Με πλούσια ύλη, άρθρα, συνεντεύξεις, επίκαιρο κόμικ , λεσβιακό λόγο, υπέροχες φωτογραφίες και άλλα πολλά. Θα την βρείτε στην Αθήνα στα βιβλιοπωλεία: Πολύχρωμος Πλανήτης Αντωνιάδου 6 (και Πατησίων, δίπλα στην ΑΣΟΕ) Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο Θεμιστοκλέους 37 (και Σόλωνος) Βιβλιοπωλείο Ναυτίλος Χαριλάου Τρικούπη 28 (μεταξύ Ακαδημίας και Σόλωνος) Σύντομα θα μπορείτε να τη βρείτε και στη Θεσσαλονίκη στο βιβλιοπωλείο Πυξίδα. Και φυσικά το Σάββατο 9 Ιουνίου, ημέρα που γιορτάζουμε την περηφάνια μας, στην Πλατεία Κλαυθμώνος, στο περίπτερο της Λεσβιακής Ομάδας Αθήνας, μαζί με τα προηγούμενα τεύχη και άλλο λεσβιακό και φεμινιστικό υλικό. |
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα έντυπο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα έντυπο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Κυκλοφορεί το 6ο τεύχος της “Νταλίκας”
Έρευνα της Diva magazine για το σεξ των λεσβιών

Τι μας είπατε για τη σεξουαλική ζωή σας;
Τον περασμένο μήνα, αποφάσισαμε να σας πλησιάσουμε και να επικοινωνήσουμε προσωπικά μαζί σας. Μη αρνούμενες να μπούμε στο θέμα, θελήσαμε να δούμε τι συμβαίνει πάνω κάτω στις κρεβατοκάμαρες, στα μπάνια, στις κουζίνες σας, στα πάρκα, στα κλάμπ, στις πισίνες-σάουνες, στα γυμναστήρια κλπ κλπ:
Έρευνα της DIVA για το Σεξ 2012. Πάνω από 2.500 από εσάς πήραν μέρος στην online έρευνα της divamag.co.uk - καθιστώντας την μία από τις μεγαλύτερες έρευνες που κάναμε ποτέ. Τώρα, έχοντας περιπλανηθεί στα αποτελέσματα, η συμπεριφορά σας στη κρεβατοκάμαρά σας είναι εδώ σε μαύρο και άσπρο.
Πρώτα απ 'όλα: τα γεγονότα.
Θέσαμε 16 διερευνητικές ερωτήσεις, που κυμαίνονται από το πώς καθορίζεστε σεξουαλικά (λεσβίες, αμφισεξουαλικές, πανσεξουαλικές-pansexual) με το γούστο σας στην πορνογραφία, πώς αξιολογείτε τις επιδόσεις της συντρόφισάς σας και πόσο συχνά επιδίδεστε σε αυτή τη τελευταία πράξη ανεξαρτησίας: την αυτοικανοποίηση. Επιθεωρήσαμε επίσης τις συστροφές σας, τις ανησυχίες σας και την ποιότητα, την ποσότητα ισορροπίας για να δείτε ακριβώς που στέκεστε όσον αφορά το σεξουαλικό φάσμα. Και παρόλο που ορισμένα από τα αποτελέσματα ήταν προβλέψιμα, άλλα ήταν μια αποκάλυψη.
Τα πρώτα ευρήματα της έρευνας του σεξ; Ας ξεκινήσουμε με τα καλά νέα: μαζικά, κάνετε περισσότερο σεξ τώρα από ό,τι πριν από πέντε χρονιές. Σχεδόν το 44% δηλώσατε ότι απολαμβάνετε περισσότερο το να κάνετε έρωτα, πιο συχνά, από ό,τι το 2007. Δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος των ερωτηθεισών ήταν μεταξύ 18-34 ετών, πολλές από τις οποίες είναι στο διαδίκτυο ή στη σκηνή, τα πρώτα χρόνια του ρομαντισμού και η δημόσια εκ-δήλωση μπορεί να βοηθήσουν ώστε να εξηγηθεί η ανοδική πορεία.
Εν τω μεταξύ, το 21% από εσάς είστε εξίσου ικανοποιημένες - αφού κάνετε το ίδιο συχνά σεξ σε σύγκριση με το παρελθόν. Από την άλλη πλευρά, το 35% απολαμβάνετε λιγότερα. Ο λόγος για αυτό; Σχεδόν το μισό από αυτές είστε σε μια μακροχρόνια σχέση. Το 34% ρίχνετε το φταίξιμο στο ότι είστε χωρίς σχέση, ενώ σχεδόν το 25% από αυτό είτε παραδέχεστε ότι η σεξουαλική επιθυμία σας, είναι χαμηλότερη ή η σωματική οικειότητα είναι απλά λιγότερο σημαντική. Το 90% θα θέλατε να κάνετε σεξ τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα, ενώ 49% αναφέρετε ότι έχετε πετύχει αυτό το ιδανικό.
Διαβάστε τα υπόλοιπα αποτελέσματα της έρευνας στο τεύχος Μαΐου της Diva.
Την είδηση την βρήκαμε στις 26.3.12 και την μεταφράσαμε από την Diva magazine στην http://www.divamag.co.uk/category/news/may-issue-sex-survey-results.aspx
αναδημοσίευση lesbian bi mafia
Η Νταλίκα #5 κυκλοφορεί!
Η Νταλίκα, της Λεσβιακής Ομάδας Αθήνας, κυκλοφόρησε στην 5η διαδρομή της και έχει αφιέρωμα και για το νησί μας!
Περιεχόμενα:
Εντιτόριαλ....................................................................
Λεσβίες της Ελλάδας - Κρήτη, νησί του παραδείσου
Δυο δασκάλες μιλούν για τη λεσβιακή ταυτότητα στην εκπαίδευση
Συνέντευξη με το μουσικό συγκρότημα Katrin the Thrill
Άνα, μια λεσβία από το Ιράν γράφει...
Κριτική του βιβλίου "Δυνάμει φίλες δυνάμει ερωμένες"
Αναπαραστάσεις στη μικρή οθόνη
Μαρτυρίες "Καθώς είμαστε φτιαγμένες από ιστορίες..."
Εrotica
Μόδα - Άνοιξη, καλοκαίρι 2011
Κώδικας Da Lika
Δύο ποιήματα της Βισλάβα Ζιμπόρσκα
Σελίδα κόμικ
... φωτογραφικό υλικό
Θα βρείτε το περιοδικό
στην Αθήνα
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ Θεμιστοκλέους 37 και Σόλωνος
ΠΟΛΥΧΡΩΜΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ Αντωνιάδου 6 και Πατησίων (ΑΣΟΕ)
στη Θεσσαλονίκη
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΠΥΞΙΔΑ Πατριάρχου Ιωακείμ 2
Περιεχόμενα:
Εντιτόριαλ....................................................................
Λεσβίες της Ελλάδας - Κρήτη, νησί του παραδείσου
Δυο δασκάλες μιλούν για τη λεσβιακή ταυτότητα στην εκπαίδευση
Συνέντευξη με το μουσικό συγκρότημα Katrin the Thrill
Άνα, μια λεσβία από το Ιράν γράφει...
Κριτική του βιβλίου "Δυνάμει φίλες δυνάμει ερωμένες"
Αναπαραστάσεις στη μικρή οθόνη
Μαρτυρίες "Καθώς είμαστε φτιαγμένες από ιστορίες..."
Εrotica
Μόδα - Άνοιξη, καλοκαίρι 2011
Κώδικας Da Lika
Δύο ποιήματα της Βισλάβα Ζιμπόρσκα
Σελίδα κόμικ
... φωτογραφικό υλικό
Θα βρείτε το περιοδικό
στην Αθήνα
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ Θεμιστοκλέους 37 και Σόλωνος
ΠΟΛΥΧΡΩΜΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ Αντωνιάδου 6 και Πατησίων (ΑΣΟΕ)
στη Θεσσαλονίκη
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΠΥΞΙΔΑ Πατριάρχου Ιωακείμ 2
Παρήγγειλε το καινούριο σου ημερολόγιο!!!
Αυτή η σύνοψη δεν είναι διαθέσιμη.
Κάντε κλικ εδώ, για να δείτε την ανάρτηση.
Μeeting the needs of gay and lesbian adolescents

Στο άρθρο του Μeeting the needs of gay and lesbian adolescents, ο Taylor περιγράφει τα στάδια της ανάπτυξης της σεξουαλικής ταυτότητας των έφηβων λεσβιών και γκέι.
Οι περισσότερες λεσβίες αναφέρουν ότι κατά τη διάρκεια της παιδικής τους ηλικίας άρχισαν να αισθάνονται διαφορετικές σε σχέση με τις ομόφυλές τους χωρίς να αντιλαμβάνονται όμως το γιατί. Ήθελαν να ντύνονται όπως τα αγόρια, υπήρχε αρρενωπότητα στο περπάτημα, τη συμπεριφορά, ενδιαφέρον για τα σπορ περισσότερο από τα άλλα κορίτσια, ενώ δεν είχαν ετεροφυλικά σεξουαλικά ενδιαφέροντα. Στην φάση της πρώιμης εφηβείας τους αισθάνθηκαν τα πρώτα σκιρτήματα της ομοφυλοφιλίας τους και εκεί πια αρχίζουν να αντιλαμβάνονται για ποιο λόγο είναι διαφορετικές. Αρχίζουν να συνδέουν τα αισθήματα της διαφορετικότητας τους με την ομόφυλη έλξη. Υποπτεύονται ότι είναι λεσβίες αλλά η κοινωνία θεωρεί αυτονόητο ότι είναι ετεροφυλόφιλες. Οι προσδοκίες της κοινωνίας μέσα από το οικογενειακό περιβάλλον προδιαγράφουν την πορεία της ως έφηβη και αργότερα ως γυναίκα. Προσδοκά να σπουδάσει, να έχει κάποια φλερτ, να βρει δουλειά, τον άνδρα των ονείρων της να κάνει οικογένειά μαζί του, να μεγαλώσει τα παιδιά της, να μεγαλώσει τα εγγόνια της… κοκ. Όλα τα παραπάνω, καθώς και η έλλειψη θετικών ενήλικων λεσβιακών προτύπων, ο φόβος της απόρριψης από μέλη της οικογένειας και οι λεκτικές και σωματικές επιθέσεις σε συμμαθητές/ -τριες που είναι ή θεωρούνται ομοφυλόφιλοι, επιτείνουν την άποψή τους ότι η ομοφυλοφιλία είναι κάτι κακό.
Σύγχυση ταυτότητας
Η αφύπνιση των ομοφυλόφιλων αισθημάτων έρχεται σε μια περίοδο όπου οι έφηβες θέλουν να αναπτύξουν αληθινές φιλίες και να μοιραστούν σκέψεις και συναισθήματα, φτάνουν όμως στο σημείο να τις αποφεύγουν και να τις καταχωνιάζουν με τον φόβο της απόρριψης.
«Στην ηλικία τους δεν γνωρίζουν άλλες λεσβίες, όποτε όταν συζητούνται στην παρέα τα συναισθήματα των εφήβων, η ομοφυλοφιλία γίνεται ακόμα πιο αφανής, αφού κανείς δεν μιλάει για αυτήν και δεν ξέρει τίποτα. Στη χειρότερη περίπτωση, το μόνο που μαθαίνει κανείς είναι ότι πρόκειται για κάτι που αν έχεις την ατυχία να το αισθάνεσαι, θα σου περάσει με τον καιρό».
Έτσι λοιπόν, περνάμε σε αυτό που θεωρείται δεύτερο στάδιο της λεσβιακής και γκέι ταυτοτικής ανάπτυξης: η σύγχυση ταυτότητας। Χαρακτηριστικό αίσθημα αυτού του σταδίου είναι η μοναχικότητα. Ειδικότερα οι λεσβίες αλλά και οι γκέι βιώνουν:
-Αίσθηση μοναχικότητας σε κάθε κοινωνική εκδήλωση
-Αίσθηση ότι δεν έχουν κανέναν να μιλήσουν
-Ανάγκη συναισθηματικής αποστασιοποίησης από τους άλλους
-Φόβος ότι οι ομόφυλες φιλίες μπορεί να παρερμηνευθούν και
-Αίσθηση ματαιότητας για το μέλλον.
Έτσι περνούν στην απομόνωση χωρίς επαρκή πληροφόρηση για τους εαυτούς τους και τους άλλους που τους μοιάζουν. Και ενώ τα μέλη άλλων κοινωνικών μειονοτήτων (πρόσφυγες, κωφάλαλοι, τοξικομανείς κλπ) έχουν τις οικογένειές τους, τα σχολεία τους, τις εκκλησίες τους και άλλους πολιτιστικούς οργανισμούς που λειτουργούν ως μέσα κοινωνικοποίησης και καταφύγια εναντίον του μίσους και του εξευτελισμού, οι λεσβίες και οι γκέι συχνά έχουν να διαχειριστούν το κοινωνικό στίγμα τους χωρίς κανενός είδους υποστήριξη.
Στην ταινία Fucking Amal του Lukas Moodysson, που κυκλοφορεί στην ελληνική αγορά, παρακολουθούμε την ιστορία της έφηβης λεσβίας Agnes. Η Agnes ζει μια ζωή που δεν της αρέσει σε μια μικρή πόλη. Ντύνεται και φέρεται διαφορετικά από τις υπόλοιπες συμμαθήτριές της, ξέρει ότι είναι ομοφυλόφιλη αλλά το ομολογεί μόνο μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή της.
Για να γίνουν αποδεκτές στην παρέα τους και για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τη στιγματισμένη τους σεξουαλικότητα οι έφηβες λεσβίες καταφεύγουν στο να εφαρμόζουν στρατηγικές οι οποίες συχνά περιλαμβάνουν την καταπίεση και το κρύψιμο των σεξουαλικών τους συναισθημάτων με το να υποστηρίζουν ότι οι ομοφυλόφιλες σχέσεις αποτελούν μια φάση, αποφεύγουν καταστάσεις που επιβεβαιώνουν τη σεξουαλική τους ταυτότητα και προσπαθούν να αλλάξουν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό κλείνοντας ετερόφυλα ραντεβού.
-Αίσθηση ότι δεν έχουν κανέναν να μιλήσουν
-Ανάγκη συναισθηματικής αποστασιοποίησης από τους άλλους
-Φόβος ότι οι ομόφυλες φιλίες μπορεί να παρερμηνευθούν και
-Αίσθηση ματαιότητας για το μέλλον.
Έτσι περνούν στην απομόνωση χωρίς επαρκή πληροφόρηση για τους εαυτούς τους και τους άλλους που τους μοιάζουν. Και ενώ τα μέλη άλλων κοινωνικών μειονοτήτων (πρόσφυγες, κωφάλαλοι, τοξικομανείς κλπ) έχουν τις οικογένειές τους, τα σχολεία τους, τις εκκλησίες τους και άλλους πολιτιστικούς οργανισμούς που λειτουργούν ως μέσα κοινωνικοποίησης και καταφύγια εναντίον του μίσους και του εξευτελισμού, οι λεσβίες και οι γκέι συχνά έχουν να διαχειριστούν το κοινωνικό στίγμα τους χωρίς κανενός είδους υποστήριξη.
Στην ταινία Fucking Amal του Lukas Moodysson, που κυκλοφορεί στην ελληνική αγορά, παρακολουθούμε την ιστορία της έφηβης λεσβίας Agnes. Η Agnes ζει μια ζωή που δεν της αρέσει σε μια μικρή πόλη. Ντύνεται και φέρεται διαφορετικά από τις υπόλοιπες συμμαθήτριές της, ξέρει ότι είναι ομοφυλόφιλη αλλά το ομολογεί μόνο μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή της.
Για να γίνουν αποδεκτές στην παρέα τους και για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τη στιγματισμένη τους σεξουαλικότητα οι έφηβες λεσβίες καταφεύγουν στο να εφαρμόζουν στρατηγικές οι οποίες συχνά περιλαμβάνουν την καταπίεση και το κρύψιμο των σεξουαλικών τους συναισθημάτων με το να υποστηρίζουν ότι οι ομοφυλόφιλες σχέσεις αποτελούν μια φάση, αποφεύγουν καταστάσεις που επιβεβαιώνουν τη σεξουαλική τους ταυτότητα και προσπαθούν να αλλάξουν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό κλείνοντας ετερόφυλα ραντεβού.
Που οδηγεί όμως αυτή η καταπίεση;
Κοινό χαρακτηριστικό των ερευνών που έχουν διενεργηθεί είναι τα αυξημένα ποσοστά αυτοκτονιών που παρατηρούνται στην κοινότητα των λεσβιών και γκέι εφήβων. Είτε πρόκειται για σκέψεις αυτοκτονίας είτε για σκέψεις που έγιναν πράξεις διαβάζει κανείς ότι τα ποσοστά είναι κατά τρεις φορές περισσότερα από αυτά των ετεροφυλόφιλων της ηλικίας τους.
Επίσης, τα ποσοστά κατάχρησης ουσιών όπως κοκαΐνη, ηρωίνη, ηρεμιστικά αλλά και κατανάλωσης αλκοόλ είναι αυξημένα.
Κοινό χαρακτηριστικό των ερευνών που έχουν διενεργηθεί είναι τα αυξημένα ποσοστά αυτοκτονιών που παρατηρούνται στην κοινότητα των λεσβιών και γκέι εφήβων. Είτε πρόκειται για σκέψεις αυτοκτονίας είτε για σκέψεις που έγιναν πράξεις διαβάζει κανείς ότι τα ποσοστά είναι κατά τρεις φορές περισσότερα από αυτά των ετεροφυλόφιλων της ηλικίας τους.
Επίσης, τα ποσοστά κατάχρησης ουσιών όπως κοκαΐνη, ηρωίνη, ηρεμιστικά αλλά και κατανάλωσης αλκοόλ είναι αυξημένα.
Τι γίνεται τώρα;
Στην Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια το Διαδίκτυο άλλαξε ριζικά τον τρόπο με τον οποίο οι έφηβοι και οι έφηβες γνωρίζουν για την ομοφυλοφιλία τους। Η εμφάνιση λεσβιακών και γκέι ιστολογιών καθώς και ιστοσελίδων λεσβιακών και γκέι οργανώσεων βοηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση, χρειάζεται όμως πιο οργανωμένη προσπάθεια προς την κατεύθυνση στήριξης έφηβων ομοφυλόφιλων.
Στην Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια το Διαδίκτυο άλλαξε ριζικά τον τρόπο με τον οποίο οι έφηβοι και οι έφηβες γνωρίζουν για την ομοφυλοφιλία τους। Η εμφάνιση λεσβιακών και γκέι ιστολογιών καθώς και ιστοσελίδων λεσβιακών και γκέι οργανώσεων βοηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση, χρειάζεται όμως πιο οργανωμένη προσπάθεια προς την κατεύθυνση στήριξης έφηβων ομοφυλόφιλων.
πηγή: από το έντυπο δέκα τοις εκατό -
τεύχος δεκαεννέα - άρθρο: Έφηβη, λεσβία, μόνη...ψάχνεται
All about my pride

Πρόσφατα βρέθηκα σε ένα νοσοκομείο, επίσκεψη σε μια γυναίκα που έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην παιδική μου ηλικία. Η πάλαι ποτέ δυναμική γυναίκα ήταν κουλουριασμένη σε ένα κρεβάτι, για πρώτη φορά με άσπρα μαλλιά, έχοντας ελάχιστη επαφή με τον περίγυρό της. Βλέποντάς την σε αυτή την κατάσταση δεν μπόρεσα να αποφύγω την ταύτιση. Έβαλα τον εαυτό μου στην θέση της και είδα σε flash forward το τέλος της ζωής μου. Πώς θα είμαι όταν (βάση στατιστικών) θα φτάσω τα ογδόντα; Θα είμαι υγιής και αυτοσυντηρούμενος; Κι αν είμαι σε ένα κρεβάτι, ανήμπορος να πιω μόνος μου νερό ή να πάω μόνος μου στην τουαλέτα; Πόση αγάπη θα έχω τότε για τον εαυτό μου; Πόση θέληση για ζωή; Χωρίς να είμαι σίγουρος γιατί, βγαίνοντας από το νοσοκομείο ήξερα ότι αυτό που ένιωσα είχε κάποια σχέση με την περηφάνια.
Βάσει λεξικών, περηφάνια είναι ένα αυξημένο συναίσθημα αξιοπρέπειας που προκύπτει από την αντίληψη που έχει κάποιος για την ηθική του αξία. Είναι το συναίσθημα ικανοποίησης και χαράς για κάτι που αποκτήσαμε ή καταφέραμε. Είναι ένα αίσθημα αγάπης και εκτίμησης του εαυτού μας. Στα δε αρχαία, ο υπερήφανος είναι αυτός που δεν είναι κατηφής. Όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, η περηφάνια είναι η συναισθηματική εκδοχή του ένστικτου της επιβίωσης.
Παρατηρώντας μικρά παιδιά, είναι εύκολο να δεις αγνές εκφάνσεις της περηφάνιας. Περηφάνια είναι το συναίσθημα που νιώθει ένα παιδί που βουτάει για πρώτη φορά το κεφάλι του κάτω από την θάλασσα, που κάνει για πρώτη φορά ποδήλατο ή που διαπρέπει σ' έναν αγώνα. Καθώς όμως μεγαλώνουμε, τα πράγματα γίνονται πιο σύνθετα. Οι ανασφάλειες και τα τραύματα εδραιώνονται, με αποτέλεσμα συχνά να ωθούμαστε στην αρνητική εκδοχή της περηφάνιας, αυτή της αλαζονείας.
Για την ΛΟΑΤ κοινότητα όμως η περηφάνια έχει και μια άλλη έννοια. Μια έννοια που έχει γεννήσει φεστιβάλ, πορείες και αντιπορείες.
Η πρώτη φορά που πήγα σε gay pride ήταν στην Μαδρίτη, το 2003। Ήταν μια τεράστια εκδήλωση, με αμέτρητα άρματα και άπειρο κόσμο εντός και επί τα αυτά της παρέλασης. Ομολογώ ότι δεν αισθάνθηκα κάτι ιδιαίτερο πέρα από λιγούρα για το πλήθος των μελαψών μαρικόνες που λικνίζονταν παντού γύρω μου. Ήταν ένα τεράστιο γκέι πάρτυ, το οποίο απαιτούσε πολλά ναρκωτικά για να το φέρεις εις πέρας μέχρι τέλους. Ένα χρόνο μετά, βρέθηκα για πρώτη φορά σε ελληνικό pride, το δεύτερο της νέας φουρνιάς.
Βάσει λεξικών, περηφάνια είναι ένα αυξημένο συναίσθημα αξιοπρέπειας που προκύπτει από την αντίληψη που έχει κάποιος για την ηθική του αξία. Είναι το συναίσθημα ικανοποίησης και χαράς για κάτι που αποκτήσαμε ή καταφέραμε. Είναι ένα αίσθημα αγάπης και εκτίμησης του εαυτού μας. Στα δε αρχαία, ο υπερήφανος είναι αυτός που δεν είναι κατηφής. Όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, η περηφάνια είναι η συναισθηματική εκδοχή του ένστικτου της επιβίωσης.
Παρατηρώντας μικρά παιδιά, είναι εύκολο να δεις αγνές εκφάνσεις της περηφάνιας. Περηφάνια είναι το συναίσθημα που νιώθει ένα παιδί που βουτάει για πρώτη φορά το κεφάλι του κάτω από την θάλασσα, που κάνει για πρώτη φορά ποδήλατο ή που διαπρέπει σ' έναν αγώνα. Καθώς όμως μεγαλώνουμε, τα πράγματα γίνονται πιο σύνθετα. Οι ανασφάλειες και τα τραύματα εδραιώνονται, με αποτέλεσμα συχνά να ωθούμαστε στην αρνητική εκδοχή της περηφάνιας, αυτή της αλαζονείας.
Για την ΛΟΑΤ κοινότητα όμως η περηφάνια έχει και μια άλλη έννοια. Μια έννοια που έχει γεννήσει φεστιβάλ, πορείες και αντιπορείες.
Η πρώτη φορά που πήγα σε gay pride ήταν στην Μαδρίτη, το 2003। Ήταν μια τεράστια εκδήλωση, με αμέτρητα άρματα και άπειρο κόσμο εντός και επί τα αυτά της παρέλασης. Ομολογώ ότι δεν αισθάνθηκα κάτι ιδιαίτερο πέρα από λιγούρα για το πλήθος των μελαψών μαρικόνες που λικνίζονταν παντού γύρω μου. Ήταν ένα τεράστιο γκέι πάρτυ, το οποίο απαιτούσε πολλά ναρκωτικά για να το φέρεις εις πέρας μέχρι τέλους. Ένα χρόνο μετά, βρέθηκα για πρώτη φορά σε ελληνικό pride, το δεύτερο της νέας φουρνιάς.
Το pride είχε τη βάση του στην πλατεία Κλαυθμώνος. Εγώ, ως περήφανος εθελοντής, είχα αναλάβει να κινηματογραφώ την εκδήλωση. Οφείλω να ομολογήσω ότι βρέθηκα σε αυτό τον ρόλο κινούμενος τόσο από ένα αίσθημα εθελοντικής προσφοράς όσο και από ένα αίσθημα αγνού φόβου. Μια κάμερα στο χέρι είναι πάντα ένα σημάδι αποστασιοποίησης - ενδεχομένως να μην είμαι μέλος της παρέλασης αλλά ένας απλός παρατηρητής.
Η παρέλαση ξεκίνησε με ένα πλήθος περίπου 600 ατόμων. Υπήρχε παλμός, χιούμορ και θάρρος. Καθοδόν στη Σταδίου εκτελούσα με πάθος το καθήκον μου. Έτρεχα πότε στην κεφαλή της πορείας, πότε στην ουρά, σκαρφάλωνα σε κάγκελα και προσπαθούσα να τραβήξω πλάνα που θα δείχνανε το πλήθος όσο πιο μεγάλο γινόταν. Μέχρι που βγήκαμε στην πλατεία Συντάγματος. Ο χώρος γύρω μας άπλωσε, τα κτίρια απομακρύνθηκαν κι εγώ ξαφνικά άφησα την κάμερα σοκαρισμένος. Εκείνη την στιγμή συνειδητοποίησα γιατί το Φεστιβάλ Περηφάνιας λέγεται Φεστιβάλ Περηφάνιας.
Ήταν ένα παράξενο κράμα συγκίνησης και ταύτισης με μια κοινότητα, μαζί με μια αίσθηση ασφάλειας και ελπίδας. Ήταν σαν για πρώτη φορά να αισθανόμουνα ρητά ότι είναι μια χαρά να είσαι γκέι. Πάνω απ' όλα όμως, ή καλύτερα, κάτω απ' όλα, υπήρχε ένα αίσθημα γαλήνης και αυτοεκτίμησης. Είμαι γκέι, υπάρχουν κι άλλοι σαν κι εμένα και είμαστε απόλυτα χαρούμενοι με το ποιοι είμαστε. Ήταν ίσως η πρώτη φορά στην ζωή μου που αισθάνθηκα ειλικρινά περήφανος που είμαι γκέι. Αργότερα ακολούθησε η φιλολογική ανάλυση του γεγονότος...
Αυτό που συνειδητοποίησα σε αυτή την πορεία ήταν ότι η αποδοχή της σεξουαλικής ταυτότητας έχει πολλές διαβαθμίσεις. Λέμε συχνά ότι δεν ντρεπόμαστε που είμαστε γκέι/λεσβίες/μπαι/τρανς. Κι αυτό, γλωσσολογικά, είναι μάλλον ταυτόσημο με το «είμαι περήφανος που είμαι γκέι/λεσβία/μπάι/τρανς». Στην πραγματικότητα όμως υπάρχει μια άβυσσος ανάμεσα στο «δεν ντρέπομαι» και στο «είμαι περήφανος». Είναι η διαφορά του είμαι περήφανος για τον εαυτό μου παρ' όλο που είμαι γκέι με το είμαι περήφανος επειδή είμαι γκέι.
Το δεν ντρέπομαι σημαίνει κατά πάσα πιθανότητα ότι έχω αποδεχτεί ότι είμαι γκέι। Πίσω όμως από την φράση δεν διαφαίνεται καθαρά η αξιολόγηση του δεδομένου «είμαι γκέι». Δηλαδή, μπορεί να σημαίνει ότι δεν ντρέπομαι που είμαι γκέι παρ' όλο που θεωρώ ότι το να είσαι γκέι δεν είναι και τόσο θετικό ή ότι είναι κάτι απαράδεκτο αλλά όλοι έχουμε τα κουσούρια μας ή ότι τέλος πάντων, ας κάνω ό,τι θέλω στο κρεβάτι μου αρκεί να μην ενοχλώ. Αντίθετα, το «είμαι περήφανος που είμαι γκέι» δηλώνει απερίφραστα ότι το να είμαι γκέι είναι κάτι θετικό, όπως και το να είμαι στρέιτ. Ή, τουλάχιστον, ότι δεν είναι κάτι αρνητικό. Είναι απλά ένα ακόμη δεδομένο της προσωπικότητάς μου. Ένα δεδομένο το οποίο δεν πλήττει την αυτοεκτίμησή μου. Αντίθετα, συμβάλει σε αυτή.
Η παρέλαση ξεκίνησε με ένα πλήθος περίπου 600 ατόμων. Υπήρχε παλμός, χιούμορ και θάρρος. Καθοδόν στη Σταδίου εκτελούσα με πάθος το καθήκον μου. Έτρεχα πότε στην κεφαλή της πορείας, πότε στην ουρά, σκαρφάλωνα σε κάγκελα και προσπαθούσα να τραβήξω πλάνα που θα δείχνανε το πλήθος όσο πιο μεγάλο γινόταν. Μέχρι που βγήκαμε στην πλατεία Συντάγματος. Ο χώρος γύρω μας άπλωσε, τα κτίρια απομακρύνθηκαν κι εγώ ξαφνικά άφησα την κάμερα σοκαρισμένος. Εκείνη την στιγμή συνειδητοποίησα γιατί το Φεστιβάλ Περηφάνιας λέγεται Φεστιβάλ Περηφάνιας.
Ήταν ένα παράξενο κράμα συγκίνησης και ταύτισης με μια κοινότητα, μαζί με μια αίσθηση ασφάλειας και ελπίδας. Ήταν σαν για πρώτη φορά να αισθανόμουνα ρητά ότι είναι μια χαρά να είσαι γκέι. Πάνω απ' όλα όμως, ή καλύτερα, κάτω απ' όλα, υπήρχε ένα αίσθημα γαλήνης και αυτοεκτίμησης. Είμαι γκέι, υπάρχουν κι άλλοι σαν κι εμένα και είμαστε απόλυτα χαρούμενοι με το ποιοι είμαστε. Ήταν ίσως η πρώτη φορά στην ζωή μου που αισθάνθηκα ειλικρινά περήφανος που είμαι γκέι. Αργότερα ακολούθησε η φιλολογική ανάλυση του γεγονότος...
Αυτό που συνειδητοποίησα σε αυτή την πορεία ήταν ότι η αποδοχή της σεξουαλικής ταυτότητας έχει πολλές διαβαθμίσεις. Λέμε συχνά ότι δεν ντρεπόμαστε που είμαστε γκέι/λεσβίες/μπαι/τρανς. Κι αυτό, γλωσσολογικά, είναι μάλλον ταυτόσημο με το «είμαι περήφανος που είμαι γκέι/λεσβία/μπάι/τρανς». Στην πραγματικότητα όμως υπάρχει μια άβυσσος ανάμεσα στο «δεν ντρέπομαι» και στο «είμαι περήφανος». Είναι η διαφορά του είμαι περήφανος για τον εαυτό μου παρ' όλο που είμαι γκέι με το είμαι περήφανος επειδή είμαι γκέι.
Το δεν ντρέπομαι σημαίνει κατά πάσα πιθανότητα ότι έχω αποδεχτεί ότι είμαι γκέι। Πίσω όμως από την φράση δεν διαφαίνεται καθαρά η αξιολόγηση του δεδομένου «είμαι γκέι». Δηλαδή, μπορεί να σημαίνει ότι δεν ντρέπομαι που είμαι γκέι παρ' όλο που θεωρώ ότι το να είσαι γκέι δεν είναι και τόσο θετικό ή ότι είναι κάτι απαράδεκτο αλλά όλοι έχουμε τα κουσούρια μας ή ότι τέλος πάντων, ας κάνω ό,τι θέλω στο κρεβάτι μου αρκεί να μην ενοχλώ. Αντίθετα, το «είμαι περήφανος που είμαι γκέι» δηλώνει απερίφραστα ότι το να είμαι γκέι είναι κάτι θετικό, όπως και το να είμαι στρέιτ. Ή, τουλάχιστον, ότι δεν είναι κάτι αρνητικό. Είναι απλά ένα ακόμη δεδομένο της προσωπικότητάς μου. Ένα δεδομένο το οποίο δεν πλήττει την αυτοεκτίμησή μου. Αντίθετα, συμβάλει σε αυτή.
"Είμαι γκέι, υπάρχουν κι άλλοι σαν κι εμένα και είμαστε απόλυτα χαρούμενοι με το ποιοι είμαστε."
Το να πάρεις κάτι για το οποίο η κοινωνία σου δηλώνει ότι οφείλεις να ντρέπεσαι και να το κάνεις κάτι για το οποίο είσαι υπερήφανος είναι μια τεράστια πορεία. Απαιτεί κόπο, επιμονή και διαρκή εγρήγορση. Ο καθένας κρίνει μόνος του πόσο μακριά θέλει και μπορεί να την περπατήσει. Και κυρίως πόσο αξίζει να παλέψει για να αισθάνεται περήφανος.
Γυρνώντας πίσω στην ηλικιωμένη κυρία, αναρωτιέμαι αν ο αυτοσεβασμός είναι κάτι ποσοτικό। Αν, φτάνοντας στο τέλος της ζωής μας, θα έχουμε στην διάθεσή μας τόσο αυτοσεβασμό όσο καταφέραμε να συλλέξουμε κατά τη διάρκειά της. Κοιτώντας τους ηλικιωμένους ανθρώπους γύρω μου, συγγενείς, γνωστούς και αγνώστους, τείνω να πιστεύω ότι αυτό είναι κάτι που ισχύει. Αυτό που σίγουρα ισχύει είναι ότι ο αυτοσεβασμός είναι ένα από τα πολυτιμότερα εφόδια για κάθε άνθρωπο, νέο ή γέρο, στρέιτ ή γκέι. Και κάθε μέρα δίνουμε συνειδητές και ασυνείδητες μάχες για την κατάκτησή του.
Γυρνώντας πίσω στην ηλικιωμένη κυρία, αναρωτιέμαι αν ο αυτοσεβασμός είναι κάτι ποσοτικό। Αν, φτάνοντας στο τέλος της ζωής μας, θα έχουμε στην διάθεσή μας τόσο αυτοσεβασμό όσο καταφέραμε να συλλέξουμε κατά τη διάρκειά της. Κοιτώντας τους ηλικιωμένους ανθρώπους γύρω μου, συγγενείς, γνωστούς και αγνώστους, τείνω να πιστεύω ότι αυτό είναι κάτι που ισχύει. Αυτό που σίγουρα ισχύει είναι ότι ο αυτοσεβασμός είναι ένα από τα πολυτιμότερα εφόδια για κάθε άνθρωπο, νέο ή γέρο, στρέιτ ή γκέι. Και κάθε μέρα δίνουμε συνειδητές και ασυνείδητες μάχες για την κατάκτησή του.
πηγή: περιοδικό δέκα τοις εκατό
Ήμουν ομοφοβική για να καλύψω την ομοφυλοφιλία μου

Συνέντευξη στον Δημήτρη Αγγελίδη
Η Χ.Κ. είναι 17 χρονών και μόλις τελείωσε τη B΄ Λυκείου. Πριν τέσσερα χρόνια, τρομαγμένη, μπροστά στους γονείς της έκανε αρνητικά σχόλια για τους γκέι. Σήμερα αισθάνεται περήφανη που είναι λεσβία και είναι έτοιμη να τους το πει.
Η Χ.Κ. είναι 17 χρονών και μόλις τελείωσε τη B΄ Λυκείου. Πριν τέσσερα χρόνια, τρομαγμένη, μπροστά στους γονείς της έκανε αρνητικά σχόλια για τους γκέι. Σήμερα αισθάνεται περήφανη που είναι λεσβία και είναι έτοιμη να τους το πει.
Πότε άρχισες να καταλαβαίνεις ότι η σεξουαλικότητά σου είναι διαφορετική;
Από την τελευταία τάξη του δημοτικού, αλλά σε κάπως πρώιμο στάδιο.
Δηλαδή;
Αντιλαμβανόμουν ότι διέφερα από τα άλλα κορίτσια της ηλικίας μου, αλλά οι διαφορές περιορίζονταν στον τρόπο ντυσίματος και συμπεριφοράς. Έκανα πιο πολύ παρέα με αγόρια και ντυνόμουν κάπως σαν αυτά. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα κάτι για όλους, αλλά για μένα ήταν ένα σημάδι για τη σεξουαλικότητά μου.
Αισθανόσουν να σε έλκουν ερωτικά τα κορίτσια;
Από παλιά τα κορίτσια τα έβλεπα, θα έλεγα, «κάπως». Αλλά δεν ήξερα ακόμα «πώς» και «γιατί». Δεν έμπαινα στη διαδικασία ν' αναλύσω τα συναισθήματά μου για το ίδιο φύλο κι έτσι μπέρδευα αυτά που ένιωθα με τη φιλική αγάπη. Στην πορεία, όμως, κατάλαβα ότι με έλκουν σεξουαλικά άτομα του ίδιου φύλου. Ερωτεύτηκα μάλιστα και μια κοπέλα, οπότε βεβαιώθηκα κι από συναισθηματικής απόψεως.
Πότε έγινε αυτό;
Στο μεταίχμιο από το δημοτικό στο γυμνάσιο. Στην πρώτη τάξη του γυμνασίου ήμουν πια τελείως σίγουρη.
Πώς ένιωσες;
Πολύ προβληματισμένη, εξαιρετικά αγχωμένη και κάπως στενοχωρημένη. Σκεφτόμουν συνέχεια τι θα κάνω, πώς θα το πω στους δικούς μου, πώς θα αντιδράσουν. Ένιωθα σαν να κάνω κάτι κακό και φοβόμουν μήπως τιμωρηθώ. Και πρέπει να πω ότι ήμουν ομοφοβική.
Ήμουν ομοφοβική πρώτα με τον ίδιο μου τον εαυτό. Σκεφτόμουν: «Μα είμαι τόσο άτυχη;»
Τι εννοείς;
Πρώτα με τον ίδιο μου τον εαυτό. Θ' ακουστεί γελοίο αλλά σκεφτόμουν: «Μα είμαι τόσο άτυχη;» Όσον αφορά τους άλλους, έκανα αρνητικά σχόλια για τους γκέι μπροστά στους δικούς μου.
Tύπου;
Για παράδειγμα, όταν βλέπαμε με τους γονείς μου στην τηλεόραση κάποιον ομοφυλόφιλο, έλεγα «Και τι μας νοιάζει εμάς τι κάνουν;» ή «Κοίτα, αυτός είναι γκέι!». Με επικριτικό ύφος.
Γιατί;
Από άμυνα. Ενδόμυχα ήθελα να συγκαλύψω τη δική μου ομοφυλοφιλία. Δεν είχα αποδεχτεί εμένα, οπότε δεν μπορούσα ν' αποδεχτώ και τους άλλους. Και ένιωθα άσχημα όταν τα έλεγα, γιατί βίωνα εσωτερική διαμάχη.
Πώς έφτασες στην αποδοχή;
Έκανα έναν εσωτερικό διάλογο προσπαθώντας ν' αντιμετωπίσω την άρνησή μου με τη λογική. Διάβασα άρθρα στο ίντερνετ, σε περιοδικά, σε γκέι μπλογκ. Με τον καιρό, όταν άκουγα αρνητικά σχόλια εναντίον μας, το μυαλό μου έπαιρνε στροφές και μπορούσα να ξεκαθαρίσω πιο εύκολα τι είναι αλήθεια και τι ψέματα. Έτσι πέρασα σταδιακά από το: «Δεν μπορεί να είμαι τόσο άτυχη!» στο: «Είμαι λεσβία και περήφανη γι' αυτό!».
Πόσο σου πήρε;
Έγινε μεταξύ Α΄ και Β΄ Γυμνασίου. Δηλαδή πέρασε ένας χρόνος και κάτι. Λίγο, αν σκεφτείς ότι σε κάποια άτομα παίρνει δεκαετίες να το αποδεχτούν.
Ένιωθα σαν να κάνω κάτι κακό και φοβόμουν μήπως τιμωρηθώ.
Μοιράστηκες με κάποιον τις σκέψεις σου;
Στην αρχή πνιγόμουν και ήθελα να το μοιραστώ, δεν ένιωθα όμως άνετα με κανέναν. Φοβόμουν τις αρνητικές αντιδράσεις, ότι μπορεί να χαλάσουν οι σχέσεις μου με το άτομο στο οποίο θα το πω. Είπα κάτι απέξω απέξω στην αδερφή μου, η οποία κατάλαβε, αλλά θεώρησε σωστό να με καθησυχάσει λέγοντάς μου έμμεσα πως όταν μεγαλώσω, θα βλέπω αλλιώς τα πράγματα. Δεν επηρεάστηκα γιατί ήξερα πολύ καλά τι ένιωθα. Κι έτσι εξακολούθησα να το κρατάω για μένα.
Πότε το είπες;
Τρία χρόνια μετά, στην Α΄ Λυκείου. Πρώτα στη μία κολλητή μου, με την οποία ένιωθα πολύ ασφαλής και δεν φοβόμουν. Ύστερα από κάποιους μήνες το είπα και στην άλλη κολλητή και πολύ πρόσφατα σε μια άλλη κοπέλα, με την οποία έχουμε έρθει πολύ κοντά. Στις δύο τελευταίες κοπέλες με είχε λούσει κρύος ιδρώτας κι έτρεμαν τα πόδια μου. Μάλιστα, στην τελευταία έκανα έναν εξαιρετικά βαρετό πρόλογο που κράτησε μέρες. Στο τέλος γελούσαμε με το δισταγμό μου.
Πήγαν όλα καλά;
Ναι, και στα τρία κάμινγκ άουτ μου. Μέχρι στιγμής δεν έχω βρεθεί αντιμέτωπη με καμία αρνητική αντίδραση. Ίσα ίσα που νιώθω ότι έχω έρθει πιο κοντά στην καθεμιά, γιατί μοιράζομαι πλέον όλα τα πράγματα που με απασχολούν και μπορώ να δεθώ μαζί τους.
Έχεις γνωρίσει άλλους γκέι στο σχολείο;
Υπάρχουν κάποια γκέι άτομα, αλλά δεν το λένε ανοιχτά. Ούτε εγώ το έχω πει. Ο καθένας λειτουργεί με την κλίκα του. Εγώ δηλαδή συζητάω ανοιχτά με τα άτομα που ξέρουν για μένα και όχι μπροστά σε άλλους. Βλέποντας και την ομοφοβία γύρω μας, είναι λίγο δύσκολο να μπούμε στη διαδικασία ν' ανοίξουμε τα μυαλά κάποιων ατόμων που είναι κολλημένα σε απαρχαιωμένες απόψεις.
Μεταξύ σας οι γκέι του σχολείου συζητάτε;
Κοίταξε, δεν μου έχει πει κανένας ότι είναι γκέι. Εγώ το καταλαβαίνω για κάποιον μόνο και μόνο από αυτό που βλέπω. Έχω προσεγγίσει άτομα να μου ανοιχτούν, αν θέλουν. Γιατί εντάξει, λίγα γκέι άτομα είμαστε στο σχολείο, ας μιλάμε τουλάχιστον μεταξύ μας. Γνωρίζω λοιπόν μια κοπέλα που έχει σχέση με μια κοπέλα από άλλο σχολείο, η οποία, όποτε μπορεί, έρχεται στο δικό μας για να περάσουν όσο περισσότερο χρόνο γίνεται μαζί. Η κοπέλα που γνωρίζω έχει δεχτεί ομοφοβικά σχόλια. Χωρίς να της πω για μένα, κάτι που είναι λάθος μου, της έχω δώσει να καταλάβει ότι είμαι απόλυτα εντάξει με το θέμα. Κι έτσι έχει αρχίσει να μου μιλάει για τη σχέση της.
Συζητάτε για την ομοφυλοφιλία στις παρέες;
Έρχεται κάποιες φορές η κουβέντα, αλλά περνάει στα ψιλά. Τους περισσότερους δεν τους ενδιαφέρει. Εκτός αν είναι να ειρωνευτούν κάποιον ομοφυλόφιλο που είδαν στην τηλεόραση ή από κοντά. Τότε το κάνουν μεγάλο θέμα, σαν να είδαν ούφο.
Τόσο καλά;
Και χειρότερα. Κάτι που με στενοχωρεί πολύ στο σχολείο είναι ότι η λέξη γκέι χρησιμοποιείται, κυρίως στις παρέες των αγοριών, ως βρισιά. Όταν δηλαδή κάποιος θέλει να προσβάλει πολύ έναν άλλο τον αποκαλεί γκέι, κι εκείνος με τη σειρά του θίγεται όσο δεν πάει. Και όταν τύχει να το ακούσει ένας καθηγητής, θα επιπλήξει το μαθητή που το είπε, όχι επειδή ο μαθητής φέρεται ρατσιστικά αλλά επειδή ο καθηγητής θεωρεί κι εκείνος ότι η λέξη είναι προσβλητική.
Το συζητάτε στην τάξη με τους καθηγητές;
Ολοκληρωμένη συζήτηση δεν έχει γίνει ποτέ, τουλάχιστον στα σχολεία που έχω πάει εγώ. Έχουν γίνει κάποιες αναφορές, οι οποίες είναι τραγελαφικές. Στη Β΄ Γυμνασίου, για παράδειγμα, η καθηγήτρια οικιακής οικονομίας αποφάσισε να μας διδάξει τις κατηγορίες των γκέι αντρών. «Υπάρχουν δύο κατηγορίες ομοφυλόφιλων», μας είπε. «Είναι οι κραγμένες, οι οποίες πάνε κάπως έτσι...». Και άρχισε να μιμείται τον τρόπο που κατά τη δική της άποψη περπατούν και φέρονται οι «κραγμένες». «Και υπάρχουν και οι πιο ανδροπρεπείς», συνέχισε, «που περπατούν κανονικά και δεν προκαλούν, ούτε φαίνονται». Όταν ένα παιδί της είπε ότι υπάρχουν και λεσβίες, το αμφισβήτησε κάθετα.
Γελοίο, ε;
Ναι. Έχω ζήσει τρία τέσσερα τέτοια περιστατικά. Μια άλλη φορά, στο μάθημα της λογοτεχνίας ένα παιδί μπέρδεψε τον Καββαδία με τον Καβάφη. Ρώτησε την καθηγήτρια αν o Καββαδίας ήταν ομοφυλόφιλος. Επειδή ο Καββαδίας ήταν ο αγαπημένος της ποιητής, η καθηγήτρια άρχισε να ωρύεται ότι δεν θα ήταν δυνατό ένας ποιητής με τα προτερήματα του Καββαδία να είναι ομοφυλόφιλος. Δηλαδή γι' αυτήν τα προτερήματα και η ομοφυλοφιλία δεν συνυπάρχουν. Εγώ πάντως ντρέπομαι γι' αυτούς τους καθηγητές.
Πώς είναι τα πράγματα με τους δικούς σου σχετικά με την ομοφυλοφιλία;
Δεν τους το έχω πει, αλλά αντιλαμβάνομαι ότι το έχουν καταλάβει από καιρό. Στην αρχή τους έβλεπα πολύ προβληματισμένους. Με τον καιρό, σταμάτησαν να είναι τόσο στενόμυαλοι. Εκεί που εξέφραζαν αρνητικές απόψεις για μας, τώρα το σκέφτονται περισσότερο πριν μιλήσουν. Μάλλον επειδή ξέρουν ότι θα ενοχληθώ. Έχω στο μυαλό μου να τους το πω στο άμεσο μέλλον. Ο πατέρας μου άλλωστε μού είπε ότι θέλει να είμαι ευτυχισμένη ό,τι και να κάνω. Βέβαια, η μάνα μου, απ' ό,τι καταλαβαίνω, έχει την ελπίδα ότι περνάω μια φάση.
Ποιο είναι το πιο περίεργο σχόλιο που έχεις ακούσει για την ομοφυλοφιλία;
Την πρώτη θέση την κερδίζει το σχόλιο της θείας μου. Βλέπαμε στην τηλεόραση έναν ηθοποιό που είχε μαύρους κύκλους στα μάτια και η θεία μου ισχυριζόταν ότι από τους μαύρους κύκλους καταλαβαίνει αν κάποιος είναι γκέι. Δεν μας έδινε μιαν εξήγηση, απλά επέμενε. Και είναι μόλις 43 και μορφωμένη. Αλλά υποθέτω ότι αυτό δεν έχει καμία απολύτως σημασία.
Πώς αντιδράς στα περίεργα σχόλια;
Συνήθως επισημαίνω σε κάποιον ότι κάνει λάθος και προσπαθώ να του το εξηγήσω με λογικά επιχειρήματα. Αν όμως δω ότι μιλάω σε τοίχο, σταματάω ν' ασχολούμαι. Κι όταν βλέπω κάποιον στην τηλεόραση να μιλά ρατσιστικά, αλλάζω κανάλι. Τις προάλλες, σε μια εκπομπή, ένας μοναχός ωρυόταν εναντίον μας. Είπε μάλιστα πως η νομιμοποίηση του γάμου ομόφυλων είναι σα να νομιμοποιούμε το γάμο ανθρώπων με τα ζώα τους. Με πλήγωσε πάρα πολύ, μ' έκανε να νιώσω μεγάλο θυμό. Πώς γίνεται ένας άνθρωπος, υποτίθεται του Θεού, να βγάζει τόσο μίσος, όταν αυτό που διδάσκει ο χριστιανισμός είναι η αγάπη; Κάθε άλλο από αγάπη λαμβάνω εγώ από τους εκπροσώπους του Θεού.
Κάνεις γνωριμίες με άλλες λεσβίες; Πού;
Μέχρι τώρα στο Ίντερνετ. Έχω κάνει αρκετές γνωριμίες, κάποιες αξιόλογες, κάποιες εντελώς γεια σου. Βέβαια καλύτερο είναι το φέις του φέις γιατί βλέπεις με ποιον έχεις να κάνεις. Οπότε λέω ν' αρχίσω να ψάχνω εκτός σπιτιού.
Τι θέλεις ν' αλλάξει στην καθημερινότητά σου σχετικά με τον σεξουαλικό σου προσανατολισμό;
Να μπορώ να λέω και να κάνω ελεύθερα αυτό που θέλω, χωρίς να φοβάμαι τις αντιδράσεις. Και γενικότερα να σταματήσουν οι άνθρωποι να είναι προκατειλημμένοι. Μόνο μέσα από το διάλογο με άτομα που έχουν διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό θα μπορέσουν να καταλάβουν ότι δεν διαφέρουμε επειδή είμαστε γκέι, μπάι ή τρανστζέντερ. Ότι στη δουλειά, στην κοινωνική ζωή, στο γάμο, παντού, είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίσοι.
Πηγή: περιοδικό δέκα τοις εκατό-το δυνατό ποσοστό, τεύχος 29Από την τελευταία τάξη του δημοτικού, αλλά σε κάπως πρώιμο στάδιο.
Δηλαδή;
Αντιλαμβανόμουν ότι διέφερα από τα άλλα κορίτσια της ηλικίας μου, αλλά οι διαφορές περιορίζονταν στον τρόπο ντυσίματος και συμπεριφοράς. Έκανα πιο πολύ παρέα με αγόρια και ντυνόμουν κάπως σαν αυτά. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα κάτι για όλους, αλλά για μένα ήταν ένα σημάδι για τη σεξουαλικότητά μου.
Αισθανόσουν να σε έλκουν ερωτικά τα κορίτσια;
Από παλιά τα κορίτσια τα έβλεπα, θα έλεγα, «κάπως». Αλλά δεν ήξερα ακόμα «πώς» και «γιατί». Δεν έμπαινα στη διαδικασία ν' αναλύσω τα συναισθήματά μου για το ίδιο φύλο κι έτσι μπέρδευα αυτά που ένιωθα με τη φιλική αγάπη. Στην πορεία, όμως, κατάλαβα ότι με έλκουν σεξουαλικά άτομα του ίδιου φύλου. Ερωτεύτηκα μάλιστα και μια κοπέλα, οπότε βεβαιώθηκα κι από συναισθηματικής απόψεως.
Πότε έγινε αυτό;
Στο μεταίχμιο από το δημοτικό στο γυμνάσιο. Στην πρώτη τάξη του γυμνασίου ήμουν πια τελείως σίγουρη.
Πώς ένιωσες;
Πολύ προβληματισμένη, εξαιρετικά αγχωμένη και κάπως στενοχωρημένη. Σκεφτόμουν συνέχεια τι θα κάνω, πώς θα το πω στους δικούς μου, πώς θα αντιδράσουν. Ένιωθα σαν να κάνω κάτι κακό και φοβόμουν μήπως τιμωρηθώ. Και πρέπει να πω ότι ήμουν ομοφοβική.
Ήμουν ομοφοβική πρώτα με τον ίδιο μου τον εαυτό. Σκεφτόμουν: «Μα είμαι τόσο άτυχη;»
Τι εννοείς;
Πρώτα με τον ίδιο μου τον εαυτό. Θ' ακουστεί γελοίο αλλά σκεφτόμουν: «Μα είμαι τόσο άτυχη;» Όσον αφορά τους άλλους, έκανα αρνητικά σχόλια για τους γκέι μπροστά στους δικούς μου.
Tύπου;
Για παράδειγμα, όταν βλέπαμε με τους γονείς μου στην τηλεόραση κάποιον ομοφυλόφιλο, έλεγα «Και τι μας νοιάζει εμάς τι κάνουν;» ή «Κοίτα, αυτός είναι γκέι!». Με επικριτικό ύφος.
Γιατί;
Από άμυνα. Ενδόμυχα ήθελα να συγκαλύψω τη δική μου ομοφυλοφιλία. Δεν είχα αποδεχτεί εμένα, οπότε δεν μπορούσα ν' αποδεχτώ και τους άλλους. Και ένιωθα άσχημα όταν τα έλεγα, γιατί βίωνα εσωτερική διαμάχη.
Πώς έφτασες στην αποδοχή;
Έκανα έναν εσωτερικό διάλογο προσπαθώντας ν' αντιμετωπίσω την άρνησή μου με τη λογική. Διάβασα άρθρα στο ίντερνετ, σε περιοδικά, σε γκέι μπλογκ. Με τον καιρό, όταν άκουγα αρνητικά σχόλια εναντίον μας, το μυαλό μου έπαιρνε στροφές και μπορούσα να ξεκαθαρίσω πιο εύκολα τι είναι αλήθεια και τι ψέματα. Έτσι πέρασα σταδιακά από το: «Δεν μπορεί να είμαι τόσο άτυχη!» στο: «Είμαι λεσβία και περήφανη γι' αυτό!».
Πόσο σου πήρε;
Έγινε μεταξύ Α΄ και Β΄ Γυμνασίου. Δηλαδή πέρασε ένας χρόνος και κάτι. Λίγο, αν σκεφτείς ότι σε κάποια άτομα παίρνει δεκαετίες να το αποδεχτούν.
Ένιωθα σαν να κάνω κάτι κακό και φοβόμουν μήπως τιμωρηθώ.
Μοιράστηκες με κάποιον τις σκέψεις σου;
Στην αρχή πνιγόμουν και ήθελα να το μοιραστώ, δεν ένιωθα όμως άνετα με κανέναν. Φοβόμουν τις αρνητικές αντιδράσεις, ότι μπορεί να χαλάσουν οι σχέσεις μου με το άτομο στο οποίο θα το πω. Είπα κάτι απέξω απέξω στην αδερφή μου, η οποία κατάλαβε, αλλά θεώρησε σωστό να με καθησυχάσει λέγοντάς μου έμμεσα πως όταν μεγαλώσω, θα βλέπω αλλιώς τα πράγματα. Δεν επηρεάστηκα γιατί ήξερα πολύ καλά τι ένιωθα. Κι έτσι εξακολούθησα να το κρατάω για μένα.
Πότε το είπες;
Τρία χρόνια μετά, στην Α΄ Λυκείου. Πρώτα στη μία κολλητή μου, με την οποία ένιωθα πολύ ασφαλής και δεν φοβόμουν. Ύστερα από κάποιους μήνες το είπα και στην άλλη κολλητή και πολύ πρόσφατα σε μια άλλη κοπέλα, με την οποία έχουμε έρθει πολύ κοντά. Στις δύο τελευταίες κοπέλες με είχε λούσει κρύος ιδρώτας κι έτρεμαν τα πόδια μου. Μάλιστα, στην τελευταία έκανα έναν εξαιρετικά βαρετό πρόλογο που κράτησε μέρες. Στο τέλος γελούσαμε με το δισταγμό μου.
Πήγαν όλα καλά;
Ναι, και στα τρία κάμινγκ άουτ μου. Μέχρι στιγμής δεν έχω βρεθεί αντιμέτωπη με καμία αρνητική αντίδραση. Ίσα ίσα που νιώθω ότι έχω έρθει πιο κοντά στην καθεμιά, γιατί μοιράζομαι πλέον όλα τα πράγματα που με απασχολούν και μπορώ να δεθώ μαζί τους.
Έχεις γνωρίσει άλλους γκέι στο σχολείο;
Υπάρχουν κάποια γκέι άτομα, αλλά δεν το λένε ανοιχτά. Ούτε εγώ το έχω πει. Ο καθένας λειτουργεί με την κλίκα του. Εγώ δηλαδή συζητάω ανοιχτά με τα άτομα που ξέρουν για μένα και όχι μπροστά σε άλλους. Βλέποντας και την ομοφοβία γύρω μας, είναι λίγο δύσκολο να μπούμε στη διαδικασία ν' ανοίξουμε τα μυαλά κάποιων ατόμων που είναι κολλημένα σε απαρχαιωμένες απόψεις.
Μεταξύ σας οι γκέι του σχολείου συζητάτε;
Κοίταξε, δεν μου έχει πει κανένας ότι είναι γκέι. Εγώ το καταλαβαίνω για κάποιον μόνο και μόνο από αυτό που βλέπω. Έχω προσεγγίσει άτομα να μου ανοιχτούν, αν θέλουν. Γιατί εντάξει, λίγα γκέι άτομα είμαστε στο σχολείο, ας μιλάμε τουλάχιστον μεταξύ μας. Γνωρίζω λοιπόν μια κοπέλα που έχει σχέση με μια κοπέλα από άλλο σχολείο, η οποία, όποτε μπορεί, έρχεται στο δικό μας για να περάσουν όσο περισσότερο χρόνο γίνεται μαζί. Η κοπέλα που γνωρίζω έχει δεχτεί ομοφοβικά σχόλια. Χωρίς να της πω για μένα, κάτι που είναι λάθος μου, της έχω δώσει να καταλάβει ότι είμαι απόλυτα εντάξει με το θέμα. Κι έτσι έχει αρχίσει να μου μιλάει για τη σχέση της.
Συζητάτε για την ομοφυλοφιλία στις παρέες;
Έρχεται κάποιες φορές η κουβέντα, αλλά περνάει στα ψιλά. Τους περισσότερους δεν τους ενδιαφέρει. Εκτός αν είναι να ειρωνευτούν κάποιον ομοφυλόφιλο που είδαν στην τηλεόραση ή από κοντά. Τότε το κάνουν μεγάλο θέμα, σαν να είδαν ούφο.
Τόσο καλά;
Και χειρότερα. Κάτι που με στενοχωρεί πολύ στο σχολείο είναι ότι η λέξη γκέι χρησιμοποιείται, κυρίως στις παρέες των αγοριών, ως βρισιά. Όταν δηλαδή κάποιος θέλει να προσβάλει πολύ έναν άλλο τον αποκαλεί γκέι, κι εκείνος με τη σειρά του θίγεται όσο δεν πάει. Και όταν τύχει να το ακούσει ένας καθηγητής, θα επιπλήξει το μαθητή που το είπε, όχι επειδή ο μαθητής φέρεται ρατσιστικά αλλά επειδή ο καθηγητής θεωρεί κι εκείνος ότι η λέξη είναι προσβλητική.
Το συζητάτε στην τάξη με τους καθηγητές;
Ολοκληρωμένη συζήτηση δεν έχει γίνει ποτέ, τουλάχιστον στα σχολεία που έχω πάει εγώ. Έχουν γίνει κάποιες αναφορές, οι οποίες είναι τραγελαφικές. Στη Β΄ Γυμνασίου, για παράδειγμα, η καθηγήτρια οικιακής οικονομίας αποφάσισε να μας διδάξει τις κατηγορίες των γκέι αντρών. «Υπάρχουν δύο κατηγορίες ομοφυλόφιλων», μας είπε. «Είναι οι κραγμένες, οι οποίες πάνε κάπως έτσι...». Και άρχισε να μιμείται τον τρόπο που κατά τη δική της άποψη περπατούν και φέρονται οι «κραγμένες». «Και υπάρχουν και οι πιο ανδροπρεπείς», συνέχισε, «που περπατούν κανονικά και δεν προκαλούν, ούτε φαίνονται». Όταν ένα παιδί της είπε ότι υπάρχουν και λεσβίες, το αμφισβήτησε κάθετα.
Γελοίο, ε;
Ναι. Έχω ζήσει τρία τέσσερα τέτοια περιστατικά. Μια άλλη φορά, στο μάθημα της λογοτεχνίας ένα παιδί μπέρδεψε τον Καββαδία με τον Καβάφη. Ρώτησε την καθηγήτρια αν o Καββαδίας ήταν ομοφυλόφιλος. Επειδή ο Καββαδίας ήταν ο αγαπημένος της ποιητής, η καθηγήτρια άρχισε να ωρύεται ότι δεν θα ήταν δυνατό ένας ποιητής με τα προτερήματα του Καββαδία να είναι ομοφυλόφιλος. Δηλαδή γι' αυτήν τα προτερήματα και η ομοφυλοφιλία δεν συνυπάρχουν. Εγώ πάντως ντρέπομαι γι' αυτούς τους καθηγητές.
Πώς είναι τα πράγματα με τους δικούς σου σχετικά με την ομοφυλοφιλία;
Δεν τους το έχω πει, αλλά αντιλαμβάνομαι ότι το έχουν καταλάβει από καιρό. Στην αρχή τους έβλεπα πολύ προβληματισμένους. Με τον καιρό, σταμάτησαν να είναι τόσο στενόμυαλοι. Εκεί που εξέφραζαν αρνητικές απόψεις για μας, τώρα το σκέφτονται περισσότερο πριν μιλήσουν. Μάλλον επειδή ξέρουν ότι θα ενοχληθώ. Έχω στο μυαλό μου να τους το πω στο άμεσο μέλλον. Ο πατέρας μου άλλωστε μού είπε ότι θέλει να είμαι ευτυχισμένη ό,τι και να κάνω. Βέβαια, η μάνα μου, απ' ό,τι καταλαβαίνω, έχει την ελπίδα ότι περνάω μια φάση.
Ποιο είναι το πιο περίεργο σχόλιο που έχεις ακούσει για την ομοφυλοφιλία;
Την πρώτη θέση την κερδίζει το σχόλιο της θείας μου. Βλέπαμε στην τηλεόραση έναν ηθοποιό που είχε μαύρους κύκλους στα μάτια και η θεία μου ισχυριζόταν ότι από τους μαύρους κύκλους καταλαβαίνει αν κάποιος είναι γκέι. Δεν μας έδινε μιαν εξήγηση, απλά επέμενε. Και είναι μόλις 43 και μορφωμένη. Αλλά υποθέτω ότι αυτό δεν έχει καμία απολύτως σημασία.
Πώς αντιδράς στα περίεργα σχόλια;
Συνήθως επισημαίνω σε κάποιον ότι κάνει λάθος και προσπαθώ να του το εξηγήσω με λογικά επιχειρήματα. Αν όμως δω ότι μιλάω σε τοίχο, σταματάω ν' ασχολούμαι. Κι όταν βλέπω κάποιον στην τηλεόραση να μιλά ρατσιστικά, αλλάζω κανάλι. Τις προάλλες, σε μια εκπομπή, ένας μοναχός ωρυόταν εναντίον μας. Είπε μάλιστα πως η νομιμοποίηση του γάμου ομόφυλων είναι σα να νομιμοποιούμε το γάμο ανθρώπων με τα ζώα τους. Με πλήγωσε πάρα πολύ, μ' έκανε να νιώσω μεγάλο θυμό. Πώς γίνεται ένας άνθρωπος, υποτίθεται του Θεού, να βγάζει τόσο μίσος, όταν αυτό που διδάσκει ο χριστιανισμός είναι η αγάπη; Κάθε άλλο από αγάπη λαμβάνω εγώ από τους εκπροσώπους του Θεού.
Κάνεις γνωριμίες με άλλες λεσβίες; Πού;
Μέχρι τώρα στο Ίντερνετ. Έχω κάνει αρκετές γνωριμίες, κάποιες αξιόλογες, κάποιες εντελώς γεια σου. Βέβαια καλύτερο είναι το φέις του φέις γιατί βλέπεις με ποιον έχεις να κάνεις. Οπότε λέω ν' αρχίσω να ψάχνω εκτός σπιτιού.
Τι θέλεις ν' αλλάξει στην καθημερινότητά σου σχετικά με τον σεξουαλικό σου προσανατολισμό;
Να μπορώ να λέω και να κάνω ελεύθερα αυτό που θέλω, χωρίς να φοβάμαι τις αντιδράσεις. Και γενικότερα να σταματήσουν οι άνθρωποι να είναι προκατειλημμένοι. Μόνο μέσα από το διάλογο με άτομα που έχουν διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό θα μπορέσουν να καταλάβουν ότι δεν διαφέρουμε επειδή είμαστε γκέι, μπάι ή τρανστζέντερ. Ότι στη δουλειά, στην κοινωνική ζωή, στο γάμο, παντού, είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίσοι.
Deux Elles - To πρώτο online λεσβιακό περιοδικό στην Ελλάδα!

Εδώ είμαστε, επιστρέψαμε! Όσοι φοβήθηκαν πως δε θα συνεχίσουμε κάνανε λάθος! Πήραμε μια ανάσα, μαυρίσαμε λίγο, παρατηρήσαμε, μαζέψαμε ιδέες και γεμίσαμε το δεύτερο τεύχος με χρώματα και περισσότερα όνειρα! Κάποτε είχαν πει, πως αν δε ζεις, δε γράφεις. Εμείς το πήραμε και το αλλάξαμε. Αν δε ζεις, δε φιλοσοφείς και δε νευριάζεις, τότε δε γράφεις. Κι αυτό ακριβώς κάνουμε. Γράφουμε για όσα μας αρέσουν κι όσα μας ενοχλούν, ο καθένας με τον δικό του τρόπο αλλά παράλληλα όλοι με το ίδιο σκοπό... Είμαστε σκορπισμένοι σε όλη την Ελλάδα (Αθήνα, Θες/κη, Κρήτη, Γιάννενα, Λήμνο). Είμαστε στη κυριολεξία το σύνθημα του φετινού Pride. Είμαστε νέοι άνθρωποι που νομίζουν ότι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο! Σας ευχαριστούμε που μας κάνετε να το πιστεύουμε και ονειρεύεστε μαζί μας!
Καλές βουτιές όπου κι αν είναι αυτές!!
Φιλιά
Deux Elles staff
πηγή: http://lesbian.gr/
το έντυπο μπορείτε να το βρείτε στη δ/νση: http://deuxelles.gr/
Έξι χρόνια για τη Νάνσυ
Εγώ τσίνισα, εσένα δε σ΄ένοιαξε
Στο δρόμο για το σπίτι ρωτάς γιατί ταράχτηκα
Είμαστε κάτι σαν αυτό που είπε λες
Λέω όχι
Δεν είμαστε παντρεμένες κανείς δεν έχει ευλογήσει
αυτήν την ένωση κανείς δε μας έδωσε κουζινικά
Μόνες μας αγοράσαμε το μπλέντερ μας
Χτίσαμε την κοινή μας ζωή στα μεσοδιαστήματα των νόμων
Έξι χρόνια
Ότι μας έφερε κοντά ένας χαρτογράφος μια μαγνητική
δύναμη τα κορμιά μας
οι κουβέντες μας ο άνεμος μια πείνα
Ακροάτριες μαζί μιλήσαμε
Ήθελα: τη σχοινοτενή σου ενέργεια έλεγχο
αποφασιστικότητα ειλικρίνεια
το παρελθόν σου ως αθλήτριας
Ήθελες: την κουλτουριάρικη ευγενική μου ζέση
Φυσικά και ήμασταν καταδικασμένες
Φανέρωσες τον θυμό μου αντιστάθηκα στον έλεγχό σου
η ενέργειά σου με εξάντλησε τα χέρια μου παραείναι
ζεστά για σένα
Κέρδισες το βάρος που έχασα
Ηευγένειά μου είναι ανέντιμη η τιμιότητά σου βάναυση
μισείς τα διαβάσματά μου μισώ τη μοτοσυκλέτα σου
Κι όμως κάτι έχει αλλάξει
Έχεις γίνει ευγενέστερη
Εγώ αποφασιστικότερη Τα φέρνουμε βόλτα εύκολα στο
σπίτι με τους κώδικες η μια της άλλης
Δεν υπάρχει τίποτε να μην μπορούμε να πούμε μαζί
Στέρεο έδαφος κάτω απ΄τα πόδια μας ξέραμε το τοπίο
Δεν έχουμε επιλογή προορισμού μόνο διαδρομής
κάθε μέρα είναι ένας γρίφος ένας καινούριος χάρτης της
ίδιας περιοχής
πηγή: εξαιρετική μετάφραση ποιήματος
της Άλις Μπλοx από την Άρτεμη (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Ευαγγελία Καριοφυλλίδου).
από το περιοδικό Νταλίκα
Ιανουάριος 2010 - Τεύχος 65

Καλή χρονιά και καλύτερη δεκαετία. Το έντυπο City Uncovered επιστρέφει ως περιοδικό με μηνιαία συχνότητα και διαφορετικό φορμάτ αλλά και σελιδοποίηση. Στο τεύχος του Ιανουαρίου που είναι ήδη στην κυκλοφορία θα βρείτε συνέντευξη του Δημήτρη Τσεκούρα στον Κωνσταντίνο Ματσούκα, εκτενές αφιέρωμα στο Artists for Athens Pride που γίνεται φέτος για δεύτερη χρονιά, ένα ενδιαφέρον αφιέρωμα στη Ρενέ Βιβιέν, την γαλλίδα ποιήτρια που μετέφρασε σωστά για πρώτη φορά τη Σαπφώ καθώς και την παρουσίαση για πρώτη φορά της μηνιαίας bear στήλης που θα γράφει ο Χρήστος Ψυχογιός.
Τουριστικό Οδηγό για ομοφυλόφιλους εξέδωσε η Ταϊβάν!!!

Η Ταϊβάν ανακοίνωσε σήμερα ότι εξέδωσε τον πρώτο επίσημο τουριστικό οδηγό για ομοφυλόφιλους, ελπίζοντας με αυτό τον τρόπο να παρουσιάσει την χώρα ως φιλική προς την κοινότητα των ομοφυλοφίλων. Ο οδηγός, που έχει τίτλο Queer Guide, τυπώθηκε από την κυβέρνηση της Ταϊπέι με σκοπό να προωθήσει τον τουρισμό στην ευρύτερη περιοχή της Ταϊπέι. Ο 48σέλιδος οδηγός αφιερώνει 7 σελίδες στην παρουσίαση τοποθεσιών που συχνάζουν ομοφυλόφιλοι και 41 σελίδες για να προσφέρει γενικές τουριστικές πληροφορίες και συμβουλές κατά του AIDS. Ο Λιν Κουο-νινγκ, από το τμήμα υγείας της κυβέρνησης της Ταϊπέι, δήλωσε ότι η ιδέα για την έκδοση του Queer Guide προήλθε από την ανησυχία της κυβέρνησης για την υγεία της ομοφυλόφιλης κοινότητας.«Πριν δύο χρόνια αρχίσαμε να κάνουμε ανώνυμα τεστ AIDS σε ομοφυλόφιλους άνδρες. Θέλαμε να τυπώσουμε και ένα έντυπο με πληροφορίες για το AIDS, αλλά θεωρήσαμε ότι είναι καλύτερο να εκδώσουμε έναν Queer Guide», δήλωσε. «Έχουμε τυπώσει 2.000 αντίτυπα του οδηγού και τα μοιράζουμε σε μαγαζιά και σάουνες για ομοφυλόφιλους», πρόσθεσε.Αν και πολλοί ομοφυλόφιλοι χαιρέτισαν την έκδοση του Queer Guide, κάποιοι παραπονέθηκαν ότι δεν είναι φιλικός προς την ομοφυλόφιλη κοινότητα και ότι δεν θα πρέπει να αναφέρεται στο AIDS.
Καθημερινή 29/01/10
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)