ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΜΕ ΤΗΝ Α.Λ.Ο.Κ. (ΑΤΥΠΗ ΛΕΣΒΙΑΚΗ ΟΜΑΔΑ ΚΡΗΤΗΣ)

ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ - ΓΙΝΕ ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΝΕΡΓΟ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ ΜΑΣ

http://clubs.pathfinder.gr/lesbiancrete

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Κυνηγούν και διώχνουν τους gay από το Ηράκλειο




«Φοβάμαι να κυκλοφορήσω τα βράδια σε δημόσια μέρη του Ηρακλείου στα οποία παλαιότερα πήγαινα σχεδόν καθημερινά»
Ένας από τους ομοφυλόφιλους πολίτες του Ηρακλείου, σπάει τη σιωπή του και μιλάει στο Creteplus για τα πάρα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ομοφυλόφιλοι στην πόλη και τον τρόμο που επικρατεί στα στέκια τους.
Οι ομοφυλόφιλοι πέφτουν ειδικά το τελευταίο διάστημα θύματα αγνώστων, οι οποίοι τους κακοποιούν και τους ληστεύουν.
Σύμφωνα με τον Γ., το τελευταίο χρονικό διάστημα, άνθρωποι σαν αυτόν, έρχονται αντιμέτωποι με τον κίνδυνο να πέσουν θύματα αγνώστων, οι οποίες φαίνεται πως συχνάζουν στα σημεία της πόλης του Ηρακλείου, όπου οι gay πηγαίνουν για να κάνουν κάποια γνωριμία. Δημόσια μέρη όπως το πάρκο του Γεωργιάδη, τα τείχη πάνω από το Πανάνειο, ο τάφος του Καζαντζάκη και τα τείχη στην Καινούρια Πόρτα.
Οι δράστες προφασιζόμενοι ότι ψάχνουν για παρέα, επιτίθενται και αφού χτυπήσουν πολύ άσχημα τα θύματα τους, τους ληστεύουν και τους αφήνουν αβοήθητους.
Η πόλη
Είναι γεγονός, πως οι Ηρακλειώτες ομοφυλόφιλοι νιώθουν ξένοι στην ίδια τους την πόλη που μεγάλωσαν και αγαπάνε. Και αυτό γιατί όπως ομολογούν, η πόλη και η κοινωνία τους συμπεριφέρεται με ένα τρόπο εξευτελιστικό, θέτοντας τους στο περιθώριο και την απομόνωση. «Το Ηράκλειο συμπεριφέρεται απαράδεκτα στους gay. Στην πόλη μας το να είσαι gay είναι τραγικό. Οι μοναδικοί χώροι που μπορούν να κινηθούν για να κάνουν μια γνωριμία είναι κάποιοι δημόσιοι χώροι. Όμως και αυτούς τους χώρους θέλουν να μας τους απαγορεύσουν λες και δεν είναι δημόσιοι ή λες και είμαστε επικίνδυνοι. Αναρωτιέμαι γιατί δεν απαγορεύεται ο περίπατος σε κάθε πολίτη εκεί και απαγορεύεται σε εμάς. Το Ηράκλειο είναι γεμάτο ταμπού και δυστυχώς χρόνο με το χρόνο πάει προς τα πίσω, την ώρα που οι gay αποτελούν ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας. Σήμερα αυτή η πόλη που τόσο αγαπάμε μας αναγκάζει να την αφήσουμε και να πάμε να ζήσουμε κάπου αλλού», λέει ο Γ. με νόημα.