστρια Chevron, σε έρευνα για τη στάση των εταιρειών απέναντι στους γκέι που διεξάγει κάθε χρόνο μια ομάδα άσκησης πολιτικής πίεσης, παίρνει άριστα. Οι εταιρείες, τουλάχιστον στη Δύση, έχουν αρχίσει να γίνονται gay-friendly, ελληνιστί καταργούν τις διακρίσεις εις βάρος των εργαζομένων τους που είναι ομοφυλόφιλοι. Το 86% των 500 μεγαλύτερων εταιρειών της λίστας του «Forbes» απαγορεύουν τις διακρίσεις εις βάρος των γκέι. Λογικό, οι ομοφυλόφιλοι αποτελούν το 5% με 10% του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού ενώ μια εταιρεία συμβούλων είχε υπολογίσει ότι οι αμερικανοί γκέι ξοδεύουν περί τα 835 δισ. δολάρια ετησίως.
πηγή: εφημερίδα τα νέα
πηγή: εφημερίδα τα νέα
2 έφηβοι στους 20. Γραπτά από γκέι και λεσβίες εφήβους
Το βιβλίο για το οποίο θα γίνει λόγος εδώ σήμερα, μου το έκανε δώρο -και τον ευχαριστώ πολύ-, ο καλός μου φίλος Γ. Κ., όταν διάβασε την ανάρτηση "Gay, Straight and the reason Why". Κυκλοφορεί απ' τις εκδόσεις "Γοργώ", έναν μικρό εκδοτικό οίκο με έδρα τη Θεσσαλονίκη και ο τίτλος του είναι: "2 έφηβοι στους 20 - Εκθέσεις γκέι και λεσβιών νέων". Δώδεκα χρόνια μετά τη συλλογή του "Ένας έφηβος στους δέκα" -του πρώτου βιβλίου ποτέ που επέτρεψε σε δεκάδες εφήβους να περιγράψουν πώς είνα να είσαι γκέι ή λεσβία- η Ann Heron (καθηγήτρια, σύμβουλος και μητέρα), ζήτησε ιστορίες από μια νεότερη γενιά.Ανακάλυψε ότι η αίσθηση της απομόνωσης και της απελπισίας, είναι το ίδιο και απαράλλαχτα βαθιά για αυτή τη νεότερη ομάδα. Το βιβλίο "2 έφηβοι στους 20: Γραπτά από Γκέι και Λεσβίες Εφήβους", συνδυάζει αυτές τις νέες φωνές με πολλές από τις εκθέσεις του πρώτου βιβλίου. Κάνει πιο εύκολο το δρόμο για τους εφήβους που τώρα φανερώνονται και για τους ενήλικες που αποζητούν να τους βοηθήσουν.Η San Frascisco Chronichle Book Review έγραψε πως το βιβλίο αποτελεί: "Μια έξοχη πηγή για εφήβους, γκέι και στρέιτ, που έχουν ερωτήματα για τη δική τους σεξουαλικότητα ή γι αυτή των φίλων τους" και το Publishers Weekly συμπλήρωσε πως "Αυτή η σταθερά ενδιαφέρουσα και συχνά συγκινητική συλλογή καταγράφει νηφάλια τις καταστροφικές συνέπειες της ομοφοβίας που διεισδύει ακόμα και σε υποτιθέμενες διαφωτισμένες οικογένειες και σχολεία. Αυτές οι ιστορίες είναι συντριπτικά θετικές, κρατημένες στην επιφάνεια από τη νέα αυτοεκτίμηση των συγγραφέων και την αποφασιστικότητα να βρουν ένα χώρο γι αυτούς κι αυτές σε μια συχνά εχθρική χώρα". Τα δικά μου σχόλια λοιπόν περιττεύουν.Χαίρομαι πάντως που έστω και πολλά χρόνια μετά την αρχική του έκδοση στην Αμερική, μεταφράστηκε και στην Ελλάδα και μπορεί να βοηθήσει τους εφήβους που έχουν ερωτήματα για τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό να αισθανθούν λιγότερο μόνοι και λιγότερο φοβισμένοι. Γιατί όπως σημειώνει στον πρόλογο της και η συγγραφέας που έχει εργαστεί με πολλούς εφήβους:"Το ακριβές ποσοστό (του πληθυσμού των γκέι) δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι εμείς, ως κοινωνία, αποτυγχάνουμε να παρέχουμε κρίσιμη πληροφόρηση και υποστήριξη σε νεαρά άτομα που αισθάνονται ότι ίσως αν είναι διαφορετικά. Αυτή η αποτυχία κραυγάζει σε κάθε αφήγηση στο βιβλίο αυτό. Αν είσαι ένας από αυτούς τους νέους ανθρώπους, ελπίζω οι αφηγήσεις αυτές να σου δείξουν ότι δεν είσαι μόνος. Κι άλλοι έφηβοι έχουν ζήσει εμπειρίες πολύ όμοιες με τις δικές σου. Αν είσαι ενήλικος, ελπίζω ότι, αφού διαβάσεις αυτό το βιβλίο, θα αναζητήσεις τρόπους για να παρέχεις την υποστήριξη που έχουν ανάγκη οι γκέι έφηβοι".Σε μια εποχή που οι έφηβοι αυτοκτονούν επειδή ανακαλύπτουν τη διαφορετικότητά τους, θεωρώ λοιπόν πως είναι χρέος όλων μας να βοηθήσουμε με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας. Να παρέχουμε την υποστήριξη που χρειάζονται αυτά τα παιδιά. Επειδή ένας άνθρωπος γεννιέται ετεροφυλόφιλος ή μη. Δεν γίνεται στην πορεία της ζωής του. Και μάλιστα αυτό καθορίζεται πριν από τη γέννηση, όπως υποστηρίζει ο καταξιωμένος νευροεπιστήμονας Simon LeVay και σίγουρα υπάρχει και κατά τη διάρκεια της.Δεν διανοούμαι λοιπόν, από ποια θέση και επικαλούμενοι ποιό δικαίωμα, θα βάλουμε έναν άνθρωπο, έφηβο ή μη, ν' απολογηθεί γι' αυτό που είναι. Κι αυτός είναι ο κυριότερος λόγος, που με κάνει να σας προτείνω αυτό το αξιόλογο βιβλίο και ξανά το blog "Ενάντια στην Ομοφοβία και στον Ομοαρνητισμό" .Καλή σας ανάγνωση.Πηγή: http://aikaterinitempeli.wordpress.com/2011/01/11/2-%CE%AD%CF%86%CE%B7%CE%B2%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-20-%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%80%CF%84%CE%AC-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CE%B3%CE%BA%CE%AD%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BB%CE%B5%CF%83%CE%B2/
Γκέι διεκδικεί παιδί από τις λεσβίες μητέρες του
Μια περίεργη υπόθεση κηδεμονίας ενός δίχρονου αγοριού απασχολεί τα βρετανικά δικαστήρια που θα κληθούν να πάρουν μια ομολογουμένως δύσκολη απόφαση.Ο πατέρας του παιδιού που είναι γκέι σύμφωνα με τα λεγόμενα της μητέρας που είναι επίσης ομοφυλόφιλη είχε κάνει μαζί της κοινή συμφωνία πως θα της έδινε το σπέρμα του προκειμένου να αποκτήσει ένα παιδί με την σύντροφό της. Η μητέρα ισχυρίζεται ότι η «συμφωνία» κλείστηκε σε ένα εστιατόριο και πως εξ' αρχής ο πατέρας δεν σκόπευε να έχει καμία περαιτέρω σχέση με το παιδί, ωστόσο ο πατέρας επιμένει ότι ποτέ δεν υπήρξε ένας «απλός δωρητής σπέρματος» και τώρα διεκδικεί να βλέπει το παιδί του.Η υπόθεση περιπλέκεται ακόμα περισσότερο καθώς προκύπτει πως ο πατέρας και η μητέρα του παιδιού υπήρξαν στο παρελθόν παντρεμένοι, αλλά πήραν διαζύγιο και τελείωσαν έναν «γάμο κοινού συμφέροντος» όπως τον αποκάλεσαν και οι δυο.Ο πατέρας ήταν παρών στην γέννηση του παιδιού του και διατηρούσε καλές σχέσεις με την μητέρα καθ' όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της. Ωστόσο η μητέρα και η φίλη της δηλώνουν «προδομένες» από τον πατέρα, που τον χαρακτηρίζουν έναν πρώην καλό φίλο, και δεν καταλαβαίνουν γιατί επιμένει να διεκδικεί περισσότερο χρόνο με το παιδί του.Αξίζει να σημειωθεί ότι και οι τρεις γονείς είναι ευκατάστατοι και ζουν στο κέντρο του Λονδίνου.
Μαθαίνοντας για την ασεξουαλικότητα
Η ανθρώπινη σεξουαλικότητα είναι ένα συναρπαστικό θέμα για εμένα। Πιστεύω πως είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα θέματα για συζήτηση, ειδικά στον τομέα της κατανόησης των προτιμήσεων των ανθρώπων।Υπάρχουν πάρα πολλά να λεχθούν για τη σεξουαλικότητα όμως και το μεγαλύτερο μέρος έχει ήδη συζητηθεί διεξοδικά। Ένα από τα πιο κοινά πράγματα που λέγονται από τους ανθρώπους που είναι κάπως ενημερωμένοι σχετικά με το θέμα της σεξουαλικότητας είναι ότι η σεξουαλικότητα είναι ρευστή και ότι υπάρχει ένα φάσμα από τους gay ως τους ετεροφυλόφιλους. Αυτοί οι άνθρωποι συνήθως βάζουν την ομοφυλοφιλία από τη μία πλευρά και την ετεροφυλοφιλία από την άλλη, με πολλούς ανθρώπους να βρίσκονται κάπου στη μέση. Για όσους είναι ακόμα πιο καλά ενημερωμένοι υπάρχει η Κλίμακα Kinsey, η οποία δίνει έναν αριθμό από το μηδέν έως το έξι παραπέμποντας πού μπορεί να εμπίπτετε στην ετεροφυλόφιλων-ομοφυλόφιλων κλίμακα διαβάθμισης.Ενώ υπάρχει πολλή συζήτηση για τη σεξουαλικότητα στους κόλπους των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υπάρχει μία πτυχή της σεξουαλικότητας που βρίσκεται τελείως κάτω από το ραντάρ: η ασεξουαλικότητα, η οποία ορίζεται ως 'έλλειψη σεξουαλικότητας'. Όσοι προσδιορίζονται ως ασεξουαλικοί δε νιώθουν καμία επιθυμία να έχουν σεξουαλικές σχέσεις με κανέναν.Για να είμαι ειλικρινής, η ασεξουαλικότητα υπέπεσε στην προσοχή μου όταν μια από τις φίλες μου μου αποκάλυψε ότι είναι 'ace', ένας όρος που σημαίνει 'ασεξουαλικός'. Όταν η φίλη μου μου το είπε ήμουν πολύ ενθουσιασμένη, γιατί ειλικρινά δεν ήξερα τίποτα για την ασεξουαλικότητα. Ό, τι ήξερα για τη φίλη μου ήρθε σε αντίφαση με τα λίγα που νόμιζα ότι ήξερα για την ασεξουαλικότητα. Συνειδητοποίησα ότι μάλλον δεν ήμουν το μόνο άτομο με παρανοήσεις για το τι σήμαινε να είσαι ασεξουαλικός. Ήθελα να μάθω όσο περισσότερα μπορούσα γι 'αυτό, προκειμένου να τα πω και σε άλλους.Ήξερα ότι η φίλη μου είχε νιώσει έλξη για πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους και η ιδέα μου για την ασεξουαλικότητα ήταν ότι δεν υπάρχει έλξη προς άλλα άτομα. Αυτή ήταν η πρώτη από τις πολλές παρανοήσεις που ξεκαθάρισε για εμένα καθώς μιλούσα με τη φίλη μου σχετικά με τη σεξουαλικότητά της, ή την απουσία της.Νομίζω ότι η πιο κοινή παρανόηση σχετικά με την ασεξουαλικότητα είναι ότι εκείνοι που προσδιορίζονται ως ασεξουαλικοί δε βιώνουν έλξη. Ενώ εγώ προσωπικά δεν προσδιορίζομαι ως ασεξουαλική, είχα μια εκτεταμένη συζήτηση με τη φίλη μου και έκανα έρευνα από μόνη μου για να ανακαλύψω ότι πολλοί ασεξουαλικοί άνθρωποι βιώνουν πράγματι έλξη. Απλά τυχαίνει να είναι 'αισθητική έλξη', που σημαίνει ότι έλκονται από την ομορφιά, που μπορεί ή δεν μπορεί να αποδοθεί στο φύλο του ατόμου.Είναι μια έλξη για την ομορφιά ενός ατόμου και όχι τη σεξουαλικότητά του. Μπορούν πολύ καλά να σκεφτούν ότι κάποιος/α είναι ωραίος/α να τον/την κοιτούν, αλλά δε θέλουν να κάνουν σεξ μαζί του/της. Η ικανότητά τους να παρατηρούν την καλή εμφάνιση κάποιου δεν ακολουθείται από την επιθυμία να είναι μαζί του σεξουαλικά. Μπορεί να επιθυμούν να τον γνωρίσουν, αλλά από την άποψη της σεξουαλικότητας, σταματούν εκεί. Ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που έμαθα μιλώντας με τη φίλη μου, ήταν το πόσο πραγματικά την απωθούσε η ιδέα του σεξ και πως αηδίαζε από την ιδέα της ανταλλαγής σωματικών υγρών από τον έναν άνθρωπο στον άλλο, είτε σεξουαλικά είτε αλλιώς .Αυτή η έλλειψη επιθυμίας για επαφή ή για το άγγιγμα ή για το να υπάρχει σεξουαλική οικειότητα με ένα άλλο πρόσωπο, μας φέρνει στην επόμενη παρανόηση σχετικά με την ασεξουαλικότητα. Είναι η αντίληψη ότι κάποιος που αυτοπροσδιορίζεται ως ασεξουαλικός δε θέλει να κάνει σεξ επειδή αυτός ή αυτή έχει περάσει από κάποια τραυματική εμπειρία καθώς μεγάλωνε.Αν και δεν μπορώ να πω ότι όλα τα ασεξουαλικά άτομα δεν έχουν περάσει κάποια τραυματική σεξουαλική εμπειρία - γιατί δε γνωρίζω όλα τα ασεξουαλικά άτομα - μπορώ να πω ότι αυτό δεν αποτελεί λόγο για την έλλειψη επιθυμίας για σεξ. Ενώ μπορεί να υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που προσδιορίζονται ως ασεξουαλικοί οι οποίοι επίσης έχουν στιγματιστεί από ένα τραυματικό γεγονός, αυτό από μόνο του δεν είναι ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι, σε γενικές γραμμές, είναι ασεξουαλικοί. Η σεξουαλικότητά τους, ή η έλλειψη αυτής, δεν πηγάζει από κάποια τραυματική εμπειρία, με τον ίδιο τρόπο που το να είσαι ομοφυλόφιλος ή τρανσέξουαλ δεν είναι μια άμεση απάντηση σε κάποια κακή εμπειρία.Όσοι αναγνωρίζονται ως ασεξουαλικοί απλά δεν έχουν καμία επιθυμία για σεξ. Μερικοί άνθρωποι που προσδιορίζονται ως τέτοιοι μπορεί να έχουν μια σεξουαλική ορμή, δεδομένου ότι έχουν την επιθυμία να βιώσουν τη σεξουαλική ευχαρίστηση μέσω των φιλιών και άλλων πραγμάτων, αλλά δε θέλουν να κάνουν σεξ. Άλλοι οι οποίοι προσδιορίζονται έτσι μπορεί να μη θέλουν να έχουν οποιαδήποτε σωματική επαφή με τον ερωτικό σύντροφό τους, απολύτως. Ενώ μπορεί να δει κάποιος ότι ένας άλλος του αρέσει, ίσως να ενδιαφέρεται για να έχει μια σχέση από την αισθηματική σκοπιά, παρά από τη σεξουαλική.Αυτό με φέρνει στο επόμενο σημείο, που είναι η ιδέα ότι οι ασεξουαλικοί άνθρωποι δε θέλουν να είναι με κανέναν. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Οι περισσότεροι άνθρωποι θα ήθελαν μια ανθρώπινη συντροφιά κάποιου είδους, να είναι μαζί, να μιλούν και να αγκαλιάζονται. Όσοι προσδιορίζονται ως ασεξουαλικοί απλά σταματούν εκεί που εξακολουθούν να νιώθουν άνετα. Απλώς δεν ενδιαφέρονται για τη σεξουαλική επαφή. Μπορεί να αγαπούν τον ερωτικό σύντροφό τους, ενδέχεται να νιώθουν έλξη γι αυτόν και μπορεί να θέλουν ακόμη και παιδιά με το σύντροφό τους. Το κύριο σημείο, όμως, είναι ότι η ασεξουαλικότητα δεν είναι συνώνυμη με την έλλειψη συναισθημάτων.Η ασεξουαλικότητα επίσης, δεν ταυτίζται με την αγαμία. Η αγαμία είναι μια επιλογή να μην κάνει κανείς σεξ, είτε το θέλει είτε όχι. Η ασεξουαλικότητα είναι ακριβώς ότι δε θέλει.Ένας από τους λόγους για τους οποίους αυτή η νέα γνώση για την ασεξουαλικότητα, μου είναι τόσο ελκτική, είναι επειδή πιστεύω ότι πολλοί άνθρωποι ακολουθούν τον τρόπο σκέψης ότι ο καθένας θέλει να κάνει σεξ. Αν νιώθετε καλά εσείς, γιατί να μη θέλουν και οι άλλοι να το κάνουν;Σύμφωνα όμως με μια έρευνα του CNN, περίπου 1% του πληθυσμού δεν έχει καμία επιθυμία να κάνει σεξ σε οποιαδήποτε απολύτως σχέση. Οι λόγοι δεν είναι συχνά επειδή έχουν κακοποιηθεί, ή έχουν προβλήματα απόδοσης, ή επειδή είναι ανίκανοι να αγαπήσουν. Απλώς δε βλέπουν το σεξ ως κάτι που είναι επιθυμητό.Αν μιλήσετε με πολλούς ανθρώπους που έχουν κάνει σεξ, κάποιοι μιλούν για αυτό με ένα σχεδόν κομπαστικό τρόπο, σαν να είναι ο κύριος στόχος της ζωής. Λένε, αν δεν έχετε κάνει σεξ ακόμα, καλύτερα να κάνετε σύντομα. Η ασεξουαλικότητα, για μένα, έρχεται σε αντίθεση με την αντίληψη ότι τελικά θα πρέπει να κάνεις σεξ και θα θέλεις να κάνεις σεξ. Αν και το 1% του πληθυσμού δεν είναι ένας πολύ μεγάλος αριθμός, το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι που απλά δεν έχουν ενδιαφέρον για σεξ με ένα άλλο ανθρώπινο ον στην υπερ-σεξουαλική κοινωνία μας, είναι ένα θαυμάσιο πράγμα για μένα.Stephanie AmbroiseΠηγή: http://dailycollegian.com/2012/02/06/learning-about-asexuality/Αναδημοσίευση από:
Σάββατο 11 Φεβρουαρίου: πάρτυ για το πρώτο Pride στη Θεσσαλονική!
HOMOphonia: ελάτε να οργανώσουμε το πρώτο Pride στη Θεσσαλονική!
Οι παρελάσεις περηφάνιας δεν είναι ο μοναδικός αλλά είναι σίγουρα ένας από τους σημαντικότερους τρόπους να αυξήσουμε την ορατότητά μας στην κοινωνική ζωή και την καθημερινότητα αλλά και να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας.
Ήρθε η ώρα να οργανώσουμε το πρώτο pride στη Θεσσαλονική! Γι' αυτό κάνουμε πάρτυ για την ενισχύση αλλά και την γνωστοποίηση του Pride ως θεσμού γενικότερα και όχι μόνο ως εκδήλωση.
Η HOMOphonia είναι μια συλλογικότητα που ξεκίνησε στη Θεσσαλονίκη με σκοπό την προάσπιση των ΛΟΑΤ δικαιωμάτων με επίκεντρο τη διοργάνωση μιας εκδήλωσης υπερηφάνειας (pride). Η υπερηφάνεια είναι το συναίσθημα που νιώθει κάποιος, όταν συνειδητοποιεί την αξία του ως άνθρωπος, κάτι που πολλές φορές πλήττεται όταν προσβάλλουν την αξιοπρέπειά του. Γι’ αυτό πιστεύουμε στην έννοια της υπερηφάνειας και θέλουμε να την αναδείξουμε μέσα από μια τέτοια μεγάλη εκδήλωση.
Με φιλικούς χαιρετισμούς
ΗΟΜΟphonia, Συλλογικότητα για το Pride Θεσσαλονίκης
Η HOMOphonia είμαστε μια συλλογικότητα αποφασισμένη να δώσει φωνή σε ανθρώπους που αναγκάζονται να κρύβονται, επειδή η σεξουαλική τους ζωή δεν γίνεται ανεκτή από την κοινωνία. Γκέϋ, λεσβίες, μπάϊ, τρανς, κουίρ, όλοι αυτοί που έχουμε νιώσει στο πετσί μας τι σημαίνει καταπίεση, είμαστε το αποτρόπαιο που θέλει να ’ρθει στο φως.
Όσοι την αποτελούμε έχουμε ξεκινήσει από διαφορετικές αφετηρίες και έχουμε περπατήσει διαφορετικές διαδρομές. Ωστόσο, όλους μας ενώνουν θεμελιώδεις αξίες, όπως είναι ο σεβασμός στον άνθρωπο και η αναγνώρισή του ως υπέρτατη αξία, χωρίς καμία απολύτως εξαίρεση. Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η ελευθερία σκέψης και δράσης, η ισότητα, οι δημοκρατικές διαδικασίες και η αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων είναι τα “υλικά” μας στην προσπάθεια να χτίσουμε έναν κόσμο χωρίς διακρίσεις, χωρίς στιγματισμούς, χωρίς ανθρώπους στο περιθώριο.
Είμαστε εδώ για να κρατήσουμε αναμμένη τη φλόγα που άναψε το 1969 στο Stonewall η εξέγερση των ομοφυλόφιλων και τραβεστί της Νέας Υόρκης. Πιστοί στο πνεύμα εκείνων που είχαν το κουράγιο και τη δύναμη σε καιρούς πιο δύσκολους να φωνάξουν «όχι άλλο!», αποφασίσαμε να διοργανώσουμε το πρώτο Pride στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
Στην πορεία προς το Pride, εμπνεόμαστε ακριβώς από αυτή την αίσθηση ανθρωπισμού, γι’ αυτό και στεκόμαστε δίπλα σε όλους όσοι υφίστανται καταπίεση και διακρίσεις, επειδή είναι γυναίκες, έφηβοι, ηλικιωμένοι, ανάπηροι, οροθετικοί, μετανάστες-πρόσφυγες, αλλόθρησκοι και άθεοι, καθώς λόγω της κατάστασής τους είναι περισσότερο ευάλωτοι.
Θέλουμε μέσα από τη διοργάνωση του Pride να φωνάξουμε για όλα τα δικαιώματα που μάς στερούν, το δικαίωμα – όπως όλοι – να παντρευόμαστε, να υιοθετούμε παιδιά, να κληρονομούμε και να κληρονομούμαστε από τον/την σύντροφό μας και πάνω απ’ όλα θέλουμε να είμαστε αποδεκτοί με τον δικό μας τρόπο. Παρά την τυπική ελευθερία που μάς αναγνωρίζεται, εξακολουθούμε να δεχόμαστε σωματική και ψυχολογική βία, αλλά και κρατική καταστολή.
Δεν μάς αρκεί να βγαίνουμε μία φορά το χρόνο στους δρόμους της πόλης, αλλά θέλουμε η φωνή μας να φτάσει μέχρι τις σχολικές αίθουσες. Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση θα πρέπει να καλλιεργεί στα παιδιά από μικρή ηλικία να σέβονται και να αποδέχονται και την ομοφυλοφιλική/διαφυλική σεξουαλική ταυτότητα. Να μην υπάρχει ένα πρότυπο «κανονικότητας», αλλά να εμπεδωθεί η αξία και ο πλούτος της διαφορετικότητας. «Όσο πιο ανθρώπινοι γινόμαστε, τόσο πιο πολύ διαφέρουμε».
Θέλουμε να μας προβάλλουν τα ΜΜΕ, όπως πραγματικά είμαστε, ζωντανοί και ολοκληρωμένοι άνθρωποι, και όχι η «καρικατούρα» που προκαλεί το εύκολο γέλιο.
Είμαστε μια δημοκρατική συλλογικότητα. Στις συνελεύσεις μας συζητάμε ανοιχτά όλα τα ζητήματα και λύνουμε συναινετικά τις διαφωνίες. Όποιος αναλαμβάνει μια υπευθυνότητα, παρουσιάζει στη Συνέλευση κάθε εβδομάδα το τι έχει κάνει γι’ αυτήν.
Η HOMOphonia είναι ανοιχτή και σε όποιον θέλει να αγωνιστεί ενάντια στην καταπίεση οποιουδήποτε ανθρώπου, λόγω της σεξουαλικής του ταυτότητας/προσανατολισμού. Με την έννοια αυτή συνεργαζόμαστε με συλλογικότητες που διαπνέονται από τις ίδιες βασικές αρχές, χωρίς να έχουμε ανταγωνιστικές σχέσεις μεταξύ μας.
Είμαστε ωστόσο αντίθετοι σε οποιονδήποτε φορέα, ομάδα ή θεσμό, που υιοθετεί σκοταδιστικές ομοφυλόφοβες απόψεις και πρακτικές. Σε όλους αυτούς δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι στεκόμαστε και θα στεκόμαστε πάντοτε απέναντί τους.
Όποιος αποδέχεται τους σκοπούς μας και νιώθει ότι υπάρχουν πράγματα που μας ενώνουν, ας έρθει να περπατήσει μαζί μας. Όποιος δεν αισθάνεται έτσι, ας περπατήσει το δικό του δρόμο.
Εμείς τον δικό μας θα τον βαδίσουμε ως το τέλος.
Έναν δρόμο χαράς και δημιουργίας, που θα δικαιώνει τους αγώνες μας και θα υπερασπίζεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, γιατί «σε όλα τα ερωτήματα η απάντηση ήταν, είναι και θα είναι πάντοτε ο άνθρωπος».
Οι παρελάσεις περηφάνιας δεν είναι ο μοναδικός αλλά είναι σίγουρα ένας από τους σημαντικότερους τρόπους να αυξήσουμε την ορατότητά μας στην κοινωνική ζωή και την καθημερινότητα αλλά και να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας.
Ήρθε η ώρα να οργανώσουμε το πρώτο pride στη Θεσσαλονική! Γι' αυτό κάνουμε πάρτυ για την ενισχύση αλλά και την γνωστοποίηση του Pride ως θεσμού γενικότερα και όχι μόνο ως εκδήλωση.
Η HOMOphonia είναι μια συλλογικότητα που ξεκίνησε στη Θεσσαλονίκη με σκοπό την προάσπιση των ΛΟΑΤ δικαιωμάτων με επίκεντρο τη διοργάνωση μιας εκδήλωσης υπερηφάνειας (pride). Η υπερηφάνεια είναι το συναίσθημα που νιώθει κάποιος, όταν συνειδητοποιεί την αξία του ως άνθρωπος, κάτι που πολλές φορές πλήττεται όταν προσβάλλουν την αξιοπρέπειά του. Γι’ αυτό πιστεύουμε στην έννοια της υπερηφάνειας και θέλουμε να την αναδείξουμε μέσα από μια τέτοια μεγάλη εκδήλωση.
Με φιλικούς χαιρετισμούς
ΗΟΜΟphonia, Συλλογικότητα για το Pride Θεσσαλονίκης
Η HOMOphonia είμαστε μια συλλογικότητα αποφασισμένη να δώσει φωνή σε ανθρώπους που αναγκάζονται να κρύβονται, επειδή η σεξουαλική τους ζωή δεν γίνεται ανεκτή από την κοινωνία. Γκέϋ, λεσβίες, μπάϊ, τρανς, κουίρ, όλοι αυτοί που έχουμε νιώσει στο πετσί μας τι σημαίνει καταπίεση, είμαστε το αποτρόπαιο που θέλει να ’ρθει στο φως.
Όσοι την αποτελούμε έχουμε ξεκινήσει από διαφορετικές αφετηρίες και έχουμε περπατήσει διαφορετικές διαδρομές. Ωστόσο, όλους μας ενώνουν θεμελιώδεις αξίες, όπως είναι ο σεβασμός στον άνθρωπο και η αναγνώρισή του ως υπέρτατη αξία, χωρίς καμία απολύτως εξαίρεση. Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η ελευθερία σκέψης και δράσης, η ισότητα, οι δημοκρατικές διαδικασίες και η αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων είναι τα “υλικά” μας στην προσπάθεια να χτίσουμε έναν κόσμο χωρίς διακρίσεις, χωρίς στιγματισμούς, χωρίς ανθρώπους στο περιθώριο.
Είμαστε εδώ για να κρατήσουμε αναμμένη τη φλόγα που άναψε το 1969 στο Stonewall η εξέγερση των ομοφυλόφιλων και τραβεστί της Νέας Υόρκης. Πιστοί στο πνεύμα εκείνων που είχαν το κουράγιο και τη δύναμη σε καιρούς πιο δύσκολους να φωνάξουν «όχι άλλο!», αποφασίσαμε να διοργανώσουμε το πρώτο Pride στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
Στην πορεία προς το Pride, εμπνεόμαστε ακριβώς από αυτή την αίσθηση ανθρωπισμού, γι’ αυτό και στεκόμαστε δίπλα σε όλους όσοι υφίστανται καταπίεση και διακρίσεις, επειδή είναι γυναίκες, έφηβοι, ηλικιωμένοι, ανάπηροι, οροθετικοί, μετανάστες-πρόσφυγες, αλλόθρησκοι και άθεοι, καθώς λόγω της κατάστασής τους είναι περισσότερο ευάλωτοι.
Θέλουμε μέσα από τη διοργάνωση του Pride να φωνάξουμε για όλα τα δικαιώματα που μάς στερούν, το δικαίωμα – όπως όλοι – να παντρευόμαστε, να υιοθετούμε παιδιά, να κληρονομούμε και να κληρονομούμαστε από τον/την σύντροφό μας και πάνω απ’ όλα θέλουμε να είμαστε αποδεκτοί με τον δικό μας τρόπο. Παρά την τυπική ελευθερία που μάς αναγνωρίζεται, εξακολουθούμε να δεχόμαστε σωματική και ψυχολογική βία, αλλά και κρατική καταστολή.
Δεν μάς αρκεί να βγαίνουμε μία φορά το χρόνο στους δρόμους της πόλης, αλλά θέλουμε η φωνή μας να φτάσει μέχρι τις σχολικές αίθουσες. Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση θα πρέπει να καλλιεργεί στα παιδιά από μικρή ηλικία να σέβονται και να αποδέχονται και την ομοφυλοφιλική/διαφυλική σεξουαλική ταυτότητα. Να μην υπάρχει ένα πρότυπο «κανονικότητας», αλλά να εμπεδωθεί η αξία και ο πλούτος της διαφορετικότητας. «Όσο πιο ανθρώπινοι γινόμαστε, τόσο πιο πολύ διαφέρουμε».
Θέλουμε να μας προβάλλουν τα ΜΜΕ, όπως πραγματικά είμαστε, ζωντανοί και ολοκληρωμένοι άνθρωποι, και όχι η «καρικατούρα» που προκαλεί το εύκολο γέλιο.
Είμαστε μια δημοκρατική συλλογικότητα. Στις συνελεύσεις μας συζητάμε ανοιχτά όλα τα ζητήματα και λύνουμε συναινετικά τις διαφωνίες. Όποιος αναλαμβάνει μια υπευθυνότητα, παρουσιάζει στη Συνέλευση κάθε εβδομάδα το τι έχει κάνει γι’ αυτήν.
Η HOMOphonia είναι ανοιχτή και σε όποιον θέλει να αγωνιστεί ενάντια στην καταπίεση οποιουδήποτε ανθρώπου, λόγω της σεξουαλικής του ταυτότητας/προσανατολισμού. Με την έννοια αυτή συνεργαζόμαστε με συλλογικότητες που διαπνέονται από τις ίδιες βασικές αρχές, χωρίς να έχουμε ανταγωνιστικές σχέσεις μεταξύ μας.
Είμαστε ωστόσο αντίθετοι σε οποιονδήποτε φορέα, ομάδα ή θεσμό, που υιοθετεί σκοταδιστικές ομοφυλόφοβες απόψεις και πρακτικές. Σε όλους αυτούς δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι στεκόμαστε και θα στεκόμαστε πάντοτε απέναντί τους.
Όποιος αποδέχεται τους σκοπούς μας και νιώθει ότι υπάρχουν πράγματα που μας ενώνουν, ας έρθει να περπατήσει μαζί μας. Όποιος δεν αισθάνεται έτσι, ας περπατήσει το δικό του δρόμο.
Εμείς τον δικό μας θα τον βαδίσουμε ως το τέλος.
Έναν δρόμο χαράς και δημιουργίας, που θα δικαιώνει τους αγώνες μας και θα υπερασπίζεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, γιατί «σε όλα τα ερωτήματα η απάντηση ήταν, είναι και θα είναι πάντοτε ο άνθρωπος».
Το βραβείο της καλύτερη πόλης για τουρισμό ομοφυλοφίλων έλαβε το Τελ Αβίβ
Το βραβείο της καλύτερη πόλης για τουρισμό ομοφυλοφίλων έλαβε το Τελ Αβίβ στον διαγωνισμό, που διοργάνωσε η American Airlines και η GayCities, ξεπερνώντας την Νέα Υόρκη, το Βερολίνο και το Σαν Φρανσίσκο. Ενθουσιασμένοι τουρίστες για την διασκέδαση, που είναι στα ευρωπαϊκά πρότυπα συρρέουν και πολλοί από αυτούς συμμετέχουν σε εκδηλώσεις των γκέι. Ούτως ή άλλως οι ομοφυλόφιλοι τουρίστες είναι ένα διαρκώς αυξανόμενο ρεύμα και ξοδεύουν δισεκατομμύρια δολαρίων ανά τον κόσμο και είναι ένα κοινό, που επιθυμεί εκλεπτυσμένη διασκέδαση επιλέγοντας να πάει σε θέατρο ή σε όπερα. (Reuters)
Επιτυχημένες μακροχρόνιες λεσβιακές σχέσεις. Μπορεί μια λεσβιακή σχέση να κρατήσει;
Της Kathy Belge, About.com Guide
'Αγαπητό "Lesbian Life":
Είμαι η Άννα, μια 28χρονη λεσβία από το Τορόντο του Καναδά και έχω μια ερώτηση για εσένα σχετικά με τις λεσβιακές σχέσεις. Θέλω να μάθω, γιατί δε διαρκούν πολύ; Ξέρω πως έχεις μια σχέση με τη σύντροφό σου εδώ και 15 χρόνια και νομίζω πως είναι Υπέροχο!! Στη λεσβιακή όμως κοινότητα, οι σχέσεις μοιάζει να είναι γεμάτες με δραματικές καταστάσεις, με τις συντρόφους να απατά η μία την άλλη, να κοιμούνται με τις πρώην τους, να φλερτάρουν με τις κοπέλες άλλων γυναικών κ.λ.π.
Δεδομένου ότι οι ετεροφυλόφιλες γυναίκες συνήθως θέλουν σταθερές, μονογαμικές σχέσεις με άντρες, σκέφτηκα ότι οι ομοφυλόφιλες γυναίκες θα θέλουν το ίδιο πράγμα με τις άλλες. Είχα την εντύπωση ότι οι ομοφυλόφιλοι άνδρες ήταν αυτοί που είναι ασταθείς και οι λεσβίες δεσμεύονται μακροπρόθεσμα, αλλά, όσο παράξενο κι αν ακούγεται, βλέπω τώρα περισσότερους ομοφυλόφιλους άνδρες σε μακροχρόνιες σχέσεις από ό,τι λεσβίες.
Μπορεί να κρατήσει μια λεσβιακή σχέση, ή χάνω τον καιρό μου;
Αγαπητή Άννα,
Πρώτα από όλα, γράφεις σε κάποια που βρίσκεται σε μια σχέση 15 χρόνων. Όπως μπορείς να καταλάβεις, από τη δική μου σκοπιά, οι λεσβιακές σχέσεις ΚΡΑΤΟΥΝ για πολύ καιρό. Οι περισσότεροι φίλοι μου είναι σε μακροχρόνιες σχέσεις, ομοφυλόφιλοι και ετεροφυλόφιλοι.
Η υπόθεσή σου ότι οι περισσότερες λεσβίες θέλουν μακροχρόνιες σχέσεις μπορεί να είναι ή να μην είναι αλήθεια. Δεν κρίνω τους ανθρώπους με βάση το πόσο καιρό οι σχέσεις τους διαρκούν. Μερικοί άνθρωποι δε θέλουν να σταθεροποιηθούν. Θέλουν να φλερτάρουν, να διασκεδάζουν, να δημιουργούν δραματικές καταστάσεις και να παίζουν. Υπάρχει κάτι εγγενώς λανθασμένο σε αυτό;
Και επίσης, δεν κρίνω την επιτυχία μιας σχέσης μόνο και μόνο επειδή έχει διαρκέσει μεγάλο χρονικό διάστημα. Νομίζω ότι οι πραγματικοί δείκτες της επιτυχίας είναι τα πράγματα όπως ο βαθμός σεβασμού, το πάθος, η διασκέδαση που ένα ζευγάρι έχει και αν είναι σε θέση να αναπτυχθούν ως άτομα και ως ζευγάρι.
Μου φαίνεται αυτό που πραγματικά ρωτάς δεν είναι γιατί δεν μπορούν οι λεσβίες να κάνουν μακροχρόνιες σχέσεις, αλλά "γιατί εγώ δεν μπορώ να βρω μια μακροχρόνια σχέση;" Δεν είναι ένα γενικό πρόβλημα, αλλά ένα προσωπικό.
Αντί να ψάχνεις έξω από τον εαυτό σου ή και το τι κάνουν οι άλλες λεσβίες, σου προτείνω να κοιτάξεις μέσα σου. Δεν έχεις μια επιτυχημένη μακροχρόνια σχέση γιατί κάνεις κάτι λάθος; Ή μήπως είναι απλά ότι δεν έχεις βρει την κατάλληλη γυναίκα ακόμα; Πιστεύω ότι οι λεσβίες είναι εξίσου ικανές για μακροχρόνιες σχέσεις, όπως οι ετεροφυλόφιλες γυναίκες, ή οι ομοφυλόφιλοι άνδρες. Και υπάρχουν εκείνοι που είναι ανίκανοι για αυτό. Η πρόκλησή σου δεν είναι μόνο να βρεις κάποια που να θέλει μια μακροχρόνια σχέση, αλλά κάποια που να την θέλει μαζί σου.
Πως γίνεται αυτό; Πρώτα θα πρέπει να είσαι ανοικτή σε αυτό. Πρέπει να πιστεύεις ότι είναι δυνατό. Αλλά για τα υπόλοιπα μπορείς μόνο να αφεθείς στην τύχη, τη μοίρα, το κάρμα ή όπως αλλιώς θέλεις να το ονομάσεις. Πραγματικά πιστεύω ότι αν επικεντρωθείς στον εαυτό σου κάνοντάς τον έναν καλύτερο άνθρωπο, οι άλλοι θα προσελκύονται από αυτό και θα θέλουν να είναι μαζί σου.
Να λειτουργείς με εντιμότητα και θα βρεις ανθρώπους με ακεραιότητα, γαιτί αυτούς θα προσελκύεις. Να υποστηρίζεις τους φίλους σου και άνθρωποι που ξέρουν να συμπαραστέκονται, θα έλκονται από εσένα. Βγες από το δρόμο σου για να βοηθήσεις ανθρώπους και όταν χρειαστείς βοήθεια, θα εμφανιστεί. Δεν είναι πραγματικά κάτι περίπλοκο για να καταλάβεις, αλλά μπορεί να είναι δύσκολο να πραγματοποιήσεις. Ο εγωισμός μας, τα νεύρα μας, οι κακές συνήθειες και βιώματα από την παιδική ηλικία, μπορεί να μπουν στη μέση.
Πηγή: http://lesbianlife.about.com/od/lesbiandating/qt/LongTerm.htm
'Αγαπητό "Lesbian Life":
Είμαι η Άννα, μια 28χρονη λεσβία από το Τορόντο του Καναδά και έχω μια ερώτηση για εσένα σχετικά με τις λεσβιακές σχέσεις. Θέλω να μάθω, γιατί δε διαρκούν πολύ; Ξέρω πως έχεις μια σχέση με τη σύντροφό σου εδώ και 15 χρόνια και νομίζω πως είναι Υπέροχο!! Στη λεσβιακή όμως κοινότητα, οι σχέσεις μοιάζει να είναι γεμάτες με δραματικές καταστάσεις, με τις συντρόφους να απατά η μία την άλλη, να κοιμούνται με τις πρώην τους, να φλερτάρουν με τις κοπέλες άλλων γυναικών κ.λ.π.
Δεδομένου ότι οι ετεροφυλόφιλες γυναίκες συνήθως θέλουν σταθερές, μονογαμικές σχέσεις με άντρες, σκέφτηκα ότι οι ομοφυλόφιλες γυναίκες θα θέλουν το ίδιο πράγμα με τις άλλες. Είχα την εντύπωση ότι οι ομοφυλόφιλοι άνδρες ήταν αυτοί που είναι ασταθείς και οι λεσβίες δεσμεύονται μακροπρόθεσμα, αλλά, όσο παράξενο κι αν ακούγεται, βλέπω τώρα περισσότερους ομοφυλόφιλους άνδρες σε μακροχρόνιες σχέσεις από ό,τι λεσβίες.
Μπορεί να κρατήσει μια λεσβιακή σχέση, ή χάνω τον καιρό μου;
Αγαπητή Άννα,
Πρώτα από όλα, γράφεις σε κάποια που βρίσκεται σε μια σχέση 15 χρόνων. Όπως μπορείς να καταλάβεις, από τη δική μου σκοπιά, οι λεσβιακές σχέσεις ΚΡΑΤΟΥΝ για πολύ καιρό. Οι περισσότεροι φίλοι μου είναι σε μακροχρόνιες σχέσεις, ομοφυλόφιλοι και ετεροφυλόφιλοι.
Η υπόθεσή σου ότι οι περισσότερες λεσβίες θέλουν μακροχρόνιες σχέσεις μπορεί να είναι ή να μην είναι αλήθεια. Δεν κρίνω τους ανθρώπους με βάση το πόσο καιρό οι σχέσεις τους διαρκούν. Μερικοί άνθρωποι δε θέλουν να σταθεροποιηθούν. Θέλουν να φλερτάρουν, να διασκεδάζουν, να δημιουργούν δραματικές καταστάσεις και να παίζουν. Υπάρχει κάτι εγγενώς λανθασμένο σε αυτό;
Και επίσης, δεν κρίνω την επιτυχία μιας σχέσης μόνο και μόνο επειδή έχει διαρκέσει μεγάλο χρονικό διάστημα. Νομίζω ότι οι πραγματικοί δείκτες της επιτυχίας είναι τα πράγματα όπως ο βαθμός σεβασμού, το πάθος, η διασκέδαση που ένα ζευγάρι έχει και αν είναι σε θέση να αναπτυχθούν ως άτομα και ως ζευγάρι.
Μου φαίνεται αυτό που πραγματικά ρωτάς δεν είναι γιατί δεν μπορούν οι λεσβίες να κάνουν μακροχρόνιες σχέσεις, αλλά "γιατί εγώ δεν μπορώ να βρω μια μακροχρόνια σχέση;" Δεν είναι ένα γενικό πρόβλημα, αλλά ένα προσωπικό.
Αντί να ψάχνεις έξω από τον εαυτό σου ή και το τι κάνουν οι άλλες λεσβίες, σου προτείνω να κοιτάξεις μέσα σου. Δεν έχεις μια επιτυχημένη μακροχρόνια σχέση γιατί κάνεις κάτι λάθος; Ή μήπως είναι απλά ότι δεν έχεις βρει την κατάλληλη γυναίκα ακόμα; Πιστεύω ότι οι λεσβίες είναι εξίσου ικανές για μακροχρόνιες σχέσεις, όπως οι ετεροφυλόφιλες γυναίκες, ή οι ομοφυλόφιλοι άνδρες. Και υπάρχουν εκείνοι που είναι ανίκανοι για αυτό. Η πρόκλησή σου δεν είναι μόνο να βρεις κάποια που να θέλει μια μακροχρόνια σχέση, αλλά κάποια που να την θέλει μαζί σου.
Πως γίνεται αυτό; Πρώτα θα πρέπει να είσαι ανοικτή σε αυτό. Πρέπει να πιστεύεις ότι είναι δυνατό. Αλλά για τα υπόλοιπα μπορείς μόνο να αφεθείς στην τύχη, τη μοίρα, το κάρμα ή όπως αλλιώς θέλεις να το ονομάσεις. Πραγματικά πιστεύω ότι αν επικεντρωθείς στον εαυτό σου κάνοντάς τον έναν καλύτερο άνθρωπο, οι άλλοι θα προσελκύονται από αυτό και θα θέλουν να είναι μαζί σου.
Να λειτουργείς με εντιμότητα και θα βρεις ανθρώπους με ακεραιότητα, γαιτί αυτούς θα προσελκύεις. Να υποστηρίζεις τους φίλους σου και άνθρωποι που ξέρουν να συμπαραστέκονται, θα έλκονται από εσένα. Βγες από το δρόμο σου για να βοηθήσεις ανθρώπους και όταν χρειαστείς βοήθεια, θα εμφανιστεί. Δεν είναι πραγματικά κάτι περίπλοκο για να καταλάβεις, αλλά μπορεί να είναι δύσκολο να πραγματοποιήσεις. Ο εγωισμός μας, τα νεύρα μας, οι κακές συνήθειες και βιώματα από την παιδική ηλικία, μπορεί να μπουν στη μέση.
Πηγή: http://lesbianlife.about.com/od/lesbiandating/qt/LongTerm.htm
Οι άνθρωποι είναι σημαντικότεροι από τα πιστεύω και τις όποιες αντιθέσεις
(γράφει η Μαριανέλλα Κλώκα)
Πρώτη μου φορά στην Ξάνθη. Έχω ακούσει τα καλύτερα για την πόλη και την ομορφιά της, για τις προσπάθειες συμβίωσης χριστιανών και μουσουλμάνων αλλά έχω και τις αγωνίες μου για τη διοργάνωση και την εξέλιξη της εκδήλωσης, οπότε μπαίνω στο αεροπλάνο crossing my fingers! Μαζί μου ταξιδεύουν όλες οι κυρίες που είναι ομιλήτριες από την Αθήνα και ο Γενικός Γραμματέας της Νέας Γενιάς. Γνωριζόμαστε μεταξύ μας και ανταλάσσουμε τις προσδοκίες μας με αμηχανία: δεν ξέρουμε με σαφήνεια τι να περιμένουμε αλλά υπάρχει μια χαρά και μόνο για το γεγονός ότι ανοίγουμε την αντζέντα της σεξουαλικής διαφορετικότητας στη Θράκη.
Μας περιμένει στο αεροδρόμιο της Καβάλας η Φιλίππα. Γνωριζόμαστε από το 2007 - πώς πέρασαν, ρε συ, πέντε χρόνια; Ήταν η χρονιά που αποφασίσαμε οι δυο μας να οργανώσουμε ένα φεστιβάλ υπερηφάνιας στη Μυτιλήνη. Μας λέει τα νέα: η διευθύντρια του σχολείου κάλεσε τους καθηγητές και τις καθηγήτριες στο γραφείο και τους ανακοίνωσε την ημερίδα, καλώντας τους να συμμετέχουν. Έχει φτάσει σημείωμα από τον τομέα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για την εκδήλωση της Νέας Γενιάς, το οποίο αναρτάται στον πίνακα ανακοινώσεων. Αναρωτιέμαι σε πόσα σχολεία άραγε να έχει γίνει αυτό. Το δελτίο τύπου της εκδήλωσης είναι αναδημοσιευμένο σε κάθε online site της βορείου Ελλάδας από τα βασικά ειδησιογραφικά. Αποτελούμε είδηση και το ξέρουμε. Επικοινωνεί μαζί μας το Ξάνθη tv και το Εγνατία tv για συνεντεύξεις. Οι αφίσες της εκδήλωσης βρίσκονται παντού στην πόλη και δεν έχει κανένας κατεβάσει ούτε μια τους. Πλησιάζει σιγά σιγά η μεγάλη στιγμή.
Το Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης είναι μια παλιά καπναποθήκη, ανακαινισμένη και φιλοξενεί διαρκώς εκδηλώσεις. Είναι Σάββατο και το ζευγάρι που είναι υπεύθυνο στο χώρο έχει τις επιφυλάξεις του: συνήθως μέσα στην εβδομάδα έχει περισσότερο κόσμο, είναι και το θέμα ιδιαίτερο, για να δούμε, μας λένε. Για να δούμε, λέμε κι εμείς. Αρχίζουν να έρχονται νέοι και νέες και αρκετοί μεσήλικες. Ο χώρος γεμίζει. Ξεκινάμε.
Συντονίζοντας το πάνελ ακούω επιστημονικές απόψεις για τα σεξουαλικά πρότυπα, τη γλώσσα, τις αναπαραστάσεις, τα σχολικά μαθήματα και τη δυνατότητα βελτίωσής τους, τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να μάθουμε να λύνουμε διαφορές και να γεφυρώνουμε εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις. Ακούω τη μαρτυρία της Εύκλειας για το δικό της coming out, προσθέτω τη δική μου και στρώνεται έτσι το τραπέζι για να σηκωθούν παιδιά και να πουν τι τους συνέβη. Ειπώθηκαν εμπειρίες που περιλάμβαναν απόπειρες αυτοκτονίας, εξορκισμούς αλλά και αποφασιστικότητα. Οι γονείς άρχισαν να ρωτάνε: ένα ζευγάρι του ιδίου φύλου πώς θα δώσει το πρότυπο του φύλου που λείπει στο παιδί; δεν θα κοροϊδεύουν το παιδί στο σχολείο; Πήραν το λόγο καθηγήτριες που ρωτούσαν τον γενικό γραμματέα αν μπορεί να παρέμβει το κράτος και πότε επιτέλους θα το κάνει ακόμα πιο συντονισμένα, πότε θα μπει η σεξουαλική αγωγή στα σχολεία και ποιοι/ες θα την διδάξουν. Ήρθε και ένας θεολόγος με τους μύθους του, τον ακούσαμε και τον ευχαριστήσαμε, φάνηκε όμως ότι ο λόγος του -αν και προσεκτικός- ανήκει σε ένα μακρυνό παρελθόν ακόμα και για τις ακριτικές πόλεις. Το μέλλον βρίσκεται σε αυτό που μας ενώνει και δεν χρειάζονται άλλες απόπειρες αυτοκτονίας, δεν έχουμε ανάγκη άλλο σχολικό εκφοβισμό βασισμένο στη σεξουαλική ταυτότητα για να διακηρύξουμε ότι θέλουμε τώρα, άμεσα, να βρούμε αυτά που μας ενώνουν και όχι όσα μας χωρίζουν. Είναι σημαντικότεροι οι άνθρωποι από τα πιστεύω και τις όποιες αντιθέσεις.
Εβδομήντα περίπου άτομα έφυγαν σχεδόν ευγνωμονώντας για τα όσα άκουσαν και την ενέργεια του πάνελ που δημιούργησε αυτό το μικρό τσουνάμι στην αίθουσα. Ένας νέος 19 ετών προβληματίζεται πως μάλλον έχει έρθει η ώρα να προγραμματίσει το δικό του coming out. Η ομάδα Λ.Ο.ΞΑ. ενδυναμώνεται για να αποτελέσει αναφορά. Μια μουσουλμάνα καθηγήτρια ευχαριστεί που της δώσαμε τη δυνατότητα να πάρει μερικά πρώτα εργαλεία για το πώς να αντιμετωπίζει γκέι ή λεσβίες εφήβους στην τάξη και το σχολικό χώρο. Έχουμε κλείσει τραπέζι μετά την εκδήλωση για 10 άτομα και η παρέα που μένει και θέλει να συνεχίσει να μιλά μεθυσμένη από τα όσα προηγήθηκαν ξεπερνά τους 30.
Ποια πόλη έχει σειρά;
ΥΓ: θέλω να ευχαριστήσω την ομάδα των μελών της Θετικής Φωνής και του Homophonia από τη Θεσσαλονίκη για την υποστήριξή τους, το κουράγιο και τη δύναμη που τους κίνησε να είναι μαζί μας και παρόλη την κούραση να οραματίζονται το νέο καραβάνι...
Πρώτη μου φορά στην Ξάνθη. Έχω ακούσει τα καλύτερα για την πόλη και την ομορφιά της, για τις προσπάθειες συμβίωσης χριστιανών και μουσουλμάνων αλλά έχω και τις αγωνίες μου για τη διοργάνωση και την εξέλιξη της εκδήλωσης, οπότε μπαίνω στο αεροπλάνο crossing my fingers! Μαζί μου ταξιδεύουν όλες οι κυρίες που είναι ομιλήτριες από την Αθήνα και ο Γενικός Γραμματέας της Νέας Γενιάς. Γνωριζόμαστε μεταξύ μας και ανταλάσσουμε τις προσδοκίες μας με αμηχανία: δεν ξέρουμε με σαφήνεια τι να περιμένουμε αλλά υπάρχει μια χαρά και μόνο για το γεγονός ότι ανοίγουμε την αντζέντα της σεξουαλικής διαφορετικότητας στη Θράκη.
Μας περιμένει στο αεροδρόμιο της Καβάλας η Φιλίππα. Γνωριζόμαστε από το 2007 - πώς πέρασαν, ρε συ, πέντε χρόνια; Ήταν η χρονιά που αποφασίσαμε οι δυο μας να οργανώσουμε ένα φεστιβάλ υπερηφάνιας στη Μυτιλήνη. Μας λέει τα νέα: η διευθύντρια του σχολείου κάλεσε τους καθηγητές και τις καθηγήτριες στο γραφείο και τους ανακοίνωσε την ημερίδα, καλώντας τους να συμμετέχουν. Έχει φτάσει σημείωμα από τον τομέα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για την εκδήλωση της Νέας Γενιάς, το οποίο αναρτάται στον πίνακα ανακοινώσεων. Αναρωτιέμαι σε πόσα σχολεία άραγε να έχει γίνει αυτό. Το δελτίο τύπου της εκδήλωσης είναι αναδημοσιευμένο σε κάθε online site της βορείου Ελλάδας από τα βασικά ειδησιογραφικά. Αποτελούμε είδηση και το ξέρουμε. Επικοινωνεί μαζί μας το Ξάνθη tv και το Εγνατία tv για συνεντεύξεις. Οι αφίσες της εκδήλωσης βρίσκονται παντού στην πόλη και δεν έχει κανένας κατεβάσει ούτε μια τους. Πλησιάζει σιγά σιγά η μεγάλη στιγμή.
Το Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης είναι μια παλιά καπναποθήκη, ανακαινισμένη και φιλοξενεί διαρκώς εκδηλώσεις. Είναι Σάββατο και το ζευγάρι που είναι υπεύθυνο στο χώρο έχει τις επιφυλάξεις του: συνήθως μέσα στην εβδομάδα έχει περισσότερο κόσμο, είναι και το θέμα ιδιαίτερο, για να δούμε, μας λένε. Για να δούμε, λέμε κι εμείς. Αρχίζουν να έρχονται νέοι και νέες και αρκετοί μεσήλικες. Ο χώρος γεμίζει. Ξεκινάμε.
Συντονίζοντας το πάνελ ακούω επιστημονικές απόψεις για τα σεξουαλικά πρότυπα, τη γλώσσα, τις αναπαραστάσεις, τα σχολικά μαθήματα και τη δυνατότητα βελτίωσής τους, τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να μάθουμε να λύνουμε διαφορές και να γεφυρώνουμε εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις. Ακούω τη μαρτυρία της Εύκλειας για το δικό της coming out, προσθέτω τη δική μου και στρώνεται έτσι το τραπέζι για να σηκωθούν παιδιά και να πουν τι τους συνέβη. Ειπώθηκαν εμπειρίες που περιλάμβαναν απόπειρες αυτοκτονίας, εξορκισμούς αλλά και αποφασιστικότητα. Οι γονείς άρχισαν να ρωτάνε: ένα ζευγάρι του ιδίου φύλου πώς θα δώσει το πρότυπο του φύλου που λείπει στο παιδί; δεν θα κοροϊδεύουν το παιδί στο σχολείο; Πήραν το λόγο καθηγήτριες που ρωτούσαν τον γενικό γραμματέα αν μπορεί να παρέμβει το κράτος και πότε επιτέλους θα το κάνει ακόμα πιο συντονισμένα, πότε θα μπει η σεξουαλική αγωγή στα σχολεία και ποιοι/ες θα την διδάξουν. Ήρθε και ένας θεολόγος με τους μύθους του, τον ακούσαμε και τον ευχαριστήσαμε, φάνηκε όμως ότι ο λόγος του -αν και προσεκτικός- ανήκει σε ένα μακρυνό παρελθόν ακόμα και για τις ακριτικές πόλεις. Το μέλλον βρίσκεται σε αυτό που μας ενώνει και δεν χρειάζονται άλλες απόπειρες αυτοκτονίας, δεν έχουμε ανάγκη άλλο σχολικό εκφοβισμό βασισμένο στη σεξουαλική ταυτότητα για να διακηρύξουμε ότι θέλουμε τώρα, άμεσα, να βρούμε αυτά που μας ενώνουν και όχι όσα μας χωρίζουν. Είναι σημαντικότεροι οι άνθρωποι από τα πιστεύω και τις όποιες αντιθέσεις.
Εβδομήντα περίπου άτομα έφυγαν σχεδόν ευγνωμονώντας για τα όσα άκουσαν και την ενέργεια του πάνελ που δημιούργησε αυτό το μικρό τσουνάμι στην αίθουσα. Ένας νέος 19 ετών προβληματίζεται πως μάλλον έχει έρθει η ώρα να προγραμματίσει το δικό του coming out. Η ομάδα Λ.Ο.ΞΑ. ενδυναμώνεται για να αποτελέσει αναφορά. Μια μουσουλμάνα καθηγήτρια ευχαριστεί που της δώσαμε τη δυνατότητα να πάρει μερικά πρώτα εργαλεία για το πώς να αντιμετωπίζει γκέι ή λεσβίες εφήβους στην τάξη και το σχολικό χώρο. Έχουμε κλείσει τραπέζι μετά την εκδήλωση για 10 άτομα και η παρέα που μένει και θέλει να συνεχίσει να μιλά μεθυσμένη από τα όσα προηγήθηκαν ξεπερνά τους 30.
Ποια πόλη έχει σειρά;
ΥΓ: θέλω να ευχαριστήσω την ομάδα των μελών της Θετικής Φωνής και του Homophonia από τη Θεσσαλονίκη για την υποστήριξή τους, το κουράγιο και τη δύναμη που τους κίνησε να είναι μαζί μας και παρόλη την κούραση να οραματίζονται το νέο καραβάνι...
Ένα σαββατόβραδο στην Ξάνθη σε μια ανακαινισμένη καπναποθήκη…
Το προηγούμενο Σάββατο ήμουν στην Ξάνθη για την ημερίδα που οργάνωσε η Γ.Γ. Νέας Γενιάς με τη συνεργασία της Θετικής Φωνής και του City Uncovered. Θέμα της ανοιχτής συζήτησης, η σεξουαλική διαφορετικότητα των νέων στην οικογένεια και το σχολείο. Η εκδήλωση έγινε στο Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης (πανέμορφος χώρος ανακαινισμένης καπναποθήκης) και ήταν οργανωμένη γύρω από παρουσιάσεις πέντε ομιλητών (Γεωργία Τζαμαλούκα – κοινωνική ψυχολόγος, Αλεξάνδρα Βασιλείου – ψυχοθεραπεύτρια, Αγγελική Σηφάκη – εκπαιδευτικός, Εύκλεια Παναγιωτίδου – μέλος της ομάδας Good As You(th), Φιλίππα Διαμάντη – εκπαιδευτικός) και ανοιχτή συζήτηση με το κοινό, με το συντονισμό της Μαριανέλλας Κλώκα – διευθύντριας της Θετικής Φωνής.Σκοπός της εκδήλωσης ήταν η παρουσίαση πολλαπλών οπτικών πάνω στο θέμα του ΛΟΑΤ σεξουαλικού προσανατολισμού των νέων. Πως αντιλαμβανόμαστε τη σεξουαλικότητα, τι θέματα αναδύονται για την οικογένεια και τους εφήβους που ο σεξουαλικός τους προσανατολισμός δεν είναι ετεροφυλόφιλος; Τι ρόλο παίζει η εκπαίδευση στην περιθωριοποίηση; Ποια είναι τα προσωπικά βιώματα ΛΟΑΤ εφήβων; Τι παρεμβάσεις μπορούν να γίνουν στην εκπαίδευση;
Η εκδήλωση ξεκίνησε στις 7.15 και τελείωσε σχεδόν τρεις ώρες αργότερα. Δεν περιμέναμε πολύ κόσμο, ήταν μια κρύα βραδιά και το θέμα της εκδήλωσης τέτοιο που πιθανά δυσκόλευε την παρουσία ανθρώπων. Πολλές φορές, ακόμα και το να βρεθείς σε μια τέτοια εκδήλωση σε βάζει σε κίνδυνο στιγματισμού και περιθωριοποίησης. Ειδικά σε μια μικρή πόλη όπου, λίγο ως πολύ, όλοι γνωρίζονται. Κι όμως. Η αίθουσα του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης γέμισε. Γονείς, εκπαιδευτικοί, μέλη της ΛΟΑΤ κοινότητας, νέοι, ακτιβιστές.
Η καμπάνια της Γ.Γ.Ν.Γ. είναι η πρώτη επίσημη κρατική καμπάνια που αναδύει το θέμα της σεξουαλικής ποικιλομορφίας και η παρουσία του Γ.Γ. Νέας Γενιάς Γιάννου Λιβανού σημαντική. Δεν είναι αυτονόητη η θεσμική στήριξη στην αξιοπρεπή ζωή και στα δικαιώματα όλων των μελών της κοινωνίας.
Οι ομιλίες ουσιαστικές και επικεντρωμένες σε μια διαφορετική οπτική πάνω στο σεξουαλικό προσανατολισμό και την ομοφοβία. Τι ρόλο παίζει η κοινωνικοποίηση μας στην ομοφοβία, πως μπορούμε να στηρίξουμε τις οικογένειες των ΛΟΑΤ εφήβων και νέων, τι ρόλο παίζει η εκπαίδευση και ο λόγος που χρησιμοποιούμε στη δημιουργία συνθηκών περιθωριοποίησης, τι παρεμβάσεις μπορούν να γίνουν στην εκπαίδευση, ποια είναι η προσωπική εμπειρία μιας εφήβου που βιώνει στην ομοφοβία μέσα στην οικογένεια της και στον κοινωνικό περίγυρο;
Η συζήτηση με το κοινό κράτησε πάνω από μια ώρα. Οι ερωτήσεις πολλές. Εξ ίσου πολλές και οι τοποθετήσεις. Όχι αναγκαστικά σύμφωνες με τη θέση των ομιλητών. Κι εκεί ήταν ο πλούτος της εκδήλωσης. Στην ικανότητα των περίπου εβδομήντα ανθρώπων στην αίθουσα να δημιουργήσουν ένα ‘δοχείο’ για τον απαραίτητο διάλογο. Ένας διάλογος που ανήκει στην κοινωνία ολόκληρη, αλλά αφήνεται στις πλάτες των ΛΟΑΤ και των οικογενειών τους. Οι συγκεντρώσεις ανθρώπων με παρόμοια στάση (είτε υπέρ, είτε ενάντια) έχουν σαφώς το ρόλο τους και τον ενδυναμωτικό τους χαρακτήρα. Αλλά μια μάζωξη με ανθρώπους με διαφορετική στάση που δεν διαλύεται από συγκρούσεις αλλά ολοκληρώνεται με απόπειρα διαλόγου, αυτή είναι μια ελπιδοφόρα μάζωξη.
Ο συντονισμός της εκδήλωσης από τη Μαριανέλλα Κλώκα υποδειγματικός, η θεσμική παρουσία του Γ.Γ. Νέας Γενιάς στο πάνελ σημειολογικά σημαντική, οι ομιλίες συγκροτημένες και το κοινό θαρραλέο στις τοποθετήσεις, ερωτήσεις και αντιρρήσεις του.
Υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα μπροστά μας। Όπως ρώτησε κι ένας από τους νέους που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση, ‘πόσοι νέοι χρειάζεται να αυτοκτονήσουν πριν καταλάβουμε ότι τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν;’. Έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας. Σαν επαγγελματίες, σαν οικογένειες, σαν φίλοι, σαν κοινωνικά όντα. Η ομοφοβία είναι μια από τις πιο κοινωνικά αποδεκτές στάσεις περιθωριοποίησης. Είναι τόσο αποδεκτή σαν στάση που συχνά δεν αναγνωρίζεται καν, θεωρείται μια φυσική στάση. Ο δρόμος μακρύς και επίπονος. Αλλά, εκδηλώσεις σαν αυτές της Ξάνθης βάζουν το λιθαράκι τους για έναν πιο ανθρώπινο κόσμο με δικαιώματα για όλους.
πηγή: http://networkedblogs.com/tgkG9
Τον τρόμο ζουν οι gay το Ηράκλειο!
Καθημερινό φαινόμενο τα επεισόδια στα στέκια τους με πρώτο από όλα αυτό των Ενετικών Τειχών!
Όπως έχει αποκαλύψει με αποκλειστικό του ρεπορτάζ το CretePlus από τις 7 Νοεμβρίου (δείτε στοhttp://lesbiancrete.blogspot.com/2011/11/gay.html ) , άγνωστοι επιτίθενται και κυνηγούν τους gay, οι οποίοι έχουν κάνει στέκι τους τον περιβάλλοντα χώρο του τάφου του Καζαντζάκη και τα Ενετικά Τείχη γενικότερα!
Μόλις πέφτει το σκοτάδι, τα Τείχη μετατρέπονται σε ένα χώρο στον οποίο μπορεί κανείς να συναντήσει κάθε ...καρυδιάς καρύδι.
Είναι άλλωστε καθημρινό φαινόμενο πλέον στα Τείχη οι μικροκλοπές, η αγοραπωλησία ναρκωτικών και το εμπόριο σάρκας για λίγα ευρώ, με τους gay να πέφτουν εγκληματικών ενεργειών, τη στιγμή που η Αστυνομία εμφανίζεται αναποτελεσματική στην αντιμετώπιση των περιστατικών!
Η μαρτυρία
«Φοβάμαι να κυκλοφορήσω τα βράδια σε δημόσια μέρη του Ηρακλείου στα οποία παλαιότερα πήγαινα σχεδόν καθημερινά»
Ένας από τους ομοφυλόφιλους πολίτες του Ηρακλείου, είχε σπάσει τη σιωπή του και είχε μιλήσει στο Creteplus για τα πάρα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ομοφυλόφιλοι στην πόλη και τον τρόμο που επικρατεί στα στέκια τους.
Οι ομοφυλόφιλοι πέφτουν, ειδικά το τελευταίο διάστημα θύματα αγνώστων, οι οποίοι τους κακοποιούν και τους ληστεύουν.
Σύμφωνα με τον Γ., άνθρωποι σαν αυτόν, έρχονται αντιμέτωποι με τον κίνδυνο να πέσουν θύματα αγνώστων, οι οποίοι φαίνεται πως συχνάζουν στα σημεία της πόλης του Ηρακλείου, όπου οι gay πηγαίνουν για να κάνουν κάποια γνωριμία.
Δημόσια μέρη όπως το πάρκο του Γεωργιάδη, τα τείχη πάνω από το Πανάνειο, ο τάφος του Καζαντζάκη και τα τείχη στην Καινούρια Πόρτα.
Οι δράστες προφασιζόμενοι ότι ψάχνουν για παρέα, επιτίθενται και αφού χτυπήσουν πολύ άσχημα τα θύματα τους, τους ληστεύουν και τους αφήνουν αβοήθητους।
Όπως έχει αποκαλύψει με αποκλειστικό του ρεπορτάζ το CretePlus από τις 7 Νοεμβρίου (δείτε στοhttp://lesbiancrete.blogspot.com/2011/11/gay.html ) , άγνωστοι επιτίθενται και κυνηγούν τους gay, οι οποίοι έχουν κάνει στέκι τους τον περιβάλλοντα χώρο του τάφου του Καζαντζάκη και τα Ενετικά Τείχη γενικότερα!
Μόλις πέφτει το σκοτάδι, τα Τείχη μετατρέπονται σε ένα χώρο στον οποίο μπορεί κανείς να συναντήσει κάθε ...καρυδιάς καρύδι.
Είναι άλλωστε καθημρινό φαινόμενο πλέον στα Τείχη οι μικροκλοπές, η αγοραπωλησία ναρκωτικών και το εμπόριο σάρκας για λίγα ευρώ, με τους gay να πέφτουν εγκληματικών ενεργειών, τη στιγμή που η Αστυνομία εμφανίζεται αναποτελεσματική στην αντιμετώπιση των περιστατικών!
Η μαρτυρία
«Φοβάμαι να κυκλοφορήσω τα βράδια σε δημόσια μέρη του Ηρακλείου στα οποία παλαιότερα πήγαινα σχεδόν καθημερινά»
Ένας από τους ομοφυλόφιλους πολίτες του Ηρακλείου, είχε σπάσει τη σιωπή του και είχε μιλήσει στο Creteplus για τα πάρα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ομοφυλόφιλοι στην πόλη και τον τρόμο που επικρατεί στα στέκια τους.
Οι ομοφυλόφιλοι πέφτουν, ειδικά το τελευταίο διάστημα θύματα αγνώστων, οι οποίοι τους κακοποιούν και τους ληστεύουν.
Σύμφωνα με τον Γ., άνθρωποι σαν αυτόν, έρχονται αντιμέτωποι με τον κίνδυνο να πέσουν θύματα αγνώστων, οι οποίοι φαίνεται πως συχνάζουν στα σημεία της πόλης του Ηρακλείου, όπου οι gay πηγαίνουν για να κάνουν κάποια γνωριμία.
Δημόσια μέρη όπως το πάρκο του Γεωργιάδη, τα τείχη πάνω από το Πανάνειο, ο τάφος του Καζαντζάκη και τα τείχη στην Καινούρια Πόρτα.
Οι δράστες προφασιζόμενοι ότι ψάχνουν για παρέα, επιτίθενται και αφού χτυπήσουν πολύ άσχημα τα θύματα τους, τους ληστεύουν και τους αφήνουν αβοήθητους।
The L Project
Μια ομάδα από λεσβιές μουσικούς από τη Μεγάλη Βρετανία πρόκειται να κυκλοφορήσουν ένα νέο single για την καταπολέμηση του ομοφοβικού εκφοβισμού (bullying).
Η κίνηση αυτή, “L-Project” όπως ονομάζεται, θα τιτλοφορείται με το όνομα “It does Get Better”, θα κυκλοφορήσει στις 11 Φεβρουαρίου και τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν από τις πωλήσεις θα δοθούν στις φιλανθρωπικές ομάδες “Diversity Role Models” και “Stonewall”, που «πολεμούν» για τα gay δικαιώματα.
Η ομάδα του “L-Project” αποτελείτε από 17 κορυφαίες Βρετανίδες καλλιτέχνιδες, μεταξύ των οποίων οι Horse, Sandra MacBeth, Georgey Payne, και Amber Taylor-Groves.
Το “It does Get Better” το έχει γράψει και συνθέσει η Georgey Payne. Πηγή έμπνευσης της είναι ένας αγαπημένος της φίλος, που από τα δεκαπέντε του μέχρι σήμερα έπεφτε θύμα εκφοβισμού και ξυλοδαρμού από συμμαθητές του γιατί είναι gay. Για αυτό το λόγο και επιλεχθήκαν αυτές τις δύο οργανώσεις, γιατί πιστεύουν πως θα συμβάλουν σημαντικά στη βελτίωση της ζωής των ομοφυλοφίλων ανά τον κόσμο!
"Δεν θα μου πείτε εσείς πόσο straight ή πόσο gay νιώθω"
Η 45χρονη πρωταγωνίστρια της σειράς Sex And The City ,Σίνθια Νίξον, σχολίασε τις αρνητικές κριτικές που αφορούν τις σεξουαλικές της προτιμήσεις στην εφημερίδα New York Times.Η, αρραβωνιασμένη πλέον, ηθοποιός δηλώνει, «έδωσα έναν πολύ ενθαρρυντικό λόγο σε μεγάλο κοινό ομοφυλοφίλων στον οποίο είπα πώς “ έχω υπάρξει straight και gay και το να είσαι gay είναι καλύτερο”». «Προσπάθησαν να με αλλάξουν διότι το να είσαι ομοφυλόφιλος είναι επιλογή», λέει χαρακτηριστικά η Σίνθια. Τονίζει επίσης πως «ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίαα μας δεν δέχεται πως η ομοφυλοφιλία είναι επιλογή γιατί λένε πώς εάν ήταν, τότε δεν θα υπήρχαν ομοφυλόφιλοι».
Μάλιστα , είναι γνωστό πώς ήταν επί δεκαπέντε χρόνια σε σχέση με τον αγαπημένο της από το σχολείο, Ντάνι Μόουζες, με τον οποίο απέκτησαν δύο παιδιά, τη 15χρονη Σαμάνθα και τον 9χρονο Τσάρλι. Το 2004, ένα χρόνο αφού πήραν διαζύγιο, έγινε γνωστό πως η ηθοποιός διατηρεί σχέσεις με την 44χρονη Κριστίν Μαρινόνι, με την οποία απέκτησαν ένα αγοράκι τον περασμένο Φεβρουάριο.
Παράλληλα, σε σημερινή της τηλεοπτική εμφάνιση σε show του τηλεοπτικού δικτύου ABC, η Σίνθια Νίξον δεν δίστασε να εμφανιστεί με ξυρισμένο κεφάλι! Η 45χρονη ηθοποιός υποδύεται στο νέο της θεατρικό έργο μια καρκινοπαθή, και ο ρόλος της απαιτούσε αυτή τη δραστική αλλαγή στην εμφάνισή της। Αξίζει να σημειωθεί ότι η ίδια η Νίξον είχε διαγνωστεί με καρκίνο στο στήθος το 2006. Η νόσος ήταν, ευτυχώς, σε πρώιμο στάδιο και η ηθοποιός κατάφερε να την αντιμετωπίσει ογκεκτομή και ακτινοβολία, χωρίς να αναγκαστεί να υποβληθεί σε χημειοθεραπεία.
πηγή: http://www.yupi.gr/gossip/c38403/Sin8ia_Nixon.html
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
