Nα συστηθούμε;Είμαστε 2 γυναίκες που μένουμε Αθήνα. Δε θα μπω σε λεπτομέρειες ούτε σε ονόματα. Θα πω όμως τον λόγο δημιουργίας αυτού του ιστολογίου...
Να βοηθήσω και άλλες γυναίκες σαν εμάς, που αγαπιούνται και θέλουν να μεγαλώσουν ένα παιδί στην Ελλάδα, να βρουν ότι πληροφορία τους χρειάζεται για το πετύχουν.
Θα σκεφτείτε , σιγά το δύσκολο...τι θα μάθουμε εδώ που δεν μπορούμε να το βρούμε στο google... Κι όμως, οι δυσκολίες και όσα περάσαμε και περνάμε είναι ασύλληπτες και μακάρι να είχα κι εγώ ένα blog στο οποίο να μπορούσα να ανατρέχω και να παίρνω συμβουλές. Κι επειδή δεν το είχα, αποφάσισα να το δημιουργήσω.
Είμαι 34 χρονών και η κοπέλα μου είναι 39. Είμαστε μαζί σχεδόν 6 χρόνια και στα 3 περίπου χρόνια σχέσης αρχίσαμε να συζητάμε ότι θέλουμε να κάνουμε μια δική μας οικογένεια. Δεν ξέραμε ούτε είχαμε φανταστεί πως θα μπορούσε να γίνει αυτό και πόσο μάλλον στην Ελλάδα...αλλά δεν μας ένοιαζε αυτό γιατί ο ενθουσιασμός ήταν μεγαλύτερος από την πραγματικότητα οπότε ήμασταν όμορφα με το σχέδιο μας και ήταν κάτι το οποίο έδωσε στη σχέση μας μια άλλη διάσταση- είχαμε ένα κοινό στόχο για το μέλλον.
Είχαμε θέσει τον στόχο οπότε σιγά σιγά έπρεπε να βρούμε τον τρόπο να φτάσουμε σε αυτόν. Ιδέες υπήρχαν άπειρες και από τις δυο μεριές...και όταν μια μέρα τα συζητούσαμε για μια νύχτα και ένα ολόκληρο πρωί είδαμε ότι είχαμε σκεφτεί η καθεμία ξεχωριστά διαφορετικούς τρόπους επίτευξης του στόχου μας και όλο αυτό ήταν προς έκπληξη μας!
Η φίλη μου είχε σκεφτεί να βρούμε έναν άντρα και να το κάνει. Τόσο απλά. Εγώ από την άλλη, δεν ήταν κάτι που είχα σκεφτεί. Είχα σκεφτεί έναν γκέι άντρα με τον οποίο να το κάνουμε κλπ κλπ....
Το σχέδιο άλλαζε σιγά σιγά με συζητήσεις και αντιρρήσεις μέχρι που καταλήξαμε να βρούμε ένα ζευγάρι γκέι αντρών ιδανικά με τους οποίους θα κάνουμε οικογένεια και η μια θα κάνει με τον έναν και η άλλη με τον άλλον.
Τι να σας πω! Βγήκαμε με κάποια ζευγάρια όπου πάντα κάτι δεν μας άρεσε. Εδώ τόσο καιρό σου παίρνει να γνωριστείς και να ταιριάξεις με έναν άνθρωπο, φανταστείτε 4 άνθρωποι μεταξύ τους... Οπότε άκυρο.
Μετά σκεφτήκαμε με έναν μόνο γκέι άντρα. Τον στρέιτ άντρα τον είχαμε αποκλείσει για πολλούς λόγους. Βάλαμε αγγελία στο gaydar ως lesbian ζευγάρι και ξεκάθαρα λέγαμε ότι θέλουμε κάποιον να γίνει μπαμπάς. Σκεφτήκαμε ότι ίσως κάπου εκεί έξω να υπάρχει ένας γκέι άντρας που να θέλει να γίνει μπαμπάς αλλά να μην ξέρει τον τρόπο.
Μηνύματα υπήρξαν πολλά. Οι περισσότεροι μας στέλναμε γυμνά κορμιά, σώβρακα, κώλους, και άλλα χειρότερα. Άλλοι απάντησαν κανονικά ότι ενδιαφέρονται αλλά είτε δεν ήταν του γούστου μας είτε δεν το σκεπτόμασταν με τον ίδιο τρόπο.
Μπήκαμε και στη διαδικασία να βγούμε με κάποιους από αυτούς. Τίποτα.
Σκεφτήκαμε ότι ούτε αυτό είναι καλή ιδέα γιατί θα πρέπει να βρούμε έναν γκέι άντρα που να τον ξέρουμε και να τον συμπαθούμε και να είναι φίλος μας. Μόνο έτσι...
Επίσης δεν νιώθαμε ότι είχαμε όλο το χρονικό περιθώριο του κόσμου να γνωρίσουμε τώρα κάποιον, να τον δούμε και από την καλή και από την κακή του πλευρά, και να δούμε αν τελικά κάνει για πατέρας...
Για εμάς και κυρίως για τη φίλη μου ήταν σημαντικό να υπάρχει πατέρας με το σκεπτικό ότι δε θα ξέρει τι θα πει στο παιδί αν πάρει απλά ένα σπέρμα και το παιδί θέλει να γνωρίσει τον μπαμπά του...που είναι ο μπαμπάς; Πως γεννήθηκε το παιδί;
‘Ολα αυτά σκεφτόταν θα την έφερναν σε δύσκολη θέση και δεν ήθελα να το περάσει αυτό και μέσα στην κλειστή ελληνική κοινωνία θα ήταν δυσκολότερο.
Βρήκαμε έναν φίλο γκέι, πολύ καλό, συμπαθητικό, τον θέλαμε, μας ήθελε, αρχίσαμε να μένουμε μαζί για κάποιους μήνες να δούμε πως θα είναι, μιλούσαμε, γελούσαμε...και μετά σκεφτήκαμε "αλήθεια αυτό θέλουμε πραγματικά; "Θα έχουμε να κάνουμε και με τους συγγενείς του που δεν γνωρίζουμε καν; "
Κάτι έγινε εκεί...ξαφνικά έβγαιναν θέματα από το πουθενά που μας έβαλαν σε δεύτερες σκέψεις...
"Είναι που είναι δύσκολο να αποφασίσουμε και να συμφωνήσουμε για κάτι μεταξύ μας, θα το κάνουμε και με έναν τρίτο άνθρωπο που στο κάτω κάτω δεν είμαστε ερωτευμένες μαζί του για να κάνουμε υπομονή."
Φτάσαμε μέχρι τις εξετάσεις μαζί του, χωρίς να έχουμε καταλήξει αν θέλαμε ή αν δε θέλαμε...ακόμα έπαιζε αυτό μέσα μας...και στις εξετάσεις τελικά είχε κάποιο θέμα υγείας όπου δεν γινόταν να τεκνοποιήσει ...στεναχωρηθήκαμε πολύ.
Από εκείνη τη μέρα τα είδαμε λίγο αλλιώς τα πράγματα. Όλα αυτά τα εμπόδια χωρίς καν να έχουμε ξεκινήσει κάπου μας πάνε, λέγαμε, και θα δείξει με τον καιρό..
Πέρασε καιρός πολύς. Όλο αυτό το ψάξιμο μπορεί να πήρε και πάνω από 2 χρόνια. Όλα αυτά μέχρι να αποφασίσουμε και να ζυγίσουμε τα πράγματα.
Η ανάγκη του να υπάρχει μπαμπάς υπήρχε γιατί σίγουρα θα ήταν καλό για το παιδί μας. Από τη στιγμή όμως που μετά από όλες αυτές τις προσπάθειες δεν είχαμε βρει λύση έπρεπε να δούμε αν αυτό ήταν ένα θέμα που χρειαζόταν δεύτερη σκέψη...
Η φίλη μου το σκέφτηκε, το συζήτησε με ειδικούς και μη, το συζήτησα και εγώ με κόσμο και φίλους και ειδικούς και αποφασίσαμε ότι όλο αυτό ήταν κάτι που το θέλαμε για να νιώθουμε ασφάλεια οικονομική σίγουρα και κοινωνική. Και λόγω του ότι κατά την επιστήμη είναι καλό να υπάρχει μπαμπάς για το παιδί.
Όταν η επιστήμη όμως αναφέρεται σε κάτι τέτοιο εννοεί τον μπαμπά τον κανονικό, που τον επιλέγει η μαμά και κάνουν έρωτα και υπάρχει στη ζωή του παιδιού...και ως πατέρας είναι εκεί γι’ αυτό.
Αυτό το ιδανικό όμως πρότυπο που κάνει καλό στο παιδί δεν λειτούργει πάντα. Αν είναι να βρούμε έναν πατέρα απλά για να υπάρχει και μέσα μας να νιώθουμε ότι μας ενοχλεί που έχει και λόγο στο τι κάνουμε με το παιδί...τότε μόνο και μόνο αυτή η ένταση και η ενέργεια δε θα κάνει καλό στο παιδί. Πέρα από αυτό, τελικά δεν θα περιμέναμε να βρούμε τον ιδανικό τέλειο μπαμπά και να αφήναμε να περάσουν τα χρόνια μέχρι να γίνει αυτό...
Η απόφαση μας ήταν η τελική. Θα παίρναμε σπέρμα από τράπεζα και θα κάναμε το παιδί μας μαζί οι 2 μας χωρίς κανέναν να μπει στη ζωή μας. Θα τα καταφέρναμε μόνες μας και το πιο σημαντικό είναι ότι θα το μεγαλώσουμε με αγαπη.
Η απόφαση μας ήταν απόλυτα συνειδητή. Η φίλη μου θα έμενε έγκυος πρώτη (το ήθελε πολύ να μείνει έγκυος εγώ όχι τόσο) , τόσο συνειδητή που μας πήρε 2 χρόνια σκέψης για να φτάσουμε στο σημείο να πούμε το τόσο απλό-θα πάμε σε τράπεζα.
Έπρεπε όμως να περάσουμε από όλα αυτά για να πάρουμε την απόφαση αυτή αλλιώς θεωρώ ότι ίσως να είχαμε δεύτερες σκέψεις και δε θα ήμασταν τόσο σίγουρες.
Ξεκινήσαμε λοιπόν στα τυφλά...αλλά με σιγουριά για το στόχο!
Σπέρμα ντόπιο ή εξωτερικού;
Αφού ψάξαμε και ξαναψάξαμε καταλήξαμε σε μια πολύ καλή τράπεζα σπέρματος (αν θέλετε πληροφορίες για οτιδήποτε μου στέλνετε σχόλιο και σας ενημερώνω για τα πάντα) , εντελώς τυχαία με έναν άνθρωπο ο οποίος εκτός από τον εαυτό του σέβεται και τη δουλειά του πάνω από όλα. Τι σημαίνει αυτό; Θα το κατανοήσετε παρακάτω και θα τον συγκρίνετε με αυτούς που δεν σέβονται τη δουλειά τους και ούτε τους άλλους!
Εκεί πήγαμε μαζί. Θυμάμαι ήμουν ενθουσιασμένη και λίγο αφελής γιατί νόμιζα ότι με το που θα πηγαίναμε βάζαμε μπροστά για όλα. Δεν ήταν έτσι όμως. Πήγαμε εκεί χωρίς να εξηγήσουμε τι σχέση έχουμε, απλά ρωτούσαμε και μαθαίναμε.
Μάθαμε λοιπόν , από που να αρχίσω;
Στην Ελλάδα τα κέντρα που μέχρι τώρα έκαναν την διανομή σπέρματος ήταν όλα παράνομα. Απλά λόγω καταστάσεων, λαδωμάτων, μεγαλογιατρών κλπ κλπ αυτό γινόταν χωρίς να υπάρχουν κυρώσεις από πουθενά. Και το χειρότερο; Δίνονταν τα σπέρματα, μένανε κάποιες έγκυες, δεν γινόταν καταγραφή από κανένα κέντρο για τις εγκυμοσύνες αυτές ώστε να προβλέψουν να μην δίνονται δείγματα σπέρματος από έναν δότη σε κοντινές περιοχές...σκεφτείτε πόση ζημιά μπορεί να έχει κάνει αυτό και πόσα αδέλφια...να υπάρχουν χωρίς να το ξέρουν!
Κάτι άλλο...μην εμπιστευτείτε ελληνικό σπέρμα από τράπεζα ή από κέντρο γιατί τα περισσότερα είναι από χώρες όπως Αλβανία, Γεωργία...και όχι Ελλάδα. Δεν μιλώ για θέμα ρατσισμού σε καμία περίπτωση απλά να ξέρετε ότι αυτό που ζητάτε για ελληνικό δε θα είναι ελληνικό με τίποτα. Ότι κι αν λένε τα δείγματα!
Στην Αμερική και σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες όπως είναι η Δανία, δίνουν σπέρμα οι άντρες όχι με κίνητρο τα ελάχιστα χρήματα που προσφέρονται αλλά το κάνουν συνειδητά για να βοηθήσουν ζευγάρια που δεν μπορούν με άλλο τρόπο να τεκνοποιήσουν. Είναι όπως όταν κάποιος δίνει αίμα συνειδητά και το κάνει για να βοηθήσει. Με αυτό το σκεπτικό. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει κάτι τέτοιο σαν συνειδητή επιλογή. Είναι λίγο πιο εγωιστικό το θέμα παιδί και δεν μοιράζεσαι τίποτα με κανέναν. Ούτε τα όργανα σου, ούτε το αίμα σου, ούτε το σπέρμα σου. Όλα για πάρτη μας είναι λοιπόν. Μόνο αν υπάρχει σαν κίνητρο το χρήμα η μεγάλη ανάγκη θα το κάνουν. Δυστυχώς σε σχέση με το να δώσει κάποιος σπέρμα τα μόνα χρήματα που παίρνει είναι στην ουσία να του καλύψουν τα έξοδα για να πάει και να έρθει στο χώρο παραλαβής σπέρματος και οι δωρεάν εξετάσεις που του κάνουν για να δουν αν όλα καλά. Το πολύ να του μένει ένα 20ευρω στη τσέπη...
Όλα αυτά γιατί τα λέω...Παίζει ρόλο ο λόγος για τον οποίο κάποιος δίνει το σπέρμα του κάπου. Και έχει και σημασία για εμάς, ίσως στο μυαλό μας να σκεφτόμαστε ότι ο ανώνυμος αυτός δότης το έκανε συνειδητά από άποψη.
Στο εξωτερικό αυτό που σου λένε είναι. Δεν διαλέγεις κάτι και είναι κάτι άλλο.
Όλα καλά μέχρι εδώ. Όταν λοιπόν ήρθε η ώρα να πούμε τι θέλουμε μας λέει ο καλός αυτός άνθρωπος τη φράση-όχι ακόμα! Ο λόγος ήταν γιατί έπρεπε να περαστεί ο νόμος για να γίνουν όλα αυτά νόμιμα προκειμένου να ξεκινήσει τη δραστηριότητα του νόμιμα και καλά και όχι σαν όλους τους άλλους...
Εμείς όμως δεν μπορούσαμε να περιμένουμε. Περιμέναμε μήνες να γίνει αυτό. Βάλαμε γνωστούς να γράψουν για το θέμα σε εφημερίδες προκειμένου να το δουν στο υπουργείο υγείας..και μέχρι να γίνουν όλα αυτά έπρεπε να δράσουμε.
Απευθυνθήκαμε σε γνωστό εμβρυολογικό κέντρο γνωστού γιατρού το οποίο μετά από τηλεφωνήματα μου μάθαμε ότι έφερναν κι αυτοί από το ίδιο μέρος που θα παίρναμε από τον άλλον (όχι τόσο νόμιμα, αλλά δε μας ένοιαζε εμάς) και έτσι θα το παίρναμε από εκεί.
Με την γυναικολόγο μας την Κυρία Λ. είχαμε πει ότι με το που βρούμε το σπέρμα της το λέμε και ανάλογα πράττουμε.
Θα κάναμε σπερματέγχυση γιατί όλα ήταν μια χαρά για τη φίλη μου.
Για να μην τα πολυλογώ στο κέντρο αυτό θέλανε και επιμέναμε να γίνει την ιδία μέρα η σπερματέγχυση και να γίνει εκεί γιατί και καλά τα ωάρια ήταν έτοιμα της φίλης μου. Εγώ κάτι υποψιάστηκα...μέτρησαν τα ωάρια ότι ήταν στο όριο για να σπάσουν και φεύγουμε από εκεί και μετράμε τα ωάρια στο Ιασώ με τη γυναικολόγο μας και η μέτρηση όχι απλά είχε διαφορά λίγα χιλιοστά...αλλά πολλά!!!
Συμπέρασμα= στο κέντρο αυτό θέλανε να μας πείσουν να το κάνουμε εκεί για τα λεφτά.
Φυσικά και αφού δεν ήταν και στο όριο τους τα ωάρια σίγουρα δε θα πετύχαινε και η σπερματέγχυση και θα μας πρότειναν μετά να κάναμε εξωσωματική! Πολύ απλά και όμορφα.
Συμπληρωματικά να πω ότι το κέντρο αυτό ήταν γεμάτο με κόσμο, ήταν υπερπολυτελές και τυφλά τα ζευγάρια μπαίνανε μέσα και ότι τους λέγανε κάνανε χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Η απογοήτευση ήταν τεράστια και για τις δυο μας. Άλλο ένα εμπόδιο. Που μας οδηγούσε όμως όλο αυτό....κάπου που απλά πρέπει να εμπιστευτούμε. Αυτό μας κράταγε δυνατές στο ταξίδι μας και στο όνειρο μας.
Περιττό να σας πω ότι πριν να ξεκινήσουμε όλα αυτά είχαμε πάει και σε κάποιους άλλους γυναικολόγους οι οποίοι βγάλανε τη φίλη μου ότι δεν μπορεί να συλλάβει λόγω ηλικίας και λόγω των ωαρίων της...και όποτε αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει λόγος να κάνεις σπερματέγχυση αλλά εξωσωματική κατευθείαν.
Η φίλη μου ένιωσε ότι δεν είχε ελπίδες πια..τους είχε εμπιστευτεί και για λίγες μέρες την είχε πάρει από κάτω. Μέσα της όμως κάτι της έλεγε ότι όλα είναι καλά και ότι δεν μπορεί κάτι περίεργο συμβαίνει...Η γυναικολόγος μας μετά ήταν η μόνη που είπε ότι δεν βλέπει κάποιο θέμα και ότι όλα τα βλέπει φυσιολογικά...και μείναμε εκεί από ένστικτο.
Έτσι αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε λοιπόν το κέντρο αυτό που μας "εξαπάτησε" κατά κάποιο τρόπο μόνο γιατί έχει το σπέρμα και να προχωρήσουμε με τη γυναικολόγο μας όπως είχαμε πει.
Το μόνο που έμενε ήταν να διαλέξουμε τι σπέρμα θέλουμε!
Η τράπεζα εξωτερικού με την οποία θα συνεργαζόταν και ο καλός κύριος που ήθελε να είναι νόμιμος και περίμενε και που επιλέξαμε είναι η cryos spermbank denmark και το λινκ είναι εδώ:
http://dk.cryosinternational.com/home.aspx
Για κανένα λόγο δε γίνεται διαφήμιση σε τίποτα για όσα λέω. Σκοπός είναι να διευκολύνουμε άλλες γυναίκες σαν εμάς με πληροφορίες που αν τις γνωρίζαμε θα ήταν το ταξίδι μας λιγάκι πιο εύκολο....
Διαλέχτε το καλό σπέρμα
Η cryos spermbank έχει χιλιάδες δότες από όλο το κόσμο και διαλέγεις ανάλογα με την εθνικότητα, τα χαρακτηριστικά, το ιστορικό υγείας της οικογενείας, καθώς επίσης σε μερικούς δότες έχεις την ευκαιρία να τους δεις από παιδική φωτογραφία και να δεις αν σου αρέσει ή όχι.
Εμείς προτιμήσαμε να έχει μια φωτογραφία γιατί είχαμε και μια μικρή περιέργεια. Είδαμε πάρα πολλούς, σε σημείο που κουραζόμασταν και αφήναμε λίγες μέρες να περάσουν και ξαναβλέπαμε...βέβαια μπερδευόμασταν και μετά δεν θυμόμασταν τίποτα και κανέναν. Είχαμε αποφασίσει ότι τον θέλαμε από τις Βόρειες χώρες της Ευρώπης Δανία, Ολλανδία...Νορβηγία....ξανθός γιατί είμαι εγώ ξανθιά και ήθελε η φίλη μου να πάρει και κάτι από μένα!!!
Καταλήξαμε στον Monter , όλοι οι δότες είναι καταγεγραμμένοι με ψευδώνυμο. Αν ζούσαμε σε κάποιες άλλες χώρες θα μπορούσαμε να έχουμε την ευκαιρία να έχει τη δυνατότητα το παιδί να αναζητήσει τον μπαμπά του όταν μεγαλώσει. Υπάρχει αυτό και γίνεται. Αλλά λόγω κάποιων νόμων στην Ελλάδα δεν επιτρέπεται οπότε αφού το κάνουμε εδώ...δεν έχουμε το δικαίωμα αυτό.
Ο monter είχε μια παιδική φωτογραφία που μου έμοιαζε πάρα πολύ , εμένα ως παιδί και ίσως να ήταν κι αυτός ένας λόγος που τον επιλέξαμε. Άλλος σημαντικός λόγος ήταν η γνώμη του προσωπικού της τράπεζας την οποία μπορείς να διαβάσεις, η γνώμη του ίδιου και ο προσωπικός του λόγος για να δώσει το σπέρμα του, και σίγουρα και το ιστορικό υγείας της οικογενείας. Κοιτούσαμε να μην υπάρχουν τουλάχιστον ασθένειες κληρονομικές...
Ο λόγος του ήταν πολύ συγκινητικός και μας άρεσε πολύ. Είπε ότι "επειδή ο καλύτερος μου φίλος μάθαμε ότι είναι από δότη σπέρματος γεννημένος, σκέφτηκα ότι αν δεν υπήρχε αυτή η δυνατότητα για την μητέρα του εγώ δεν θα είχα τον καλύτερο μου φίλο στη ζωή μου σήμερα και έτσι θέλω να βοηθήσω ανθρώπους που θέλουν να έχουν παιδιά και δυσκολεύονται."
Τύπος σπέρματος που διαλέγεις;
Από κάτω σου έχει τι τύπο σπέρματος επιλέγεις. Εμείς αυτή τη φορά δεν ασχοληθήκαμε με το θέμα γιατί ήδη το είχε το σπέρμα το "κακό" κέντρο αυτό, οπότε δεν ήταν δικό μας θέμα αλλά θα επανέλθουμε στην επιλογή και στο τι πρέπει να διαλέξετε!
Τα καλύτερα έρχονται..
Πηγή: http://lesbianmothersgreece.blogspot.com
