Το ξέσπασμα ενός νέου-Τι είναι αυτό που σας τρομάζει περισσότερο σε ότι αφορά την εξέλιξη αυτής της ιστορίας ;
-«Αυτό που μας τρομάζει περισσότερο είναι να θεωρηθεί ότι εμείς θέλουμε να βλάψουμε την Κύπρο ή τους συμπολίτες μας, ζητώντας να αναγνωριστεί ισότιμα η σχέση μας με πολιτικό γάμο. Εμείς δεν έχουμε πρόθεση να βλάψουμε κανέναν, αλλά να μπορέσουμε κι εμείς να ζήσουμε κάτω από συνθήκες ισότητας. Άλλωστε, σε καμία κοινωνία που νομιμοποιήθηκε ο πολιτικός γάμος για τα ομόφυλα πρόσωπα δεν υπήρξαν αρνητικές συνέπειες για την οικογένεια ή για την κοινωνία γενικότερα. Επίσης, δεν θα θέλαμε να υποστούμε διακρίσεις ή επιθετικές συμπεριφορές, επειδή ζητάμε αυτό το δικαίωμα. Δεν θεωρούμε ότι κάνουμε επίθεση στον θεσμό του πολιτικού γάμου, αλλά ότι τον ανοίγουμε σε ακόμα περισσότερους ανθρώπους που θέλουν να τιμήσουν αυτόν τον θεσμό. Ο πολιτικός γάμος ενισχύεται, δεν αποδυναμώνεται αν σε αυτόν μπορούν να μετέχουν περισσότεροι άνθρωποι. Αυτό πιστεύουμε. Δεν έχουμε επιθετική διάθεση, απλά θέλουμε να κατανοήσει ο κόσμος ότι υπάρχουν σοβαρά προβλήματα σε πολλούς ανθρώπους που αποκλείονται από τον θεσμό του πολιτικού γάμου και ότι αυτά τα προβλήματα θα τα είχαν και οι ίδιοι αν δεν τους επιτρεπόταν να παντρευτούν. Αν μπορούσαν να μπουν στη θέση μας θα μας καταλάβαιναν και δεν θα ήταν τόσο αρνητικοί στο δικαίωμα του πολιτικού γάμου για τα ομόφυλα πρόσωπα. Και να τονίσουμε ότι εμείς επιθυμούμε τη νομιμοποίηση του πολιτικού και όχι του θρησκευτικού γάμου.»
-Νιώθετε μειονεκτικά απέναντι στην κυπριακή κοινωνία;
«Πολλές φορές ναι. Ξέρουμε ότι υπάρχουν πολύ αρνητικές αντιλήψεις για εμάς στην κοινωνία και έτσι πολλές φορές χρειάζεται να κρυβόμαστε και να μην εκδηλώνουμε ελεύθερα τις σκέψεις μας και τα συναισθήματά μας, όπως οι άλλοι άνθρωποι, γιατί μπορεί από μία κίνηση ή μια φράση να γίνει αντιληπτός ο σεξουαλικός μας προσανατολισμός. Αυτό είναι μεγάλο ψυχολογικό και συναισθηματικό φορτίο που μας καταπιέζει και δεν μας αφήνει να ζήσουμε ελεύθερα. Βέβαια, κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Άλλοι δεν έχουν ιδιαίτερο πρόβλημα να εκδηλώσουν αυτά που νιώθουν παρά τον κίνδυνο κατακραυγής και περιθωριοποίησης από την κοινωνία και τον άμεσο κοινωνικό τους περίγυρο (οικογένεια, φίλοι, γνωστοί κτλ). Άλλοι φοβούνται τόσο πολύ που προκειμένου να καλυφθούν και να πείσουν ότι δεν είναι ομοφυλόφιλοι, ενώ είναι, μιλούν οι ίδιοι με τα χειρότερα λόγια εναντίον των ομοφυλόφιλων. Αυτές οι συμπεριφορές δείχνουν το μέγεθος του προβλήματος που υπάρχει στην κοινωνία μας. Είναι τόσο διαδεδομένες οι ρατσιστικές αντιλήψεις εναντίον των ομοφυλόφιλων που κάποιοι εσωτερικεύουν αυτόν τον ρατσισμό, τον δικαιολογούν, πιστεύουν ότι τον αξίζουν και αναπτύσσουν τέτοια προβλήματα. Γι’ αυτό χρειάζεται επειγόντως και ενημέρωση της κοινωνίας σχετικά με τα ζητήματα σεξουαλικού προσανατολισμού. Χωρίς την κατάλληλη ενημέρωση μερικοί άνθρωποι μπορεί να οδηγηθούν σε τέτοια ψυχολογικά προβλήματα. Είναι δηλαδή και ζήτημα δημόσιας υγείας, ευεξίας και ποιότητας ζωής των πολιτών. Και πέρα από αυτό οι κοινωνικές αντιλήψεις οδηγούν σε διακρίσεις στην απασχόληση, την εκπαίδευση, την περίθαλψη, την παροχή αγαθών και υπηρεσιών. Είναι πολύ λυπηρά πράγματα όλα αυτά.»
«Πολλές φορές ναι. Ξέρουμε ότι υπάρχουν πολύ αρνητικές αντιλήψεις για εμάς στην κοινωνία και έτσι πολλές φορές χρειάζεται να κρυβόμαστε και να μην εκδηλώνουμε ελεύθερα τις σκέψεις μας και τα συναισθήματά μας, όπως οι άλλοι άνθρωποι, γιατί μπορεί από μία κίνηση ή μια φράση να γίνει αντιληπτός ο σεξουαλικός μας προσανατολισμός. Αυτό είναι μεγάλο ψυχολογικό και συναισθηματικό φορτίο που μας καταπιέζει και δεν μας αφήνει να ζήσουμε ελεύθερα. Βέβαια, κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Άλλοι δεν έχουν ιδιαίτερο πρόβλημα να εκδηλώσουν αυτά που νιώθουν παρά τον κίνδυνο κατακραυγής και περιθωριοποίησης από την κοινωνία και τον άμεσο κοινωνικό τους περίγυρο (οικογένεια, φίλοι, γνωστοί κτλ). Άλλοι φοβούνται τόσο πολύ που προκειμένου να καλυφθούν και να πείσουν ότι δεν είναι ομοφυλόφιλοι, ενώ είναι, μιλούν οι ίδιοι με τα χειρότερα λόγια εναντίον των ομοφυλόφιλων. Αυτές οι συμπεριφορές δείχνουν το μέγεθος του προβλήματος που υπάρχει στην κοινωνία μας. Είναι τόσο διαδεδομένες οι ρατσιστικές αντιλήψεις εναντίον των ομοφυλόφιλων που κάποιοι εσωτερικεύουν αυτόν τον ρατσισμό, τον δικαιολογούν, πιστεύουν ότι τον αξίζουν και αναπτύσσουν τέτοια προβλήματα. Γι’ αυτό χρειάζεται επειγόντως και ενημέρωση της κοινωνίας σχετικά με τα ζητήματα σεξουαλικού προσανατολισμού. Χωρίς την κατάλληλη ενημέρωση μερικοί άνθρωποι μπορεί να οδηγηθούν σε τέτοια ψυχολογικά προβλήματα. Είναι δηλαδή και ζήτημα δημόσιας υγείας, ευεξίας και ποιότητας ζωής των πολιτών. Και πέρα από αυτό οι κοινωνικές αντιλήψεις οδηγούν σε διακρίσεις στην απασχόληση, την εκπαίδευση, την περίθαλψη, την παροχή αγαθών και υπηρεσιών. Είναι πολύ λυπηρά πράγματα όλα αυτά.»
-Πώς ονειρεύεστε την ζωή σας εάν εγκριθεί από τη Βουλή νόμος για τέλεση γάμου για ομοφυλόφιλα ζευγάρια και πώς θα νιώθατε σε περίπτωση απόρριψης;
«Αν ο νόμος εγκριθεί από τη Βουλή πιστεύουμε ότι θα ξεκινήσει μια διαδικασία, ώστε να αποδεχτούν οι συμπολίτες μας τη διαφορετικότητα με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Θα αρχίσει μια διαδικασία που στο τέλος της θα μπορούν όλοι οι άνθρωποι να εκφραστούν ελεύθερα και θα ζουν όλοι υπό συνθήκες ισότητας. Θα γινόμαστε όλοι αποδεκτοί για αυτό που είμαστε και δεν θα χρειάζεται να κρυβόμαστε και να λέμε συνεχώς ψέματα για τον εαυτό μας. Γενικά, φανταζόμαστε μία κοινωνία όπου οι ομοφυλόφιλοι δεν θα φοβούνται και θα γίνονται σεβαστοί οι ίδιοι, αλλά και τα δικαιώματα και οι ανάγκες τους. Αν απορριφθεί ο νόμος φυσικά θα νιώσουμε πολύ άσχημα, αλλά γνωρίζουμε ότι είναι μια διαδικασία χρονοβόρα που μπορεί να διαρκέσει χρόνια. Είμαστε έτοιμοι μαζί με τους συμμάχους μας και τους ανθρώπους που μας κατανοούν να κάνουμε αυτόν τον αγώνα.»
-Στο ευρωπαϊκό δικαστήριο γιατί πάτε;
«Ελπίζαμε να μην χρειαστεί να φτάσουμε ως το ΕΔΑΔ και να νομοθετήσει η κυβέρνηση υπέρ της ισότητας. Μάλλον, όμως, χρειάστηκε, γιατί η κυπριακή κοινωνία είναι ακόμα ανενημέρωτη σε αυτά τα θέματα και είναι κρίμα. Ξέρουμε ότι οι πολιτικοί κοιτάνε τις ψήφους και η πλειοψηφία της κοινωνίας αντιτίθεται σε αυτό το δικαίωμα. Ελπίζουμε στο ΕΔΑΔ, γιατί έχουν ήδη φτάσει σε αυτό αντίστοιχες υποθέσεις. Μέσα στο 2010 μπορεί να υπάρξει απόφαση του ΕΔΑΔ που θα επηρεάσει σίγουρα και τη δική μας υπόθεση. Σε προηγούμενη απόφασή του το ΕΔΑΔ είχε αφήσει να εννοηθεί ότι αν τρία κράτη-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης νομιμοποιούσαν τον πολιτικό γάμο για άτομα του ίδιου φύλου θα μπορούσε να αποφασίσει υπέρ αυτού του δικαιώματος για τα ομόφυλα πρόσωπα. Αυτήν τη στιγμή αυτά τα κράτη είναι έξι, ενώ άλλα τρία (Ισλανδία, Λουξεμβούργο, Σλοβενία) έχουν κυβερνήσεις που σύντομα θα νομιμοποιήσουν τον πολιτικό γάμο για άτομα του ίδιου φύλου.»
Της ΝΙΚΟΛΕΤΑΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
Πηγή: http://alithia.com.cy/alithia_v2/front-end/main.php?action=nptext&page=&design=default&nptext_id=57388
Πηγή: http://alithia.com.cy/alithia_v2/front-end/main.php?action=nptext&page=&design=default&nptext_id=57388
Ο Μ.Χ. μιλά για το γάμο που τόσο θέλει, τις απαντήσεις που έλαβε και τι τον έκανε να πάει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, προκειμένου να ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας με τον σύντροφό του.
Από το Δημαρχείο, στην Επίτροπο Διοικήσεως και από κει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο
Από το Δημαρχείο, στην Επίτροπο Διοικήσεως και από κει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο
Αυτός ο γάμος τους Gαίει…όλους
«Προς το παρόν δεν έχουμε ανακοινώσει στις οικογένειές μας ότι θέλουμε να παντρευτούμε. Θα το κάνουμε όταν η Κυπριακή Δημοκρατία μας δώσει το δικαίωμα»
«Δεν έχουμε επιθετική διάθεση, απλά θέλουμε να κατανοήσει ο κόσμος ότι υπάρχουν σοβαρά προβλήματα σε πολλούς ανθρώπους που αποκλείονται από τον θεσμό του πολιτικού γάμου» «Αν ο νόμος εγκριθεί από τη Βουλή πιστεύουμε ότι θα ξεκινήσει μια διαδικασία, ώστε να αποδεχτούν οι συμπολίτες μας τη διαφορετικότητα με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό»
«Κι εμείς ερωτευόμαστε, αγαπάμε και πονάμε, όπως όλοι οι άνθρωποι. Γι’ αυτό είναι άδικο να υπάρχουν διακρίσεις στους νόμους και στην κοινωνία.»
«Κύριε …, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία περί πολιτικού γάμου, κανένας Δήμος στην Κύπρο, δεν μπορεί να προσφέρει τις υπηρεσίες που ζητάτε, δηλαδή την τέλεση πολιτικού γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων ζευγαριών».
«Κι εμείς ερωτευόμαστε, αγαπάμε και πονάμε, όπως όλοι οι άνθρωποι. Γι’ αυτό είναι άδικο να υπάρχουν διακρίσεις στους νόμους και στην κοινωνία.»
«Κύριε …, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία περί πολιτικού γάμου, κανένας Δήμος στην Κύπρο, δεν μπορεί να προσφέρει τις υπηρεσίες που ζητάτε, δηλαδή την τέλεση πολιτικού γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων ζευγαριών».
Αυτή ήταν η πρώτη απάντηση που πήραν δύο νεαρά παιδιά του ιδίου φύλου οι οποίοι ζήτησαν από το Δημαρχείο Πάφου να τελέσουν το γάμο τους στο Δήμο. Και αφού βρήκαν την πόρτα κλειστή αποτάθηκαν στην Επίτροπο Διοικήσεως, για να στείλει αυτή με τη σειρά της το αίτημα στη Βουλή. Το παράπονο γνωστοποιείται μέσω επιστολής και στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο. Τέλεση ή όχι πολιτικών γάμων σε ζευγάρια του ιδίου φύλου; Ερώτημα που ούτως ή άλλως στο όνομα της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα το βρίσκαμε μπροστά μας. Οι μήνες που θα ακολουθήσουν αναμένεται να είναι πολύ καθοριστικοί αφού όπως όλα δείχνουν οι αρμόδιες υπηρεσίες και το κράτος θα πρέπει να πάρουν μια οριστική απόφαση. Σε πρώτη αποκλειστική συνέντευξη στην εφημερίδα «Α» ο Μ.Χ μιλά για το γάμο που τόσο θέλει, τις απαντήσεις που έλαβε και τι τον έκανε να πάει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, προκειμένου να ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας με τον σύντροφο του.
-Τι έχει οδηγήσει εσένα και τον σύντροφό σου στην απόφαση να «βρεθείτε» στη Βουλή και τα δικαστήρια;
-«Με τον σύντροφό μου αποφασίσαμε να επισημοποιήσουμε τη σχέση μας με πολιτικό γάμο, ώστε να μπορούμε να έχουμε όλες τις διευκολύνσεις που προσφέρει η νομοθεσία στα παντρεμένα ζευγάρια και να αναλάβουμε τις ευθύνες που συνεπάγονται από αυτήν την πράξη. Γνωρίζουμε ότι ο πολιτικός γάμος δεν είναι μόνο δικαιώματα και προνόμια, αλλά και ευθύνες και υποχρεώσεις. Εμείς θέλουμε να δεσμευτούμε ότι για την υπόλοιπη ζωή μας θα αναλάβουμε και τα εύκολα και τα δύσκολα που θα έρθουν. Μαζί.»
-Ποιο είναι το μεγαλύτερο σας παράπονο;
-«Το μεγαλύτερό μας παράπονο είναι ότι δεν μας καταλαβαίνει η κοινωνία και γι’ αυτό το λόγο οι νόμοι δεν μας επιτρέπουν να παντρευτούμε ή να κάνουμε άλλα πράγματα που μπορούν οι ετεροφυλόφιλοι συμπολίτες μας. Δυστυχώς, υπάρχει μια πάρα πολύ διαστρεβλωμένη εικόνα για εμάς στην κοινωνία που ουσιαστικά μας εξισώνει με εγκληματίες και αντικοινωνικά και προβληματικά άτομα, που κάνει τους ανθρώπους να μας φοβούνται και ορισμένους μέχρι και να μας μισούν. Αυτά τα στερεότυπα δεν ισχύουν. Είναι όλα προκαταλήψεις που δεν αφήνουν τους ανθρώπους να δουν ότι η μόνη διαφορά μας είναι στον σεξουαλικό προσανατολισμό. Είμαστε όπως όλοι οι άνθρωποι με τα αρνητικά και τα θετικά μας, γι’ αυτό και περνάμε απαρατήρητοι. Μπορεί να είμαστε ένας γείτονάς σας που σας ενοχλεί, ο αγαπημένος σας συνάδελφος, ο καλύτερός σας φίλος, ή το αφεντικό που σου σπάει τα νεύρα. Δεν διαφέρουμε σε τίποτα από τον υπόλοιπο κόσμο. Κι εμείς ερωτευόμαστε, αγαπάμε και πονάμε, όπως όλοι οι άνθρωποι. Γι’ αυτό είναι άδικο να υπάρχουν διακρίσεις στους νόμους και στην κοινωνία.»
-«Το μεγαλύτερό μας παράπονο είναι ότι δεν μας καταλαβαίνει η κοινωνία και γι’ αυτό το λόγο οι νόμοι δεν μας επιτρέπουν να παντρευτούμε ή να κάνουμε άλλα πράγματα που μπορούν οι ετεροφυλόφιλοι συμπολίτες μας. Δυστυχώς, υπάρχει μια πάρα πολύ διαστρεβλωμένη εικόνα για εμάς στην κοινωνία που ουσιαστικά μας εξισώνει με εγκληματίες και αντικοινωνικά και προβληματικά άτομα, που κάνει τους ανθρώπους να μας φοβούνται και ορισμένους μέχρι και να μας μισούν. Αυτά τα στερεότυπα δεν ισχύουν. Είναι όλα προκαταλήψεις που δεν αφήνουν τους ανθρώπους να δουν ότι η μόνη διαφορά μας είναι στον σεξουαλικό προσανατολισμό. Είμαστε όπως όλοι οι άνθρωποι με τα αρνητικά και τα θετικά μας, γι’ αυτό και περνάμε απαρατήρητοι. Μπορεί να είμαστε ένας γείτονάς σας που σας ενοχλεί, ο αγαπημένος σας συνάδελφος, ο καλύτερός σας φίλος, ή το αφεντικό που σου σπάει τα νεύρα. Δεν διαφέρουμε σε τίποτα από τον υπόλοιπο κόσμο. Κι εμείς ερωτευόμαστε, αγαπάμε και πονάμε, όπως όλοι οι άνθρωποι. Γι’ αυτό είναι άδικο να υπάρχουν διακρίσεις στους νόμους και στην κοινωνία.»
-Τι θα αλλάξει στη σχέση σας εάν αυτή επισημοποιηθεί με τα δεσμά του γάμου;
-«Η αγάπη, η συντροφικότητα και η τρυφερότητα που νιώθουμε δεν θα αλλάξουν, είτε είμαστε παντρεμένοι, είτε όχι. Την επισημοποίηση μέσω του πολιτικού γάμου τη χρειαζόμαστε, για να μπορούμε να ζήσουμε κι εμείς ισότιμα τις ζωές μας και για να προστατευόμαστε από το νόμο σε ζητήματα, περιουσιακά, κληρονομικά, συνταξιοδοτικά, υγειονομικής περίθαλψης και ασφάλισης, φορολογικά και διάφορα άλλα. Αφού οι σχέσεις μας δεν διαφέρουν από του υπόλοιπου κόσμου, παρά μόνο προς το φύλο του συντρόφου μας, γιατί να μην έχουμε κι εμείς κάποιο τρόπο να κατοχυρώσουμε τη σχέση μας. Οι ανάγκες μας δεν διαφέρουν από τις ανάγκες κάθε άλλου ζευγαριού που θέλει και αποφασίζει να παντρευτεί. Το πρόβλημα είναι ότι εμάς δεν μας το επιτρέπει ο νόμος. Το κράτος δεν καλύπτει τις ανάγκες μας ισότιμα, παρόλο που είμαστε πολίτες, όπως όλοι και εκπληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας απέναντί του.»
-«Η αγάπη, η συντροφικότητα και η τρυφερότητα που νιώθουμε δεν θα αλλάξουν, είτε είμαστε παντρεμένοι, είτε όχι. Την επισημοποίηση μέσω του πολιτικού γάμου τη χρειαζόμαστε, για να μπορούμε να ζήσουμε κι εμείς ισότιμα τις ζωές μας και για να προστατευόμαστε από το νόμο σε ζητήματα, περιουσιακά, κληρονομικά, συνταξιοδοτικά, υγειονομικής περίθαλψης και ασφάλισης, φορολογικά και διάφορα άλλα. Αφού οι σχέσεις μας δεν διαφέρουν από του υπόλοιπου κόσμου, παρά μόνο προς το φύλο του συντρόφου μας, γιατί να μην έχουμε κι εμείς κάποιο τρόπο να κατοχυρώσουμε τη σχέση μας. Οι ανάγκες μας δεν διαφέρουν από τις ανάγκες κάθε άλλου ζευγαριού που θέλει και αποφασίζει να παντρευτεί. Το πρόβλημα είναι ότι εμάς δεν μας το επιτρέπει ο νόμος. Το κράτος δεν καλύπτει τις ανάγκες μας ισότιμα, παρόλο που είμαστε πολίτες, όπως όλοι και εκπληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας απέναντί του.»
-Θα μπορούσατε να παντρευτείτε και σε μια άλλη χώρα της Ευρώπης που επιτρέπει τους γάμους ανάμεσα σε ομοφυλόφιλα άτομα, έτσι δεν είναι;
-«Θεωρούμε άδικο να πρέπει να αφήσουμε την πατρίδα μας την Κύπρο που αγαπάμε τόσο πολύ, απλά και μόνο για να αναγνωριστεί η σχέση μας και να έχουμε τα ίδια δικαιώματα. Δεν είναι σωστό για κανέναν άνθρωπο να πρέπει να φεύγει από το σπίτι του, την πατρίδα του, τους φίλους του, τους συγγενείς του και την περιουσία του για να απολαύσει τα δικαιώματά του και την ισότητα και για να προστατεύεται από το κράτος. Αυτό είναι κάτι που θα έπρεπε να έχουμε μάθει πολύ καλά πια στην Κύπρο, λόγω της εισβολής. Αν πηγαίναμε σε μια άλλη χώρα να παντρευτούμε, θα έπρεπε να μείνουμε εκεί. Αν επιστρέφαμε στην Κύπρο θα ήμασταν για το κράτος δύο ξένοι, δύο άγνωστοι. Δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα από αυτά που μπορούν να κάνουν τα παντρεμένα ζευγάρια. Κι αυτό είναι το παράλογο. Σε χώρες όπως η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Ισπανία, η Νορβηγία, η Σουηδία, η Πορτογαλία, η Ισλανδία, η Ανδόρα, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Φιλανδία, η Δανία, η Ουγγαρία και η Αυστρία έχεις όλα τα δικαιώματα που έχουν τα παντρεμένα ζευγάρια είτε μέσω του γάμου, είτε μέσω συμφώνου συμβίωσης και αν έρθεις στην πατρίδα σου θεωρείσαι ξένος με το πρόσωπο που αγαπάς. Είναι σωστό αυτό;»
-Υπάρχει στήριξη από την οικογένεια σας για το τόλμημα σας αυτό;
-«Η Οικογένεια μου και του συντρόφου μου, μας στηρίζουν σε κάθε μας κίνηση και είναι πάντα στο πλευρό μας. H κάθε οικογένεια σίγουρα πάντα στηρίζει το παιδί του σ’ ότι το προβληματίζει και όπου υπάρχει πρόβλημα προσπαθεί να το βοηθήσει.Προς το παρόν όμως δεν τους έχουμε ανακοινώσει ότι θέλουμε να παντρευτούμε. Θα το κάνουμε όταν η Κυπριακή Δημοκρατία μας δώσει το δικαίωμα να παντρευτούμε. Όταν μας δοθεί αυτό το δικαίωμα τότε θα τους το ανακοινώσουμε.»
