Επίθεση Βαλλιανάτου στη Λιάνα Κανέλλη

27.04.12, 09:42

Επίθεση στη Λιάνα Κανέλλη με το επιχείρημα ότι δεν βοηθά τους ομοφυλόφιλους εξαπέλυσε ο Γρ. Βαλλιανάτος μιλώντας στο Βήμα Fm όπου αναφέρθηκε και στους λόγους που Δράση και Φιλελεύθερη Συμμαχία δεν συνεργάστηκαν τελικά με την Ντόρα Μπακογιάννη«Με την Ντόρα Μπακογιάννη θα συνεργαστούμε και στο μέλλον. Εγώ ήμουν υπέρ της συνεργασίας, διαφωνώ πιο πολύ απ' όλους τους συντρόφους μου με αυτήν, θα ήθελα να συνεργαστούμε και θα συνεργαστούμε αλλά δε θα σκεφτόμουν ποτέ να είναι σημαία αυτής της συνεργασίας. Συγκινούμαι με τους ανθρώπους που κάνουν αυτοκριτική και λένε ότι έκαναν λάθη, θεωρώ ότι οι θέσεις τώρα είναι σωστές αλλά για σημαία σε αυτή την παράταξη προτιμώ τον Στέφανο Μάνο«, είπε ο Γρ. Βαλλιανάτος επικεφαλής της Φιλελεύθερης συμμαχίας που συνεργάζεται στις εκλογές με τη Δράση του Στ. Μάνου. Ο κ. Βαλλιανάτος εξαπέλυσε πάντως προσωπικού ύφους επίθεση στην Λιάνα Κανέλλη : «Επειδή εκείνη θέλησε παλαιότερα στην εκπομπή της «Ψηλά τα χέρια» να πει ότι είναι λεσβία, να θυμίσω ότι τόσα χρόνια στο κοινοβούλιο είναι με ένα κόμμα που λέει τα χειρότερα μαζί με τους φασίστες για τους ομοφυλόφιλους και τις λεσβίες, και η ίδια ενώ όλα τα σφάζει όλα τα μαχαιρώνει, δεν έχει ανοίξει ποτέ το στοματάκι της για να βοηθήσει αυτή την κατηγορία των ανθρώπων που γνωρίζει πολύ καλά. Πηγή

Ο γλυκός αποχαιρετισμός του μήνα (Απρίλη)

Σήμερα, Σάββατο 31 Μαρτίου «Η Ώρα της Γης 2012»

Για μία ώρα από τις 20:30 ως τις 21:30 κλείνουμε όλοι τα φώτα, τους υπολογιστές μας και γενικά οτιδήποτε καταναλώνει ενέργεια.

Η WWF Ελλάδας μας καλεί να πάρουμε και εμείς μέρος σε μια ενέργεια που βοηθά πολύ τον πλανήτη μας. Σύμμαχοι σε αυτή την ενέργεια είναι και πολύ δημόσιοι φορείς, αλλά τι να το κάνεις αν εμείς οι ίδιοι δεν ευαισθητοποιηθούμε και συμμετέχουμε;
Άλλωστε είναι και μια πολύ καλή αφορμή για μια ρομαντική βραδιά στο σπίτι υπό το φως των κεριών. Why not λοιπόν;

Υ.Γ. και φυσικά κανένας δε θα πει όχι αν τα σβήνουμε κάθε βράδυ από μα ώρα!

πηγή:http://deuxelles.gr/index.php/news/greece/item/146-earth-hour-2012

Μαμά, πόσο μακριά είναι η Ισπανία;

(γράφει η Ελένη Τουτουδάκη)

Ο γιος μου πληροφορήθηκε στην τάξη του της πέμπτης δημοτικού ότι ένα ταξίδι στο χρόνο είναι εφικτό αν ταξιδέψουμε πιο γρήγορα από το φως. Σε ένα τέτοιο υποθετικό ταξίδι θα μπορούμε να δούμε το πριν και το μετά να συναντιόνται ίσως στο ίδιο πεδίο. Γιατί όμως ξεκινάω να πω για το ταξίδι, «το μόνον της ζωής μας ταξίδιον» στην Ισπανία, με μια τέτοια παρατήρηση;

 

Πώς διαγράφεται το παρόν μας με αφορμή ένα απλό αεροπορικό ταξίδι, μια εκδρομή με καλή παρέα, οκτώ κιόλας στο σύνολο, εμείς οι μαμάδες και τα παιδιά μας, τα μικρότερα και τα πιο μεγάλα, της πειραιώτικης «κομπανίας» μας; Πώς αυτές οι μάγκισσες και οι μάγκες της παρέας μας θα μεταφέρουμε τον αναχρονισμό της ανελέητης ελληνικής αδιαφορίας που βιώνουμε από την πλευρά του κράτους, άμεσα συνυφασμένης με τη νοοτροπία των πολιτών/πολιτισσών του και θα το συντονίσουμε στις συχνότητες μιας εξελιγμένης, ανοιχτόμυαλης και δίκαιης ισπανικής κοινωνίας; Πόσο δηλαδή να σερφάρουμε, να μαρσάρουμε, να πρεσάρουμε για να αποτινάξουμε εν τέλει εμείς οι ίδιες την ψυχολογική βία, το θυμό και την πικρία μας για τις ισχύουσες αυτονόητες συνθήκες διακρίσεων μέσα στην ακατέργαστη και συντηρητική ελληνική πραγματικότητα;

Ένα τέτοιο ταξίδι θα μας ενδυναμώσει, αφού τα ταξίδια φέρνουν την απροσδόκητη συνάντηση, την περιπέτεια, την κίνηση και την αλλαγή. Περιμένουμε να μας δοθεί ο χώρος που δικαιούμαστε, να νιώσουμε ευπρόσδεκτες, να κλείσουμε την πόρτα της ντουλάπας μας βγαίνοντας, να δούμε με τη διαίσθηση μας πως η ελπίδα δεν είναι ψευδαίσθηση. Ελπίδα μας είναι το μέλλον των παιδιών μας,αυτών που ζητούμε να μας υποστηρίξουν και να σηκώσουν τη δική μας απόφαση να τα φέρουμε στον κόσμο. Με το παιχνίδι, το γέλιο και τη χαρά τους δικαιώνουν κάθε προσδοκία μας. Τα παιδιά μας είναι οι πιο αγνοί μας σύμμαχοι που λειτουργούν με ανιδιοτέλεια και αγάπη. Αυτό το νόημα έχει ο δεσμός της οικογένειας, της όποιας οικογένειας που οι άνθρωποι επιλέγουν στη ζωή τους. Αυτό θέλουμε να ξέρουν τα παιδιά μας. Πως η ζωή έχει τη δυναμική να προχωρήσει. Πως οι ενωμένες φωνές, οι ανοιχτές καρδιές των ανθρώπων, ο φόβος που λέει αντίο θα κάνουν αυτό τον κόσμο όπου ζούμε λίγο πιο καλό, λίγο πιο άξιο να τον ζήσουμε.

Πήραμε ήδη τα εύσημα για τη συμμετοχή μας στο ντοκιμαντέρ “Right 2 love”, μια παραγωγή της καταλάνικης οργάνωσης «FLG», που εξετάζει τις ανισότητες που επικρατούν στην Ευρώπη για τις LGBT οικογένειες, όσον αφορά το κοινωνικό και νομικό πλαίσιο της κάθε χώρας. Δικαιώσαμε λοιπόν το σκοπό του θέματος της έρευνας,αφού έχουμε πετύχει ως χώρα να σοκάρουμε, πριν ακόμα την επίσημη πρώτη της ταινίας, που θα γίνει στα πλαίσια της συνάντησης “Families LGBT 2012”. Με απλή αφορμή την επικοινωνία μας με την οργάνωση, ώστε να μας εξασφαλίσουν ένα μικρό πούλμαν που θα μας μεταφέρει από τη Βαρκελώνη στο Lloret de Mar, τόπο της συνάντησης, δεχόμαστε μηνύματα αλληλεγγύης και συμπαράστασης για τα όσα βιώνουμε ως ομογονεϊκές οικογένειες της Ελλάδας.

Σε καιρούς κρίσης και με όλες τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, ένα τέτοιο οικογενειακό ταξίδι έχει σχεδιαστεί αρκετό καιρό πριν, ώστε να χωρέσει στον ταπεινό προϋπολογισμό μας. Η ανάγκη των παιδιών μας, να πραγματοποιήσουν αυτό το ταξίδι είναι επιτακτική.Νιώθουν πραγματικά πολύ ευχαριστημένα να γνωρίσουν άλλα παιδιά που προέρχονται από LGBT οικογένειες και να μοιραστούν με αυτά την εμπειρία τους, να συζητήσουν ανοιχτά για τα ίδια και τις οικογένειες τους, να νιώσουν σημαντικά, να βρεθούν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Στη συνάντηση έχουν προγραμματιστεί ποικίλες δημιουργικές και αθλητικές δραστηριότητες για τα μικρότερα παιδιά και για τα παιδιά στην εφηβεία. Πρόκειται για μια δική τους κατά πρώτον συνάντηση,όπου θα έχουν την ευκαιρία να νιώσουν εξ ολοκλήρου αποδεκτά στον κύκλο των συνομήλικων τους.

Το ελληνικό σχολείο δείχνει ελάχιστη φροντίδα στο να περιορίσει τα φαινόμενα ομοφοβίας και τρανσφοβίας στο χώρο του, κάτι που αναγκάζει τα πιο ευπαθή άτομα να φοβούνται και κατά συνέπεια να αποφεύγουν να μιλήσουν για τα ίδια ή για τις οικογένειές τους και να υποφέρουν σιωπηρά, διατηρώντας δυσβάσταχτα μυστικά. Τα παιδιά των LGBT οικογενειών δέχονται βία αντίστοιχη με αυτήν που βιώνουν τα παιδιά που τα αφορούν ζητήματα φύλου ή σεξουαλικού προσανατολισμού. Είναι κοινή διαπίστωση πως οι έννοιες «πούστης»,«λεσβία», «τραβεστί», «λούγκρα», «ανώμαλη/ος» ή απλά «γυναίκα» όταν αναφέρεται σε αγόρι, διανθισμένες από εκχυδαϊσμένα σεξουαλικά υπονοούμενα και χειρονομίες, αποτελούν μέσο επιβολής και ταπείνωσης.Αυτή η απαξιωτική συμπεριφορά πλήττει καίρια την εικόνα και την αυτοεκτίμηση των παιδιών, που συχνά δέχονται τέτοιου είδους σχόλια ή πέφτουν θύματα εκφοβισμού, χωρίς να μπορούν να ονομάσουν τους λόγους για τους οποίους συμβαίνει αυτό.

Παρόμοια πίεση ασκεί και ο κοινωνικός περίγυρος που αγνοεί τις εναλλακτικές μορφές οικογένειας ρωτώντας αφελώς να μάθει «τί δουλειά κάνει ο μπαμπάς» και «πως λένε τη μαμά», του κάθε νηπίου. Η ύπαρξη των δυο ετερόφυλων γονιών θεωρείται βεβαίως αυτονόητη, με εξαίρεση το διαζύγιο ή το θάνατο. Κανένας νόμος ωστόσο δεν αναλαμβάνει να ρυθμίσει τους παράγοντες που αφορούν παιδιά με γονείς του ίδιου φύλου, αναγνωρίζοντας τους νομικά, ώστε να καλυφθούν οι πρακτικές καθημερινές ανάγκες, η νομική ευθύνη των παιδιών, ακόμη και η ενδεχόμενη απώλεια. Τα παιδιά που δεν τυχαίνουν αυτής της νομικής προστασίας είναι εντελώς εκτεθειμένα και βιώνουν μεταξύ των άλλων το άγχος και την ανασφάλεια, τη στιγμή που ο ισπανικός νόμος του 2005 προβλέπει και τρίτο άτομο, ορισμένο από πριν να αναλάβει την επιμέλεια των παιδιών, για κάθε ενδεχόμενο.

Οι κωμωδίες του παππού Αριστοφάνη τελειώνουν συχνά με γάμο κι εμείς θέλουμε τα παιδιά μας, για να αντιστρέψουμε τις συνηθισμένες γονεϊκές προσδοκίες, να μας καμαρώσουν στο γάμο μας. Γάμοι, πανηγύρια και χαρές περιμένουν τις LGBT οικογένειες στο τέλος της συνάντησης της Καταλονίας, την πρώτη του Μάη (εννοείται ότι εμείς δεν δικαιούμαστε άδεια γάμου από τους εργοδότες μας), με τα έξοδα πληρωμένα, τα λουλούδια δικά μας, τις τούρτες παραγγελία. Θα μας εκδώσουν και χαρτί με άφθονες τζίφρες και βούλες, πιστοποιητικό με τα όλα του, να το φέρουμε επιστρέφοντας μαζί μας στην Ελλάδα ρε γαμώτο!

πηγή: ανοχύρωτη πόλη

Έρευνα της Diva magazine για το σεξ των λεσβιών

Έρευνα για το Σεξ 2012: Τα αποτελέσματα
Τι μας είπατε για τη σεξουαλική ζωή σας;

Τον περασμένο μήνα, αποφάσισαμε να σας πλησιάσουμε και να επικοινωνήσουμε προσωπικά μαζί σας. Μη αρνούμενες να μπούμε στο θέμα, θελήσαμε να δούμε τι συμβαίνει πάνω κάτω στις κρεβατοκάμαρες, στα μπάνια, στις κουζίνες σας, στα πάρκα, στα κλάμπ, στις πισίνες-σάουνες, στα γυμναστήρια κλπ κλπ:

Έρευνα της DIVA για το Σεξ 2012. Πάνω από 2.500 από εσάς πήραν μέρος στην online έρευνα της divamag.co.uk - καθιστώντας την μία από τις μεγαλύτερες έρευνες που κάναμε ποτέ. Τώρα, έχοντας περιπλανηθεί στα αποτελέσματα, η συμπεριφορά σας στη κρεβατοκάμαρά σας είναι εδώ σε μαύρο και άσπρο.

Πρώτα απ 'όλα: τα γεγονότα.
Θέσαμε 16 διερευνητικές ερωτήσεις, που κυμαίνονται από το πώς καθορίζεστε σεξουαλικά (λεσβίες, αμφισεξουαλικές, πανσεξουαλικές-pansexual) με το γούστο σας στην πορνογραφία, πώς αξιολογείτε τις επιδόσεις της συντρόφισάς σας και πόσο συχνά επιδίδεστε σε αυτή τη τελευταία πράξη ανεξαρτησίας: την αυτοικανοποίηση. Επιθεωρήσαμε επίσης τις συστροφές σας, τις ανησυχίες σας και την ποιότητα, την ποσότητα ισορροπίας για να δείτε ακριβώς που στέκεστε όσον αφορά το σεξουαλικό φάσμα. Και παρόλο που ορισμένα από τα αποτελέσματα ήταν προβλέψιμα, άλλα ήταν μια αποκάλυψη.

Τα πρώτα ευρήματα της έρευνας του σεξ; Ας ξεκινήσουμε με τα καλά νέα: μαζικά, κάνετε περισσότερο σεξ τώρα από ό,τι πριν από πέντε χρονιές. Σχεδόν το 44% δηλώσατε ότι απολαμβάνετε περισσότερο το να κάνετε έρωτα, πιο συχνά, από ό,τι το 2007. Δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος των ερωτηθεισών ήταν μεταξύ 18-34 ετών, πολλές από τις οποίες είναι στο διαδίκτυο ή στη σκηνή, τα πρώτα χρόνια του ρομαντισμού και η δημόσια εκ-δήλωση μπορεί να βοηθήσουν ώστε να εξηγηθεί η ανοδική πορεία.

Εν τω μεταξύ, το 21% από εσάς είστε εξίσου ικανοποιημένες - αφού κάνετε το ίδιο συχνά σεξ σε σύγκριση με το παρελθόν. Από την άλλη πλευρά, το 35% απολαμβάνετε λιγότερα. Ο λόγος για αυτό; Σχεδόν το μισό από αυτές είστε σε μια μακροχρόνια σχέση. Το 34% ρίχνετε το φταίξιμο στο ότι είστε χωρίς σχέση, ενώ σχεδόν το 25% από αυτό είτε παραδέχεστε ότι η σεξουαλική επιθυμία σας, είναι χαμηλότερη ή η σωματική οικειότητα είναι απλά λιγότερο σημαντική. Το 90% θα θέλατε να κάνετε σεξ τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα, ενώ 49% αναφέρετε ότι έχετε πετύχει αυτό το ιδανικό.

Διαβάστε τα υπόλοιπα αποτελέσματα της έρευνας στο τεύχος Μαΐου της Diva.


Την είδηση την βρήκαμε στις 26.3.12 και την μεταφράσαμε από την Diva magazine στην http://www.divamag.co.uk/category/news/may-issue-sex-survey-results.aspx
αναδημοσίευση lesbian bi mafia

5 απαντήσεις για τον πόνο στο μαστό

Ένα από τα πιο ευαίσθητα σημεία του σώματός μας, ο μαστός, μπορεί να παρουσιάσει πολλές φορές έντονο πόνο. Τι μπορεί να σημαίνει;
Γιατί πονάω ανάμεσα στις περιόδους;
Η πιο συνήθης αιτία που προκαλεί πόνο στο στήθος στις γυναίκες (ή αλλιώς μαστοδυνία) είναι η μείωση της παραγωγής της προγεστερόνης, μιας ορμόνης που ασκεί… προστατευτική δράση στο γυναικείο οργανισμό. Η έλλειψη της προγεστερόνης όμως συμβάλλει στην απελευθέρωση των οιστρογόνων, τα οποία ευθύνονται για την ευαισθησία που μπορεί να παρουσιάσουν οι μαστοί. Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι περισσότερες από εμάς στη μέση του κύκλου μας, και κυρίως στο τελευταίο δεκαήμερο πριν από την επόμενη περίοδο, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να νιώσουμε κάποια στιγμή πόνο. Πολλές φορές ο πόνος αυτός μπορεί να είναι συνεχόμενος και να μειώνεται μετά την περίοδο αλλά να διατηρείται για κάποιους μήνες.
Γιατί πονάω σε ένα συγκεκριμένο σημείο;
Πολλές φορές ο πόνος επικεντρώνεται σε ένα συγκεκριμένο σημείο του μαστού. Αν λοιπόν η γυναίκα τον περιγράφει σαν σουβλιά και μπορεί να τον εντοπίσει σε αυτό το σημείο, τότε τις περισσότερες φορές πρόκειται για νευρόπονο και ο μαστός δεν παρουσιάζει κάποια παθολογία. Η εξήγηση του φαινομένου είναι απλή, καθώς πίσω από το μαστό, στο θωρακικό τοίχωμα, υπάρχουν νεύρα τα οποία «χτυπούν» στο στήθος.
Τι άλλο μπορεί να φταίει;
Ο πόνος στο στήθος μπορεί να αποτελεί ένδειξη μιας ή περισσότερων κύστεων, φλεγμονής, ιναδενώματος (καλοήθης διόγκωση μέσα στο μαστό) αλλά και κακοήθειας. Γι’ αυτό καλό είναι να του δίνουμε την απαραίτητη προσοχή.
Τι πρέπει να κάνω αν ο πόνος δεν σταματά;
Αν ο πόνος δεν υποχωρεί, θα πρέπει να επισκεφτείτε αμέσως τον γιατρό σας, καθώς όσο το πρόβλημα χρονίζει τόσο περισσότερο εγκαθίσταται.
Πώς θα φύγει;
Ανάλογα με την κάθε περίπτωση χορηγείται και η κατάλληλη θεραπεία που συνήθως είναι φαρμακευτική. Σε ό,τι αφορά τις κύστες ωστόσο, αν αυξηθούν σε μέγεθος, ίσως χρειαστεί να γίνει κάποια παρακέντηση ή αφαίρεση. Αν πάλι υπάρχει υποψία κακοήθειας, ο γιατρός συστήνει μαστογραφία και, αν απαιτείται μεγαλύτερη διερεύνηση κάποιου όγκου, θα πρέπει να γίνει υπέρηχος.
info
Όταν ο πόνος στο στήθος οφείλεται σε ορμονική διαταραχή, μπορεί να συνοδεύεται από πρήξιμο και έντονη ευαισθησία. Γι’ αυτό και η γυναίκα μπορεί να ενοχλείται ακόμη και με ένα απαλό άγγιγμα.
Της Φλώρενς Τοκατλιάν
Με τη συνεργασία του Σαράντη Κωστίκογλου, μαιευτήρα – χειρουργού γυναικολόγου, διδάκτορα Πανεπιστημίου Αθηνών
www.myworld.gr

Μια ιστορία για ένα τάκλιν που δεν έγινε...

Ας σας διηγηθώ την ομοφοβία σε μία ελληνική ομάδα ποδοσφαίρου. Όπως ξέρετε ή όχι, πριν από μερικά χρόνια αναγκάστηκα να φύγω από την Αθήνα και να πάω στην ελληνική επαρχία, για βιοποριστικούς λόγους. Μην γνωρίζοντας κάποιο λεσβιάκι στο χωριό μου, ή κάποιο χώρο που να είναι λίγο πιο γκέη φρέντλι φτου κακά, προσπάθησα να ανακαλύψω χώρους που η ενδεχόμενη συγκέντρωση λεσβιών θα, υπερέβαινε το αναμενόμενο 10%... Σκεπτόμενη στερεοτυπικά το δέχομαι, πήγα και γράφτηκα στην ντόπια γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου, και από την πρώτη προπόνηση ένιωσα σαν το σπίτι μου, αφού δεχόμουν αγκωνιές, πρέσα, τάκλιν και ό,τι άλλη μορφή σωματικής επαφής, από μικρά και μεγάλα butchάκια !

Και εδώ θα μου πει η Judith Butler, μικρή μου queerράτζα υπ' έπεσες στο αμάρτημα να συνδέσεις την επιτέλεση του φύλου, με την επιθυμία ως μία γραμμική σχέση αιτίου αιτιατού ουυυυυυυυυ! Και εγώ θα πω Ιουδήθ μου έχεις δίκαιο και θα σε προπετεπα να με μαστιγώσεις για αυτό μου το λάθος (χι χι) αν ζούσα σε έναν κόσμο ιδανικό! Γιατί εδώ η περίπτωσή μας δεν ήταν ότι εγώ έκανα το λάθος να διαβάσω κάποιες στρ8 ως μη στρ8 δραττόμενη σε μία επιτέλεση αρρενωπότητας. Όποια αρρενωπότητα ή θηλυκότητα και αν επιτελούνταν μέσα στο γήπεδο ήταν αξιωματικά ετεροφυλοφιλική πάει και τελείωσε.

Αλλά θα μου πείτε, σε γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου ήσουν... δεν μπορεί, κάποια θα σου έκανε τα γλυκά μάτια!
Και όμως! Εγώ επειδή ήμουν σχετικά άουτ, από την πρώτη μέρα έσκασα με ρέηνμπόου μπρελόκ, τραγουδώντας το θέμα από το L-word, κτλ, μπαναρίστηκα σχετικά από τις εξωγηπεδικές παρέες. Δηλαδή ούτε ένα καφέ δεν πήγα με τα κορίτσια (και πραγματικά προσπάθησα!!!!!) Θα μου πείτε πάλι, μπορεί να έπεσα στην μόνη ομάδα ποδοσφαίρου που όλες είναι στρ8 ακόμα και οι μπούκλες! Και θα σας πω αμ όχι!!!!! Το γκέη νταρ μου χτύπησε πολλές φορές (όπως του χαηλάντερ όταν από δίπλα του περνάει άλλος αθάνατος) και σας πληροφορώ ότι εκ τον υστέρων επιβεβαιώθηκα σχεδόν σε όλες. Η Ελλάδα είναι μικρή, όλο και κάποια είχε πάει με κάποια φίλη, όλο και κάποια τράκαρα στο γκάζι... Αλλά γιατί τόοοοοοοοση ναφθαλίνη ρε κορίτσια σκεφτόμουν....
κρίμα δεν είναι;;;;;; Και απάντηση δεν πήρα αφού έφυγα σχετικά σύντομα από αυτή την επαρχία..

Για το τέλος της αφήγησης κράτησα ένα περιστατικό, όχι για να δικαιολογήσει κάτι.... άλλα να... θεωρώ για να το θυμάμαι ακόμα και να έχει αφήσει τόσο ισχυρό αποτύπωμα μέσα μου μάλλον αξίζει να ειπωθεί...

Ήμασταν στην αποθεραπεία μετά την προπόνηση, και ο κόουτς, μας έχει πάρει σε μία γωνία του γηπέδου, προσπαθώντας να αναδείξει τον ρόλο του στην ομάδα, λέγοντάς μας διάφορα για τα επόμενα ματς, νουθετώντας μας να μην χάνουμε προπονήσεις, διατηρώντας έναν βαρετό και μονότονο μονόλογο, που είχε αρχίσει να δρα σαν υποβολέας λήθαργου για μένα.

Είχα κάτσει κάτω και άχνιζα από τον ιδρώτα, βαριανασαίνοντας προσπαθούσα να πιάσω τα πόδια μου και καθώς άλλαζα διάταση πρόσεξα ένα τρυφερό ενσταντανέ ανάμεσα σε δυο παίκτριες της ομάδας. Ήταν δύο από τις πιο καλές παίκτριες, όμορφες σαν τα κρύα τα νερά, ένα από τα πιο όμορφα λεσβιακά ζευγάρια που έχω δει στην ζωή μου. Κόλλησα να κοιτάω καλυμμένη από την σωματική επίφαση της διάτασης, με πόση αγάπη και τρυφερότητα μεταμόρφωναν μία διαδικασία ρουτίνας σε ερωτικό απάνθισμα.

Αυτό που γινόταν ήταν ότι η μία περιποιούνταν το πόδι της συντρόφου της που ήταν χτυπημένο, βάζοντας της πάγο και βοηθώντας την να το δέσει λύνοντας και δένοντας ξανά τους επιδέσμους. Αυτή η διάδραση μου φάνηκε να κρατάει για πάντα, και οι αργές κινήσεις μπαταρίσματος κρύβαν μία από τις πιο παθιασμένες σκηνές έχω δει in vivo... Και εκεί που το υπόκωφο και μονότονο μπλα μπλα ήταν ένα αδιάφορο χαλί, ξαφνικά ο κόουτς μάλλον δεν άντεξε την περισσή οικειότητα ανάμεσα στα δύο πουλέν του, και έβγαλε μία γκαρίδα, που έσπασε την ροζ αχνιστή μου φούσκα...

Άντε πια με το μπατάρισμα, τελειώνετε εσείς ο δύο!
Σκέφτηκα...αλλά δυστυχώς δεν το πα..
Ρε κορίτσια ας σηκωθεί μια από εσάς να κάνει ένα τάκλιν στον μπαμπούλα!

Το τάκλιν δεν έγινε και μετά από λίγο αποχωρίσαμε για τα αποδυτήρια, όπου οι ήχοι που κυριαρχούσαν εδώ ήταν ρινγκ τόουνς με λαϊκά και κουβέντες για τους γκόμενους της ομάδας που ακολουθούσε μετά από εμάς στο γήπεδο. Παραφωνία το σιωπηρό μπατάρισμα που συνέχισε μέσα από την κλειστή πόρτα.

Διαβάζοντας για τις καμπάνιες που έχει κάνει η All out,
έπεσα απάνω σε μία καμπάνια ενάντια στην ομοφοβία στην γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου της Νιγηρίας
Εδώ είναι το άρθρο στα αγγλικά http://www.nytimes.com/2011/06/23/sports/soccer/in-african-womens-soccer-homophobia-remains-an-obstacle.html?pagewanted=1&_r=1
Το οποίο με λίγα λόγια λέει ότι ενώ για πρώτη φορά στο ρόλο του προπονητή της ομάδας προσέλαβαν γυναίκα,
την Eucharia Ucheη ίδια όμως αποδείχτηκε βαθιά ομοφοβική αφού έδιωξε παίκτριες από την ομάδα με την κατηγορία του λεσβιασμού, θεωρώντας προφανώς την ερωτική επιθυμία κάτι σαν ασθένεια, του πνεύματος παρακαλώ και όχι του σώματος, αφού έβαζε όλη την ομάδα να προσεύχεται μαζί της και να πηγαίνει στην εκκλησία για να αποφύγει το αμάρτημα!
Η καμπάνια του all out φάνηκε να πιάνει τόπο αρχικά, αφού κινητοποίησε μέλη διεθνών οργανισμών που με την σειρά τους, ανάγκασαν την FIFA, να διεξάγει έρευνες।
πηγή: η ιστορία μιας φίλης...

Judit/Dorka - Η νέα ουγγρική σειρά!!

«Μετά το εγκεφαλικό, έγινα γκέι»

Δραματική αλλαγή στην προσωπικότητα και στην σεξουαλικότητά του παρουσιάζει ένας 27χρονος Βρετανός, έπειτα από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο που έπαθε πριν από έναν χρόνο.

Έκτοτε, προσπαθεί να ξανανακαλύψει τον εαυτό του και γιατί του συνέβησαν αυτές οι αλλαγές.

«Είναι σαν να κοιτάζω στον καθρέφτη έναν ξένο ο οποίος έχει το δικό μου πρόσωπο», λέει ο Κρις Μπερτς σε ένα ντοκιμαντέρ το οποίο θα προβληθεί απόψε από το κανάλι 3 του BBC.

Ο Κρις έπαθε το εγκεφαλικό την ώρα που έκανε τούμπες με το κεφάλι σε γρασίδι. Σε μία από αυτές πίεσε πολύ τον αυχένα του και η παροχή αίματος στον εγκέφαλό του διακόπηκε παροδικά, με συνέπεια να πάθει εγκεφαλικό. Όταν συνήλθε, ανακάλυψε πως είχε αλλάξει.

Πριν από το εγκεφαλικό ήταν ένας ένθερμος λάτρης του ράγκμπι, που έπινε μπύρες στις παμπ της Ουαλίας, ήταν η ψυχή των πάρτι, εργαζόταν σε τράπεζα και ασχολιόταν με τα σπορ και τις μοτοσικλέτες.

Σήμερα, δεν θυμάται πολλά από τη ζωή του πριν το εγκεφαλικό, από την τράπεζα έχει παραιτηθεί και εργάζεται ως κομμωτής, ενώ έχει αρραβωνιαστεί έναν συνομήλικό του.

Το εγκεφαλικό εκδηλώνεται όταν διαταραχθεί η παροχή αίματος στον εγκέφαλο. Χωρίς οξυγόνο, καταστρέφεται το τμήμα του εγκεφάλου που δεν αιματώνεται, καθώς πεθαίνουν τα κύτταρα που υπάρχουν σε αυτό. Έτσι, ο εγκέφαλος προσπαθεί να δημιουργήσει νέες συνδέσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να αλλάξουν το πως αισθάνεται ένας άνθρωπος.

Ωστόσο, λίγες είναι οι γνωστές περιπτώσεις ανθρώπων που άλλαξαν σεξουαλικό προσανατολισμό μετά το εγκεφαλικό, ενώ και οι δραστικές αλλαγές στην προσωπικότητα είναι σπάνιες.

Ακόμα και ο σύντροφος του Κρις πιστεύει ότι πάντοτε ήταν γκέι, αλλά απλώς δεν το είχε συνειδητοποιήσει.

Ωστόσο, ο Κρις διαφωνεί μαζί του και δηλώνει πεπεισμένος πως κάτι νευρολογικό τού συνέβη με το εγκεφαλικό, με συνέπεια να αλλάξει η αίσθηση που είχε για τον εαυτό του.

ΠΗΓΗ: ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ

Αναζητώντας τη συγχώρεση ή …καλή Ανάσταση

Είναι συνήθεια παλιά στα μέρη μου, αυτές τις μέρες, μαζί με την ευχή “Καλή Ανάσταση” να ζητάμε και συγχώρεση… έτσι είπα σήμερα πριν σας ευχηθώ Καλή Ανάσταση –μιας και το Ευ αγωνίζεσθαι κλείνει λόγω Πάσχα- να ασχοληθώ και με τη “συγ(γ)νώμη”.
Συγγνώμη – μια λέξη 8 γράμματα. Κι όμως είναι τόσο δύσκολο να την προφέρουμε, να την αρθρώσουμε, να την εννοούμε πραγματικά όταν τη λέμε.
Πολλές φορές δεν μπορούμε να παραδεχτούμε το λάθος μας,
αρνούμαστε να πιστέψουμε ότι κάνουμε λάθη, ότι πληγώνουμε τους άλλους κι εμείς κι όχι μόνο πληγωνόμαστε εμείς από αυτούς.

Σ’ άλλες πάλι περιπτώσεις αισθανόμαστε επιτακτικά την ανάγκη να ζητήσουμε συγγνώμη. Για να απαλλαγούμε από τις τύψεις ή τις ενοχές μας, για να δείξουμε πως πραγματικά μετανιώσαμε, για να αυξήσουμε την αυτοεκτίμησή μας.
Πολύ συχνά χρησιμοποιούμε δικαιολογίες είτε για να διώξουμε την ενοχή από πάνω μας είτε για να καλυτερέψουμε την εικόνα που έχουν οι άλλοι για μας. Σίγουρα καλύτερη όλων είναι αυτή η λέξη με τα 8 γράμματα, όμως μια συγγνώμη που δεν την εννοούμε, δεν τη πιστεύουμε και δεν τη νιώθουμε είναι χειρότερη απ’ οτιδήποτε άλλο…

Στα γιαπωνέζικα το “συγγνώμη” είναι συνώνυμο του “ευχαριστώ”…

Μια συγνώμη είναι ένα ευχαριστώ προς τον άνθρωπο που μας σκέφτεται, νοιάζεται και μας αγαπά...

Το συγνώμη κάνει δυνατούς τους αδύναμους. Η συγνώμη κάνει θαρραλέους τους δειλούς. Η συγνώμη κάνει σοφούς τους αδαείς. Η συγνώμη κάνει ευτυχισμένους τους θρηνούντες. Ας την αφήσουμε να μας φέρει αρμονία και ειρήνη μέσα μας και με τους ανθρώπους γύρω μας.

Η συγνώμη είναι η ηρεμία του νου. Ο νους που δε συγχωρεί είναι γεμάτος και δεν αφήνει χώρο στην αγάπη.

Μέσω της συγνώμης μας επανέρχεται στη μνήμη μας η αλήθεια για τον εαυτό μας. Επομένως μέσα στη συγνώμη μας βρίσκεται η σωτηρία μας.

Ο ιερότερος απ΄όλους τους τόπους της γης είναι εκείνος όπου ένα παλιό μίσος μετατρέπεται σε τωρινή αγάπη και ένας πόνος γίνεται χαρά, και η συγνώμη είναι το κλειδί προς τη ευτυχία.


Καλή Ανάσταση σε όλους μας!

Κάντε σεξ για να μη χωρίσετε

Tα ζευγάρια που δεν κάνουν σεξ τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα καταλήγουν να συμπεριφέρονται σαν καλοί φίλοι ή απλοί συγκάτοικοι, με αποτέλεσμα η σχέση να καταλήξει σύντομα στο χωρισμό. Οι ειδικοί, λοιπόν, «προστάζουν» περισσότερο σεξ.

Αν και δεν υπάρχει κάποια μαγική συνταγή που να ορίζει την ιδανική αναλογία στις σεξουαλικές επαφές, τα άτομα που είναι παντρεμένα ή βρίσκονται σε μακροχρόνιες σχέσεις δεν πρέπει να λησμονούν την εβδομαδιαία «υποχρέωση» προς τον/τη σύντροφό τους, εξηγεί ο Αμερικανός σύμβουλος σεξουαλικής υγείας και συγγραφέας του βιβλίου «Good in Βed», Ιαν Κέρνερ.

Η σεξουαλική ζωή κάθε ζευγαριού εξαρτάται, βέβαια, από πολλούς παράγοντες, όπως είναι ο τρόπος ζωής, η γενικότερη υγεία των συντρόφων, η λίμπιντο και φυσικά, η ποιότητα της σχέσης.

Επομένως, αυτό που μπορεί να φαντάζει ως «πολύ» σεξ σε κάποιον, για άλλον μπορεί να είναι «πολύ λίγο».

Γι’ αυτόν τον λόγο κάθε ζευγάρι πρέπει να βρει το δικό του «κοινό έδαφος» λέει ο δρ. Κέρνερ, συμβουλεύοντας, ωστόσο, τους ασθενείς του να κάνουν σεξ τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα.

Σύμφωνα με τον ίδιο, και σημερινό δημοσίευμα του Βήματος, η σεξουαλική «αποτελμάτωση» στις Ηνωμένες Πολιτείες τείνει να προσλάβει διαστάσεις επιδημίας. Υπολογίζεται ότι περίπου 40 εκατομμύρια Αμερικανοί βρίσκονται σε γάμους, στους οποίους οι σεξουαλικές επαφές είναι μηδενικές.

Ο αυξημένος φόρτος εργασίας, η κούραση, το άγχος που προκαλεί η οικονομική κρίση, οι παρενέργειες από φαρμακευτικές αγωγές, ακόμη και η εύκολη πρόσβαση σε πορνογραφικό υλικό στο διαδίκτυο ευθύνονται, μεταξύ άλλων, για την αύξηση του ποσοστού των ζευγαριών που δεν κάνουν σεξ.

Επιπλέον, η παχυσαρκία και άλλοι παράγοντες του σύγχρονου τρόπου ζωής μειώνουν τη λίμπιντο, με αποτέλεσμα το σεξ να βρίσκεται χαμηλά στις προτεραιότητες των Αμερικανών. Ωστόσο, σύμφωνα με τον δρ Κέρνερ, όταν ένα ζευγάρι μειώνει τη συχνότητα των σεξουαλικών του επαφών γίνεται πιο ευάλωτο: εξάρσεις θυμού, αποστασιοποίηση, απιστία και τελικά, χωρισμός, είναι οι δυσάρεστες συνέπειες της έλλειψης σεξ.

Οι ευεργετικές ιδιότητες της σεξουαλικής επαφής, όμως, εκτείνονται και πέρα από τις σχέσεις. Το σεξ μάς αναζωογονεί, μειώνει τα επίπεδα στρες, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και ευθύνεται για την απελευθέρωση ενδορφινών, των ορμονών της ευφορίας, στον οργανισμό.

Και όχι μόνο. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της βιολογικής ανθρωπολόγου Ελεν Φίσερ, τα άτομα που κάνουν συχνά σεξ είναι πιο επιτυχημένα στη δουλειά τους, αφού αυτό αυξάνει σημαντικά την αυτοπεποίθηση.

ygeianews

το ταξιδι δυο γυναικων για την αποκτηση ενος παιδιου στην ελλαδα. Η διαδρομη, τα εμποδια, το ονειρο...(μέρος δεύτερο)

Θυμοσαστε τη σκηνη απο την ταινια "if these walls could talk" οπου η μια φερνει το σπερμα της αλλης σε ενα τεραστιο σωληνα στο αυτοκινητο και το παει σπιτι...? Η στο Lword οπου γινεται κατι αντιστοιχο με Bette και Tina?



Ε καπως ετσι ηταν και η μερα μας για την πρωτη σπερματεγχυση.

Να διευκρινισω, αν δεν εχετε καποιο συγκεκριμενο προβλημα γυναικολογικο, δεν υπαρχει κανενας μα κανενας λογος να προβειτε σε εξωσωματικη! Με την εξωσωματικη θα πρεπει να παρετε ορμονες, πολλες ορμονες...και ακομα δεν εχει αποδειχθει αν μακροχρονια μπορει κατι τετοιο να δημιουργησει καρκινους...Οποτε αν μπορεις να το αποφυγεις, επιλεγεις την πιο φυσικη μεθοδο η οποια ειναι η σπερματεγχυση.
Προσοχη! Υπαρχουν γιατροι που ακομα και στην σπερματεγχυση θα προτεινουν διαφορα φαρμακα και μεθοδους. Οσο μπορειτε να τα αποφυγετε. Το καλυτερο κατα τη γνωμη μου και εφόσον δεν υπαρχει καποιο συγκεκριμενο θεμα ειναι να πατε για μια απλη ΦΥΣΙΚΗ σπερματεγχυση και τιποτα παραπανω. Δωστε την ευκαιρια στον εαυτο σας μεχρι 6 προσπαθεις σε φυσικο κυκλο...και αν δεν ....τοτε αρχιζετε και σκεφτεστε αλλες μεθοδους.


Ετσι με μια βιντεοκαμερα στο χερι, μικρη και ροζ...(ιδεας της φιλης μου αυτο) και με αρκετο αγχος απο την πλευρα μου, τοσο αγχος οπου πλακωνομασταν στη διαδρομη για τα παντα...οδηγησα προς το "κακο" κεντρο αυτο.
Η φιλη μου ολη αυτη την ωρα επαιρνε βιντεο και ηταν πολυ ηρεμη. Εγω παλι οχι.

Ηταν ολα κανονισμενα και ετοιμα. 9 το πρωι ειμασταν εκει, συναντησαμε τη βιολογο με το σπερμα μας πλυμμενο και καθαρο και μας το παρεδωσε. Σε ενα μικρο tube, δοχειο μικρο, φαινοταν ελαχιστο υγρο ροζ (ταιριαζε και με την βιντεοκαμερα) και επρεπε να το κραταω ισια, να μην κουνιεται και πολυ. Πληρωσαμε καπου 400 ευρω γι αυτο το μικρο πραγματακι και οδηγησαμε προς το Ιασω οπου μας περιμενε η γυναικολογος μας κυρια Λ.

Για να ειναι η σωστη μερα σπερματεγχυσης πρεπει να εχετε περασει μια διαδικασια οπου ανα 2 -3 μερες κανετε υπερηχους με την γυναικολογο σας και αφου βρειτε το ωοθηλακιο το παρακολουθειτε να μεγαλωνει. Δε θελουμε να μεγαλωσει πολυ ομως για να μη σπασει και χασουμε τον κυκλο! Με τη βοηθεια της γυναικολογου παντα υπολογιζετε ποια μπορει να ειναι μια καλη μερα οπου το ωοθηλακιο(το αυγο) ειναι αρκετα μεγαλο για να γινει η σπερματεγχυση. Τωρα μπορει να τυχει να βρειτε αντι ενα αυγο , 2 η 3...συνηθως ομως επικρατει ενα και αυτο παρακολουθεις.

Προσοχη! Μην σας πει ΚΑΝΕΝΑΣ γυναικολογος οτι αν ειναι να γινει σαββατοκυριακο δεν μπορει και να το κανετε πιο νωρις! Η μερα η σωστη παιζει σημαντικο ρολο. Αν ακουσετε κατι τετοιο αλλαξτε γιατρο. Ενας σωστος γιατρος δε δουλευει με καθημερινες και σαββατοκυριακα αλλα με την μερα που ειναι η καλυτερη για να επιτευχθει το ζητουμενο και για εσας το ζητουμενο ειναι ενα μωρακι. Οποτε δεν παιζουμε με τις μερες αλλιως πανε ολα τα χρηματα και ο χρονος και η ψυχολογια χαμενα! θα επανελθουμε και σε αυτο


Φτασαμε στο νοσοκομειο σε ενα δωματιο μονες μας οπου παραδιδω το δοχειακι μου στη γυναικολογο και αρχιζει και ετοιμαζει την συριγγα(χωρις βελονα) με το σωληνακι που φτανει μεχρι μεσα μεσα στον κολπο. Πιο μεσα απο οτι μπορει να φτασει το σπερμα σε κανονικη επαφη, ετσι ωστε να ειμαστε σιγουροι οτι παει εκει που πρεπει και στην ουσια "κοβουμε λιγο δρομο" για να μη μας κουραστει!


Η γυναικολογος ηξερε τα παντα για εμας και εννοειται οτι σε ολα αυτα ημουν κι εγω μεσα. Μου εδωσε να την βοηθησω με το να της δινω οσα χρειαζοτανε και ειπαμε για να ειναι λιγο πιο ρομαντικα..οσο μπορει να ειναι μεσα σε ενα ψυχρο δωματιο εξετασης νοσοκομειου, να κλεισουμε και τα φωτα...!!

Με ρωτησε αν ηθελα να το βαλω εγω αλλα ειπα με σιγουρια οχι καλυτερα!! Το εσπρωξε με τη συριγγα μεσα, εγω κρατουσα στη φιλη μου το χερι για γουρι και συμμετοχη μου σε ολο αυτο, και σε 3 λεπτα ειχε περασει. Μετα επρεπε να μεινει για λιγο , κανα 20 λεπτο, ξαπλωμενη και η γυναικολογος αφου μας χαιρετησε (και πληρωθηκε 300 ευρω) μας αφησε μονες μας.

Ηταν μια πολυ γλυκια στιγμη. Γελουσαμε, συζητουσαμε, πιστευαμε, και αναρωτιομασταν αν υπαρχει περιπτωση να ειμαστε τυχερες και να πετυχει με την πρωτη. Ειχαμε πολυ αγωνια και το θελαμε πολυ να γινει.

Μετα πηγαμε βολτιτσα, παιρναμε βιντεο, φαγαμε παγωτα και πηγαμε σπιτι να ειμαστε ηρεμες...Απο μας οτι ηταν να κανουμε το ειχαμε κανει. Τωρα ηταν ολα θεμα ενεργειας και ανωτερης δυναμης για το τι θα γινοτανε...

Συναισθηματα? Απειρα...πως ενα τοσο μικρο δοχειο , περιειχε ενα τοσο απαραιτητο συστατικο για να δημιουργηθει ζωη. Και ποσο τελικα ολα ηταν πολυ πιο ευκολα απο οσο τα φανταζομασταν. Πας το αγοραζεις, πας σε αλλον σου το βαζει...οσο για εμας εκεινη τη μερα καναμε οτι μπορουσαμε να πιστεψουμε οτι εχει πετυχει...βεβαια θελει μερες αυτο να πιασει-αλλα σκεφτομασταν θετικα.


Αποστολη εξετελεσθη.

το ταξιδι δυο γυναικων για την αποκτηση ενος παιδιου στην ελλαδα. Η διαδρομη, τα εμποδια, το ονειρο...(μέρος πρώτο)

Nα συστηθούμε;

Είμαστε 2 γυναίκες που μένουμε Αθήνα. Δε θα μπω σε λεπτομέρειες ούτε σε ονόματα. Θα πω όμως τον λόγο δημιουργίας αυτού του ιστολογίου...

Να βοηθήσω και άλλες γυναίκες σαν εμάς, που αγαπιούνται και θέλουν να μεγαλώσουν ένα παιδί στην Ελλάδα, να βρουν ότι πληροφορία τους χρειάζεται για το πετύχουν.

Θα σκεφτείτε , σιγά το δύσκολο...τι θα μάθουμε εδώ που δεν μπορούμε να το βρούμε στο google... Κι όμως, οι δυσκολίες και όσα περάσαμε και περνάμε είναι ασύλληπτες και μακάρι να είχα κι εγώ ένα blog στο οποίο να μπορούσα να ανατρέχω και να παίρνω συμβουλές. Κι επειδή δεν το είχα, αποφάσισα να το δημιουργήσω.

Είμαι 34 χρονών και η κοπέλα μου είναι 39. Είμαστε μαζί σχεδόν 6 χρόνια και στα 3 περίπου χρόνια σχέσης αρχίσαμε να συζητάμε ότι θέλουμε να κάνουμε μια δική μας οικογένεια. Δεν ξέραμε ούτε είχαμε φανταστεί πως θα μπορούσε να γίνει αυτό και πόσο μάλλον στην Ελλάδα...αλλά δεν μας ένοιαζε αυτό γιατί ο ενθουσιασμός ήταν μεγαλύτερος από την πραγματικότητα οπότε ήμασταν όμορφα με το σχέδιο μας και ήταν κάτι το οποίο έδωσε στη σχέση μας μια άλλη διάσταση- είχαμε ένα κοινό στόχο για το μέλλον.

Είχαμε θέσει τον στόχο οπότε σιγά σιγά έπρεπε να βρούμε τον τρόπο να φτάσουμε σε αυτόν. Ιδέες υπήρχαν άπειρες και από τις δυο μεριές...και όταν μια μέρα τα συζητούσαμε για μια νύχτα και ένα ολόκληρο πρωί είδαμε ότι είχαμε σκεφτεί η καθεμία ξεχωριστά διαφορετικούς τρόπους επίτευξης του στόχου μας και όλο αυτό ήταν προς έκπληξη μας!

Η φίλη μου είχε σκεφτεί να βρούμε έναν άντρα και να το κάνει. Τόσο απλά. Εγώ από την άλλη, δεν ήταν κάτι που είχα σκεφτεί. Είχα σκεφτεί έναν γκέι άντρα με τον οποίο να το κάνουμε κλπ κλπ....

Το σχέδιο άλλαζε σιγά σιγά με συζητήσεις και αντιρρήσεις μέχρι που καταλήξαμε να βρούμε ένα ζευγάρι γκέι αντρών ιδανικά με τους οποίους θα κάνουμε οικογένεια και η μια θα κάνει με τον έναν και η άλλη με τον άλλον.

Τι να σας πω! Βγήκαμε με κάποια ζευγάρια όπου πάντα κάτι δεν μας άρεσε. Εδώ τόσο καιρό σου παίρνει να γνωριστείς και να ταιριάξεις με έναν άνθρωπο, φανταστείτε 4 άνθρωποι μεταξύ τους... Οπότε άκυρο.

Μετά σκεφτήκαμε με έναν μόνο γκέι άντρα. Τον στρέιτ άντρα τον είχαμε αποκλείσει για πολλούς λόγους. Βάλαμε αγγελία στο gaydar ως lesbian ζευγάρι και ξεκάθαρα λέγαμε ότι θέλουμε κάποιον να γίνει μπαμπάς. Σκεφτήκαμε ότι ίσως κάπου εκεί έξω να υπάρχει ένας γκέι άντρας που να θέλει να γίνει μπαμπάς αλλά να μην ξέρει τον τρόπο.

Μηνύματα υπήρξαν πολλά. Οι περισσότεροι μας στέλναμε γυμνά κορμιά, σώβρακα, κώλους, και άλλα χειρότερα. Άλλοι απάντησαν κανονικά ότι ενδιαφέρονται αλλά είτε δεν ήταν του γούστου μας είτε δεν το σκεπτόμασταν με τον ίδιο τρόπο.

Μπήκαμε και στη διαδικασία να βγούμε με κάποιους από αυτούς. Τίποτα.

Σκεφτήκαμε ότι ούτε αυτό είναι καλή ιδέα γιατί θα πρέπει να βρούμε έναν γκέι άντρα που να τον ξέρουμε και να τον συμπαθούμε και να είναι φίλος μας. Μόνο έτσι...

Επίσης δεν νιώθαμε ότι είχαμε όλο το χρονικό περιθώριο του κόσμου να γνωρίσουμε τώρα κάποιον, να τον δούμε και από την καλή και από την κακή του πλευρά, και να δούμε αν τελικά κάνει για πατέρας...

Για εμάς και κυρίως για τη φίλη μου ήταν σημαντικό να υπάρχει πατέρας με το σκεπτικό ότι δε θα ξέρει τι θα πει στο παιδί αν πάρει απλά ένα σπέρμα και το παιδί θέλει να γνωρίσει τον μπαμπά του...που είναι ο μπαμπάς; Πως γεννήθηκε το παιδί;

‘Ολα αυτά σκεφτόταν θα την έφερναν σε δύσκολη θέση και δεν ήθελα να το περάσει αυτό και μέσα στην κλειστή ελληνική κοινωνία θα ήταν δυσκολότερο.

Βρήκαμε έναν φίλο γκέι, πολύ καλό, συμπαθητικό, τον θέλαμε, μας ήθελε, αρχίσαμε να μένουμε μαζί για κάποιους μήνες να δούμε πως θα είναι, μιλούσαμε, γελούσαμε...και μετά σκεφτήκαμε "αλήθεια αυτό θέλουμε πραγματικά; "Θα έχουμε να κάνουμε και με τους συγγενείς του που δεν γνωρίζουμε καν; "

Κάτι έγινε εκεί...ξαφνικά έβγαιναν θέματα από το πουθενά που μας έβαλαν σε δεύτερες σκέψεις...

"Είναι που είναι δύσκολο να αποφασίσουμε και να συμφωνήσουμε για κάτι μεταξύ μας, θα το κάνουμε και με έναν τρίτο άνθρωπο που στο κάτω κάτω δεν είμαστε ερωτευμένες μαζί του για να κάνουμε υπομονή."

Φτάσαμε μέχρι τις εξετάσεις μαζί του, χωρίς να έχουμε καταλήξει αν θέλαμε ή αν δε θέλαμε...ακόμα έπαιζε αυτό μέσα μας...και στις εξετάσεις τελικά είχε κάποιο θέμα υγείας όπου δεν γινόταν να τεκνοποιήσει ...στεναχωρηθήκαμε πολύ.

Από εκείνη τη μέρα τα είδαμε λίγο αλλιώς τα πράγματα. Όλα αυτά τα εμπόδια χωρίς καν να έχουμε ξεκινήσει κάπου μας πάνε, λέγαμε, και θα δείξει με τον καιρό..

Πέρασε καιρός πολύς. Όλο αυτό το ψάξιμο μπορεί να πήρε και πάνω από 2 χρόνια. Όλα αυτά μέχρι να αποφασίσουμε και να ζυγίσουμε τα πράγματα.

Η ανάγκη του να υπάρχει μπαμπάς υπήρχε γιατί σίγουρα θα ήταν καλό για το παιδί μας. Από τη στιγμή όμως που μετά από όλες αυτές τις προσπάθειες δεν είχαμε βρει λύση έπρεπε να δούμε αν αυτό ήταν ένα θέμα που χρειαζόταν δεύτερη σκέψη...

Η φίλη μου το σκέφτηκε, το συζήτησε με ειδικούς και μη, το συζήτησα και εγώ με κόσμο και φίλους και ειδικούς και αποφασίσαμε ότι όλο αυτό ήταν κάτι που το θέλαμε για να νιώθουμε ασφάλεια οικονομική σίγουρα και κοινωνική. Και λόγω του ότι κατά την επιστήμη είναι καλό να υπάρχει μπαμπάς για το παιδί.

Όταν η επιστήμη όμως αναφέρεται σε κάτι τέτοιο εννοεί τον μπαμπά τον κανονικό, που τον επιλέγει η μαμά και κάνουν έρωτα και υπάρχει στη ζωή του παιδιού...και ως πατέρας είναι εκεί γι’ αυτό.

Αυτό το ιδανικό όμως πρότυπο που κάνει καλό στο παιδί δεν λειτούργει πάντα. Αν είναι να βρούμε έναν πατέρα απλά για να υπάρχει και μέσα μας να νιώθουμε ότι μας ενοχλεί που έχει και λόγο στο τι κάνουμε με το παιδί...τότε μόνο και μόνο αυτή η ένταση και η ενέργεια δε θα κάνει καλό στο παιδί. Πέρα από αυτό, τελικά δεν θα περιμέναμε να βρούμε τον ιδανικό τέλειο μπαμπά και να αφήναμε να περάσουν τα χρόνια μέχρι να γίνει αυτό...

Η απόφαση μας ήταν η τελική. Θα παίρναμε σπέρμα από τράπεζα και θα κάναμε το παιδί μας μαζί οι 2 μας χωρίς κανέναν να μπει στη ζωή μας. Θα τα καταφέρναμε μόνες μας και το πιο σημαντικό είναι ότι θα το μεγαλώσουμε με αγαπη.

Η απόφαση μας ήταν απόλυτα συνειδητή. Η φίλη μου θα έμενε έγκυος πρώτη (το ήθελε πολύ να μείνει έγκυος εγώ όχι τόσο) , τόσο συνειδητή που μας πήρε 2 χρόνια σκέψης για να φτάσουμε στο σημείο να πούμε το τόσο απλό-θα πάμε σε τράπεζα.

Έπρεπε όμως να περάσουμε από όλα αυτά για να πάρουμε την απόφαση αυτή αλλιώς θεωρώ ότι ίσως να είχαμε δεύτερες σκέψεις και δε θα ήμασταν τόσο σίγουρες.

Ξεκινήσαμε λοιπόν στα τυφλά...αλλά με σιγουριά για το στόχο!

Σπέρμα ντόπιο ή εξωτερικού;

Αφού ψάξαμε και ξαναψάξαμε καταλήξαμε σε μια πολύ καλή τράπεζα σπέρματος (αν θέλετε πληροφορίες για οτιδήποτε μου στέλνετε σχόλιο και σας ενημερώνω για τα πάντα) , εντελώς τυχαία με έναν άνθρωπο ο οποίος εκτός από τον εαυτό του σέβεται και τη δουλειά του πάνω από όλα. Τι σημαίνει αυτό; Θα το κατανοήσετε παρακάτω και θα τον συγκρίνετε με αυτούς που δεν σέβονται τη δουλειά τους και ούτε τους άλλους!

Εκεί πήγαμε μαζί. Θυμάμαι ήμουν ενθουσιασμένη και λίγο αφελής γιατί νόμιζα ότι με το που θα πηγαίναμε βάζαμε μπροστά για όλα. Δεν ήταν έτσι όμως. Πήγαμε εκεί χωρίς να εξηγήσουμε τι σχέση έχουμε, απλά ρωτούσαμε και μαθαίναμε.

Μάθαμε λοιπόν , από που να αρχίσω;

Στην Ελλάδα τα κέντρα που μέχρι τώρα έκαναν την διανομή σπέρματος ήταν όλα παράνομα. Απλά λόγω καταστάσεων, λαδωμάτων, μεγαλογιατρών κλπ κλπ αυτό γινόταν χωρίς να υπάρχουν κυρώσεις από πουθενά. Και το χειρότερο; Δίνονταν τα σπέρματα, μένανε κάποιες έγκυες, δεν γινόταν καταγραφή από κανένα κέντρο για τις εγκυμοσύνες αυτές ώστε να προβλέψουν να μην δίνονται δείγματα σπέρματος από έναν δότη σε κοντινές περιοχές...σκεφτείτε πόση ζημιά μπορεί να έχει κάνει αυτό και πόσα αδέλφια...να υπάρχουν χωρίς να το ξέρουν!

Κάτι άλλο...μην εμπιστευτείτε ελληνικό σπέρμα από τράπεζα ή από κέντρο γιατί τα περισσότερα είναι από χώρες όπως Αλβανία, Γεωργία...και όχι Ελλάδα. Δεν μιλώ για θέμα ρατσισμού σε καμία περίπτωση απλά να ξέρετε ότι αυτό που ζητάτε για ελληνικό δε θα είναι ελληνικό με τίποτα. Ότι κι αν λένε τα δείγματα!

Στην Αμερική και σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες όπως είναι η Δανία, δίνουν σπέρμα οι άντρες όχι με κίνητρο τα ελάχιστα χρήματα που προσφέρονται αλλά το κάνουν συνειδητά για να βοηθήσουν ζευγάρια που δεν μπορούν με άλλο τρόπο να τεκνοποιήσουν. Είναι όπως όταν κάποιος δίνει αίμα συνειδητά και το κάνει για να βοηθήσει. Με αυτό το σκεπτικό. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει κάτι τέτοιο σαν συνειδητή επιλογή. Είναι λίγο πιο εγωιστικό το θέμα παιδί και δεν μοιράζεσαι τίποτα με κανέναν. Ούτε τα όργανα σου, ούτε το αίμα σου, ούτε το σπέρμα σου. Όλα για πάρτη μας είναι λοιπόν. Μόνο αν υπάρχει σαν κίνητρο το χρήμα η μεγάλη ανάγκη θα το κάνουν. Δυστυχώς σε σχέση με το να δώσει κάποιος σπέρμα τα μόνα χρήματα που παίρνει είναι στην ουσία να του καλύψουν τα έξοδα για να πάει και να έρθει στο χώρο παραλαβής σπέρματος και οι δωρεάν εξετάσεις που του κάνουν για να δουν αν όλα καλά. Το πολύ να του μένει ένα 20ευρω στη τσέπη...

Όλα αυτά γιατί τα λέω...Παίζει ρόλο ο λόγος για τον οποίο κάποιος δίνει το σπέρμα του κάπου. Και έχει και σημασία για εμάς, ίσως στο μυαλό μας να σκεφτόμαστε ότι ο ανώνυμος αυτός δότης το έκανε συνειδητά από άποψη.

Στο εξωτερικό αυτό που σου λένε είναι. Δεν διαλέγεις κάτι και είναι κάτι άλλο.

Όλα καλά μέχρι εδώ. Όταν λοιπόν ήρθε η ώρα να πούμε τι θέλουμε μας λέει ο καλός αυτός άνθρωπος τη φράση-όχι ακόμα! Ο λόγος ήταν γιατί έπρεπε να περαστεί ο νόμος για να γίνουν όλα αυτά νόμιμα προκειμένου να ξεκινήσει τη δραστηριότητα του νόμιμα και καλά και όχι σαν όλους τους άλλους...

Εμείς όμως δεν μπορούσαμε να περιμένουμε. Περιμέναμε μήνες να γίνει αυτό. Βάλαμε γνωστούς να γράψουν για το θέμα σε εφημερίδες προκειμένου να το δουν στο υπουργείο υγείας..και μέχρι να γίνουν όλα αυτά έπρεπε να δράσουμε.

Απευθυνθήκαμε σε γνωστό εμβρυολογικό κέντρο γνωστού γιατρού το οποίο μετά από τηλεφωνήματα μου μάθαμε ότι έφερναν κι αυτοί από το ίδιο μέρος που θα παίρναμε από τον άλλον (όχι τόσο νόμιμα, αλλά δε μας ένοιαζε εμάς) και έτσι θα το παίρναμε από εκεί.

Με την γυναικολόγο μας την Κυρία Λ. είχαμε πει ότι με το που βρούμε το σπέρμα της το λέμε και ανάλογα πράττουμε.

Θα κάναμε σπερματέγχυση γιατί όλα ήταν μια χαρά για τη φίλη μου.

Για να μην τα πολυλογώ στο κέντρο αυτό θέλανε και επιμέναμε να γίνει την ιδία μέρα η σπερματέγχυση και να γίνει εκεί γιατί και καλά τα ωάρια ήταν έτοιμα της φίλης μου. Εγώ κάτι υποψιάστηκα...μέτρησαν τα ωάρια ότι ήταν στο όριο για να σπάσουν και φεύγουμε από εκεί και μετράμε τα ωάρια στο Ιασώ με τη γυναικολόγο μας και η μέτρηση όχι απλά είχε διαφορά λίγα χιλιοστά...αλλά πολλά!!!

Συμπέρασμα= στο κέντρο αυτό θέλανε να μας πείσουν να το κάνουμε εκεί για τα λεφτά.

Φυσικά και αφού δεν ήταν και στο όριο τους τα ωάρια σίγουρα δε θα πετύχαινε και η σπερματέγχυση και θα μας πρότειναν μετά να κάναμε εξωσωματική! Πολύ απλά και όμορφα.

Συμπληρωματικά να πω ότι το κέντρο αυτό ήταν γεμάτο με κόσμο, ήταν υπερπολυτελές και τυφλά τα ζευγάρια μπαίνανε μέσα και ότι τους λέγανε κάνανε χωρίς δεύτερη κουβέντα.

Η απογοήτευση ήταν τεράστια και για τις δυο μας. Άλλο ένα εμπόδιο. Που μας οδηγούσε όμως όλο αυτό....κάπου που απλά πρέπει να εμπιστευτούμε. Αυτό μας κράταγε δυνατές στο ταξίδι μας και στο όνειρο μας.

Περιττό να σας πω ότι πριν να ξεκινήσουμε όλα αυτά είχαμε πάει και σε κάποιους άλλους γυναικολόγους οι οποίοι βγάλανε τη φίλη μου ότι δεν μπορεί να συλλάβει λόγω ηλικίας και λόγω των ωαρίων της...και όποτε αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει λόγος να κάνεις σπερματέγχυση αλλά εξωσωματική κατευθείαν.

Η φίλη μου ένιωσε ότι δεν είχε ελπίδες πια..τους είχε εμπιστευτεί και για λίγες μέρες την είχε πάρει από κάτω. Μέσα της όμως κάτι της έλεγε ότι όλα είναι καλά και ότι δεν μπορεί κάτι περίεργο συμβαίνει...Η γυναικολόγος μας μετά ήταν η μόνη που είπε ότι δεν βλέπει κάποιο θέμα και ότι όλα τα βλέπει φυσιολογικά...και μείναμε εκεί από ένστικτο.

Έτσι αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε λοιπόν το κέντρο αυτό που μας "εξαπάτησε" κατά κάποιο τρόπο μόνο γιατί έχει το σπέρμα και να προχωρήσουμε με τη γυναικολόγο μας όπως είχαμε πει.

Το μόνο που έμενε ήταν να διαλέξουμε τι σπέρμα θέλουμε!

Η τράπεζα εξωτερικού με την οποία θα συνεργαζόταν και ο καλός κύριος που ήθελε να είναι νόμιμος και περίμενε και που επιλέξαμε είναι η cryos spermbank denmark και το λινκ είναι εδώ:
http://dk.cryosinternational.com/home.aspx

Για κανένα λόγο δε γίνεται διαφήμιση σε τίποτα για όσα λέω. Σκοπός είναι να διευκολύνουμε άλλες γυναίκες σαν εμάς με πληροφορίες που αν τις γνωρίζαμε θα ήταν το ταξίδι μας λιγάκι πιο εύκολο....

Διαλέχτε το καλό σπέρμα

Η cryos spermbank έχει χιλιάδες δότες από όλο το κόσμο και διαλέγεις ανάλογα με την εθνικότητα, τα χαρακτηριστικά, το ιστορικό υγείας της οικογενείας, καθώς επίσης σε μερικούς δότες έχεις την ευκαιρία να τους δεις από παιδική φωτογραφία και να δεις αν σου αρέσει ή όχι.

Εμείς προτιμήσαμε να έχει μια φωτογραφία γιατί είχαμε και μια μικρή περιέργεια. Είδαμε πάρα πολλούς, σε σημείο που κουραζόμασταν και αφήναμε λίγες μέρες να περάσουν και ξαναβλέπαμε...βέβαια μπερδευόμασταν και μετά δεν θυμόμασταν τίποτα και κανέναν. Είχαμε αποφασίσει ότι τον θέλαμε από τις Βόρειες χώρες της Ευρώπης Δανία, Ολλανδία...Νορβηγία....ξανθός γιατί είμαι εγώ ξανθιά και ήθελε η φίλη μου να πάρει και κάτι από μένα!!!

Καταλήξαμε στον Monter , όλοι οι δότες είναι καταγεγραμμένοι με ψευδώνυμο. Αν ζούσαμε σε κάποιες άλλες χώρες θα μπορούσαμε να έχουμε την ευκαιρία να έχει τη δυνατότητα το παιδί να αναζητήσει τον μπαμπά του όταν μεγαλώσει. Υπάρχει αυτό και γίνεται. Αλλά λόγω κάποιων νόμων στην Ελλάδα δεν επιτρέπεται οπότε αφού το κάνουμε εδώ...δεν έχουμε το δικαίωμα αυτό.

Ο monter είχε μια παιδική φωτογραφία που μου έμοιαζε πάρα πολύ , εμένα ως παιδί και ίσως να ήταν κι αυτός ένας λόγος που τον επιλέξαμε. Άλλος σημαντικός λόγος ήταν η γνώμη του προσωπικού της τράπεζας την οποία μπορείς να διαβάσεις, η γνώμη του ίδιου και ο προσωπικός του λόγος για να δώσει το σπέρμα του, και σίγουρα και το ιστορικό υγείας της οικογενείας. Κοιτούσαμε να μην υπάρχουν τουλάχιστον ασθένειες κληρονομικές...

Ο λόγος του ήταν πολύ συγκινητικός και μας άρεσε πολύ. Είπε ότι "επειδή ο καλύτερος μου φίλος μάθαμε ότι είναι από δότη σπέρματος γεννημένος, σκέφτηκα ότι αν δεν υπήρχε αυτή η δυνατότητα για την μητέρα του εγώ δεν θα είχα τον καλύτερο μου φίλο στη ζωή μου σήμερα και έτσι θέλω να βοηθήσω ανθρώπους που θέλουν να έχουν παιδιά και δυσκολεύονται."

Τύπος σπέρματος που διαλέγεις;

Από κάτω σου έχει τι τύπο σπέρματος επιλέγεις. Εμείς αυτή τη φορά δεν ασχοληθήκαμε με το θέμα γιατί ήδη το είχε το σπέρμα το "κακό" κέντρο αυτό, οπότε δεν ήταν δικό μας θέμα αλλά θα επανέλθουμε στην επιλογή και στο τι πρέπει να διαλέξετε!

Τα καλύτερα έρχονται..


Πηγή: http://lesbianmothersgreece.blogspot.com

Αρέσουν σε όλες τις λεσβίες τα dildo;

Της Kathy Belge, About.com Guide

Το dildo είναι ένα σεξουαλικό παιχνίδι που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κολπική, στοματική ή πρωκτική διείσδυση. Τα dildo αρέσουν σε όλες τις λεσβίες; Πρέπει να σας αρέσει το σεξ με strap-on για να είστε λεσβία;

Σε ορισμένες λεσβίες αρέσει το σεξ με διείσδυση, είτε με dildo, είτε με δονητή, με δάχτυλα, με τα χέρια ή κάποιο άλλο αντικείμενο. Σε άλλες δεν αρέσει καθόλου η διείσδυση. Σε κάποιες λεσβίες αρέσει να φορούν το dildo και να είναι η ενεργητικές σύντροφοι ή 'από πάνω' και ποτέ δε θέλουν ένα τέτοιο μέσα τους. Άλλες προτιμούν το αντίθετο.

Έτσι λοιπόν όχι, δεν αρέσει σε όλες τις λεσβίες το σεξ με dildo. Το να είσαι λεσβία δεν έχει να κάνει με το τι σεξουαλικές πρακτικές που ασκείς ή δεν ασκείς, αλλά μάλλον με το με ποιον θέλεις να έχεις σεξουαλικές σχέσεις. Οι λεσβίες είναι γυναίκες που συναισθηματικά και σεξουαλικά έλκονται από άλλες γυναίκες. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να είσαι λεσβία και πολλοί τρόποι να εκφράσεις τη σεξουαλικότητά σου ως λεσβία.

Πηγή: http://lesbianlife.about.com/od/lesbiansex/f/LesbiansAndDildos.htm