.....
Οταν οι γονείς κλείνουν την πόρτα
........
Η 22χρονη Φωτεινή, φοιτήτρια Φυσικοθεραπείας, μεγάλωσε στο Ναύπλιο. Ισχυρίζεται ότι εννέα ετών συνειδητοποίησε ότι της αρέσουν τα κορίτσια: «Παρατήρησα ότι αυτό που αισθάνονταν οι φίλες μου για τα αγοράκια εγώ το αισθανόμουν για εκείνες». Στα 15 της, ύστερα από ένα τυχαίο γεγονός, αναγκάστηκε να το αποκαλύψει στη μητέρα της: «Εκείνη δεν το αποδεχόταν, θεωρούσε ότι περνώ μια φάση και ότι θα μου περάσει. Δεν ήθελε να το μάθει η κοινωνία στο Ναύπλιο». Εγιναν πολλοί τσακωμοί στο σπίτι. Η ίδια δεν το έχει πει ακόμη στον πατέρα της. Ελπίζει να μιλήσει ανοιχτά σε όλη την οικογένεια σύντομα: «Όλες φέρνουν τους συντρόφους τις στο σπίτι στις γιορτές και εγώ δεν μπορώ. Με καταπιέζει αυτό. Δεν μπορώ να υποκρίνομαι. Θέλω να τους γνωρίσω την κοπέλα μου». Μπορεί η αποδοχή των φιλενάδων της να την παρηγορεί, αλλά για τη Φωτεινή η γαλήνη θα επέλθει με την αποδοχή από την οικογένειά της.
...............
Τι λένε οι ειδικές
Σύμφωνα με το βιβλίο «Η νέα λεσβία έφηβη» των εκδόσεων του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, οι περισσότερες αποκαλύπτουν τον προσανατολισμό τις στον στενό κύκλο τις λίγο πριν ή λίγο μετά την αποφοίτησή τις από το λύκειο. Οι λεσβίες έχουν την πρώτη ερωτική επαφή κατά μέσο όρο στα 16 και τα αγόρια όταν γίνονται 14. Η μέση ηλικία στην οποία αρχίζουν να νιώθουν έλξη για το ίδιο φύλο είναι τα δέκα χρόνια. Τα κορίτσια τείνουν να το συνειδητοποιούν έναν χρόνο αργότερα από τα αγόρια. Τις στατιστικές αυτές επικυρώνουν με τις αφηγήσεις της Φωτεινής, του Στέφανου, του Βαγγέλη.
Παρενόχληση στο σχολείο
Αναζήτησα την Ελενα, υπεύθυνη επικοινωνίας της ομάδας υποστήριξης Lbtiq νέων «Colour Youth»: «Δεν υπάρχουν έρευνες σχετικά με το τι συμβαίνει με την παρενόχληση μαθητριών στα σχολεία. Ως ομάδα “Colour Youth” δεν έχουμε βρει καμία έρευνα και θεωρώ ότι είναι ενδεικτικό της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας το γεγονός ότι δεν μας απασχολεί ως θέμα». Στις Ην. Πολιτείες φαινόμενα παρενόχλησης έγιναν γνωστά τα τελευταία χρόνια, διότι πολλά περιστατικά έχουν οδηγήσει σε αυτοκτονίες μαθητριών. «Μέχρι και ο Ομπάμα έφτασε σε σημείο να μιλήσει για το θέμα» επισημαίνει η Ελενα.
....... Επιστημόνισες εξηγούν ότι η λεσβοφοβία μπορεί να προκαλείται από τάση λεσβιακότητας, η οποία δεν γίνεται αποδεκτή από το πρόσωπο. Σύμφωνα με επιστημονική έρευνα του καθηγητή Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ, Ρίτσαρντ Ράιαν, η οποία δημοσιεύτηκε τον Απρίλιο του 2012 στο «Journal of Personality and Social Psychology», «όσες αισθάνονται έντονα λεσβοφοβικά αισθήματα πρέπει να κάνουν μια συζήτηση με την εαυτή τις».
Οι αλήθειες των άλλων
Η Φωτεινή γνωρίζει ότι η σεξουαλική της ταυτότητα είναι εμφανής. Φοράει ανδρικά ρούχα, επειδή νιώθει άνετα μέσα σε αυτά. Στην εφηβεία φορούσε γραβάτες, τιράντες και κοστούμια. Οταν ήταν 18 ετών έκοψε τα μαλλιά της κοντά. Ωστόσο, την ενοχλούν τα στερεότυπα: «Δεν είμαστε όλες αγοροκόριτσα, ούτε συμμετέχουμε σε ερωτικά τρίγωνα με άνδρες. Οι λεσβίες παραμένουμε γυναίκες, ό,τι και αν δείχνουμε στον έξω κόσμο. Ούτε γκέι είναι αυτός που μιλάει με λεπτή φωνή. Δεν είναι όλες σεξομανείς και καθόλου μονογαμικές-οί». Στη Φωτεινή αρέσει ο τύπος της γυναίκας που θα περιποιηθεί την εαυτή της, που θα φορέσει φόρεμα και γόβες, η γυναίκα που έχει ο άνδρας στο μυαλό του: «Υπάρχουν κορίτσια τόσο θηλυκά, που δεν διανοείσαι ότι είναι λεσβίες».
......................
Εξηγεί ο Βαγγέλης, θυμάται μια δήλωση του Κρίστοφερ Χίτσενς ότι «η λεσβιακότητα, ομοφυλοφιλία δεν είναι μια άλλη μορφή σεξ, είναι μια άλλη μορφή αγάπης». Μόλις το 1973 η American Psychological Association (Αμερικανική Ενωση Ψυχολογίας) αφαίρεσε την λεσβιακότητα από τον κατάλογο των ψυχικών ασθενειών, στον οποίο είχε προστεθεί λόγω της επικράτησης ισχυρών κοινωνικών και θρησκευτικών προκαταλήψεων. Σύμφωνα με τους σχετικούς κανόνες, η λεσβιακότητα δεν είναι ψυχική ασθένεια, επειδή οι άνθρωποι που αισθάνονται την έλξη για το ίδιο φύλο δεν μεταπίπτουν σε κατάσταση σύγχυσης ούτε γίνονται επικίνδυνες για τις άλλες-ους
– δύο χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν την κόκκινη γραμμή μεταξύ ψυχικής υγείας και ψυχικής ασθένειας.
Ασφαλώς, ο σεξουαλικός προσανατολισμός παραμένει αντικείμενο έρευνας ψυχολόγων και βιολόγων. Δεν υπάρχει απλή απάντηση για ποιον λόγο γεννιέται καμιά λεσβία. Ερευνες οδηγούν σε αντιφατικά ευρήματα: γονιδιακοί, ορμονικοί παράγοντες ή κοινωνικές επιρροές; Σε συνέδριο στο ψυχαναλυτικό κέντρο Anna Freud του University College London (UCL), υποστηρίχθηκε ότι «η λεσβιακότητα θεωρείται φυσιολογική παραλλαγή στη σεξουαλική ανάπτυξη. Παρατηρείται και στο ζωικό βασίλειο. Η σεξουαλική επιθυμία είναι αυτή καθαυτή ανεξιχνίαστη. Η διαστροφή κρίνεται από το πώς χρησιμοποιείς το αντικείμενο του πόθου σου, όχι από το ποιο είναι αυτό».
...................
Τα αποσπάσματα της είδησης τα βρήκαμε στις 11.5.12 στην εφημερίδα το Βήμα στην http://www.tovima.gr/vimagazino/views/article/?aid=457206#.T8z45KEXic4.facebook
