Μeeting the needs of gay and lesbian adolescents

Αίσθηση διαφορετικότητας
Στο άρθρο του Μeeting the needs of gay and lesbian adolescents, ο Taylor περιγράφει τα στάδια της ανάπτυξης της σεξουαλικής ταυτότητας των έφηβων λεσβιών και γκέι.
Οι περισσότερες λεσβίες αναφέρουν ότι κατά τη διάρκεια της παιδικής τους ηλικίας άρχισαν να αισθάνονται διαφορετικές σε σχέση με τις ομόφυλές τους χωρίς να αντιλαμβάνονται όμως το γιατί. Ήθελαν να ντύνονται όπως τα αγόρια, υπήρχε αρρενωπότητα στο περπάτημα, τη συμπεριφορά, ενδιαφέρον για τα σπορ περισσότερο από τα άλλα κορίτσια, ενώ δεν είχαν ετεροφυλικά σεξουαλικά ενδιαφέροντα. Στην φάση της πρώιμης εφηβείας τους αισθάνθηκαν τα πρώτα σκιρτήματα της ομοφυλοφιλίας τους και εκεί πια αρχίζουν να αντιλαμβάνονται για ποιο λόγο είναι διαφορετικές. Αρχίζουν να συνδέουν τα αισθήματα της διαφορετικότητας τους με την ομόφυλη έλξη. Υποπτεύονται ότι είναι λεσβίες αλλά η κοινωνία θεωρεί αυτονόητο ότι είναι ετεροφυλόφιλες. Οι προσδοκίες της κοινωνίας μέσα από το οικογενειακό περιβάλλον προδιαγράφουν την πορεία της ως έφηβη και αργότερα ως γυναίκα. Προσδοκά να σπουδάσει, να έχει κάποια φλερτ, να βρει δουλειά, τον άνδρα των ονείρων της να κάνει οικογένειά μαζί του, να μεγαλώσει τα παιδιά της, να μεγαλώσει τα εγγόνια της… κοκ. Όλα τα παραπάνω, καθώς και η έλλειψη θετικών ενήλικων λεσβιακών προτύπων, ο φόβος της απόρριψης από μέλη της οικογένειας και οι λεκτικές και σωματικές επιθέσεις σε συμμαθητές/ -τριες που είναι ή θεωρούνται ομοφυλόφιλοι, επιτείνουν την άποψή τους ότι η ομοφυλοφιλία είναι κάτι κακό.

Σύγχυση ταυτότητας
Η αφύπνιση των ομοφυλόφιλων αισθημάτων έρχεται σε μια περίοδο όπου οι έφηβες θέλουν να αναπτύξουν αληθινές φιλίες και να μοιραστούν σκέψεις και συναισθήματα, φτάνουν όμως στο σημείο να τις αποφεύγουν και να τις καταχωνιάζουν με τον φόβο της απόρριψης.
«Στην ηλικία τους δεν γνωρίζουν άλλες λεσβίες, όποτε όταν συζητούνται στην παρέα τα συναισθήματα των εφήβων, η ομοφυλοφιλία γίνεται ακόμα πιο αφανής, αφού κανείς δεν μιλάει για αυτήν και δεν ξέρει τίποτα. Στη χειρότερη περίπτωση, το μόνο που μαθαίνει κανείς είναι ότι πρόκειται για κάτι που αν έχεις την ατυχία να το αισθάνεσαι, θα σου περάσει με τον καιρό».
Έτσι λοιπόν, περνάμε σε αυτό που θεωρείται δεύτερο στάδιο της λεσβιακής και γκέι ταυτοτικής ανάπτυξης: η σύγχυση ταυτότητας। Χαρακτηριστικό αίσθημα αυτού του σταδίου είναι η μοναχικότητα. Ειδικότερα οι λεσβίες αλλά και οι γκέι βιώνουν:

-Αίσθηση μοναχικότητας σε κάθε κοινωνική εκδήλωση
-Αίσθηση ότι δεν έχουν κανέναν να μιλήσουν
-Ανάγκη συναισθηματικής αποστασιοποίησης από τους άλλους
-Φόβος ότι οι ομόφυλες φιλίες μπορεί να παρερμηνευθούν και
-Αίσθηση ματαιότητας για το μέλλον.
Έτσι περνούν στην απομόνωση χωρίς επαρκή πληροφόρηση για τους εαυτούς τους και τους άλλους που τους μοιάζουν. Και ενώ τα μέλη άλλων κοινωνικών μειονοτήτων (πρόσφυγες, κωφάλαλοι, τοξικομανείς κλπ) έχουν τις οικογένειές τους, τα σχολεία τους, τις εκκλησίες τους και άλλους πολιτιστικούς οργανισμούς που λειτουργούν ως μέσα κοινωνικοποίησης και καταφύγια εναντίον του μίσους και του εξευτελισμού, οι λεσβίες και οι γκέι συχνά έχουν να διαχειριστούν το κοινωνικό στίγμα τους χωρίς κανενός είδους υποστήριξη.
Στην ταινία Fucking Amal του Lukas Moodysson, που κυκλοφορεί στην ελληνική αγορά, παρακολουθούμε την ιστορία της έφηβης λεσβίας Agnes. Η Agnes ζει μια ζωή που δεν της αρέσει σε μια μικρή πόλη. Ντύνεται και φέρεται διαφορετικά από τις υπόλοιπες συμμαθήτριές της, ξέρει ότι είναι ομοφυλόφιλη αλλά το ομολογεί μόνο μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή της.
Για να γίνουν αποδεκτές στην παρέα τους και για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τη στιγματισμένη τους σεξουαλικότητα οι έφηβες λεσβίες καταφεύγουν στο να εφαρμόζουν στρατηγικές οι οποίες συχνά περιλαμβάνουν την καταπίεση και το κρύψιμο των σεξουαλικών τους συναισθημάτων με το να υποστηρίζουν ότι οι ομοφυλόφιλες σχέσεις αποτελούν μια φάση, αποφεύγουν καταστάσεις που επιβεβαιώνουν τη σεξουαλική τους ταυτότητα και προσπαθούν να αλλάξουν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό κλείνοντας ετερόφυλα ραντεβού.

Που οδηγεί όμως αυτή η καταπίεση;
Κοινό χαρακτηριστικό των ερευνών που έχουν διενεργηθεί είναι τα αυξημένα ποσοστά αυτοκτονιών που παρατηρούνται στην κοινότητα των λεσβιών και γκέι εφήβων. Είτε πρόκειται για σκέψεις αυτοκτονίας είτε για σκέψεις που έγιναν πράξεις διαβάζει κανείς ότι τα ποσοστά είναι κατά τρεις φορές περισσότερα από αυτά των ετεροφυλόφιλων της ηλικίας τους.
Επίσης, τα ποσοστά κατάχρησης ουσιών όπως κοκαΐνη, ηρωίνη, ηρεμιστικά αλλά και κατανάλωσης αλκοόλ είναι αυξημένα.

Τι γίνεται τώρα;
Στην Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια το Διαδίκτυο άλλαξε ριζικά τον τρόπο με τον οποίο οι έφηβοι και οι έφηβες γνωρίζουν για την ομοφυλοφιλία τους। Η εμφάνιση λεσβιακών και γκέι ιστολογιών καθώς και ιστοσελίδων λεσβιακών και γκέι οργανώσεων βοηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση, χρειάζεται όμως πιο οργανωμένη προσπάθεια προς την κατεύθυνση στήριξης έφηβων ομοφυλόφιλων.

πηγή: από το έντυπο δέκα τοις εκατό -

τεύχος δεκαεννέα - άρθρο: Έφηβη, λεσβία, μόνη...ψάχνεται