Το Nacidas Para Sufrir (Ευτυχώς Που Είμαι Γυναίκα) είναι μια ρομαντική κωμωδία, αλλά με μια μεγάλη διαφορά. Οι κύριοι πρωταγωνιστές δεν ξέρουν ότι είναι. Για αυτό ίσως το τελικό αποτέλεσμα είναι περισσότερο κωμωδία παρά ρομαντικό. Το συνηθισμένο σε μια ρομαντική κωμωδία είναι:
Κορίτσι συναντά Αγόρι, το Κορίτσι χάνει το Αγόρι και τελικά το Κορίτσι βρίσκει ξανά το Αγόρι (ή ανάποδα). Εδώ έχουμε μια περίπτωση σκλάβου και υπηρέτη. Σε αυτή την ιστορία η Flora και η Purita, είναι απλά δυο γυναίκες που έχουν περάσει τις ζωές τους κάνοντας θυσίες για άλλους.
Μια ισπανική ταινία, που έσκασε σαν βόμβα στο Πανόραμα του φετινού φεστιβάλ Βερολίνου, ακολουθώντας την καλύτερη παράδοση σκηνοθετών όπως ο Αλμοδοβάρ, ο Μπίγκας Λούνα, κ.ά, γεμάτη γέλιο και ερωτηματικά για την κωμωδία που ονομάζεται ΖΩΗ. Μέχρι που μπορεί να φτάσει κανείς, για λίγη συντροφιά κι αξιοπρέπεια;
Μια ταινία που απορεί με αφέλεια για το δικαίωμα της επιλογής ταυτότητας και που ξαναβάζει στο τραπέζι-με τον πιο κομψό και ραφινάτο τρόπο-το θέμα των γάμων ομόφυλων ζευγαριών.
Η Flora είναι μια 72χρονη γεροντοκόρη. Μένει σε ένα μικρό χωριό και έχει περάσει όλη της την ζωή προσέχοντας τους συγγενείς της. Η αδερφή της έχει πεθάνει κι έχει αφήσει στην Flora 3 ανιψιές να μεγαλώσει. Όταν ενηλικιωθούν όλες τους εγκαταλείπουν το χωριό. Η Flora αρχίζει και ανησυχεί. Έχει φτάσει στο σημείο όπου οι 3 κοπέλες θα έπρεπε να την φροντίσουν και δεν θέλει να την βάλουν σε ένα οίκο ευγηρίας. Η μόνη λύση είναι η Purita, η οποία της έχει σταθεί τόσα χρόνια που την θεωρεί ως μέλος της οικογένειας της κι έτσι αποφασίζει να την παντρευτεί!
ΣΕΝΑΡΙΟ & ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΜΙΧΕΛ ΑΛΒΑΔΕΧΟ
ΚΑΣΤ
ΠΟΥΡΙΤΑ: ΑΔΡΙΑΝΑ ΟΘΟΡΕΣ
ΦΛΟΡΑ: ΠΕΤΡΑ ΜΑΡΤΙΝΕΘ
ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΠΟΥΡΙΤΑ: ΜΑΡΙΑ ΑΛΦΟΝΣΑ ΡΟΣΟ
