Της Ελένης ΒερναδάκηΥπαρχουν πολλες διαφορετικες λεσβίες, πολλες διαφορετικες καθημερινοτητες. Θα μπορουσαμε ολες να αναφερουμε εκατονταδες παραδειγματα διαφορετικων μεταξυ τους λεσβιων,με τελειως διαφορετικες συνηθειες,κουλτουρα,νοοτροπια,τροπο διασκεδασης,τροπο αντιληψης και διαχειρισης της ομοφυλοφιλιας της απο την καθεμια. Κοπελες μπουτς και καμακιαρες με αγοριστικη αναιδεια στο γκει μπαρ,αλλα μπροστα στημανουλα και την καταξιωμενη παντρεμενη αδερφη τους..χαμηλωμενα ματια απο ενοχη. Τι σημαινει αυτο? Μιση καθημερινοτητα λεσβιακη, μιση ντροπιασμενη..Κοπελες φεμ, συνειδητοποιημενες, εχοντας κανει αουτιγκ στην οικογενεια και στουςφιλους, βιωνοντας την ομοφυλοφιλια τους με εσωτερικη ανεση. Ομως..στο βρεφονηπιακο σταθμο που δουλευει-μια εξ αυτων-, η λεσβιακη ταυτοτητα αντικαθισταται απο εναν μυστηριωδη αρραβωνιαρη που ολο τον παντρευεται και ολο κανενας συναδελφος δεν τον εχει δει ποτε. Οχι αποενοχη, απο φοβο. Φανταστειτε τους γονεις των παιδιων...τι αντιδραση θα εχουν στο ακουσμα μιας ανοιχτης λεσβιας που αγγιζει τα αθωα αγγελουδια τους. Μιση καθημερινοτητα λεσβιακη, μισηφοβισμενη.. Ποια απο μας δεν εχει δει ζευγαρια του τυπου: ανδροπρεπης τελειως η μια, γυναικαρα με γαλλικομανικιουρ η αλλη. Εχουν μια επιχειρηση μαζι, ζευγαρι χρονια στο κρεβατι και στη δουλεια. Δεν πατανε το ποδαρι τους σε γκει μπαρ, οι λεξεις λοθ και λοα και λεσβιασμος στην καθημερινοτητα τους φερνουν γελιο και καγχασμο: ''τι να τα κανουμε εμεις αυτα, αφου βγαινει το ψωμι μας, δεν μας ενοχλει κανεις, και το σαββατοκυριακο παμε για σπα και τσιπουρα. Τι προβλημα βρισκουν αυτοι οι γκει ακτιβιστες και πιστευουν οτι απειλουμαστε''. Οντως! Η στρουθοκαμηλος οταν εχει το κεφαλιχωμενο στο χωμα, βλεπει καμια απειλη? Δεν βλεπει! Μιση καθημερινοτητα υποκριτικη, αλλημιση..επισης. Υπαρχουν πολλες παραλλαγες στα παραπανω μοτιβα καθημερινοτητας λεσβιακης ζωης. Η ουσια ειναι πως ελαχιστες γυναικες στην Ελλαδα βιωνουν ενα 24ωρο σταθερης αληθινης λεσβιακης υπαρξης, χωρις να αναγκαζονται να εναλλασσουν τη μια μασκα με την αλλη,προκειμενου νααντιπαρερχονται τις τρικλοποδιες που τους βαζει η στρειτ συντηρητικη κοινωνια. Και τις τρικλοποδιες που βαζουν οι ιδιες στον εαυτο τους, γιατι δεν εχουν μαθει να τον αγαπουν. Σε περιπτωση που βγαζει κανεις το συμπερασμα οτι υπηρξα ανοιχτη λεσβια στη ζωη μου και οτι μεμφομαι τις κοπελες των παραπανω παραδειγματων, καλυτερα να εξηγηθω: Ειμαι 35 ετων,και στα 15 χρονια που ειμαι λεσβια, εχω περασει απο ολα τα σταδια της κρυφολεσβιας, στερωντας απο τον εαυτο μου την απολαυση να ειμαι...ο εαυτος μου. Να εχω ΕΝΑΝ εαυτο για ολους τους ανθρωπους, ολες τις ωρες. Τοσα χρονια, εκανα αυτο που εκαναν, κανουν και θακανουν για χρονια ακομα οι περισσοτερες λεσβιες στην Ελλαδα: ντρεπομουν για την σεξουαλικοτητα μου. Αποτελεσμα? Καλλιεργηθηκαν ψυχρες και ανουσιες σχεσεις με τηνοικογενεια μου. Οι συναδελφοι μου -δουλευα 13 χρονια στο καζινο Θεσ/νικης- ενω με εκτιμουσαν γενικως, δεν καταφεραν να με πλησιασουν. Μαλιστα, καποιοι απο αυτους προσπαθησαν με τολμη να αναφερθουν στα προσωπικα μου, απλωνοντας το χερι τους σε συμπαρασταση. Ομως επελεξα να βολευτω στο ψεμα μου και την κωμωδια της απλως παραξενης γκομενας, και τους αρνηθηκα αυτη την πολυτιμη γεφυρα. Εχει πολυ καιρο ομως τωρα, που συνειδητοποιησα δυο πραγματα.
Πρωτον, βαρεθηκα να παιζω ρολους αναλογα με την ταινια-την ταινια της δουλειας, την ταινια της οικογενειας, την ταινια των απλων γνωστων, την ταινια της εκαστοτε γκομενας μου..Δευτερον,το να κανω σεξ με μια γυναικα και να ειμαι μελος της λοθ και να κατεβαινω σε γκει πραιντ και να συνεργαζομαι με αλλα κοινωνικα κινηματα, ολα αυτα λοιπον, ισως συνιστουν φαινομενικα μια λεσβιακη καθημερινοτητα, ομως δεν ειναι αρκετο: ο λεσβιασμος στην καθημερινοτητα, για να εχει αξια, πρεπει να ταυτιζεται με την ελικρινεια στην καθημερινοτητα. Ειλικρινεια στους γυρω μας, στους ανθρωπους που ανησυχουν για μας και νοιαζονται, ειλικρινεια απεναντι στον εαυτο μας. Βαρεθηκα να ζηλευω την ανεση με την οποια η στρειτ γυναικα βιωνει την ετερο καθημερινοτητατης. Ακομα πιο βαθια, ζηλευω τις λεσβιες που εδωσαν τις μαχες τους με την ομοφοβια μεσα τους και εξω τους, και ζουν μια καθημερινοτητα απαλλαγμενη απο μιζερους και ταπεινωτικους συμβιβασμους. Αυτη η ζηλια ακριβως λειτουργησε ως κινητηριος μοχλος για την προσωπικη μου επανασταση. Αποφασισα να δωσω τις μαχες μου κι εγω,ωστε να περναω την καθε μερα μου σαν περηφανος και σοβαρος ανθρωπος. Δεν τα εχω καταφερει ακομη. Εχω πολυ δρομο μπροστα μου, πολυ κοσμο στον οποιο θελω να μιλησω για μενα και ακομα δισταζω. Αν αυτο το κειμενο μου μοιαζει με κηρυγμα και πολιτικη προταση υπερ του αουτιγκ, να διευκρινισω πως δεν ειχα κατι τετοιο αρχικα στο μυαλο μου ως στοχο. Αυτο που ηθελα να δειξωειναι πως οταν τιθεται ζητημα λεσβιασμου στην καθημερινοτητα, αυτοματα τιθεται και ζητημα ποιοτητας αυτης της καθημερινοτητας. Και ποιοτητα χωρις ελευθερια δεν νοειται. Και ελευθερια χωρις πονο δεν αποκτιεται. Αλλο να εισαι λεσβια και να επιβιωνεις, και αλλο να μπορεις οντως να βιωνεις λεσβιακη καθημερινοτητα. Εγω ειμαι καπου στο αναμεσα, οπως προειπα. Ξερω πολυ καλα πως δεν ωφελει να κατηγορω τον εαυτο μου για την επιλογη της προηγουμενης ζωης μου. Επισης, ομως,θελω να παψω να αποφευγω την προσωπικη μου ευθυνη προβαλλοντας ως δικαιολογια το γεγονος πως ειμαι θυμα της πολιτικης καταπιεσης του συστηματος. Εννοειται πως ειμαι, ομως η ουσια πλεον ειναι αλλου: πρεπει να αρπαξουμε την ευκαιρια που δινεται στις λεσβιες της Ελλαδας να απελευθερωθουν απο τους φοβους τους. Σημερα τα πραγματα εχουν αρχισει και αλλαζουν αισθητα, αν και μονο στις μεγαλουπολεις-για να μη γελιομαστε. Η επανοδος του ομοφυλοφιλικου κινηματος παγκοσμια, με ολα τα πολιτικα κερδη που εχει αποκομισει τα τελευταια χρονια, εχει δημιουργησει συνθηκες για μαζικοποιηση του λεσβιακου κινηματος στη χωρα μας. Αυτο σημαινει μονο ενα πραγμα πρακτικα: να γραφτουμε στην λεσβιακη οργανωση της πολης μας, και αν δεν υπαρχει να την χτισουμε! Να συναντηθουμε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ οι λεσβιες μεταξυ μας και να παλεψουμε τα προβληματα,τα αγχη και τους φοβους μας. Να μελετησουμε, να δημιουργησουμε ομαδες αυτομορφωσης, να ανταλαξουμε εμπειριες, ναδωσει κουραγιο η μια στην αλλη. Το να εισαι καρδιοκατακτητρια και να γνωριζεις 7 διαφορετικες γκομενες τη βδομαδα και να εισαι περιζητητη στα γκει μπαρ,δεν σε κανει πιο μαγκιορα λεσβια. Δεν σου προσφερει μεγαλυτερο πεδιο λεσβιασμου στην καθημερινοτητα. Το να παλευεις πλαι πλαι με τις συντροφισσες σου και να αγωνιζεσαι για τα ανθρωπιναδικαιωματα,αυτο σε κανει πιο αληθινη λεσβια,πιο αληθινο ανθρωπο.
