Η άποψη του Α.Κανάκη για το γάμο ομοφυλοφίλων

Προσωπικά μου φαίνεται αδιανόητο ότι το 2011 μιλάμε ακόμη για τους gay ή για τον γάμο τους! Τα στερεότυπα δε, είναι τόσο ισχυρά που ο περισσότερος κόσμος όταν ακούει για γάμο ομοφυλοφίλων, τους φαντάζεται στην εκκλησία με στέφανα και ρύζια και τον έναν από αυτούς ντυμένο νυφούλα. Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική. Στη εκκλησία δεν θα γίνει ποτέ των ποτών τέτοιος γάμος, γιατί πολύ απλά, από ναούς της αγάπης, τους έχουν μετατρέψει, πολλοί από τους αυτοαποκαλούμενους εκπροσώπους του Θεού, σε ναούς της μισαλλοδοξίας και του μίσους γενικότερα.
Αυτό που θέλουν οι ομοφυλόφιλοι, οι οποίοι είναι τόσοι μα τόσοι πολλοί, γεγονός που πρέπει να το καταλάβουν κάποια στιγμή όλοι όσοι ισχυρίζονται τα περί «ανωμαλίας» και να μας εξηγήσουν επιτέλους πως του ξέφυγε του δημιουργού μας τόση πολλή ανωμαλία στον κόσμο, είναι να έχουν όλα τα νόμιμα δικαιώματα που συνεπάγεται ένας γάμος, να είναι ίσοι δηλαδή με τους υπόλοιπους συμπολίτες τους και σε ανθρώπινο και κοινωνικό επίπεδο να σταματήσει μια για πάντα αυτή η απάνθρωπη και παράλογη διάκριση.
Ειδικά για τα νόμιμα δικαιώματα που στερούνται οι άνθρωποι αυτοί, είχα γράψει ένα κομμάτι και παλαιότερα, το 2005 συγκεκριμένα και με την ανοχή του aixmi.gr θα επαναλάβω ένα κομμάτι του και εδώ:
Παρακολουθούσα ένα επεισόδιο της σειράς «Στην εντατική», κατά τη διάρκεια του οποίου, εξελίχθηκε μια ιδιαίτερη, διαφορετική ιστορία. Όχι γιατί τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών ήταν διαφορετικά (πώς να είναι εξάλλου, αφού όλοι οι άνθρωποι μοιραζόμαστε τους ίδιους φόβους, ανάγκες, ελπίδες) αλλά γιατί η κοινωνία, αποφάσισε προ πολλού τον διαχωρισμό, την απομόνωση, την ενοχοποίηση τέτοιων ανθρώπινων ιστοριών.
Μια γυναίκα έφτασε στην εντατική, ύστερα από ισχυρό εγκεφαλικό. Έπρεπε να παρθεί η παρακάτω απόφαση. Είτε να την αφήσουν να πεθάνει φυσικά και γαλήνια, είτε να την κρατήσουν εκβιαστικά στη ζωή με μηχανική υποστήριξη, έως ότου υποκύψει ύστερα από έντονη ταλαιπωρία. Ο νόμος προέβλεπε ότι την απόφαση δικαιούται να λάβει είτε ο σύζυγος, είτε οποιοσδήποτε άλλος συγγενής πρώτου βαθμού. Η γυναίκα είχε μόνο δύο ανθρώπους. Τον αδερφό της, με τον οποίο δεν είχαν καμία επαφή τα τελευταία 10 χρόνια και την επί 27 χρόνια σύντροφο της ζωής της.
Δύο γυναίκες λοιπόν, που έζησαν επί 27 χρόνια ως ζευγάρι, αγάπησαν και φρόντισαν η μια την άλλη πηγαίνοντας κόντρα στις κοινωνικές επιταγές, εισπράττοντας όλες τις δυσάρεστες συνέπειες αυτής της επιλογής.
Είκοσι επτά χρόνια μετά, η μία συνοδεύει την άλλη στη τελευταία μάχη της ζωής της, που δυστυχώς πρόκειται με σιγουριά να χάσει. Δεν δικαιούται όμως να υποδείξει την επιλογή της συντρόφου της, σχετικά με τον τρόπο που επιθυμούσε να πεθάνει, όπως της την είχε εμπιστευτεί την πρώτη φορά που υπέστη ένα μικρότερης σημασίας εγκεφαλικό επεισόδιο.
Ο λόγος που δεν δικαιούται, είναι το γεγονός πως δεν είναι νόμιμα παντρεμένες. Δεν είναι νόμιμα παντρεμένες, όχι γιατί δεν το ήθελαν, αλλά γιατί ο νόμος το απαγορεύει. Έτσι λοιπόν, οι υπεύθυνοι γιατροί εντοπίζουν τηλεφωνικά τον αδερφό της ετοιμοθάνατης γυναίκας, ο οποίος σε αντίθεση με την επιθυμία της και αρνούμενος να μιλήσει με τη σύντροφο της αδερφής του, δίνει την εντολή να την κρατήσουν με κάθε μηχανικό μέσο και για όσο αντέξει στη ζωή.
Κατά συνέπεια, η επί 27ετίας σύντροφός της, παρακολουθεί τον άνθρωπο που όλη της τη ζωή αγαπούσε και φρόντιζε, να αργοπεθαίνει με έναν φρικτό και βίαιο τρόπο που ο ίδιος δεν επιθυμούσε, ανήμπορη να κάνει το παραμικρό εξαιτίας κάποιων απάνθρωπων νόμων, που παραδόξως θεσπίστηκαν από τους ίδιους τους ανθρώπους.
Νόμοι, που εκφράζουν, όχι μόνο την αποστροφή της κοινωνίας για επιλογές ανθρώπων που αφορούν αποκλειστικά τη προσωπική τους ζωή, που όχι μόνο στερούν από τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια επιδόματα και άλλου είδους παρόμοιες παροχές (που δικαιούνται τα παντρεμένα ετερόφυλα ζευγάρια), που όχι μόνο τους στερούν το δικαίωμα για μια κοινωνικά φυσιολογική ζωή, αλλά τους στερούν ακόμα και τα δικαιώματα στο θάνατο. Να μη δικαιούται δηλαδή μια γυναίκα, να πάρει την απόφαση για έναν ανώδυνο και αξιοπρεπή θάνατο της συντρόφου της, μόνο και μόνο γιατί είναι του ιδίου φύλου.
Θέματα όπως αυτό, αποδεικνύουν πόσο πραγματικά πρωτόγονη είναι η θεωρητικά εξελιγμένη κοινωνία μας. Μακάρι η εξέλιξη στα ανθρώπινα θέματα, να ήταν ανάλογη της τεχνολογικής. Άραγε, πως μπορούμε να επιδεικνύουμε τόσο ανοιχτό μυαλό σε ότι αφορά τα άψυχα πράγματα και να είμαστε τόσο στενόμυαλοι και σκληροί σε ότι αφορά τις ψυχές των συνανθρώπων μας;
Όσο δεν πιστεύω ή δεν θέλω να πιστεύω στην κακία, τόσο την συναντώ μπροστά μου. Ποια είναι αυτή η δύναμη που κάνει καλούς ανθρώπους να συμπεριφέρονται με τόση κακία προς τους συνανθρώπους τους; Πώς καταφέραμε να μετατρέψουμε τις ανασφάλειες μας, τα πάθη μας, τους φόβους μας, τις επιλογές μας σε μία ανεγκέφαλη ηθική, που βίαια επιβάλλουμε στους άλλους;
Πώς το παίζουμε Θεοί με τις ζωές των ανθρώπων; Με την καρδιά και την ψυχή τους; Πώς τολμάμε να υποδεικνύουμε ποιον και πώς θα αγαπήσουν; Ποιες θα είναι οι σεξουαλικές τους προτιμήσεις; Από πού πηγάζει η αλαζονεία, να θεωρούμε και να πιστεύουμε πως ο δικός μας τρόπος, οι δικές μας επιλογές είναι οι «σωστές», οι «φυσιολογικές», οι εγκεκριμένες από τον ίδιο Τον Θεό; Πιστέψτε με, κανένας Θεός δεν θα μπορούσε να διαχωρίσει κατά αυτόν τον τρόπο τους ανθρώπους, να είναι τόσο σκληρός μαζί τους, όσο είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι.
Η κοινωνία μας, λανθασμένα κατά την άποψη μου, έχει συνδέσει τον γάμο με την αναπαραγωγή. Αυτή η σύνδεση δε, συμβαίνει σε τέτοιο βαθμό, ώστε όχι μόνο η αναπαραγωγή θεωρείται απώτερος στόχος του γάμου, αλλά αποτελεί προϋπόθεση ο γάμος για την αναπαραγωγή! Ο γάμος όμως, κυρίαρχα είναι η ένωση δύο ΑΝΘΡΩΠΩΝ που αγαπιούνται και που επέλεξαν να ζήσουν μαζί τη ζωή τους.
Το μόνο, που έχουμε δικαίωμα να απαιτούμε από τους συνανθρώπους μας, σχετικά με τις επιλογές της προσωπικής τους ζωής, είναι αυτές να μην λειτουργούν εις βάρος κανενός άλλου.
Φανταστείτε μία κοινωνία με πλειοψηφία ομοφυλόφιλους, όπου οι ετερόφυλοι εισπράττουν χλευασμό, απαξίωση, απομόνωση, μίσος, μόνο και μόνο επειδή είναι αυτό που είναι. Ας μην κάνουμε στους άλλους ότι δεν θα θέλαμε να κάνουν σε εμάς.
Ας σκεφτούν λίγο οι εκπρόσωποι της εκκλησίας (βασικοί υπεύθυνοι της κατάστασης) με κριτήριο την αγάπη, που υποτίθεται πως εκπροσωπούν, και ας πάψουν να επιδεικνύουν και σε αυτό το θέμα, το γνωστό σκληρό και γεμάτο μίσος πρόσωπό τους. Ας σοβαρευτούν λίγο οι διάφοροι τηλεοπτικάντζαροι, οι οποίοι φιλοξενούν και εκφράζουν ομόφοβα, γεμάτα μίσος, μηνύματα.
Ας αναλάβουν τις ευθύνες τους οι πολιτικοί, που όχι μόνο δεν κάνουν τίποτα για το θέμα αυτό, αλλά ουκ ολίγες φορές κάποιοι από αυτούς, εκφράζουν επίσης ομόφοβες απόψεις, χωρίς να είναι καν αυτός ο ρόλος τους.
Τέλος, ας ανοίξουμε όλοι την καρδιά και το μυαλό μας. Ας σκεφτούμε καθαρά, απαλλαγμένοι από την πολλές φορές, λανθασμένη κοινωνική εκπαίδευση που δεχθήκαμε. Ας μην μεταφέρουμε τον θυμό μας στους άλλους, δεν φταίνε αυτοί που είμαστε θυμωμένοι, εμείς φταίμε. Ας αναλογιστούμε την δυστυχία που προκαλούμε στους συνανθρώπους μας με την συμπεριφορά μας. Ας προτάξουμε την αγάπη και όχι το μίσος, και ας μετατρέψουμε την ανεγκέφαλη, υποκριτική, απάνθρωπη στο θέμα αυτό κοινωνία μας, σε σκεπτόμενη, ειλικρινή, ανθρώπινη.
Στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον (σε κάποιες χώρες στον ίδιο με εμάς πλανήτη, ήδη συμβαίνει), θα κοιτάμε πίσω και με την ίδια απορία με την οποία αντιμετωπίζουμε σήμερα το γεγονός πως κάποτε οι γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα ψήφου για παράδειγμα, με την ίδια απορία θα αντιμετωπίζουμε τότε το γεγονός πως το 2011 οι ομοφυλόφιλοι δεν είχαν δικαίωμα γάμου και βίωναν ακόμα κοινωνικές διακρίσεις

πηγή: http://www.aixmi.gr/index.php/gamos-omofylofilwn/

ΓΑΜΟΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ-ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΑΡΧΗ Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ...

ΤΑΙΝΙΑ: The Four Faced Liar

Ταινία που προβλήθηκε σε lesbian Φεστιβάλ το καλοκαίρι που μας πέρασε.Μπορείτε να τη δείτε online στο παρακάτω link, κάνοντας κλικ στο Watch here.
A story of love and lies for four twenty-somethings looking to find themselves in New York City। A pair of best friends and a seemingly perfect couple meet at a local Irish pub tucked in the winding streets of the West Village. Through their chance meeting, the four bond and over time all of their relationships with one another morph into love, betrayal and heartbreak for all.

http://watchamovieonlinefree.com/the-four-faced-liar-high-quality

Gay pride και στον Λευκό Πύργο

«Ανοιχτός» στο να τελέσει γάµους µεταξύ οµόφυλων, ακόµα και να συναινέσει στη διοργάνωση γκέι παρέλασης στη Θεσσαλονίκη, δηλώνει ο Γιάννης Μπουτάρης. Ο νέος δήµαρχος τονίζει ότι είναι διατεθειµένος να προχωρήσει σε όλες τις ενέργειες που δείχνουν σεβασµό στη διαφορετικότητα του καθενός, εφόσον βέβαια δεν υπάρχει ζήτηµα παραβίασης του νόµου. «Οι επιλογές του καθενός είναι αναφαίρετο δικαίωµά του. Κι αυτάπου θεωρούνται πλέον δεδοµένα στις δυτικές κοινωνίες θα πρέπει να τα βλέπουµε µε αυτήν τη σκοπιά και να µη µας κάνουν εντύπωση», δηλώνει στα «ΝΕΑ». Είχε προηγηθεί συνέντευξή του στο περιοδικό «Screw», που εκφράζει οµοφυλοφιλικές οµάδες της Θεσσαλονίκης. Πάντως, µε δεδοµένο το προηγούµενο της Τήλου, όπου οι γάµοι µεταξύ οµόφυλων που τελέστηκαν τελικά ακυρώθηκαν, διευκρινίζει ότι δεν πρόκειται να κάνει τίποτα που να αντιβαίνει στον νόµο. «Οι απόψεις µας προς το παρόν είναι σε θεωρητικό επίπεδο. Αλλωστε και ο νόµος ακόµη είναι γκρίζος. Βέβαια, στην Ευρωπαϊκή Ενωση, της οποίας είµαστε µέλος, οι γάµοι µεταξύ οµοφύλων επιτρέπονται. Εµείς, λοιπόν, εφόσον δεν ξεκαθαρίσουν τα πράγµατα δεν πρόκειται να πάµε κόντρα στον νοµοθέτη. Εάν όµως υπάρξει νοµοθετική ρύθµιση για το θέµα, εµείς δεν έχουµε καµία αντίρρηση. Και ο δήµος µπορεί να παρέµβει µόνο σε αυτό το επίπεδο, δηλαδή να προτείνει τρόπους ώστε το Οικογενειακό ∆ίκαιο να εναρµονιστεί µε αυτά που ισχύουν και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες», τονίζει ο δήµαρχος Θεσσαλονίκης. Οχι απλώς η ανοχή, αλλά η αποδοχή και εντέλει ο σεβασµός στην ιδιαιτερότητα του καθενός είναι η φιλοσοφία που θέλει να περάσει ως δήµαρχος στην πόλη, η οποία συχνά κατηγορείται για τον συντηρητισµό, την εσωστρέφεια, ακόµα και τις ακραία εθνικιστικές φωνές της. Στην ίδια λογική, εξάλλου, κινούνται και οι προθέσεις του για δηµιουργία αποτεφρωτηρίων και νεκροταφείων για αλλόθρησκους, που σε άλλες χώρες αποτελούν στοιχειώδες δικαίωµα µειονοτικών οµάδων. Γι’ αυτό και δηλώνει επίσης πρόθυµος να φιλοξενήσει στην πόλη γκέι παρελάσεις, ανάλογες µε αυτές που διοργανώνονται στη Νέα Υόρκη, το Βερολίνο κι άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. «Ασφαλώς και δεν είναι αυτή η προτεραιότητά µας, ούτε σκοπεύουµε να διοργανώσουµε κάτι τέτοιο από µόνοι µας. Οµως, εάν κάποιες κοινωνικές οµάδες µάς το ζητήσουν, δεν πρόκειται να το απαγορεύσουµε», αναφέρει. ΘΕΤΙΚΕΣ χαρακτηρίζει τις προσπάθειες του νέου δηµάρχου ο επιχειρηµατίας Ηρακλής ∆ούκας, ο άνθρωπος που άνοιξε το πρώτο γκέι µπαρ στη Θεσσαλονίκη και ο πρώτος που τόλµησε να προτείνει ανοιχτά τη διοργάνωση γκέι παρέλασης στην πόλη. «Ο Γιάννης Μπουτάρης αρχίζει... από πολύ καλό σηµείο την καριέρα του», είπε χαριτολογώντας στα «ΝΕΑ», ωστόσο τόνισε ότι τέτοιου είδους πρωτοβουλίες χρειάζονται σοβαρό υπόβαθρο, ώστε να µην προκληθεί αναταραχή σε µία πόλη που παραµένει ακόµα συντηρητική. «Ολοι ελπίζουµε να υπάρξει πρόοδος και απελευθέρωση σε όλα τα επίπεδα. Και εµείς οι παλαιότεροι, που είµαστε λίγο απαισιόδοξοι, λέµε αυτό που έγραψε ο ποιητής... προσµένοντας το θαύµα. Ακόµα κι αν τέτοιες προτάσεις – γιατί ακόµα είναι στα λόγια – αποτελούν τουριστικό εφέ, κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση. Βέβαια, αυτό προϋποθέτει να µη γίνονται µε βάση τη νοοτροπία της περιθωριοποίησης, δηλαδή της αντιµετώπισης των γκέι ως µειονότητας, όπως για παράδειγµα οι λαθροµετανάστες. Αυτό προϋποθέτει ένα σοβαρό υπόβαθρο, που απαιτεί παιδεία και πολλή συζήτηση. Για να αλλάξει η πόλη που παραµένει συντηρητική, αν και πλέον πιο... ραφιναρισµένα, χρειάζεται αγώνας», σηµειώνει ο κ. ∆ούκας.
Αποδοχή στην ιδιαιτερότητα του καθενός είναι η φιλοσοφία του

πηγή: εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ

Ταινία :Elena Undone

Η Peyton και η Έλενα είναι, στην πραγματικότητα, διαμετρικά αντίθετες - η μία πολύ γνωστή συγγραφέας λεσβία, η άλλη μητέρα και σύζυγος ενός πάστορα - αλλά στη πορεία αυτοί οι δύο ρόλοι συνδέονται περίεργα. Ότι ξεκινάει σαν φιλία, γρήγορα μετατρέπεται σε κάτι βαθύτερο... Η Peyton προσπαθεί να αγνοήσει την καρδιά της πριν αρχίσει να αισθάνεται ότι θέλει αυτό που δεν μπορεί να έχει. Η Έλενα, δεν μπορεί να φανταστεί ότι δεν θα έχει τη Peyton στη ζωή της. Και παρά το γεγονός ότι ποτέ δεν έχει ακόμη φιλήσει μια γυναίκα, η Έλενα είναι συγκλονισμένη με την επιθυμία να κάνει ακριβώς αυτό. Παρά τις επιφυλάξεις της Peyton, η Έλενα ωθεί τα πράγματα σε μια πραγματική σχέση. Οι δύο γυναίκες ερωτεύονται τρελά η μία την άλλη, γνωρίζοντας και οι δύο πολύ ότι το μέλλον μπορεί να είναι λίγο περισσότερο από ένα όνειρο...

ΤΑΙΝΙΑ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΣΤΟ VILLAGE ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ: ΜΑΥΡΟΣ ΚΥΚΝΟΣ (BLACK SWAN)

Το Φεστιβάλ Βενετίας δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει καλύτερα. Ο Ντάρεν Αρονόφσκι μετά από μια σειρά αξιοπρόσεκτων έργων(Pi, The Fountain, Ρέκβιεμ για ένα όνειρο, Παλαιστής) παρουσίασε στη Μόστρα την πιο ώριμη του ταινία (εμπνευσμένη από την τρίτη σκηνή της Λίμνης των Κύκνων) θέτοντας από νωρίς τις βάσεις για μία από τις καλύτερες ταινίες του έτους.
Ο Αρονόφσκι χρησιμοποίησε στο έπακρον τη σκηνοθετική του αρτιότητα. Ο “Μαύρος Κύκνος” δεν είναι απλά ένα ψυχολογικό θρίλερ, είναι ένα μεστό κομψοτέχνημα, άριστα σκηνοθετημένο,με την αριστουργηματική μουσική του Τσαικόφσκι στο προσκήνιο, και την Πόρτμαν στο καλύτερο ρόλο της καριέρας της.
Η 28χρονη Νίνα ένα μεγάλο ταλέντο του μπαλέτου, πέφτει ψυχολογικά την στιγμή που ετοιμάζεται να ερμηνεύσει τον διπλό ρόλο “ Άσπρο και Μαύρο Κύκνο” . Το τελευταίο διάστημα βρίσκεται στα όρια της κατάθλιψης, ανορεξική, με σημάδια στο κορμί, είναι έτοιμη να παραδοθεί άνευ όρων. Ο Τόμας Διευθυντής του μπαλέτου προσπαθεί να την ενθαρρύνει αλλά φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα. Η νέα και ανταγωνιστική Λίλη που προστίθεται στην ομάδα την τελευταία στιγμή, είναι η αφορμή της Νίνα να βγει έστω και για λίγο από τον φαύλο κύκλο της ψυχολογικής ανισορροπίας και των φαντασιώσεων και να προσπαθήσει να κερδίσει το στοίχημα της επανόδου θριαμβευτικά στην πρεμιέρα της παράστασης. Αν θα τα καταφέρει και πως το αφήνουμε να το δείτε στις αίθουσες.
Η ταινία με μια πρώτη “ ανάγνωση” μας έφερε στο νου το “Ρέκβιεμ για ένα όνειρο ” όσον αφορά τα κοντινά πλάνα αλλά και την ανθρώπινη πτώση. Είτε αφορά τον εθισμό στις ουσίες ή όπως εδώ με την Νίνα σε πλήρη απόγνωση, φαίνεται ξεκάθαρα πόσο πολύ απασχολεί το ζήτημα αυτό τον σκηνοθέτη.Είναι αλήθεια πως ο Αρονόφσκι ασχολείται συστηματικά με το θέμα. Δεν ήταν μόνο το “Ρέκβιεμ”, για παράδειγμα στον “Παλαιστή” επέλεξε τον για χρόνια κινηματογραφικά αφανή Μίκι Ρουρκ για την ερμηνεία του πρωταγωνιστικού ρόλου ,δίνοντας του μια δεύτερη ευκαιρία την στιγμή που η Χολιγουντιανή Βιομηχανία του γύρισε την πλάτη.
Όσοι είδατε τον “Παλαιστή” θυμηθείτε τον τρόπο που ακολουθούσε η κάμερα τον Μίκι Ρουρκ. Και εδώ ο σκηνοθέτης επιλέγει την κατά πόδας παρακολούθηση της Πόρτμαν. Με αυτό τον τρόπο δείχνει όλα τα στάδια που ένα άτομο που έχει μπροστά του μια λαμπρή καριέρα μπορεί τελικά χάσει τα πάντα όταν ο αυτοέλεγχος πάψει να υπάρχει.
Ταυτόχρονα αναδεικνύει την ένταση, τον φόβο και κρατά καθηλωμένο το κοινό και με ένα άλλο στοιχείο. Την διαρκή εναλλαγή μεταξύ φωτεινότητας και σκοταδιού. Ευφυέστατη κίνηση που την είδαμε παλαιότερα και σε μια άλλη δική του ταινία(Pi).
Ο Μαύρος Κύκνος είναι ο ορισμός ενός έξοχου ψυχολογικού θρίλερ. Σπουδαία η έμπνευση του Αρονόφσκι να γυρίσει τέτοιο φιλμ, εξαιρετικό και το γυναικείο καστ. Η Νάταλι Πόρτμαν απλά δεν παίζεται. Τα εμπόδια που τίθενται στο δρόμο της, ο ανταγωνισμός, ο περίεργος αλλά κατανοητός ρόλος της μητέρας της, ο πόνος της ψυχής της αναδεικνύονται με τέτοιο τρόπο που ακόμα και το προβλέψιμο τέλος αποκτά μια δραματική –συγκινητική διάσταση εξαιτίας της ερμηνείας της και την καθιστούν φαβορί για πολλές διακρίσεις και σίγουρη υποψηφιότητα για τα επερχόμενα Όσκαρ.

Η νόσος της δεκαετίας..διπλασιάζονται οι καταθλιπτικοί

Από κατάθλιψη πάσχει ένας στους τρεις, άνω των 45 ετών, ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, ενώ, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών, σε μία δεκαετία το ποσοστό αυτό θα αυξηθεί στο 50%। Μάλιστα η κατάθλιψη φαίνεται ότι προτιμάει τις γυναίκες μετά την ηλικία των 40-45, καθώς η συχνότητα εμφάνισής της στο "ασθενές φύλο" είναι τριπλάσια από ό,τι στους άντρες. Τα νέα φάρμακα που κυκλοφορούν στις μέρες μας στοχεύουν στην πιθανή αιτία της κατάθλιψης, σε αντίθεση με τα παλαιότερα φάρμακα, που αποσκοπούν στην άρση των συμπτωμάτων της. Επειδή η κατάθλιψη είναι μια χρόνια και σημαντική πάθηση, η οποία δεν θεραπεύεται μόνο με την εξαφάνιση των συμπτωμάτων, ο ασθενής θα πρέπει να συνεχίσει τη φαρμακευτική αγωγή 1-2 χρόνια, ενώ μπορεί παράλληλα να χρειαστεί και ψυχολογική υποστήριξη.Σε μία δεκαετία η κατάθλιψη θα βρίσκεται στην πρώτη ή δεύτερη σειρά μεταξύ των πιο συχνά εμφανιζόμενων νόσων, ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η αναπληρώτρια καθηγήτρια ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Νάντια Μπεργιαννάκη-Δερμιτζάκη. Με αφορμή ομιλία της για τις νεότερες εξελίξεις στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης, στο 6ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψυχιατρικής στο Γενικό Νοσοκομείο, ανέφερε ότι ένα νέο φάρμακο, με δραστική ουσία την αγομελατίνη, στοχεύει στα πιθανά αίτια αυτής της διαταραχής, έχει αγχολυτική δράση χωρίς να είναι αγχολυτικό, δεν προκαλεί εξάρτηση και επιδρά μέσα στις πρώτες ημέρες από τη λήψη του, σε αντίθεση με τα παλαιότερα φάρμακα, τα οποία επιδρούν σε 15-20 ημέρες. «Μέχρι τώρα προσπαθούσαμε να αυξήσουμε σε κάποιες περιοχές του εγκεφάλου την ποσότητα κάποιων νευροδιαβιβαστών, δηλαδή ουσιών όπως η σεροτονίνη, η νοραδρεναλίνη και εν μέρει η ντοπαμίνη, που σχετίζονται με την πρόκληση κάποιων ψυχωτικών ή καταθλιπτικών συμπτωμάτων. Με την αύξηση αυτών των ουσιών αποσκοπούσαμε στην άρση της καταθλιπτικής συμπτωματολογίας. Τώρα έρχεται ένας εντελώς καινούργιος τρόπος, ο οποίος δεν αποσκοπεί στην αύξηση αυτών των ουσιών σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου, αλλά στην επίδραση σε ορισμένους υποδοχείς, οι οποίοι επαναπροσδιορίζουν τους ρυθμούς και μέσω αυτού του επαναπροσδιορισμού μπορεί να επιδράσει έτσι ώστε να αρθούν σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα πάρα πολλά συμπτώματα της κατάθλιψης, χωρίς να επιφέρει ανεπιθύμητες ενέργειες. Δηλαδή αντιμετωπίζουμε πλέον, όχι το σύμπτωμα αλλά, τη πιθανή αιτία της διαταραχής» εξήγησε η κα Μπεργιαννάκη-Δερμιτζάκη.
πηγή: εφημερίδα Νέα Κρήτη

Βιβλίο:Το παιδί μου είναι γκέι

Το παιδί μου είναι γκέι, 2006

Πώς αντιδρούν οι γονείς όταν το μαθαίνουν

Μπράις Μακντούγκαλ

μετάφραση: Κωνσταντίνος Ματσούκας

"Το παιδί μου είναι γκέι" είναι μια συλλογή από επιστολές γονιών που έχουν έναν ομοφυλόφιλο γιο ή κόρη. Τα γράμματα έχουν γραφτεί με σκοπό να βοηθήσουν άλλους γονείς να αντιμετωπίσουν και να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους, καθώς και να βοηθήσουν γκέι άντρες και γυναίκες που σκέφτονται να αποκαλύψουν την αλήθεια. Λίγοι γονείς το αποδέχονται εξαρχής ενώ πολλοί είναι εκείνοι που βρίσκονται σε σύγχυση. Δεν είναι σίγουροι πού μπορούν να αποτανθούν για βοήθεια και πώς να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους. Σε αυτό το βιβλίο, οι γονείς μιλούν για τα συναισθήματα που βιώνουν -θυμό, ντροπή, ενοχή και σύγχυση. Στο σύνολό τους, οι επιστολές επιβεβαιώνουν τη δημιουργική δύναμη της αγάπης και δίνουν την ευκαιρία σε αυτούς που έχουν προσωπική εμπειρία να περιγράψουν τα πιο σημαντικά βήματα στην πορεία προς την κατανόηση. Το "Το παιδί μου είναι γκέι" δείχνει τον τρόπο με τον οποίο απλές, καθημερινές οικογένειες ξαναβρήκαν την αγάπη και την ευτυχία.

Φώτης Σεργουλόπουλος

Ο Φώτης Σεργουλόπουλος ήταν καλεσμένος στον Πέτρο Κωστόπουλο και με αφοπλιστική ειλικρίνεια μίλησε πρώτη φορά για την προσωπική του ζωή και τις ερωτικές επιλογές του!«Για την προσωπική μου ζωή και τις επιλογές μου δεν ήθελα ποτέ να πω ψέματα. Είχα συντρόφους στο παρελθόν, πάρα πολύ καλούς» είπε ο Φώτης Σεργουλόπουλος και ο Πέτρος Κωστόπουλος είπε: «Το ‘πες».... Ο Φώτης είχε μόλις ξεκινήσει να αποκαλύπτει πράγματα γι' αυτόν!
«Τους αγαπούσα. Δεν έχω στενοχωρήσει ποτέ κανέναν» συνέχισε ο παρουσιαστής. «Η ζωή είναι περίεργη, οι άνθρωποι πρέπει να ζουν ελεύθεροι και πρέπει στη ζωή τους να αποφασίζουν ποιο δρόμο θα ακολουθήσουν. Υπάρχει τίμημα, αν ακολουθήσεις από δω, υπάρχει τίμημα. Αν ακολουθήσεις από κει, υπάρχει τίμημα. Το θέμα είναι τι αντέχεις να πληρώσεις. Εγώ αυτό που αντέχω να πληρώσω είναι να αισθάνομαι εγώ άνετα με τον εαυτό μου. Και να είμαι κύριος του εαυτού μου. Να μην έρθει κανένας να μου πει, πρέπει να κάνεις έτσι γιατί κοινωνικά έτσι πρέπει να ‘σαι.»
Για το πως τον αντιμετωπίζει το περιβάλλον του, ήταν απόλυτα ειλικρινής: «Κάνω μια δουλειά η οποία με εκθέτει στον κόσμο, με κάνει να είμαι ανοικτός και να ενδιαφέρονται για μένα. Δεν θα υπήρχε μεγαλύτερο μαρτύριο από το να κρύβομαι και να λέω ψέματα.» Για την οικογένεια του μίλησε με τα καλύτερα λόγια: «Οι γονείς μου, οι παρέες μου ήταν σε ένα κλίμα που με υποστήριζαν. Οι γονείς μου μ’ αγαπάνε πάρα πολύ. Δεν νομίζω ότι θα ‘θελα να ‘χα ζήσει τη ζωή μου διαφορετικά.»
Για τις κακίες που μπορούν να πουν γι’ αυτόν, ο Φώτης ήταν ξεκάθαρος: «Δεν με ενδιαφέρει αν ένας άνθρωπος πει καμιά βρωμοκουβέντα διότι δεν θα έκανα παρέα μαζί του. Να βγει ένας άνθρωπος άξεστος και να πει κάτι άσχημο, είμαι σίγουρος ότι το βράδυ θα τη χτυπάει τη γυναίκα του. Οπότε δεν με αφορά ο συγκεκριμένος άνθρωπος.»
Και τότε τα πήρε -ελαφρώς-: «Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι ζουν μεγάλα δράματα για να αντιμετωπίσουν τον εαυτό τους και την οικογένεια τους. Όσο οι άνθρωποι είναι πιο ελεύθεροι, τόσο φοβούνται οι άλλοι οι οποίοι δεν θέλουν να είναι ο άνθρωπος ελεύθερος».
Πηγή: gossip-tv.gr

Το ξέρεις μ' αρέσεις, μα μη με πιστέψεις...

Πόσες μέρες περάσανε ακούγοντας το κομμάτι όπου δανείστηκα τον παραπάνω τίτλο και προσπαθώντας να μαζέψω τις σκέψεις μου, να συγκεντρώσω τις απόψεις μου και να γράψω αυτά που θέλω;
Περισσότερο από τρεις μήνες. Όλο έλεγα θα το ξεκινήσω και όλο το άφηνα...
Έτυχε και διάβασα μια συνέντευξη του Rous, τότε που πρωτοακούγονταν το κομμάτι «Εξαιρέσεις», όπου ο ίδιος έλεγε πως εμπνεύστηκε να γράψει το τραγούδι αυτό από τους ίδιους τους ανθρώπους και τις σχέσεις μεταξύ τους. Από την ίδια την κοινωνία που ζούμε. Πλέον, τα συναισθήματα περικυκλώνονται και οι άνθρωποι δεν αφήνουν ελεύθερο τον εαυτό τους ούτε για να ερωτευτούν. Οι στίχοι του είναι γεμάτοι από τη καθημερινή ζωή μας.
Το ακούω κάθε φορά και ταυτίζομαι με κάθε στίχο του.Κινούμαστε σε μια νέα τάση που, αν κάτι μας κάνει και μας αρέσει, αρκούμαστε στο να το κατακτήσουμε και να το έχουμε για όσο διαρκέσει αλλά μέχρι εκεί. Χωρίς να δώσουμε ή να ζητήσουμε κάποιο συναίσθημα παραπάνω. Έτσι, στην πραγματικότητα είμαστε μόνοι, ακόμα κι αν έχουμε γύρω μας χιλιάδες.

Ζούμε σε έναν κόσμο που η λέξη αχαριστία έχει γίνει ταυτόσημο με την καθημερινότητα μας. Σε ένα κόσμο γεμάτο παρεξηγήσεις, χωρίς επικοινωνία, με παγωμένα πολλές φορές καθημερινά πρόσωπα και δήθεν καταστάσεις. Με πρώτο ρόλο πάντα τον εαυτό μας και το πόσο καλά μπορούμε να περάσουμε, εκμεταλλευόμενοι καταστάσεις και ανθρώπους. Μπήκαμε σε ένα τριπάκι να μάθουμε να ζούμε όλοι έτσι. Να μην εμπιστευόμαστε, να ζούμε στο ψέμα και την υποκρισία και να μελαγχολούμε που είμαστε μόνοι.
Κοιτάξτε τριγύρω σας. Τόσοι είναι μόνοι. Γιατί;
Στην αγκαλιά μου έλα...
Οι μικρές χαρές, που δωρεάν απολαμβάνουμε στη ζωή, είναι κι αυτές που είναι ανεκτίμητες. Μια βόλτα στη θάλασσα, μια ζεστή αγκαλιά κάτω από τα αστέρια, αντικρίζοντας τα χρώματα του ουρανού στα νερά της, περπατώντας στη βρεγμένη άμμο...
Δεν συγκρίνονται τα συναισθήματα και οι εικόνες γύρω μας με κανένα υλικό αγαθό. Είναι ανεξίτηλα στο χρόνο. Όλοι παλεύουμε σε αυτή τη ζωή για τι πράγμα; Για να κερδίσουμε δόξα; Χρήμα; Καλοπέραση; Καλύτερη και πιο εύκολη ζωή; Μήπως μέσα σε όλα αυτά έχουμε χάσει ή καλύτερα ξεχάσει ποιο είναι το νόημα του να υπάρχουμε; Υπάρχουμε για να μοιραζόμαστε συναισθήματα, όμορφες εμπειρίες και να δίνουμε αγάπη...

Μα η αγάπη είναι εδώ...
Χτυπάει τη πόρτα μας και εμείς σαν μια γροθιά το όνειρο της...»
Διάβασα πρόσφατα ένα βιβλίο του Όμηρου Αβραμίδη, όπου ανέφερε: «Γιατί ο άνθρωπος έχει τόσο μεγάλη ανάγκη την αγάπη;»
Η απάντηση του ήταν: «Όταν μας αγαπούν νιώθουμε ασφαλείς. Δηλώνει ανασφάλεια κάθε ερώτηση "με αγαπάς;" Μια ψυχή που δεν επικοινωνεί με τις άλλες μαραίνεται, όπως ένα λουλούδι που βλαστάνει μόνο του σε μια χέρσα έκταση. Χωρίς αγάπη η ψυχή αφυδατώνεται...»
Ας μου επιτραπεί να προσθέσω πως η ζωή είναι ένα σύντομο ταξίδι ανακαλύψεων, με κάποιες στιγμές ευχάριστες και κάποιες δυσάρεστες. Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε αυτό το ταξίδι όσο πιο όμορφο γίνεται με τις καλύτερες αναμνήσεις και ας ζήσουμε με περίσσιο πάθος και συναισθήματα. Όχι με μικρότητες. Χορτάσαμε όλοι από λόγια και από υλικά τριγύρω μας. Οι πράξεις και το ενδιαφέρον απουσιάζουν. Το να νοιάζεται πραγματικά κάποιος για τον άλλο και να μην ντρέπεται ή χειρότερα να φοβάται να το δείξει.
Εξαιρέσεις...

Πάντα θα υπάρχουν, και νομίζω πως αυτές είναι που κάνουν τη διαφορά στη μάζα. Πολλοί αισθανόμαστε μέσα μας να καίνε τα συναισθήματα και να τα περιορίζουμε, απλά για να μη πληγωθούμε άλλη μια φορά. Ε και; Άλλη μια φορά θα είναι!
Μετά από χρόνια καταλαβαίνει κανείς πως αν δε πονέσει και αν δεν πληγωθεί δεν θα μάθει και δεν θα ζήσει ποτέ κάποια πράγματα που θα θυμάται πολύ μετά και ίσως νοσταλγεί. Γιατί, αυτά που πρέπει να μένουν είναι οι καλές αναμνήσεις και όχι οι άσχημες.
Έχουμε περικυκλωθεί δυστυχώς από τον κόσμο του facebook, των blind dates, του αγρότη που μόνος ψάχνει και της μαμάς που αναζητά επιτέλους μια νύφη για το γιο της... Δεν έχω λόγια!
Αναλογιστείτε τα παραπάνω και δεχτείτε πως η ζωή είναι πολύ μικρή για να είναι μίζερη. Τα πάντα είναι θέμα επιλογών. Τα λάθη είναι επιλογές μας κι αυτά. Και τα γνωρίζουμε από πριν τις περισσότερες φορές, απλά δε θέλουμε να τα παραδεχτούμε.
Και να θυμάστε πως πάντα και παντού θα υπάρχουν οι εξαιρέσεις. Αυτές που μας περιμένουν. Και για αυτές θεωρώ πως γράφτηκε αυτό το τραγούδι και για αυτό πήρε και τον ομώνυμο τίτλο...

κόβεται το σεξ???

Οι παλιότεροι συνήθιζαν να λένε πως όλα τα προβλήματα του ζευγαριού λύνονται ευκολότερα πάνω σ' ένα «καλό κρεβάτι».
Το σεξ αποτελούσε, ανέκαθεν, αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του κάθε ενήλικου ανθρώπου και ενίοτε λύση δια πάσα νόσον...! Συνοδευόμενο βέβαια πάντα, με τα ταμπού της κάθε γενιάς, με τα «πρέπει» κάθε κοινωνίας, με τα «μη» κάθε θρησκείας και με χίλια δυο ονόματα: «έρωτας», «σεξ», «συνουσία» και τόσα άλλα.
Τι είναι όμως το σεξ; Πότε ένας άνθρωπος λέει «Σήμερα έκανα έρωτα»; Τι περιλαμβάνει και τι όχι μια τέτοια δήλωση;
Μου 'ρχεται στο καπάκι ένας περίεργος συνειρμός... Τελικά ο Μπιλ Κλίντον απάτησε την Χίλαρι με την Μόνικα; Δηλαδή ο στοματικός έρωτας είναι σεξ ή τσάμπα του κρεμάσαμε κουδούνια του χριστιανού;
Άλλος συνειρμός: Μια συνάδελφος στο γραφείο έφτασε στην πόρτα του δικηγόρου, όταν έπιασε τον άντρα της να μιλάει σε ροζ τηλέφωνο και η συνομιλία αυτή να τον έχει «ενθουσιάσει».
Κι άλλος! Ένας παλιός μου σύντροφος μου έλεγε «εσύ σήμερα δεν έκανες έρωτα, έκανα μόνο εγώ» όταν δεν ολοκλήρωνα, παρά τις διαβεβαιώσεις μου ότι πέρασα καλά και αισθάνομαι ικανοποιημένη. Εκείνος δεν μπορούσε να καταλάβει πως γίνεται να αισθάνεσαι ικανοποιημένη ακόμα και χωρίς οργασμό.
Έρευνες επί ερευνών από σοβαρά πανεπιστήμια ανά τον κόσμο έχουν προσπαθήσει να ρίξουν φως στο ερώτημα αυτό. Το μόνο κοινό αποτέλεσμα όλων αυτών των ερευνών είναι ότι οι διαφοροποιήσεις, του πώς ο καθένας ορίζει τι είναι σεξ και τι όχι, είναι αμέτρητες!
Κι εδώ τίθεται το ερώτημα: κάνοντας τι από τα παρακάτω θα μπορούσατε να πείτε «Έκανα έρωτα»; Θέλετε να το σκεφτούμε και αντίστροφα; Αν η σύντροφός σας, πρότεινε κάτι από τα παρακάτω ή χειρότερα - διαπιστώνατε ότι κάνει κάτι από αυτά με διαφορετική παρτενέρ, αυτό θα ήταν ερωτική απιστία;
Ο στοματικός έρωτας, τα ερωτικά χάδια ή ο αυνανισμός είναι σεξ (και συνεπώς απιστία);
Η συνομιλία ερωτικού περιεχομένου στο internet ή το cybersex μπορεί να θεωρηθεί σεξ και απιστία;
Ένας ομοφυλοφιλικός πειραματισμός για κάποιον straight που συνέβη μια φορά στη ζωή του μπορεί να θεωρηθεί σεξουαλική εμπειρία; Παίρνουμε ως δεδομένο ότι δεν ήταν αυτό που περίμενε και δεν το υιοθέτησε στη συνέχεια σαν μόνιμη σεξουαλική συμπεριφορά.
Τι είναι η ερωτική συνεύρεση, όπου παίρνουν μέρος όχι δύο αλλά περισσότεροι;
Ερωτική πράξη χωρίς να υπάρξει κορύφωση για κάποιον από τους δύο ή και για τους δύο, μπορεί να θεωρηθεί πλήρης ερωτική συνεύρεση;
Μπορεί κάποιος να θεωρήσει σεξ την παρακολούθηση μιας ερωτικής ταινίας αν τα διεγερτικά της αποτελέσματα τον/την φέρουν σε οργασμό;
Η ικανοποίηση με χρήση ερωτικών βοηθημάτων - με ή χωρίς την παρουσία του συντρόφου μας - είναι σεξ;
Όταν μια γυναίκα υποκρίνεται οργασμό ή κάνει κάτι που δεν την ευχαριστεί (π.χ. πρωκτικό σεξ) μόνο και μόνο για να ευχαριστήσει την σύντροφό της, αυτό είναι έρωτας; Και τι να σημαίνει άραγε όταν μια γυναίκα αρνείται το πρωκτικό σεξ - ενώ στην πραγματικότητα το απολαμβάνει - μόνο και μόνο για να μην την κακοχαρακτηρίσει ο σύντροφός της;
Ξέρω ότι πολλές έχουμε, ήδη, δώσει τις θετικές ή τις αρνητικές μας απαντήσεις στα παραπάνω και είμαστε έτοιμες να τις υπερασπιστούμε με πάθος. Για σκεφτείτε όμως... μήπως απαντάμε ό,τι μας βολεύει; Μήπως δίνουμε απαντήσεις με κριτήριο τι εικόνα θέλουμε να δώσουμε προς τα έξω; Μήπως φοβόμαστε ότι μια «προχωρημένη» άποψη σε ένα τέτοιο θέμα θα μας βάλει αυτομάτως στην αντιπαθέστατη συνομοταξία των «εύκολων», κακών κοριτσιών, που κανένας δεν θα μας παίρνει στα σοβαρά; Μήπως καταλήγουμε τελικά να μην είμαστε ειλικρινείς ούτε με τον εαυτό μας;
Ας απαντήσουμε όλοι πρώτα στον εαυτό μας και μετά ας «κρυφτούμε» πίσω από το αγαπημένο μας ψευδώνυμο και ας απαντήσουμε, με απόλυτη ειλικρίνεια.
πηγή: http://fe-mail.gr/pages/gr.php

όλα για τις μητέρες μου…Ένα άρθρο από τη φίλη μας την Έλενα!!!

Το παιδί μεγάλωνε έξι χρόνια με δυο μαμάδες.Στο νηπιαγωγείο έλεγε για τις δυο μαμάδες
του και τα παιδάκια, αν και δεν μπορούσαν να καταλάβουν καλά πως γίνεται αυτό, το δέχο-
νταν.Δε θα αναλύσω το τι συμβαίνει, αν μια τόσο ευαίσθητη υπόθεση, όσο το μεγάλωμα
ενός παιδιού από δύο μαμάδες μέσα στην ελληνική πραγματικότητα, αποτύχει. Χωρίσαμε,
έκανε δυόμισι χρόνια να ξαναδεί το παιδί, τράβηξε τη ζωή της.
Δε θα το αναλύσω, γιατί δεν έχω ακόμα ολοκληρωμένη άποψη. Η παραδοσιακή μου
οικογένεια πάντως πήρε τη σκυτάλη μέχρι το όποιο ξεμπέρδεμα, ευτυχώς. Ποτέ δεν το
θέλησα να βρεθώ μόνη με ένα παιδί. Πήρα ένα ρίσκο. Υπεραισιοδοξία ή υπερβολική αυτοπε-
ποίθηση, ίσως.Να περνάς τα άβατα, με τα όποια σου βιώματα, προβλήματα, τραύματα
δεν είναι ό,τι πιο εύκολο.Τώρα που άρχισαν πάλι άλλη μαμά και παιδί να βλέπονται, νιώθω
πολύ καλύτερα και σκέφτομαι το πόσο η συμφιλίωση μεταξύ μας βοηθάει το παιδί στο να
ξεπεράσει την προηγούμενη απόρριψη, που ήταν το να μη βλέπει τη μια μαμά του, και στο
να γεφυρώσει το κενό.
Μερικές λεσβίες τρομάζουν στη σκέψη της ευθύνης ενός παιδιού, καθώς μια τέτοια ευθύνη
ανοίγει και το θέμα της αποδοχής της ομοφυλοφιλίας τους από έναν κοινωνικό περίγυρο,
που σίγουρα σε άλλη περίπτωση, θα προτιμούσαν να αποφύγουν. Ίσως και ο τρόπος με τον
οποίο αισθάνονται τον εαυτό τους εκτεθειμένο σε μια τέτοια προοπτική, τρομάζει.
Στην εισήγησή της «Ορατά αόρατες, αόρατα ορατές. Δύο όψεις της λεσβιακής παρουσίας
στην Ελλάδα», που παρουσίασε στην ημερίδα με θέμα «Σεξουαλικότητες και Φύλα: Λεσβια-
κές, Γκέι, Αμφί, Τρανς και Queer κοινότητες στην Ελλάδα», στο Πάντειο τον περασμένο
Μάιο, η Βενετία Καντσά (κοινωνική ανθρωπολόγος, σ.σ.) μελετάει τις με αόρατο τρόπο υπαρκτές ιστορίες ομοφυλόφιλων γυναικών στην Ελλάδα, από τη δεκαετία του '70 μέχρι και τη δεκαετία του'90, αλλά και το λεσβιακό κίνημα στην ίδια αυτή περίοδο. Μέσα στο σύνολο των ομοφυλόφιλων γυναικών που ζουν στις παρυφές της ορατότητας–αορατότητας,
όπως την ορίζει η Βενετία Καντσά, συγκαταλέγεται η περίπτωση των λεσβιών μητέρων. Συνηθισμένο και αποσιωπημένο,λεσβίες να έχουν παιδιά από ετερόφυλες σχέσεις ή προηγούμενο γάμο, παιδιά που μεγαλώνουν εν μέρει με τη γιαγιά και που συχνά δεν ξέρουν τίποτα για τη ζωή της μαμάς τους.
Παράξενη αίσθηση το να αποκαλύπτεσαι στο ίδιο σου το παιδί. Ακόμη και ο γιος μου, που μεγαλώνει παράλληλα με τη ΛΟΑ(είναι και οι δύο 9 ετών), που γι’ αυτόν η παραλία της Ερεσού είναι η θερινή του κατασκήνωση, που γαλουχείται με τα κόμικς της Μπέχντελ και πηγαίνει (ή τον πηγαίνουν) στα πράιντ, χρειάστηκε να μάθει για τον σεξουαλικό προσανατολισμό της μαμάς του, που είναι «γκέισα». Πριν δυο χρόνια είχε ακούσει έναν ντόπιο στο χωριό της Ερεσού να βρίζει τις λεσβίες και μετά με ρώταγε να του πω, αν είμαι αυτό.
Δε θα μπορούσα να εκφράσω ξεκάθαρα τους λόγους που με έκαναν να θέλω ένα
παιδί. Η ανάγκη, ίσως, να ολοκληρώσω τη ζωή μου μεγαλώνοντας ένα μωρό ή να αφήσω τις επιταγές τις φύσης να καρπίσουν στο κορμί μου ή να συμπληρώσω τη χαρά μου με την παρουσία ενός φιλικού κι αγαπημένου προσώπου, που διαμορφώνει και διαμορφώνεται σε μια ζωτική σχέση. Έλεγα όταν πολύ μικρή έπαιζα μόνη μου, «έλα,φίλε!», μια αγαπημένη προσφώνηση.Το παιδί είναι ο φίλος, η φίλη, που ανταποκρίνεται σε κείνη την παιδική μου ανάγκη για μοίρασμα. Ακόμα είναι μια έκφραση του θαυμασμού μου για τους δικούς μου γονείς,σε μια πολύ πρώιμη ηλικία (αυτό θυμίζει τη Στήβεν του «Πηγαδιού της μοναξιάς»*1).
Η ιδέα της δυνατότητας (τι δυνατότητα, το έδεσα κόμπο…) ότι μπορώ όντας λεσβία να κάνω παιδί, τονώθηκε από μια αόριστη εντύπωση γύρω από αυτό που συνέβαινε στη Γαλλία ή την Αγγλία (για την Αμερική δεν ήξερα) μερικά χρόνια πριν, ότι κάποιες λεσβίες ζουν μαζί και έχουν παιδί. Αργότερα μια γερή ώθηση μου έδωσε και ο μαγικός κόσμος των «Dykes To Watch Out For»της αμερικανίδας καρτουνίστριας Άλισον Μπέχντελ*2, καθώς παρακολουθούσα σε
κάθε καινούριο τεύχος τον Ράφαελ της Κλαρίς και της Τόνι να μεγαλώνει.Αυτό επηρέασε τη γνώμη μου για την ανατροφή ενός παιδιού από δυο μαμάδες, την αντιμετώπιση του κοινωνικού περίγυρου και την παρουσία ενός γκέι φίλου στο περιβάλλον του παιδιού. Την τελική απόφαση την πήρα όταν συμφωνήσαμε με τη σύντροφό μου να αποκτήσουμε παιδί.
Αρκετές λεσβίες δεν θέλουν την ανάμειξη του βιολογικού πατέρα του παιδιού τους στην ανατροφή του, στηρίζοντας έτσι μια οικογένεια λεσβιών με δυο μητέρες, στα πρότυπα της παραδοσιακής οικογένειας με δύο ετερόφυλους γονείς. Πριν είκοσι χρόνια, στη Στοκχόλμη, υπήρχε μια ακτιβιστική καμπάνια, όπου το παιδί εικονιζόταν ευτυχισμένο ανάμεσα στους δυο μπαμπάδες και τις δυο μαμάδες του.Η δική μου αίσθηση είναι ότι όσο πιο πολλά άτομα αγαπούν και ασχολούνται με το παιδί, τόσο το καλύτερο.
Ακούω κάποια κορίτσια να λένε ότι το σκέφτονται, να κάνουν παιδί με τη βοήθεια
κάποιου φίλου ή άγνωστου δότη και να το μεγαλώσουν μαζί με τη φίλη τους. Αυτό το
πεδίο είναι αρκετά ανεξερεύνητο, όσον αφορά στις σχέσεις, τις ευθύνες, τη συμμετοχή και τα δικαιώματα. Δε μιλάω για την πλήρη απουσία νομοθετικού πλαισίου, αλλά για την αυτονόητη οριοθέτηση ρόλων και αξιών, που ισχύουν για τους ετεροφυλόφιλους γονείς (η ετεροφυλοφιλία είναι για αυτό η προϋπόθεση, όχι η βιολογική συμβολή, ένας θετός πατέρας αναμένεται να ανταποκριθεί σε ανάλογους καθορισμένους ρόλους, όπως και ένας βιολογικός).Εννοώ κυρίως τις σχέσεις που ζυμώνονται την κάθε στιγμή για να καθορίσουν ένα τοπίο, χωρίς να υπάρχει άλλος μπούσουλας.
Υπάρχει πρόσφατη ξένη βιβλιογραφία που προσεγγίζει ένα εξαιρετικά σύνθετο αντικείμενο (πολυπλοκότητα που αφορά στον τρόπο με τον οποίο αποκτήθηκαν τα παιδιά λεσβιών μητέρων, αν αυτά γνωρίζουν ή όχι τον πατέρα, ποιοι συμμετέχουν στην ανατροφή τους, ποια άτομα συμπεριλαμβάνει μια λεσβιακή οικογένεια, ποιος είναι ο ρόλος της δεύτερης, μη βιολογικής μητέρας…).Δεν έχω ασχοληθεί με αυτή τη βιβλιογραφία και δεν ξέρω περισσότερα.
Υπάρχουν και πολύ ενδιαφέρουσες ταινίες και ντοκιμαντέρ για την ομογονεϊκότητα,
αναζητήστε τις σε ανάλογα φεστιβάλ.Την προσπάθεια δυο λεσβιών από την Ισλανδία
να αποκτήσουν παιδί και το ταξίδι τους στην Ινδία ώστε να πραγματοποιήσουν την
επιθυμία τους πραγματεύεται το ντοκιμαντέρ «Pidδ kiinni» της Sanna .Η μία από τις δύο ευτυχισμένες μητέρες Annu και Mickan, στο τέλος του φιλμ, μας εξηγεί πως για την ίδια η γονεϊκή εμπειρία δε συγκρίνεται με καμιά άλλη ευτυχία.
Έλενα
πηγή: άρθρο από το περιοδικό νταλίκα

Κατάθλιψη & Νευρογνωσιακές διαταραχές ατόμων hiv+

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
ΤΕΤΑΡΤΗ 26 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 20.00
Θα πραγματοποιηθεί ομιλία στο Κέντρο Ημέρας με θέμα:
"Κατάθλιψη & Νευρογνωσιακές Δαταραχές των ανθρώπων που ζουν με HIV/AIDS"
Με ομιλητή την: Κυρία Μήνα Ψυχογυιού Λέκτορα Παθολογίας - Λοιμώξεων ,Λαικό Νοσοκομείο.
ΚΕΝΤΡΟ ΖΩΗΣ, ΔΙΟΧΑΡΟΥΣ 9,ΙΛΙΣΙΑ,ΤΗΛ:2107294747
Έλενα Γιαμμά Γενική Διευθύντρια
-------------------------------------------------------------------------------------------------ΚΕΝΤΡΟ ΖΩΗΣ Για την υποστήριξη όσων ζούν με HIV/AIDSΔιοχάρους 9,115 28 Αθήνατηλ: 210.7294747Fax:210.7240425www.kentrozois.gr

Σεξ και συντροφικότητα στο «Cock»

To προκλητικό έργο του τριαντάχρονου Μάικ Μπάρτλετ «Cock» ανεβαίνει στις 26 Ιανουαρίου, στο θέατρο «Θησείον», σε μετάφραση-σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου

COCK: [kɒk] ουσ. πετεινός, κόκορας, κάνουλα, κόκορας όπλου # ιδ.πέος: cock-teaser κουνίστρα, γυναίκα που αρέσκεται απλώς στο να διεγείρει την ανδρική επιθυμία # ιδ. ανοησίες, αρλούμπες: a load of cock ένα κάρο αρλούμπες # ιδ. παραμύθι, μπαρούφα § cock-brained ιδ. κοκορόμυαλος.
Το έργο, που πρωτοπαρουσιάστηκε το 2009 στο Royal Court Theatre του Λονδίνου αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές, μιλάει με χιούμορ αλλά και ωμότητα για έναν νέο άντρα, τον Τζων, που διχάζεται ανάμεσα στον επί πολλά χρόνια ερωτικό του σύντροφο και μια γυναίκα που μπαίνει στη ζωή του. Ο Τζων συζεί επτά χρόνια με τον Α αλλά η σχέση τους περνάει κρίση. Κάποια στιγμή χωρίζουν για λίγο και ο Τζων γνωρίζει κάποιον άλλον-μια γυναίκα. Από αυτό το σημείο αρχίζει μια διελκυστίνδα για τα συναισθήματα του Τζων με αποκορύφωμα ένα τρομερό δείπνο στο οποίο παρίστανται οι τρεις τους και ο πατέρας του Α, ο οποίος επεμβαίνει με σκοπό να βγάλει την γυναίκα από τη μέση και να επανενώσει το ζευγάρι.

Το COCK μιλάει με τολμηρό τρόπο για το σεξ, τη συντροφικότητα και το ζήτημα της σεξουαλικής ταυτότητας. Είναι εμποτισμένο με ξεκαρδιστικό, μαύρο χιούμορ, άψογα δομημένους χαρακτήρες και συναρπαστική πλοκή. Εξάλλου, αποτελεί ένα αιχμηρό σχόλιο για τη στάση της σύγχρονης κοινωνίας απέναντι στο ζήτημα της σεξουαλικής ταυτότητας. «Γκέι, στρέιτ, λέξεις από τη δεκαετία του 60. Ακούγονται τόσο παλιές. Φρικτές φρικτές λέξεις... Γιατί μου λες πως το με τι κοιμάμαι είναι πιο σημαντικό από το με ποιόν άνθρωπο κοιμάμαι!» διακηρύσσει ο Τζων σε ένα ξέσπασμά του.
Το COCK απέσπασε το έγκυρο βραβείο Olivier για το 2009.
ΣυντελεστέςΜετάφραση-Σκηνοθεσία: Κατερίνα ΕυαγγελάτουΣκηνικός χώρος-Κοστούμια: Βικτωρία ΚαρβούνηΜουσική: Σταύρος Γασπαράτος Φωτισμοί: Βαλεντίνα ΤαμιωλάκηΦωτογραφίες παράστασης: Χριστίνα Γεωργιάδου
Διανομή Τζων: Δημήτρης ΜοθωναίοςΑ: Μάκης ΠαπαδημητρίουΓ: Ιωάννα Παππά Π: Γιώργος Κοτανίδης
ΙΝFO
ΘΕΑΤΡΟ: «Θησείον, Ένα θέατρο για τις τέχνες», Τουρναβίτου 7, τηλ. 210 3255444 Ημέρες παραστάσεων: Τετάρτη με ΚυριακήΏρες παραστάσεων: Τετάρτη έως Παρασκευή 9 μ.μ., Σάββατο 9.30 μ.μ. και Κυριακή 7 μ.μ. Πρώτη παράσταση: 26 Ιανουαρίου 2011 Τιμές εισιτηρίων: 21 ευρώ, φοιτητικό 16 ευρώ

πηγή: http://www.e-go.gr/timeout/article.asp?catid=18205&subid=2&pubid=105662666

Παρήγγειλε το καινούριο σου ημερολόγιο!!!

Αυτή η σύνοψη δεν είναι διαθέσιμη. Κάντε κλικ εδώ, για να δείτε την ανάρτηση.

καλή χρονιά με ... ημερολόγιο!!!

πηγή: http://www.gayposters.com/penthouse-girl-girl-2011.html

«Ολα πάνω μου ήταν λάθος»

Η Μυρτώ Κοντονή ήταν ένα αγόρι που, όταν ενηλικιώθηκε, έγινε γυναίκα. Τώρα πρωταγωνιστεί στον «Καρυοθραύστη», τη νέα παράσταση του Κων. Ρήγου
«Φοβερή χορεύτρια αυτή που ερμηνεύει την Κλάρα! Ποια είναι;» ρώτησα τον Κωνσταντίνο Ρήγο παρακολουθώντας τις πρόβες της ομάδας στο θέατρο «Θησείον». Ψηλή, εκφραστική, επιτηδευμένα αδέξια, σαν μια μεγάλη μπέμπα που δεν μπορεί ακόμα να ελέγξει καλά το σώμα της. Συγχρόνως όμως πολύ σέξι και εξαιρετικά εξοικειωμένη με τη σκηνή.
«Την έχω ξαναδεί να χορεύει;» τον ρωτάω. «Θα σ’ τα πει η ίδια» χαμογελά όλο υπαινιγμούς. Και όντως, λίγο μετά, η Μυρτώ, που κάποτε λεγόταν Παναγιώτης, δεν δίστασε να μιλήσει ανοιχτά για τη ζωή της. Ξεκίνησε, δε, από την καλύτερη στιγμή της: όταν αποφάσισε να κάνει αλλαγή φύλου. Πριν από ενάμιση χρόνο αποφάσισε να βγάλει προς τα έξω την πλευρά που καταπίεζε. Για πολλά χρόνια ζούσε σαν αγόρι και εργαζόταν ως χορευτής και σήμερα είναι μια άνετη, χαμογελαστή και απολύτως συνειδητοποιημένη γυναίκα, που σύντομα θα ανέβει στη σκηνή να χορέψει τον πρώτο της γυναικείο ρόλο: η Μυρτώ Κοντονή θα είναι η Κλάρα στον «Καρυοθραύστη« που θα ανεβάσει ο Κ. Ρήγος στο «Θησείον» από 15 Νοεμβρίου.
«Η αλλαγή ήταν μονόδρομος. Δεν υπήρξα ποτέ άντρας. Ημουν ένα αγόρι που όταν ενηλικιώθηκε έγινε γυναίκα» λέει καθώς παραγγέλνουμε τσάι.
-Νιώθεις ότι είσαι το «μυστικό» της παράστασης;
«Ο πρώτος άνθρωπος στον οποίο είπα την επιθυμία μου να αλλάξω φύλο ήταν η μητέρα μου. Εκτοτε αποφάσισα ότι δεν θέλω να έχω μυστικά».
«Δεν είχα να διαλέξω»
-Πιστεύεις ότι όλα τα βλέμματα θα είναι στραμμένα πάνω σου;
«Και πριν από την αλλαγή έτσι ήταν. Εννοώ πως, όταν αποφασίζεις να ανέβεις στη σκηνή, ξέρεις ότι ο κόσμος θα σε περάσει από κόσκινο. Οπότε τη φάση του ξεγυμνώματος την έχω ξεπεράσει προ πολλού. Εχω αγωνία για το αν θα αντεπεξέλθω στις απαιτήσεις του Κωνσταντίνου. Δεν κρίνομαι εκ νέου, ούτε για τη ζωή μου. Για την ερμηνεία μου κρίνομαι».
-Πώς πήρες αυτήν την απόφαση;
«Δεν είχα να διαλέξω ανάμεσα στο αγόρι και το κορίτσι. Ηταν για μένα ζήτημα ζωής ή θανάτου. Ενιωθα πάντα ότι όλα πάνω μου ήταν λάθος κι έπρεπε πάση θυσία να το διορθώσω. Η εικόνα μου δεν παντρευόταν με τον ψυχισμό μου. Με πλήγωναν όλα: δεν άντεχα να βγαίνω, δεν τολμούσα να φλερτάρω, δεν είχα διάθεση να ζήσω».
-Οι δικοί σου πώς αντέδρασαν;
«Η μητέρα μου δεν είναι καμιά θεατρόφιλη, ούτε καμιά σούπερ καλλιεργημένη. Ομως η επιθυμία μου και η αγάπη της ήταν πιο δυνατές από όλα. Αλλωστε, από τότε που με θυμάμαι μωρό, οι μνήμες μου είναι κοριτσίστικες. Ηθελα να κάνω μπαλέτο, να παίζω λάστιχο, να αποκτώ κούκλες. Οταν άρχισα να τα εκφράζω όλ’ αυτά δυνατά, περάσαμε τη φάση της τιμωρίας και του ξύλου. Ετσι κι εγώ άρχισα μια κρυφή ζωή: περίμενα να βγουν οι γονείς μου για να ντύνομαι με γυναικεία ρούχα. Σκέψου πως, από τα πρώτα κάλαντα, πήρα μια Μπάρμπι. Ασε τον εφιάλτη του σχολείου. Πόσες και πόσες φορές δεν άλλαξα δρόμο για να μην περάσω από μέρη που σύχναζαν αγόρια που θα με πλήγωναν…»
-Μετά την αλλαγή υπήρξαν δυσκολίες;
«Επειδή η ταυτότητα και τα στοιχεία μου δεν έχουν ακόμα αλλάξει, ζω συνεχώς απίστευτες καταστάσεις: Εχω πάει σε τράπεζα για ανάληψη κι επειδή δεν με πίστευαν, με πήγαν στη διευθύντρια ως παραβάτη. Πήγα στην εφορία να πάρω την επιστροφή και μου είπαν “πρέπει να έρθει ο ίδιος”. Με κάλεσαν στον στρατό και μόλις με είδαν με πέρασαν για συνοδό φαντάρου».
-Επαγγελματικά θα σε διευκολύνει ή θα σου κλείσει πόρτες;
«Δεν σκοπεύω να χρησιμοποιήσω την “ταυτότητά” μου με οποιονδήποτε τρόπο. Εχω ήδη αρκετές προτάσεις από έλληνες σκηνοθέτες να παίξω σε ταινίες τους, σε ρόλο τρανσέξουαλ. Τις απέρριψα όλες, γιατί η αισθητική τους και ο τρόπος που μας αντιμετωπίζουν δεν συνάδουν με την εποχή μας».
-Μα καταφέρνεις να ζεις από τον χορό;
«Δουλεύω ανά διαστήματα σ’ ένα καφέ στο Γκάζι και σύντομα -χάρη στον Ρήγο- θα δουλέψω κάποιες μέρες στην υποδοχή του κέντρου όπου εμφανίζεται ο Μαζωνάκης».
-Φίλες τρανσέξουαλ έχεις;
«Φυσικά. Πολλές δουλεύουν στον δρόμο. Καθεμιά μας είναι μια διαφορετική ιστορία. Νιώθω τυχερή που η δική μου είχε αυτή την εξέλιξη. Μη νομίζεις, για κάποιες το πεζοδρόμιο είναι μονόδρομος. Τις διώχνουν από το σπίτι και ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουν και να μαζέψουν χρήματα για την αλλαγή είναι ο δρόμος».
-Οι δικοί σου θα έρθουν στην παράσταση;
«Εδώ θα έρθουν μαζί μου στο χειρουργείο που θα κάνω τους επόμενους μήνες! Στη σκηνή δεν θα με δουν;»
-Αν ο Κ. Ρήγος σου ζητούσε να εμφανιστείς γυμνή θα το έκανες;
«Για τον Κωνσταντίνο ναι, χίλια τα εκατό».
-Η Κλάρα είναι ευαίσθητη και μοναχική. Αναζητάει αγάπη κι αγκαλιά. Μοιάζετε;
«Μα είμαι η Κλάρα αυτοπροσώπως. Θεωρώ ότι το έργο είναι εστιασμένο στην ψυχολογία μου. Μας θεωρώ το απόλυτο πάντρεμα. Είμαι κι εγώ το ίδιο ευαίσθητη και φαντασιώνομαι την τέλεια σχέση, που πιθανότατα να μην υπάρχει».
-Η επιτυχία της «Στρέλλας» του Πάνου Κούτρα σου έδωσε καθόλου φόρα;
«Ηταν μια πολύ καλή ταινία, με μεγάλες αλήθειες. Αλλά φόρα μου δίνουν οι επιθυμίες μου».
-Σκέφτεσαι τον γάμο;
«Θαυμάζω πολύ την πίστη, τη συντροφικότητα, την ευθύνη απέναντι στη δέσμευση. Είμαι πολύ παραδοσιακή και θα ήθελα να κατασταλάξω με κάποιον για πάντα. Εκείνο που μου φαίνεται μακρινό, γιατί πραγματικά δεν ξέρω αν μπορώ να αντεπεξέλθω, είναι η απόκτηση ενός παιδιού».
-Υπάρχουν άνθρωποι που σε φωνάζουν Παναγιώτη;
«Οχι, και νομίζω ότι δεν θα γυρίσω ποτέ ξανά σε αυτό το όνομα. Νομίζω πως, αν συμβεί, θα μου φανεί πολύ αστείο. Ο Παναγιώτης θυσιάστηκε για χάρη της Μυρτώς».
-Οι άνθρωποι που δεν σε γνωρίζουν καταλαβαίνουν πως είσαι τρανσέξουαλ;
«Το να μη με αναγνωρίσεις είναι ένα από τα καλύτερα κομπλιμέντα που θα μπορούσες να μου κάνεις».
-Θα μου δείξεις τι γράφει το τατουάζ στο χέρι σου;
«Ι did it my way»

πηγή:http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=31/10/2010&id=217932

Η Πρωτοχρονιά των gay

Κάθε gay πολίτης του κόσμου που σέβεται τον εαυτό του οφείλει να περάσει τουλάχιστον μερικές φορές την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στην Ισπανία. Έτσι τουλάχιστον διατείνονται οι ίδιοι.
Η Μαδρίτη είναι η πρωτεύουσα των γκέι παγκοσμίως γι αυτό και το άτυπο ραντεβού στις γιορτές ισχύει κάθε χρόνο. Μετά την αλλαγή του χρόνου, στην κεντρική πλατεία Πουέρτα ντε Σολ -και βέβαια μετά το συναρπαστικό έθιμο των δώδεκα σταφυλιών που πρέπει να φας με κάθε χτύπο του μεγάλου ρολογιού- οι ομοφυλόφιλοι που ταξίδεψαν ως εκεί, κατευθύνονται στο ιστορικό μέρος της Τσουέκα.
Εκεί γίνεται η μεγάλη συνάντηση των γκέι για να ξεκινήσει η γνωστή και θορυβώδης πρωτοχρονιάτικη φιέστα. Περούκες χρωματιστές με «τρελλά» κουρέματα πάνω στα κεφάλια, κοστουμαρισμένοι κύριοι με μούσια και ροζ πλεξούδες, άλλοι ντυμένοι με γυναικεία ρούχα, όλοι γίνονται μια παρέα για να απολαύσουν τη μουσική, το χορό, τα εκθαμβωτικά θεάματα, τους ζογκλέρ, τους τραγουδιστές και να περάσουν ανεπανάληπτα με αστείρευτο κέφι ως το επόμενο μεσημέρι. Εκεί, μας λένε, όλοι είναι όμοιοι και ίσοι. Είναι το μοναδικό μέρος γκέι που δέχεται και στρέιτ κόσμο. Στην Τσουέκα γεννιούνται κάθε πρώτη του χρόνου, γνωριμίες, έρωτες ζωής, μεγάλες φιλίες.
Μαρία Πανάγου

πηγή:http://www.newsbomb.gr/koinwnia/story/h-prwtochronia-twn-gay

Γιατί ο έρωτας... τυφλώνει

ΛΟΝΔΙΝΟ Συνηθίζουμε να λέμε ότι οι άνδρες προέρχονται από τον πλανήτη Αρη ενώ οι γυναίκες από την Αφροδίτη, προκειμένου να δείξουμε το πόσο διαφορετικά σκέφτονται και αντιδρούν τα δύο φύλα. Ωστόσο σύμφωνα με μια νέα μελέτη βρετανών ερευνητών που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «ΡLoS Οne» αυτή η κρατούσα άποψη αποτελεί μύθο, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την αντίδραση ανδρών και γυναικών στον έρωτα. Οπως έδειξε αυτή η μελέτη, ο ανδρικός και ο γυναικείος εγκέφαλος είναι «σχεδιασμένοι» ώστε να ενεργοποιούνται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο απέναντι στον... φτερωτό θεό. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι η κοινή αυτή δραστηριότητα του εγκεφάλου φάνηκε να ισχύει τόσο στα ομοφυλόφιλα όσο και στα ετεροφυλόφιλα άτομα. Ο καθηγητής Σεμίρ Ζέκι και ο συνεργάτης του Τζον Ρομάγια από το University College του Λονδίνου κατέληξαν σε αυτά τα συμπεράσματα παρακολουθώντας τη δραστηριότητα του εγκεφάλου 24 εθελοντών που δήλωναν... άκρως ερωτευμένοι. Οι συμμετέχοντες στη μελέτη ήταν ηλικίας 19 ως 47 ετών και είχαν σχέσεις με διάρκεια που κυμαινόταν από τέσσερις μήνες ως 23 χρόνια. Συμμετείχαν άνδρες και γυναίκες, ομοφυλόφιλοι και ετεροφυλόφιλοι. Οι ερευνητές ζήτησαν από τους εθελοντές να κοιτάξουν φωτογραφίες των συντρόφων τους κα θώς και φωτογραφίες φίλων τους του αντίθετου φύλου με τους οποίους όμως δεν υπήρχε ερωτική έλξη. Παράλληλα υπέβαλαν τους συμμετέχοντες σε λειτουργική μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου. Οπως προέκυψε, σε όλους τους εθελοντές εμφανίστηκε παρόμοιο μοτίβο εγκεφαλικής δραστηριότητας το οποίο περιελάμβανε ενεργοποίηση περιοχών του φλοιού και του υποφλοιού, και κυρίως περιοχών που είναι πλούσιες σε ντοπαμινεργικούς νευρώνες (νευρώνες η δραστηριότητα των οποίων σχετίζεται με την ευεξία και την ευτυχία). Τέτοιες περιοχές είναι ο υποθάλαμος, η κοιλιακή καλυπτρική περιοχή, ο κερκοφόρος πυρήνας, ο ιππόκαμπος, η περιοχή της νήσου του εγκεφάλου καθώς και η πρόσθια έλικα του προσαγωγίου. Η ντοπαμινεργική δραστηριότητα συνδέεται με τη δραστηριότητα άλλων νευροδιαβιβαστών οι οποίοι πιστεύεται ότι παίζουν σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση των αισθηματικών σχέσεων και του δεσίματος μεταξύ των ανθρώπων. Από τη μελέτη προέκυψε επίσης ότι ο έρωτας είναι... τυφλός. Οπως έδειξαν οι απεικονίσεις του εγκεφάλου, εμφανιζόταν εκτεταμένη απενεργοποίηση μεγάλων τμημάτων του εγκεφαλικού φλοιού όταν ο εθελοντής ή η εθελόντρια έβλεπε την εικόνα του/της συντρόφου. Οι εγκεφαλικές περιοχές που απενεργοποιούνταν αφορούσαν σημεία του εγκεφάλου που εμπλέκονται στην κρίση του ατόμου.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artId=376142&dt=04/01/2011#ixzz1B94Gre8d

Λίγες μέρες έμειναν...Εκφράστε την αγάπη σας!!! ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!!!

Λίγες μέρες έμειναν που και αυτός ο χρόνος θα φύγει και θα πάρει μαζί του αγάπες που πέρασαν, κακές αναμνήσεις, στεναχώριες, σκέψεις που βαραίνουν...Λίγες μέρες για να μπει ένας καινούριος χρόνος που πάντα ευχόμαστε να είναι καλύτερος από το προηγούμενο και να φέρει γαλήνη στη ψυχή μας και ευτυχία σε κάθε στιγμή μας....
Λίγες μέρες έμειναν και λίγες είναι οι ώρες που «κοιταζόμαστε» πια στο καθρέπτη να δούμε το πραγματικό πρόσωπό μας, εκείνο πίσω από τον εγωισμό μας, εκείνο πίσω από την υπερηφάνεια μας, εκείνο πίσω από τα λάθη μας, εκείνο πίσω από τη καθημερινότητα που δε μας αφήνει να κάνουμε την αυτοκριτική μας...Λίγοι και οι άνθρωποι που μένουν πια κοντά μας, για εμάς και μόνο, και είναι στιγμή να τους αγκαλιάσουμε και να τους εκφράσουμε την αγάπη μας και ένα (τουλάχιστον) ευχαριστώ για τη δύναμή τους να στέκονται δίπλα μας ακόμη....

Οι ημέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, ανήκουν αποκλειστικά στα αγαπημένα μας πρόσωπα!

Και αν οι φετινές γιορτές σε βρίσκουν με το ταίρι σου, τη κοπέλα σου, μη διστάσεις να της το εκφράσεις με κάθε εφικτό και ανέφικτο μέσο.Σχεδιάσε μια ευχάριστη έκπληξη για να της αποδείξεις εμπράκτως πόσο πολύ την αγαπάς.Ακόμα και αν η σύντρφός σου διακρίνεται για τις ικανότητές της στις εκπλήξεις, μην αφήσεις τη βραδιά χωρίς να ετοιμάσεις την δικιά σου έκπληξη!!! «Ο έρωτας περνάει από το στομάχι» και για να το λένε κάτι θα ξέρουν. Ακόμα και αν δεν έχεις έφεση στην μαγειρική, μπορείς πάντα να απολαύσεις με την αγαπημένη σου, υπό το φως των κεριών, ένα υπέροχο γεύμα ...με τη βοήθεια του ίντερνετ και το παράσημο μιας μάστερ σεφ σε περιμένει!!!
Δε χρειάζεται να οργανώσεις κάτι πολύ extreme.Απαραίτητο όμως να έχει τη δική σου προσωπική πινελιά...κάτι δικό σου...(αν σου αρέσει η χειροτεχνία φτιάξε της κάτι ιδιαίτερο, αν σου αρέσει η ποίηση γράψε της κάτι σε μια καρτούλα)!!! Σημασία δεν έχει το δώρο σου να είναι ακριβό ή να λάμπει।Σημασία έχει να λάμπει το πρόσωπό σου τη στιγμή που θα της το δίνεις, που θα της μιλάς και θα τη κοιτάζεις!!!
Αλλά και για εσένα που οι φετινές γιορτές θα σε βρουν μόνη ή πρόσφατα χωρισμένη, κάνε ένα δώρο στον εαυτό σου!!! Μία μικρή αλλαγή, μια ανανέωση, ένα δώρο που θα σου ανεβάσει το ηθικό. Εξάλλου το αξίζεις, αφού κουραστήκες να αναλώνεσαι σε αγάπες που δε σου ταίριαζαν μέχρι τώρα. Προσπάθησε να περάσεις αυτές τις μέρες με φίλους που αγαπάς πολύ και σε κάνουν να νιώθεις όμορφα. Μη ξεχάσεις όμως και σε αυτούς τη δική τους μικρή έκπληξη, για να τους εκφράσεις το πολυτιμότερο αγαθό που έχεις τη τύχη να απολαμβάνεις από τη φιλία και τη παρέα τους.

Εκφράστε την αγάπη σας στους ανθρώπους που αγαπάτε!!! Κάποια πράγματα τα θεωρούμε αυτονόητα αλλά πρέπει να τους δίνουμε πάντα τη σημασία που τους αξίζει!!!
Καλά Χριστούγεννα και Καλή Πρωτοχρονιά σε όλους!!!

Η απαγορευμένη λεσβιακή διαφήμιση

Έτσι το τηλεοπτικό κανάλι του “Καβαλιέρε” απαγόρευσε στα τηλεοπτικά του κανάλια να προβάλουν τη νέα διαφήμιση της Renault για το Twingo “Miss Sixty”. Το διαφημιστικό σποτ δείχνει ένα πάρτι στο οποίο δύο όμορφες γυναίκες ανταλλάσουν πονηρές ματιές και στη συνέχεια απομονώνονται στην κρεβατοκάμαρα.Εκεί γίνεται ένα ερωτικό “παιχνίδι” μεταξύ τους, το οποίο όμως τελειώνει με τη μία από αυτές να επιβιβάζεται στο “γυναικείο” αυτοκίνητο. Είναι η μόνη στιγμή – το τέλος – όπου το διαφημιζόμενο αυτοκίνητο κάνει την εμφάνισή του. “Είναι ένα κοριτσίστικο ζήτημα” κλείνει η διαφήμιση. Η διαφήμιση δημιουργήθηκε από την ιταλική Publicis ωστόσο η δημόσια τηλεόραση Rai ιδιοκτησίας Μπερλουσκόνι, αρνήθηκε να τη μεταδόσει. Το ίδιο έκανε και ο όμιλος Mediaset του ιδίου. Από την πλευρά της εταιρείας, η Ντανιέλε Τραντσίνι δήλωσε ότι “ήθελαν να δημιουργήσουν μία διαφήμιση αυθεντική, πρωτότυπη και ευχάριστη ωστόσο όχι πρόστυχη”. “Νομίζουμε ότι το πετύχαμε” αναφέρει. Η ίδια πάντως σημείωσε ότι ακόμη και αν στην Ιταλία δεν την δείχνουν θα την προβάλλουν αλλού στην Ευρώπη.
Πηγή: http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=56464&catid=7

Πάτρα όπως...πάθος!!!

Μια πιπεράτη ιστορία πάθους μεταξύ ομοφυλοφίλων έχει αναστατώσει την τοπική κοινωνία, ενώ έχει αφήσει άφωνη την αστυνομία της Πάτρας. Ολα άρχισαν πριν από περίπου δύο εβδομάδες, όταν ένας άντρας από την Αμαλιάδα τηλεφώνησε στην αστυνομία καταγγέλλοντας τον αιφνίδιο θάνατο ενός Αφγανού, με τον οποίο -όπως προέκυψε αργότερα- διατηρούσε ερωτικό δεσμό. Αμέσως οι αστυνομικοί έσπευσαν στην οδό την οποία τους υπέδειξε ο άντρας και χτύπησαν το κουδούνι τού συγκεκριμένου διαμερίσματος. Την πόρτα άνοιξε ένας νεαρός αλλοδαπός, ο οποίος έκπληκτος και μιλώντας άπταιστα ελληνικά ρώτησε τα όργανα της τάξης τι ακριβώς ήθελαν στο σπίτι του. Οι αστυνομικοί τού εξήγησαν ότι τους δηλώθηκε ο αιφνίδιος θάνατός του, κάτι που έκανε τον νεαρό άντρα να σαστίσει και αμέσως να ζητήσει να μάθει ποιος ήταν αυτός που κατήγγειλε κάτι τέτοιο στην αστυνομία. Μόλις οι αστυνομικοί τού γνωστοποίησαν την ταυτότητα του καταγγέλλοντος, ο νεαρός αποκάλυψε στους άναυδους αστυνομικούς ότι με τον συγκεκριμένο μεσήλικο, που ζει στην Αμαλιάδα, διατηρεί τον τελευταίο καιρό ερωτικές σχέσεις, αλλά επειδή τις τελευταίες ημέρες είχαν ένα ερωτικό καβγαδάκι, εκείνος δεν απαντούσε στις τηλεφωνικές του κλήσεις, γεγονός που προφανώς εξόργισε τον σύντροφό του. Μάλιστα, όπως είπε, το διαμέρισμα στο οποίο διαμένει του το έχει νοικιάσει ο καταγγέλλων.Οπως ήταν φυσικό, οι αστυνομικοί ακούγοντας την ιστορία από τον Αφγανό έμειναν με ανοιχτό το στόμα, αντιλαμβανόμενοι τον λόγο για τον οποίο ο άντρας από την Αμαλιάδα δήλωσε έναν αιφνίδιο θάνατο, ο οποίος δεν συνέβη ποτέ. Πάντως η περίεργη αυτή ιστορία ομοφυλοφίλων που κατέγραψε το αστυνομικό δελτίο έχει κάνει τον γύρο της περιοχής και αποτελεί δημοφιλές θέμα συζήτησης στα «πηγαδάκια».

πηγή: εφημερίδα εσπρέσσο

Ελλάδα: H γκέι διαδικτυακή τηλεόραση για την Ελλάδα είναι γεγονός!

Οι gay έχουν το δικό τους website στην Ελλάδα... Τώρα μπορούν να δουν πράγματα που τους αφορούν στο Gaywebtv.gr!
Κυβερνοναύτης της; Ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος!
Σύμφωνα με την εφημερίδα Lifo, η διαδικτυακή τηλεόραση δεν έχει ακόμα ροή, ούτε συγκεκριμένο πρόγραμμα. Προς το παρόν το κανάλι αποτελεί ένα ανθολόγιο άρθρων και βίντεο που σχετίζονται με τον έναν ή άλλο τρόπο με θέματα που αφορούν τους γκέι, τις λεσβίες, τους αμφισεξουαλικούς και διαφυλικούς ανθρώπους.
Ως web tv, δεν θυμίζει σε τίποτα τις προηγούμενες τηλεοπτικές απόπειρες γκέι καναλιών στην Ευρώπη όπως το Ιταλικό GAY TV (που ήταν και το πρώτο πανευρωπαϊκά - έκλεισε λόγω χαμηλών εσόδων το 2008), το Γαλλικό PINK TV (δορυφορικό, υπάρχει ακόμα, χρηματοδοτούμενο από την TF1 και το Canal Plus), το Ολλανδικό OUT TV (συνδρομητικό με 9 Ευρώ το μήνα), το Γερμανικό Tim (ήταν να κλείσει αλλά κρατήθηκε ζωντανό μόνο καλωδιακά), το Αμερικάνικο καλωδιακό Logo (ιδιοκτησία του MTV/Viacom), το επίσης Αμερικάνικο Here! Tv που είναι διαδικτυακό και μπορεί να συγκριθεί με το δικό μας μόνο θεωρητικά), και τέλος το Καναδικό PrideVision (ήταν το πρώτο καλωδιακό στον κόσμο με 24ωρο πρόγραμμα). Υπάρχουν επίσης το Ταϊλανδέζικο Pattaya Gay TV, αλλά και το επίσης διαδικτυακό Σουηδικό ψυχαγωγικό κανάλι GayTVONE.

Πηγή: tromaktiko.info

ΒΙΒΛΙΟ: «Δυνάμει φίλες, δυνάμει ερωμένες»

Το «Δυνάμει φίλες, δυνάμει ερωμένες» ερευνά το θέμα των σχέσεων ανάμεσα σε γυναίκες που είναι ή υπήρξαν και ερωτικά συνδεδεμένες μεταξύ τους.
Το νέο βιβλίο της Βενετίας Καντσά: Δυνάμει φίλες, δυνάμει ερωμένες των εκδόσεων Πολύχρωμος Πλανήτης θα παρουσιαστεί στο βιβλιοπωλείο την Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010, ώρα 20:30.Για το βιβλίο θα μιλήσουν, η Αθηνά Αθανασίου, (κοινωνική ανθρωπολόγος), η Μαριάνθη Λιανού (κοινωνιολόγος) και η Νίκη Σταυρίδη (μεταφράστρια).
Το «Δυνάμει φίλες, δυνάμει ερωμένες» ερευνά το θέμα των σχέσεων ανάμεσα σε γυναίκες που είναι ή υπήρξαν και ερωτικά συνδεδεμένες μεταξύ τους। Η ερωτική σχέση ανάμεσα σε γυναίκες είναι ένα θέμα που παραδοσιακά χαρακτηρίζεται από σιωπή. Μια σιωπή που έχει γίνει συνήθεια (κακή), αλλά είναι επίσης και επιθυμητή. Ο περίγυρος αλλά και τα ίδια τα πρόσωπα προτιμούν την αποσιώπηση, δηλαδή την αφάνεια. Η επιστημονική έρευνα, σε αυτή την περίπτωση η επιτόπια ανθρωπολογική έρευνα και η απόρροιά της που είναι αυτό το βιβλίο, έρχεται ακριβώς αυτή τη σιωπή - και τη ντροπή που κρύβει πίσω της - να καταρρίψει. Σκύβοντας με ενδιαφέρον και ερωτηματικά πάνω σε κάτι «ξένο», παράξενο για την κοινωνία, το κοιτάει κατ' αρχήν και το περιγράφει, για να περάσει μετά στη συνομιλία με τα πρόσωπα, τις λεσβίες, που σχηματίζουν αυτή την «παράξενη» ομάδα. Το «Δυνάμει φίλες, δυνάμει ερωμένες» είναι ένα έργο που αναδύθηκε στην κυριολεξία μέσα σε ένα τοπίο φαινομενικά ήρεμο και προπάντων ακατέργαστο.
Πηγή: http://www.10percent.gr/epikairotita/ekdiloseis/2042-161210-.html

οι δύο μητέρες μου

Μια πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με λεσβιακά ζευγάρια συχνά ήταν πιο έξυπνα, πιο ευτυχισμένα και πιο σίγουρα από ό, τι τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει σε πιο παραδοσιακές οικογενειακές μονάδες। Εδώ, τέσσερις γυναίκες-ως νοικοκυριά περιγράφουν τις εμπειρίες τις από τη μητρότητα - και γιατί η αποδοχή και η ειλικρίνεια είναι το πιο σημαντικό.
Οι λεσβίες μητέρες είναι καλύτερες γονείς? Σύμφωνα με την έρευνα κυκλοφόρησε νωρίτερα αυτή τη χρονιά, τα παιδιά που μεγαλώνουν με δύο μητέρες τα καταφέρουν καλύτερα στις σπουδές, έχουν μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση και είναι λιγότερο πιθανό να έχουν προβλήματα συμπεριφοράς από τις συμμαθήτριες τις που μεγάλωσαν σε μια οικογένεια με δύο ετερό γονείς
Η 25-χρονη μελέτη, που δημοσιεύθηκε από το αμερικανικό περιοδικό Pediatrics, παρακολούθησε 78 ζευγάρια λεσβιών που έκαναν με τεχνική γονιμοποίηση। Οι μητέρες ερωτήθηκαν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και τα παιδιά εξετάστηκαν και έδωσαν συνεντεύξεις στην ηλικία των 2, 5, 10 και 17, μαζί με τις γονείς τις. Η μελέτη διαπίστωσε ότι τα παιδιά που μεγάλωσαν με λεσβίες μητέρες πέτυχαν όπως τα παιδιά που μεγάλωσαν με ετερό γονείς σχετικά στο μέτρο της ανάπτυξης και της κοινωνικής συμπεριφοράς. Ωστόσο, τα παιδιά που μεγάλωσαν σε λεσβιακά σπίτια σημείωσαν ψυχολογικά υψηλότερο ποστοστό από ό, τι τα παιδιά σε ετερό οικογένειες στον αυτοσεβασμό και την εμπιστοσύνη, και είχαν καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο. Και ενώ το 26% των Αμερικανίδων εφήβων ανέφεραν σωματική κακοποίηση από γονέα, ούτε μια περίπτωση δεν βρέθηκε μεταξύ των παιδιών της έρευνας που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Pediatrics.
Τι σημαίνουν τα αποτελέσματα: ότι οι λεσβίες είναι περισσότερο δεσμευμένες γονείς; Ή, ίσως, ότι η πρώιμη διδασκαλία σχετικά με την διαφορετικότητα, τη σεξουαλικότητα και την ανεκτικότητα είναι το κλειδί για την αύξηση συναισθηματικής ευφυίας και αυτοπεποίθησης στα παιδιά;
Συναντηθήκαμε με τέσσερις διαφορετικές οικογένειες που ζουν στην Αγγλία, για να μιλήσουμε για τα οφέλη και τις προκλήσεις της ανατροφής των παιδιών με δύο μητέρες। Σε κάθε περίπτωση, ήταν αξιοσημείωτο ότι και οι δύο μητέρες ήταν εξίσου σε όλες τις πτυχές της ζωής των παιδιών τις και κρίνουν ότι η ανοικτή επικοινωνία με τα παιδιά τις να έχουν καθοριστική σημασία. Μοιράστηκαν μαζί μας τους στυλ των γονέων, πώς εξηγούν την διαφορά της κατάστασής των παιδιών τις - και κατά πόσον οι στάσεις απέναντι στις λεσβιακές οικογένειες έχουν πραγματικά αλλάξει.
Ashling, 32, και της Natalie, 35, είναι μαζί εννέα χρόνια και ζουν στο Μπέρμιγχαμ. Έχουν δύο παιδιά, την 5χρονη Giana, και την 2χρονη Kai
NATALIE: Η οικογένειά μου δεν πήρε πολύ καλά την δημόσια εκ-δήλωση। Ήταν τόσο λεσβοφοβική που έφυγα από το σπίτι στα 17. Ήταν μόνο μετά την σχέση μου με την Ashling που υπήρχε κάποιο επίπεδο αποδοχής. Στην συνέχεια τα παιδιά μας έφεραν όλη την οικογένεια πιο κοντά. Τα παιδιά βοήθησαν στην αποδοχή και να συνειδητοποιήσουν ότι οι καιροί έχουν αλλάξει.
Ashling: Η Natalie και εγώ είμαστε φίλες εδώ και 17 χρόνια। Και οι δύο τελειώσαμε το πανεπιστήμιο, και όταν μετακομήσαμε πίσω στο Birmingham πριν από εννέα χρόνια, αρχίσαμε να είμαστε μαζί.
NATALIE: Ήθελα πάντα τα παιδιά και μερικοί γκέι φίλοι μού είχαν προτείνει να γίνουν δότες σπέρματος। Νομίζαμε ότι αυτό θα προκαλούσε επιπλοκές, έτσι ερευνήσαμε πρακτορεία σπέρματος στο διαδίκτυο και βρήκαμε ότι απαιτούσαν τεράστια ποσά. Εμείς δεν εμπιστευόμασταν τη διαδικασία. Πώς ξέρουμε ότι είναι αυτό που έχουμε παραγγείλει;
Ashling: Αποφασίσαμε να βρούμε έναν ιδίωτη δότη και να ψάξουμε οι ίδιες। Βρήκαμε τον Ben σε έναν δικτυακό τόπο δοτών σπέρματος και κανονίσαμε να συναντήθουμε. Περάσαμε μαζί καλά, και μετά κάναμε εξετάσεις υγείας και αποκτήσαμε τις κόρες μας. Είναι στη ζωή τις και τις βλέπει δύο ή τρεις φορές το χρόνο. Τον γνωρίζουμε ως τον μπαμπά Ben, και έχουμε προσπαθήσει να κρατήσουμε τα πάντα όσο ανοιχτά και ειλικρινείς γίνεται.
NATALIE: Θα εκπλαγείτε με το πόσοι άνδρες θέλουν να βοηθήσουν τις γυναίκες στην κατάστασή μας। Μετά από την εμπειρία μας, αποφάσισε να δημιουργήσουμε το gayfamilyweb.co.uk, προσφέροντας επικοινωνία σε λεσβιακές οικογένειες με δότες και άλλες queer οικογένειες. Ήταν δύσκολο για μας να συναντήσουμε άλλες λεσβίες με παιδιά στην περιοχή μας - αν και είχαμε την υποστήριξη των ετερό φίλων μας, αισθανθήκαμε απομονωμένες, καθώς δεν είπαμε να μιλήσουμε με κάποιες στην ίδια κατάσταση.
πηγή: http://lesbianbimafia.blogspot.com/2010/12/blog-post_13.html

ΤΑΙΝΙΑ: Habitation en Roma-Room in Rome

Έχουμε ξαναμιλήσει στο παρελθόν για τη παραπάνω ταινία (πριν τύχει να τη δω βέβαια)
http://lesbiancrete.blogspot.com/2010/02/habitation-en-roma-room-in-rome.html
οπότε και δε γνώριζα για την τελειότητα της ταινίας όσον αφορά την ερμηνεία των ρόλων και την υπόθεση।Η ταινία αναφέρεται σε πραγματική ιστορία, με σκηνικό ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στο κέντρο της Ρώμης, όπου γεννιούνται συναισθήματα, έρωτες και το παιχνίδι της μοίρας για δύο γυναίκες και για το τί επιθυμούν περισσότερο από εδώ και πέρα στη ζωή τους


Η απόλυτη λεσβιακή ιστορία αγάπης....


Επίσημη ιστοσελίδα της ταινίας:http://www.juliomedem.org/habitacionenroma/sinopsis.html

Μεγάλο το ποσοστό παιδιών στις Ην.Πωλιτείες που ζουν με λεσβίες γονείς

NEW YORK (Reuters Life!) -

Το να μεγαλώσει ένα παιδί με δύο μητέρες δεν παρεμποδίζει την υγιή ψυχολογική ανάπτυξη, σύμφωνα με μια μελέτη που έγινε με την πρώτη γεννιά παιδιών που γεννήθηκαν από λεσβίες που έγινε 18 ετών πια

Στην πραγματικότητα, οι μητέρες λεσβίες εκτίμησαν για τα 17χρονα παιδιά τις πως είχαν υψηλότερα ποσοστά στις κοινωνικές και ακαδημαϊκές δεξιότητες, και χαμηλότερα ποσοστά στο να σπάζουν τους κανόνες και στην επιθετικότητα, από ότι δήλωσαν οι ετερό μητέρες των εφήβων που είχαν επίσης πατέρα।Ωστόσο, οι έφηβες των οποίων οι μητέρες δήλωσαν πως είχαν βιώσει λεσβοφοβία και εκφοβισμό ήταν περισσότερο ανήσυχες και είχαν περισσότερα συμπτώματα κατάθλιψης από τις συμμαθήτριες τις, αν και δεν ήταν σαφές αν το άγχος είναι προϊόν εκφοβισμού ή άλλων σχετικών συμπεριφορών

Η μελέτη των Ην. Πολιτειών, η οποία εμφανίζεται στο περιοδικό Pediatrics, είναι η πρώτη που παρακολούθησε τα παιδιά από ζευγάρια λεσβιών από τη σύλληψη έως την εφηβεία. "Υπάρχουν τόσα πολλά μέρη στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου τα λεσβιακά ζευγάρια δεν έχουν τη δυνατότητα να παιδοθετήσουν ή να ανατρέφουν παιδιά που το έχουν ανάγκη", είπε η Δρ Nanette Gartrell του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο, η οποία ξεκίνησε το "Εθνική Μακροχρόνια Μελέτη Λεσβιακής Οικογένειας σε όλες τις Ην. Πολιτείες" το 1986."(Όμως) δεν υπάρχει ούτε μία μελέτη που να έδειξε ότι υπάρχουν προβλήματα όσον αφορά την ψυχολογική προσαρμογή (των παιδιών)"।Η Δόκτωρ Gartrell είπε πως όσες αντιτίθενται στο γονικό ρόλο των λεσβιών ή των λεσβιακών ζευγαριών αναφέρουν συχνά πολιτιστικές ή θρησκευτικές αξίες, ορισμένες υποστηρίζουν επίσης πως το να μεγαλώνουν τα παιδιά με δύο μητέρες, δεν μπορεί να είναι υγιές για αυτά.Αλλά δεν υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία πως οι λεσβίες γονείς είναι χειρότερες ή καλύτερες από τις ετετό συμβατικές αντίστοιχές τις, σύμφωνα με την Δόκτωρα Gartrell, που έχει σύμφωνο συμβίωσης με την συντρόφισά της.

"Τα πράγματα που γνωρίζουμε πως κάνουν καλό στην ανατροφή των παιδιών είναι η αγάπη, οι οικονομικοί πόροι και το να εμπλέκεστε πολύ στην ζωή των παιδιών σας”, είπε. Τα συμπεράσματα είναι βασισμένα σε 77 οικογένειες κοριτσιών και αγοριών. Οι ερευνήτριες πήραν συνέντευξη από λεσβίες μητέρες για τα παιδιά τις και, στη συνέχεια, με ονομαστική λίστα αξιολογήθηκαν οι έφηβες, ο έλεγχος της συμπεριφοράς των παιδιών έγινε, με μια τυποποιημένη αξιολόγηση που χρησιμοποιείται εδώ και δεκαετίες.Κάθε έφηβη επίσης συμπλήρωσε ένα διαδικτυακό ψυχολογικό ερωτηματολόγιο.Κατά τη σύγκριση των αποτελεσμάτων για το πώς οι ετερό μητέρες που ζουν σε συμβατικές οικογένειες εκτίμησαν-βαθμολόγησαν τα παιδιά τις, τα παιδιά από λεσβιακά ζευγάρια ήταν ικανότερα στο σχολείο, είχαν λιγότερα κοινωνικά προβλήματα, παρέβησαν λιγότερο τους κανόνες και ήταν λιγότερο επιθετικά।Με βάση το πώς τα ίδια τα παιδιά αυτοπροσδιορίστηκαν, τα κατάφεραν το ίδιο καλά, έστω και αν δεν γνώριζαν την ταυτότητα του βιολογικού πατέρα.

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, περίπου 250।000 παιδιά στις Ην. Πολιτείες ζουν με λεσβίες γονείς.Είναι ασαφές γιατί τα παιδιά από λεσβιακά ζευγάρια ήταν σε καλύτερη ψυχολογική κατάσταση από εκείνα των ετερό γονέων.Αλλά η Δόκτωρ Gartrell είπε πως μια από τις αιτίες είναι ότι οι λεσβίες μητέρες είχαν προγραμματίσει την γονεϊκότητα τις προσεκτικά και ήταν έτοιμες να βοηθήσουν τα παιδιά τις από κάθε διάκριση που μπορεί να αντιμετώπιζαν."Αυτά τα παιδιά έχουν επιλεγεί, δεν ήταν ατυχήματα", είπε η Δρ. Gartrell.

πηγή: http://lesbianbimafia.blogspot.com/2010/12/250000.html

«Δεν είμαι λεσβία», λέει δακρυσμένη Oprah Winfrey

Los Angeles (Reuters) – Δακρυσμένη η Oprah Winfrey διέψευσε πως είναι λεσβία, λέγοντας ότι οι διαρκείς φήμες για στενή σχέση της με μια φίλη της είναι ενοχλητικές, “επειδή αυτό σημαίνει ότι κάποια μπορεί να σκεφτεί πως λέω ψέματα"।Η επιρροή επέφερε η εκπομπής της που απευθύνεται στην 20χρονη σχέση της με την Gayle King, και τον ως τώρα σύντροφό της Stedman Graham, σε μια συναισθηματική συνέντευξη με την δημοσιογράφισα Barbara Walters που θα εμφανιστεί στο τηλεοπτικό κανάλι ABC, σήμερα 9.12.10."Είναι η μητέρα που δεν είχα ποτέ. Είναι η αδελφή όλες θα θέλαμε. Είναι η φίλη που όλες αξίζουν. Δεν ξέρω ένα καλύτερο πρόσωπο", δήλωσε η Winfrey για την King, προσπαθόντας να σταματήσει τα δάκρυά της.«Αυτή η δήλωση με κάνει να κλαίω γιατί σκέφτομαι πως πιθανά δεν της το είπα ποτέ. χαρτομάντηλα παρακαλώ", πρόσθεσε.Η King και η 56χρονη Winfrey, συναντήθηκαν όταν εργάζονταν σε ένα τοπικό τηλεοπτικό σταθμό της Βαλτιμόρης τη δεκαετία 1980 και είναι αχώριστες επαγγελματικά και προσωπικά, υποδαυλίζοντας πολλά σχόλια στα ΜΜΕ πως είναι λεσβίες."Δεν είμαι λεσβία. Δεν είμαι κανενός είδος λεσβία», είπε Winfrey Walters, σε ένα απόσπασμα της συνέντευξης που δημοσιεύθηκε στις 8.12.10. "Και η αιτία για την οποία ενοχλούμαι είναι επειδή αυτό σημαίνει ότι κάποια μπορεί να σκεφτεί ότι είμαι ψεύτρα”. Αυτή είναι η νούμερο ένα. Η νούμερο δύο είναι ... γιατί να θα θέλετε να το κρύψω; Αυτός δεν είναι ο τρόπος της η ζωής μου".Η Winfrey, της οποίας την καθημερινή τηλεοπτική εκπομπή παρακολουθούν εκατομμύρια θεατών στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες 145 χώρες, είπε ο επιχειρηματίας Stedman Graham που είναι ακόμα ο εραστής της και σύντροφός της για παραπάνω από 20 χρόνια που είναι μαζί, παρά το γεγονός ότι τώρα πια σπάνια εμφανίζονται δημόσια μαζί.«Κατέβαλα συνειδητή προσπάθεια όλο το 2003, 2004 να σταματήσω τις δημόσιες εμφανίσεις μου με τον Stedman», είπε.Αλλά αρνείται τις υπόνοιες πως το ζευγάρι έχει χωρίσει, είπε για τον Walters πως είναι "η αγάπη, ο εραστής, ο άνδρας, ο συνεργάτης, ο σύντροφος" της ζωής της.Η Winfrey εγκαινιάζει ένα νέο δίκτυο καλωδιακής τηλεόρασης, OWN, τον Ιανουάριο σε μια συνεργασία με την Discovery Communications. Θα τελειώσει την τηλεοπτική της εκπομπή στο τηλεοπτικό κανάλι ABC τον Μάιο 2011 μετά από 25 χρονιές.

πηγή: http://lesbianbimafia.blogspot.com/2010/12/oprah-winfrey.html

ΒΙΒΛΙΟ: 2 έφηβοι στους 20 -- Γραπτά γκέι και λεσβιών νέων

Ann Heron (ed.)Σελίδες: 171ISBN: 960-88506-0-6Τιμή: 15,50 ευρώΠρώτη έκδοση: Απρίλιος 2005
Δώδεκα χρόνια μετά τη συλλογή του Ένας Έφηβος στους Δέκα - του πρώτου βιβλίου ποτέ που επέτρεψε σε δεκάδες εφήβους να περιγράψουν πώς είναι να είσαι γκέι ή λεσβία - η Αν Ερόν ζήτησε ιστορίες από μια νεότερη γενιά. Ανακάλυψε ότι η αίσθηση της απομόνωσης και της απελπισίας είναι το ίδιο και απαράλλαχτα βαθιά για αυτή τη νεότερη ομάδα. Το βιβλίο 2 Έφηβοι στους 20: Γραπτά από Γκέι και Λεσβίες Εφήβους συνδυάζει αυτές τις νέες φωνές με πολλές από τις εκθέσεις του πρώτου βιβλίου. Κάνει πιο εύκολο το δρόμο για τους εφήβους που τώρα φανερώνονται και για τους ενήλικες που αποζητούν να τους βοηθήσουν.
"Μια έξοχη πηγή για εφήβους, γκέι και στρέιτ, που έχουν ερωτήματα για τη δική τους σεξουαλικότητα ή γι αυτή των φίλων τους"--San Frascisco Chronichle Book Review

"Αυτή η σταθερά ενδιαφέρουσα και συχνά συγκινητική συλλογή καταγράφει νηφάλια τις καταστροφικές συνέπειες της ομοφοβίας που διεισδύει ακόμα και σε υποτιθέμενες διαφωτισμένες οικογένειες και σχολεία. Αυτές οι ιστορίες είναι συντριπτικά θετικές, κρατημένες στην επιφάνεια από τη νέα αυτοεκτίμηση των συγγραφέων και την αποφασιστικότητα να βρουν ένα χώρο γι αυτούς κι αυτές σε μια συχνά εχθρική χώρα". --Publishers Weekly

"Ακόμα και για εκείνους που τα εφηβικά χρόνια και το φανέρωμα βρίσκονται στο παρελθόν, αυτό το βιβλίο θα αγγίξει έντονα μια χορδή στη καρδιά τους।" --Baltimore Alternative

πηγή: http://www.gorgo.biz/

Ανησυχητικά τα στοιχεία για την πορεία του HIV στην Ελλάδα

Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS η σημερινή και τα στοιχεία για την πορεία της νόσου συνεχίζουν να είναι ανησυχητικά.

Σύμφωνα με στοιχεία του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ), αύξηση των κρουσμάτων AIDS καταγράφεται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Φέτος και μέχρι 31 Οκτωβρίου, έχουν δηλωθεί 519 νέα κρούσματα, τα οποία ανεβάζουν το συνολικό αριθμό των HIV οροθετικών ατόμων που έχουν δηλωθεί στη χώρα μας, σε 10452. Από τα περιστατικά αυτά, τα 8453 (80,9%) ήταν άνδρες, τα 1951 (18,7%) γυναίκες, ενώ για ένα μικρό ποσοστό το φύλο δεν δηλώθηκε.

Το παρήγορο είναι ότι ο συνολικός αριθμός των περιπτώσεων AIDS σε παιδιά, παραμένει χαμηλός στην Ελλάδα, σε σχέση με άλλες χώρες. Σε σύνολο 37 παιδιών με AIDS, το 64,9% έχουν μολυνθεί από τη μητέρα τους.

Ειδικότερα, από τα 519 νέα περιστατικά που δηλώθηκαν οι 451 (86,9%) ήταν άνδρες και 68 (13,1%) γυναίκες. Το 36,4% των περιστατικών έχουν δηλωθεί ως «ακαθόριστα» σε σχέση με τον τρόπο μετάδοσης, το 46,2% ήταν άνδρες που είχαν σεξουαλικές επαφές με άλλους άνδρες (ή 72,7%, εάν δεν συμπεριληφθούν οι περιπτώσεις με «ακαθόριστο» τρόπο μετάδοσης) και το 14,6% ήταν ετεροφυλόφιλοι άνδρες και γυναίκες (ή 23%, εάν δεν συμπεριληφθούν οι περιπτώσεις με «ακαθόριστο» τρόπο μετάδοσης).

Η πλειονότητα των περιστατικών αφορά σε άτομα ηλικίας 25 - 44 ετών. Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανδρών (22,4%) ήταν ηλικίας 30-34 ετών κατά τη δήλωση, ενώ των γυναικών (20,6%) ήταν ηλικίας 25-29 ετών κατά τη δήλωση.

Ο κυριότερος τρόπος μετάδοσης του HIV, σε άτομα που έχουν εμφανίσει AIDS, παραμένει η σεξουαλική επαφή μεταξύ ανδρών (55,5%) και ακολουθεί η ετεροφυλοφιλική (για άνδρες και γυναίκες) σεξουαλική επαφή (24,6%). Οι περιπτώσεις, οι οποίες μολύνθηκαν ενδεχομένως μέσω άλλων τρόπων μετάδοσης, εμφανίζουν μικρά ποσοστά. Οι περιπτώσεις για τις οποίες δεν ήταν δυνατό να προσδιοριστεί ο πιθανός τρόπος μόλυνσης ανέρχονται στο 9,2%.

Σε σύνολο 2.325 ατόμων που έχουν μολυνθεί, μέσω της ετεροφυλοφιλικής σεξουαλικής επαφής, το 35,2% ήταν άτομα που έζησαν ή προέρχονται από χώρες στις οποίες η ετεροφυλοφιλική μετάδοση είναι συχνή, το 18,2% είχαν σεξουαλική επαφή με HIV οροθετικά άτομα, των οποίων η πηγή μόλυνσης είναι ακαθόριστη και το 32,4% ήταν περιστατικά για τα οποία υπήρχε ισχυρή ένδειξη ετεροφυλοφιλικής μετάδοσης, χωρίς, ωστόσο, να έχει προσδιοριστεί η υποκατηγορία της.

Ο αριθμός των θανάτων σε ασθενείς με AIDS που δηλώθηκαν, μέχρι την 31η Οκτωβρίου, ανέρχεται σε 34 άτομα. Η μεγάλη πλειοψηφία των ασθενών με AIDS που απεβίωσαν ήταν άνδρες, γεγονός που αντανακλά τη μεγάλη αναλογία των ανδρών, επί του συνόλου των ατόμων με HIV/AIDS.

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της HIV επιδημίας στην Ελλάδα την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, είναι η σημαντική αύξηση που παρουσιάστηκε μετά το 2004.

Αυξητική τάση παρατηρήθηκε και το 2008. Ειδικότερα, το 2008, ο αριθμός των περιστατικών που δηλώθηκαν ανήλθε σε 653, τιμή που αντιστοιχεί στην τρίτη μεγαλύτερη που έχει καταγραφεί από την αρχή λειτουργίας του συστήματος επιτήρησης. Για το 2009, o αριθμός των δηλωθέντων περιστατικών ξεπέρασε για άλλη μία φορά το όριο των 600. Για το 2010, δεν έχει ολοκληρωθεί η συλλογή των δεδομένων. Λαμβάνοντας υπόψη τη μηνιαία κατανομή των δηλώσεων, εκτιμάται ότι ο αριθμός των νέων μολύνσεων που θα δηλωθούν τελικά το 2010, θα κυμανθεί σε υψηλά επίπεδα, μεγαλύτερα μάλλον σε σχέση με το 2009.

«Ενημέρωση-Προφύλαξη-Εξέταση: το δικό μας μότο ζωής»

Δράσεις «Street work» από τις ΜΚΟ «PRAKSIS» και «ΚΕΝΤΡΟ ΖΩΗΣ», στα πλαίσια της Καμπάνιας Ενημέρωσης - Πληροφόρησης - Εκπαίδευσης και Ευαισθητοποίησης, με τίτλο «Ενημέρωση-Προφύλαξη-Εξέταση: το δικό μας μότο ζωής» για τον HIV / AIDS. Επίσης η κινητή μονάδα της ΜΚΟ «PRAKSIS» θα διεξάγει δωρεάν και ανώνυμα το γρήγορο τεστ για τον HIV, έως και 22 Δεκεμβρίου.

Ειδικότερα, «Ελεύθερες Αγκαλιές» τα καθιερωμένα πλέον «FreeHugs», διοργανώνουν το μεσημέρι στην πλατεία Κοραή, οι ΜΚΟ «PRAKSIS» και «ΚΕΝΤΡΟ ΖΩΗΣ». Οι ΜΚΟ καλούν επωνύμους και απλούς πολίτες να αγκαλιαστούν στέλνοντας το μήνυμα ότι ο HIV δεν μεταδίδεται με την κοινωνική επαφή.

Η καμπάνια ενημέρωσης των ΜΚΟ «PRAKSIS» και «ΚΕΝΤΡΟ ΖΩΗΣ» ξεκίνησε από τις 23 Νοεμβρίου και θα διαρκέσει έως τις 22 Δεκεμβρίου. Το ΚΕΕΛΠΝΟ και οι ΜΚΟ θα μοιράζουν προφυλακτικά και φυλλάδια, με στόχο την ενημέρωση του πληθυσμού για το AIDS. Επίσης η κινητή μονάδα της «PRAKSIS» θα βρίσκεται στο Γκάζι, και όποιος θέλει μπορεί κάνει το γρήγορο τεστ για τον HIV, δωρεάν και ανώνυμα (τεστ με το σάλιο) όπου το αποτέλεσμα βγαίνει σε 20 λεπτά.


Το ένα τρίτο των ατόμων που έχουν μολυνθεί από τον ιό HIV στην Ευρώπη έχουν άγνοια της κατάστασής τους
Περίπου το ένα τρίτο των ατόμων που έχουν μολυνθεί από τον ιό HIV στην Ευρώπη έχουν άγνοια της κατάστασής τους, σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS. Στην ανακοίνωσή της η Επιτροπή τονίζει πως η έγκαιρη ανίχνευση του ιού έχει ζωτική σημασία για την έγκαιρη θεραπευτική αγωγή και αυξάνει το προσδόκιμο επιβίωσης.

Παρά τη συνολική μείωση του αριθμού των νέων μολύνσεων από τον ιό HIV, ο συνολικός αριθμός των ανθρώπων που ζουν με τον ιό έχει φτάσει στα 33,4 εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο και εξακολουθεί να αυξάνεται, αναφέρει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η υποσαχάρια Αφρική παραμένει η περιοχή που έχει πληγεί περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη και αριθμεί το 71% όλων των νέων μολύνσεων από τον HIV το 2008.

Για το σκοπό καταπολέμησης του ΑΙDS σε παγκόσμια κλίμακα, η Επιτροπή ανακοίνωσε ότι η συμβολή της στο Διεθνές Ταμείο για την καταπολέμηση του AIDS, της Φυματίωσης και της Ελονοσίας θα φτάσει περίπου το 1,3 δισ. ευρώ κατά την περίοδο 2002-2013, σημειώνοντας ότι η ΕΕ είναι ο μεγαλύτερος δωρητής στο Διεθνές Ταμείο.

Περίπου 6।800 άνθρωποι ανά τον κόσμο μολύνονται καθημερινά από τον ιό του HIV, εκ των οποίων περίπου το 45% είναι νέοι ηλικίας από 15 έως 24 ετών, σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής.
πηγή: εφημερίδα

“Θετικές Ιστορίες” με θέμα το AIDS

Οι “Θετικές Ιστορίες” είναι μια σπονδυλωτή ταινία, που ουσιαστικά αποτελείται από 6 ταινίες μικρού μήκους. Το θέμα κοινό για όλες... ο ιός HIV. Οι σκηνοθέτες Χάρης Σταθόπουλος, Δημήτρης Άντζους, Θανάσης Τότσικας, Δημήτρης Μπαβέλλας και Δημήτρης Παπαθανάσης αποτελούν όλοι τους τη νέα γενιά των ελλήνων σκηνοθετών και πιστεύουν ότι ο κινηματογράφος, εκτός από το να διασκεδάζει, μπορεί συγχρόνως να διαπαιδαγωγεί και να περνάει μηνύματα που αφορούν τη σύγχρονη κοινωνία, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά παγκοσμίως.

Ένας βενζινοπώλης, ένας μοναχικός νέος, μια νεαρή κοπέλα, ένα gay ζευγάρι, μια έγκυος κι ένας γιατρός, γνωστοί και άγνωστοι μεταξύ τους, έχουν έναν κοινό γνώριμο, που τους συνδέει με μοιραίο τρόπο. Tο HIV. Αυτοί είναι οι ήρωες των “Θετικών Ιστοριών”. Άνθρωποι απλοί, καθημερινοί, υπεράνω πάσης υποψίας. Άνθρωποι που βρίσκονται γύρω μας, και θα μπορούσε να είναι ο καθένας από εμάς. Πότε με χιούμορ και πότε θίγοντας το AIDS ως κοινωνική μάστιγα, οι “Θετικές Ιστορίες” καταφέρνουν να αφυπνήσουν συνηδείσεις και να σε κάνουν να σκεφτείς. Γιατί κανείς δεν είναι στο απυρόβλητο.

Οι έξι μικρούς μήκους ταινίες έχουν τους τίτλους "Δωμάτιο μηδέν", "Το λάθος", "Αίθουσα αναμονής", "Αφού με ξέρεις", "Θετικό;" και "SaiD". Πλήθος γνωστών ηθοποιών εμφανίζονται στην συνολικά 70 λεπτών ταινία, όπως οι Σπύρος Παπαδόπουλος, Στράτος Τζώρτζογλου, Μαρία Κεχαγιόγλου, Μελέτης Γεωργιάδης και από τη νέα γενιά η Κατερίνα Μισιχρόνη, που την γνωρίσαμε μέσα από τη σειρά του ALPHA “Γ4”, ο Ανδρέας Κοντόπουλος και άλλοι.

Η ταινία "Θετικές ιστορίες" πρόκειται να εκδοθεί σε dvd μέσα στο 2011 και θα συνοδεύεται, στα extras, από τις έξι μικρού μήκους ταινίες ξεχωριστά, τις πέντε συνεντεύξεις της "Πραγματείας" (ένα υλικό ντοκιμαντερίστικου ύφους που άνοιξε την ταινία), making of, trailler, φωτογραφίες σε slide show, βιογραφικά και τα logo των υποστηρικτών. Επίσης σε bonus track θα περιλαμβάνεται και η ταινία "Οι άντρες δεν κλαίνε" του 2001 με ανάλογη θεματική σε σκηνοθεσία Κυριάκου Χατζημιχαηλίδη.

Ο Κυριάκος Χατζημιχαηλίδης είναι ο άνθρωπος που κρύβεται πίσω από όλα. Είναι ο παραγωγός της ταινίας και ιδρυτής της εταιρείας t-shΟrt, που δρα στον καλλιτεχνικό χώρο απο το 2000 και έχει ως κύριο αντικείμενο τις ταινίες μικρού μήκους. Οι “Θετικές Ιστορίες” είναι η πρώτη μεγάλου μήκους της εταιρείας.

Η πρεμιέρα της ταινίας “Θετικές Ιστορίες” έγινε το Σάββατο 4 Δεκεμβρίου στα πλαίσια της δεύτερης ημέρας του 51ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, με παρόντες τους 4 από τους 5 σκηνοθέτες και τον παραγωγό, ενώ πλήθος κόσμου είχε γεμίσει την αίθουσα “ΤΩΝΙΑ ΜΑΡΚΕΤΑΚΗ”। Η ταινία θα προβληθεί ξανά την Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου στις 18.00 στην αίθουσα του “ΑΚΜΗ”.

πηγή: εφημερίδα Πρώτο Θέμα

Αλλαγή ημερομηνίας σεμιναρίου!!!

Το σεμινάριο "Εισαγωγή στην Gay Affirmative Therapy" θα διεξαχθεί την Κυριακή 12 Δεκεμβρίου, 11.00-18.00 στο Διώνειο Θεραπευτικό Κέντρο (Παρορίτη 2-4 &Αγ.Λαύρας, Άνω Πατήσια - έναντι σταθμού ΗΣΑΠ).Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα www.evaspinou.com
Ευχαριστώ,Εύα Σπίνου
http://lesbiancrete.blogspot.com/2010/11/gay-affirmative-therapy.html