Λίγες μέρες έμειναν...Εκφράστε την αγάπη σας!!! ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!!!

Λίγες μέρες έμειναν που και αυτός ο χρόνος θα φύγει και θα πάρει μαζί του αγάπες που πέρασαν, κακές αναμνήσεις, στεναχώριες, σκέψεις που βαραίνουν...Λίγες μέρες για να μπει ένας καινούριος χρόνος που πάντα ευχόμαστε να είναι καλύτερος από το προηγούμενο και να φέρει γαλήνη στη ψυχή μας και ευτυχία σε κάθε στιγμή μας....
Λίγες μέρες έμειναν και λίγες είναι οι ώρες που «κοιταζόμαστε» πια στο καθρέπτη να δούμε το πραγματικό πρόσωπό μας, εκείνο πίσω από τον εγωισμό μας, εκείνο πίσω από την υπερηφάνεια μας, εκείνο πίσω από τα λάθη μας, εκείνο πίσω από τη καθημερινότητα που δε μας αφήνει να κάνουμε την αυτοκριτική μας...Λίγοι και οι άνθρωποι που μένουν πια κοντά μας, για εμάς και μόνο, και είναι στιγμή να τους αγκαλιάσουμε και να τους εκφράσουμε την αγάπη μας και ένα (τουλάχιστον) ευχαριστώ για τη δύναμή τους να στέκονται δίπλα μας ακόμη....

Οι ημέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, ανήκουν αποκλειστικά στα αγαπημένα μας πρόσωπα!

Και αν οι φετινές γιορτές σε βρίσκουν με το ταίρι σου, τη κοπέλα σου, μη διστάσεις να της το εκφράσεις με κάθε εφικτό και ανέφικτο μέσο.Σχεδιάσε μια ευχάριστη έκπληξη για να της αποδείξεις εμπράκτως πόσο πολύ την αγαπάς.Ακόμα και αν η σύντρφός σου διακρίνεται για τις ικανότητές της στις εκπλήξεις, μην αφήσεις τη βραδιά χωρίς να ετοιμάσεις την δικιά σου έκπληξη!!! «Ο έρωτας περνάει από το στομάχι» και για να το λένε κάτι θα ξέρουν. Ακόμα και αν δεν έχεις έφεση στην μαγειρική, μπορείς πάντα να απολαύσεις με την αγαπημένη σου, υπό το φως των κεριών, ένα υπέροχο γεύμα ...με τη βοήθεια του ίντερνετ και το παράσημο μιας μάστερ σεφ σε περιμένει!!!
Δε χρειάζεται να οργανώσεις κάτι πολύ extreme.Απαραίτητο όμως να έχει τη δική σου προσωπική πινελιά...κάτι δικό σου...(αν σου αρέσει η χειροτεχνία φτιάξε της κάτι ιδιαίτερο, αν σου αρέσει η ποίηση γράψε της κάτι σε μια καρτούλα)!!! Σημασία δεν έχει το δώρο σου να είναι ακριβό ή να λάμπει।Σημασία έχει να λάμπει το πρόσωπό σου τη στιγμή που θα της το δίνεις, που θα της μιλάς και θα τη κοιτάζεις!!!
Αλλά και για εσένα που οι φετινές γιορτές θα σε βρουν μόνη ή πρόσφατα χωρισμένη, κάνε ένα δώρο στον εαυτό σου!!! Μία μικρή αλλαγή, μια ανανέωση, ένα δώρο που θα σου ανεβάσει το ηθικό. Εξάλλου το αξίζεις, αφού κουραστήκες να αναλώνεσαι σε αγάπες που δε σου ταίριαζαν μέχρι τώρα. Προσπάθησε να περάσεις αυτές τις μέρες με φίλους που αγαπάς πολύ και σε κάνουν να νιώθεις όμορφα. Μη ξεχάσεις όμως και σε αυτούς τη δική τους μικρή έκπληξη, για να τους εκφράσεις το πολυτιμότερο αγαθό που έχεις τη τύχη να απολαμβάνεις από τη φιλία και τη παρέα τους.

Εκφράστε την αγάπη σας στους ανθρώπους που αγαπάτε!!! Κάποια πράγματα τα θεωρούμε αυτονόητα αλλά πρέπει να τους δίνουμε πάντα τη σημασία που τους αξίζει!!!
Καλά Χριστούγεννα και Καλή Πρωτοχρονιά σε όλους!!!

Η απαγορευμένη λεσβιακή διαφήμιση

Έτσι το τηλεοπτικό κανάλι του “Καβαλιέρε” απαγόρευσε στα τηλεοπτικά του κανάλια να προβάλουν τη νέα διαφήμιση της Renault για το Twingo “Miss Sixty”. Το διαφημιστικό σποτ δείχνει ένα πάρτι στο οποίο δύο όμορφες γυναίκες ανταλλάσουν πονηρές ματιές και στη συνέχεια απομονώνονται στην κρεβατοκάμαρα.Εκεί γίνεται ένα ερωτικό “παιχνίδι” μεταξύ τους, το οποίο όμως τελειώνει με τη μία από αυτές να επιβιβάζεται στο “γυναικείο” αυτοκίνητο. Είναι η μόνη στιγμή – το τέλος – όπου το διαφημιζόμενο αυτοκίνητο κάνει την εμφάνισή του. “Είναι ένα κοριτσίστικο ζήτημα” κλείνει η διαφήμιση. Η διαφήμιση δημιουργήθηκε από την ιταλική Publicis ωστόσο η δημόσια τηλεόραση Rai ιδιοκτησίας Μπερλουσκόνι, αρνήθηκε να τη μεταδόσει. Το ίδιο έκανε και ο όμιλος Mediaset του ιδίου. Από την πλευρά της εταιρείας, η Ντανιέλε Τραντσίνι δήλωσε ότι “ήθελαν να δημιουργήσουν μία διαφήμιση αυθεντική, πρωτότυπη και ευχάριστη ωστόσο όχι πρόστυχη”. “Νομίζουμε ότι το πετύχαμε” αναφέρει. Η ίδια πάντως σημείωσε ότι ακόμη και αν στην Ιταλία δεν την δείχνουν θα την προβάλλουν αλλού στην Ευρώπη.
Πηγή: http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=56464&catid=7

Πάτρα όπως...πάθος!!!

Μια πιπεράτη ιστορία πάθους μεταξύ ομοφυλοφίλων έχει αναστατώσει την τοπική κοινωνία, ενώ έχει αφήσει άφωνη την αστυνομία της Πάτρας. Ολα άρχισαν πριν από περίπου δύο εβδομάδες, όταν ένας άντρας από την Αμαλιάδα τηλεφώνησε στην αστυνομία καταγγέλλοντας τον αιφνίδιο θάνατο ενός Αφγανού, με τον οποίο -όπως προέκυψε αργότερα- διατηρούσε ερωτικό δεσμό. Αμέσως οι αστυνομικοί έσπευσαν στην οδό την οποία τους υπέδειξε ο άντρας και χτύπησαν το κουδούνι τού συγκεκριμένου διαμερίσματος. Την πόρτα άνοιξε ένας νεαρός αλλοδαπός, ο οποίος έκπληκτος και μιλώντας άπταιστα ελληνικά ρώτησε τα όργανα της τάξης τι ακριβώς ήθελαν στο σπίτι του. Οι αστυνομικοί τού εξήγησαν ότι τους δηλώθηκε ο αιφνίδιος θάνατός του, κάτι που έκανε τον νεαρό άντρα να σαστίσει και αμέσως να ζητήσει να μάθει ποιος ήταν αυτός που κατήγγειλε κάτι τέτοιο στην αστυνομία. Μόλις οι αστυνομικοί τού γνωστοποίησαν την ταυτότητα του καταγγέλλοντος, ο νεαρός αποκάλυψε στους άναυδους αστυνομικούς ότι με τον συγκεκριμένο μεσήλικο, που ζει στην Αμαλιάδα, διατηρεί τον τελευταίο καιρό ερωτικές σχέσεις, αλλά επειδή τις τελευταίες ημέρες είχαν ένα ερωτικό καβγαδάκι, εκείνος δεν απαντούσε στις τηλεφωνικές του κλήσεις, γεγονός που προφανώς εξόργισε τον σύντροφό του. Μάλιστα, όπως είπε, το διαμέρισμα στο οποίο διαμένει του το έχει νοικιάσει ο καταγγέλλων.Οπως ήταν φυσικό, οι αστυνομικοί ακούγοντας την ιστορία από τον Αφγανό έμειναν με ανοιχτό το στόμα, αντιλαμβανόμενοι τον λόγο για τον οποίο ο άντρας από την Αμαλιάδα δήλωσε έναν αιφνίδιο θάνατο, ο οποίος δεν συνέβη ποτέ. Πάντως η περίεργη αυτή ιστορία ομοφυλοφίλων που κατέγραψε το αστυνομικό δελτίο έχει κάνει τον γύρο της περιοχής και αποτελεί δημοφιλές θέμα συζήτησης στα «πηγαδάκια».

πηγή: εφημερίδα εσπρέσσο

Ελλάδα: H γκέι διαδικτυακή τηλεόραση για την Ελλάδα είναι γεγονός!

Οι gay έχουν το δικό τους website στην Ελλάδα... Τώρα μπορούν να δουν πράγματα που τους αφορούν στο Gaywebtv.gr!
Κυβερνοναύτης της; Ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος!
Σύμφωνα με την εφημερίδα Lifo, η διαδικτυακή τηλεόραση δεν έχει ακόμα ροή, ούτε συγκεκριμένο πρόγραμμα. Προς το παρόν το κανάλι αποτελεί ένα ανθολόγιο άρθρων και βίντεο που σχετίζονται με τον έναν ή άλλο τρόπο με θέματα που αφορούν τους γκέι, τις λεσβίες, τους αμφισεξουαλικούς και διαφυλικούς ανθρώπους.
Ως web tv, δεν θυμίζει σε τίποτα τις προηγούμενες τηλεοπτικές απόπειρες γκέι καναλιών στην Ευρώπη όπως το Ιταλικό GAY TV (που ήταν και το πρώτο πανευρωπαϊκά - έκλεισε λόγω χαμηλών εσόδων το 2008), το Γαλλικό PINK TV (δορυφορικό, υπάρχει ακόμα, χρηματοδοτούμενο από την TF1 και το Canal Plus), το Ολλανδικό OUT TV (συνδρομητικό με 9 Ευρώ το μήνα), το Γερμανικό Tim (ήταν να κλείσει αλλά κρατήθηκε ζωντανό μόνο καλωδιακά), το Αμερικάνικο καλωδιακό Logo (ιδιοκτησία του MTV/Viacom), το επίσης Αμερικάνικο Here! Tv που είναι διαδικτυακό και μπορεί να συγκριθεί με το δικό μας μόνο θεωρητικά), και τέλος το Καναδικό PrideVision (ήταν το πρώτο καλωδιακό στον κόσμο με 24ωρο πρόγραμμα). Υπάρχουν επίσης το Ταϊλανδέζικο Pattaya Gay TV, αλλά και το επίσης διαδικτυακό Σουηδικό ψυχαγωγικό κανάλι GayTVONE.

Πηγή: tromaktiko.info

ΒΙΒΛΙΟ: «Δυνάμει φίλες, δυνάμει ερωμένες»

Το «Δυνάμει φίλες, δυνάμει ερωμένες» ερευνά το θέμα των σχέσεων ανάμεσα σε γυναίκες που είναι ή υπήρξαν και ερωτικά συνδεδεμένες μεταξύ τους.
Το νέο βιβλίο της Βενετίας Καντσά: Δυνάμει φίλες, δυνάμει ερωμένες των εκδόσεων Πολύχρωμος Πλανήτης θα παρουσιαστεί στο βιβλιοπωλείο την Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010, ώρα 20:30.Για το βιβλίο θα μιλήσουν, η Αθηνά Αθανασίου, (κοινωνική ανθρωπολόγος), η Μαριάνθη Λιανού (κοινωνιολόγος) και η Νίκη Σταυρίδη (μεταφράστρια).
Το «Δυνάμει φίλες, δυνάμει ερωμένες» ερευνά το θέμα των σχέσεων ανάμεσα σε γυναίκες που είναι ή υπήρξαν και ερωτικά συνδεδεμένες μεταξύ τους। Η ερωτική σχέση ανάμεσα σε γυναίκες είναι ένα θέμα που παραδοσιακά χαρακτηρίζεται από σιωπή. Μια σιωπή που έχει γίνει συνήθεια (κακή), αλλά είναι επίσης και επιθυμητή. Ο περίγυρος αλλά και τα ίδια τα πρόσωπα προτιμούν την αποσιώπηση, δηλαδή την αφάνεια. Η επιστημονική έρευνα, σε αυτή την περίπτωση η επιτόπια ανθρωπολογική έρευνα και η απόρροιά της που είναι αυτό το βιβλίο, έρχεται ακριβώς αυτή τη σιωπή - και τη ντροπή που κρύβει πίσω της - να καταρρίψει. Σκύβοντας με ενδιαφέρον και ερωτηματικά πάνω σε κάτι «ξένο», παράξενο για την κοινωνία, το κοιτάει κατ' αρχήν και το περιγράφει, για να περάσει μετά στη συνομιλία με τα πρόσωπα, τις λεσβίες, που σχηματίζουν αυτή την «παράξενη» ομάδα. Το «Δυνάμει φίλες, δυνάμει ερωμένες» είναι ένα έργο που αναδύθηκε στην κυριολεξία μέσα σε ένα τοπίο φαινομενικά ήρεμο και προπάντων ακατέργαστο.
Πηγή: http://www.10percent.gr/epikairotita/ekdiloseis/2042-161210-.html

οι δύο μητέρες μου

Μια πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με λεσβιακά ζευγάρια συχνά ήταν πιο έξυπνα, πιο ευτυχισμένα και πιο σίγουρα από ό, τι τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει σε πιο παραδοσιακές οικογενειακές μονάδες। Εδώ, τέσσερις γυναίκες-ως νοικοκυριά περιγράφουν τις εμπειρίες τις από τη μητρότητα - και γιατί η αποδοχή και η ειλικρίνεια είναι το πιο σημαντικό.
Οι λεσβίες μητέρες είναι καλύτερες γονείς? Σύμφωνα με την έρευνα κυκλοφόρησε νωρίτερα αυτή τη χρονιά, τα παιδιά που μεγαλώνουν με δύο μητέρες τα καταφέρουν καλύτερα στις σπουδές, έχουν μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση και είναι λιγότερο πιθανό να έχουν προβλήματα συμπεριφοράς από τις συμμαθήτριες τις που μεγάλωσαν σε μια οικογένεια με δύο ετερό γονείς
Η 25-χρονη μελέτη, που δημοσιεύθηκε από το αμερικανικό περιοδικό Pediatrics, παρακολούθησε 78 ζευγάρια λεσβιών που έκαναν με τεχνική γονιμοποίηση। Οι μητέρες ερωτήθηκαν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και τα παιδιά εξετάστηκαν και έδωσαν συνεντεύξεις στην ηλικία των 2, 5, 10 και 17, μαζί με τις γονείς τις. Η μελέτη διαπίστωσε ότι τα παιδιά που μεγάλωσαν με λεσβίες μητέρες πέτυχαν όπως τα παιδιά που μεγάλωσαν με ετερό γονείς σχετικά στο μέτρο της ανάπτυξης και της κοινωνικής συμπεριφοράς. Ωστόσο, τα παιδιά που μεγάλωσαν σε λεσβιακά σπίτια σημείωσαν ψυχολογικά υψηλότερο ποστοστό από ό, τι τα παιδιά σε ετερό οικογένειες στον αυτοσεβασμό και την εμπιστοσύνη, και είχαν καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο. Και ενώ το 26% των Αμερικανίδων εφήβων ανέφεραν σωματική κακοποίηση από γονέα, ούτε μια περίπτωση δεν βρέθηκε μεταξύ των παιδιών της έρευνας που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Pediatrics.
Τι σημαίνουν τα αποτελέσματα: ότι οι λεσβίες είναι περισσότερο δεσμευμένες γονείς; Ή, ίσως, ότι η πρώιμη διδασκαλία σχετικά με την διαφορετικότητα, τη σεξουαλικότητα και την ανεκτικότητα είναι το κλειδί για την αύξηση συναισθηματικής ευφυίας και αυτοπεποίθησης στα παιδιά;
Συναντηθήκαμε με τέσσερις διαφορετικές οικογένειες που ζουν στην Αγγλία, για να μιλήσουμε για τα οφέλη και τις προκλήσεις της ανατροφής των παιδιών με δύο μητέρες। Σε κάθε περίπτωση, ήταν αξιοσημείωτο ότι και οι δύο μητέρες ήταν εξίσου σε όλες τις πτυχές της ζωής των παιδιών τις και κρίνουν ότι η ανοικτή επικοινωνία με τα παιδιά τις να έχουν καθοριστική σημασία. Μοιράστηκαν μαζί μας τους στυλ των γονέων, πώς εξηγούν την διαφορά της κατάστασής των παιδιών τις - και κατά πόσον οι στάσεις απέναντι στις λεσβιακές οικογένειες έχουν πραγματικά αλλάξει.
Ashling, 32, και της Natalie, 35, είναι μαζί εννέα χρόνια και ζουν στο Μπέρμιγχαμ. Έχουν δύο παιδιά, την 5χρονη Giana, και την 2χρονη Kai
NATALIE: Η οικογένειά μου δεν πήρε πολύ καλά την δημόσια εκ-δήλωση। Ήταν τόσο λεσβοφοβική που έφυγα από το σπίτι στα 17. Ήταν μόνο μετά την σχέση μου με την Ashling που υπήρχε κάποιο επίπεδο αποδοχής. Στην συνέχεια τα παιδιά μας έφεραν όλη την οικογένεια πιο κοντά. Τα παιδιά βοήθησαν στην αποδοχή και να συνειδητοποιήσουν ότι οι καιροί έχουν αλλάξει.
Ashling: Η Natalie και εγώ είμαστε φίλες εδώ και 17 χρόνια। Και οι δύο τελειώσαμε το πανεπιστήμιο, και όταν μετακομήσαμε πίσω στο Birmingham πριν από εννέα χρόνια, αρχίσαμε να είμαστε μαζί.
NATALIE: Ήθελα πάντα τα παιδιά και μερικοί γκέι φίλοι μού είχαν προτείνει να γίνουν δότες σπέρματος। Νομίζαμε ότι αυτό θα προκαλούσε επιπλοκές, έτσι ερευνήσαμε πρακτορεία σπέρματος στο διαδίκτυο και βρήκαμε ότι απαιτούσαν τεράστια ποσά. Εμείς δεν εμπιστευόμασταν τη διαδικασία. Πώς ξέρουμε ότι είναι αυτό που έχουμε παραγγείλει;
Ashling: Αποφασίσαμε να βρούμε έναν ιδίωτη δότη και να ψάξουμε οι ίδιες। Βρήκαμε τον Ben σε έναν δικτυακό τόπο δοτών σπέρματος και κανονίσαμε να συναντήθουμε. Περάσαμε μαζί καλά, και μετά κάναμε εξετάσεις υγείας και αποκτήσαμε τις κόρες μας. Είναι στη ζωή τις και τις βλέπει δύο ή τρεις φορές το χρόνο. Τον γνωρίζουμε ως τον μπαμπά Ben, και έχουμε προσπαθήσει να κρατήσουμε τα πάντα όσο ανοιχτά και ειλικρινείς γίνεται.
NATALIE: Θα εκπλαγείτε με το πόσοι άνδρες θέλουν να βοηθήσουν τις γυναίκες στην κατάστασή μας। Μετά από την εμπειρία μας, αποφάσισε να δημιουργήσουμε το gayfamilyweb.co.uk, προσφέροντας επικοινωνία σε λεσβιακές οικογένειες με δότες και άλλες queer οικογένειες. Ήταν δύσκολο για μας να συναντήσουμε άλλες λεσβίες με παιδιά στην περιοχή μας - αν και είχαμε την υποστήριξη των ετερό φίλων μας, αισθανθήκαμε απομονωμένες, καθώς δεν είπαμε να μιλήσουμε με κάποιες στην ίδια κατάσταση.
πηγή: http://lesbianbimafia.blogspot.com/2010/12/blog-post_13.html

ΤΑΙΝΙΑ: Habitation en Roma-Room in Rome

Έχουμε ξαναμιλήσει στο παρελθόν για τη παραπάνω ταινία (πριν τύχει να τη δω βέβαια)
http://lesbiancrete.blogspot.com/2010/02/habitation-en-roma-room-in-rome.html
οπότε και δε γνώριζα για την τελειότητα της ταινίας όσον αφορά την ερμηνεία των ρόλων και την υπόθεση।Η ταινία αναφέρεται σε πραγματική ιστορία, με σκηνικό ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στο κέντρο της Ρώμης, όπου γεννιούνται συναισθήματα, έρωτες και το παιχνίδι της μοίρας για δύο γυναίκες και για το τί επιθυμούν περισσότερο από εδώ και πέρα στη ζωή τους


Η απόλυτη λεσβιακή ιστορία αγάπης....


Επίσημη ιστοσελίδα της ταινίας:http://www.juliomedem.org/habitacionenroma/sinopsis.html

Μεγάλο το ποσοστό παιδιών στις Ην.Πωλιτείες που ζουν με λεσβίες γονείς

NEW YORK (Reuters Life!) -

Το να μεγαλώσει ένα παιδί με δύο μητέρες δεν παρεμποδίζει την υγιή ψυχολογική ανάπτυξη, σύμφωνα με μια μελέτη που έγινε με την πρώτη γεννιά παιδιών που γεννήθηκαν από λεσβίες που έγινε 18 ετών πια

Στην πραγματικότητα, οι μητέρες λεσβίες εκτίμησαν για τα 17χρονα παιδιά τις πως είχαν υψηλότερα ποσοστά στις κοινωνικές και ακαδημαϊκές δεξιότητες, και χαμηλότερα ποσοστά στο να σπάζουν τους κανόνες και στην επιθετικότητα, από ότι δήλωσαν οι ετερό μητέρες των εφήβων που είχαν επίσης πατέρα।Ωστόσο, οι έφηβες των οποίων οι μητέρες δήλωσαν πως είχαν βιώσει λεσβοφοβία και εκφοβισμό ήταν περισσότερο ανήσυχες και είχαν περισσότερα συμπτώματα κατάθλιψης από τις συμμαθήτριες τις, αν και δεν ήταν σαφές αν το άγχος είναι προϊόν εκφοβισμού ή άλλων σχετικών συμπεριφορών

Η μελέτη των Ην. Πολιτειών, η οποία εμφανίζεται στο περιοδικό Pediatrics, είναι η πρώτη που παρακολούθησε τα παιδιά από ζευγάρια λεσβιών από τη σύλληψη έως την εφηβεία. "Υπάρχουν τόσα πολλά μέρη στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου τα λεσβιακά ζευγάρια δεν έχουν τη δυνατότητα να παιδοθετήσουν ή να ανατρέφουν παιδιά που το έχουν ανάγκη", είπε η Δρ Nanette Gartrell του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο, η οποία ξεκίνησε το "Εθνική Μακροχρόνια Μελέτη Λεσβιακής Οικογένειας σε όλες τις Ην. Πολιτείες" το 1986."(Όμως) δεν υπάρχει ούτε μία μελέτη που να έδειξε ότι υπάρχουν προβλήματα όσον αφορά την ψυχολογική προσαρμογή (των παιδιών)"।Η Δόκτωρ Gartrell είπε πως όσες αντιτίθενται στο γονικό ρόλο των λεσβιών ή των λεσβιακών ζευγαριών αναφέρουν συχνά πολιτιστικές ή θρησκευτικές αξίες, ορισμένες υποστηρίζουν επίσης πως το να μεγαλώνουν τα παιδιά με δύο μητέρες, δεν μπορεί να είναι υγιές για αυτά.Αλλά δεν υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία πως οι λεσβίες γονείς είναι χειρότερες ή καλύτερες από τις ετετό συμβατικές αντίστοιχές τις, σύμφωνα με την Δόκτωρα Gartrell, που έχει σύμφωνο συμβίωσης με την συντρόφισά της.

"Τα πράγματα που γνωρίζουμε πως κάνουν καλό στην ανατροφή των παιδιών είναι η αγάπη, οι οικονομικοί πόροι και το να εμπλέκεστε πολύ στην ζωή των παιδιών σας”, είπε. Τα συμπεράσματα είναι βασισμένα σε 77 οικογένειες κοριτσιών και αγοριών. Οι ερευνήτριες πήραν συνέντευξη από λεσβίες μητέρες για τα παιδιά τις και, στη συνέχεια, με ονομαστική λίστα αξιολογήθηκαν οι έφηβες, ο έλεγχος της συμπεριφοράς των παιδιών έγινε, με μια τυποποιημένη αξιολόγηση που χρησιμοποιείται εδώ και δεκαετίες.Κάθε έφηβη επίσης συμπλήρωσε ένα διαδικτυακό ψυχολογικό ερωτηματολόγιο.Κατά τη σύγκριση των αποτελεσμάτων για το πώς οι ετερό μητέρες που ζουν σε συμβατικές οικογένειες εκτίμησαν-βαθμολόγησαν τα παιδιά τις, τα παιδιά από λεσβιακά ζευγάρια ήταν ικανότερα στο σχολείο, είχαν λιγότερα κοινωνικά προβλήματα, παρέβησαν λιγότερο τους κανόνες και ήταν λιγότερο επιθετικά।Με βάση το πώς τα ίδια τα παιδιά αυτοπροσδιορίστηκαν, τα κατάφεραν το ίδιο καλά, έστω και αν δεν γνώριζαν την ταυτότητα του βιολογικού πατέρα.

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, περίπου 250।000 παιδιά στις Ην. Πολιτείες ζουν με λεσβίες γονείς.Είναι ασαφές γιατί τα παιδιά από λεσβιακά ζευγάρια ήταν σε καλύτερη ψυχολογική κατάσταση από εκείνα των ετερό γονέων.Αλλά η Δόκτωρ Gartrell είπε πως μια από τις αιτίες είναι ότι οι λεσβίες μητέρες είχαν προγραμματίσει την γονεϊκότητα τις προσεκτικά και ήταν έτοιμες να βοηθήσουν τα παιδιά τις από κάθε διάκριση που μπορεί να αντιμετώπιζαν."Αυτά τα παιδιά έχουν επιλεγεί, δεν ήταν ατυχήματα", είπε η Δρ. Gartrell.

πηγή: http://lesbianbimafia.blogspot.com/2010/12/250000.html

«Δεν είμαι λεσβία», λέει δακρυσμένη Oprah Winfrey

Los Angeles (Reuters) – Δακρυσμένη η Oprah Winfrey διέψευσε πως είναι λεσβία, λέγοντας ότι οι διαρκείς φήμες για στενή σχέση της με μια φίλη της είναι ενοχλητικές, “επειδή αυτό σημαίνει ότι κάποια μπορεί να σκεφτεί πως λέω ψέματα"।Η επιρροή επέφερε η εκπομπής της που απευθύνεται στην 20χρονη σχέση της με την Gayle King, και τον ως τώρα σύντροφό της Stedman Graham, σε μια συναισθηματική συνέντευξη με την δημοσιογράφισα Barbara Walters που θα εμφανιστεί στο τηλεοπτικό κανάλι ABC, σήμερα 9.12.10."Είναι η μητέρα που δεν είχα ποτέ. Είναι η αδελφή όλες θα θέλαμε. Είναι η φίλη που όλες αξίζουν. Δεν ξέρω ένα καλύτερο πρόσωπο", δήλωσε η Winfrey για την King, προσπαθόντας να σταματήσει τα δάκρυά της.«Αυτή η δήλωση με κάνει να κλαίω γιατί σκέφτομαι πως πιθανά δεν της το είπα ποτέ. χαρτομάντηλα παρακαλώ", πρόσθεσε.Η King και η 56χρονη Winfrey, συναντήθηκαν όταν εργάζονταν σε ένα τοπικό τηλεοπτικό σταθμό της Βαλτιμόρης τη δεκαετία 1980 και είναι αχώριστες επαγγελματικά και προσωπικά, υποδαυλίζοντας πολλά σχόλια στα ΜΜΕ πως είναι λεσβίες."Δεν είμαι λεσβία. Δεν είμαι κανενός είδος λεσβία», είπε Winfrey Walters, σε ένα απόσπασμα της συνέντευξης που δημοσιεύθηκε στις 8.12.10. "Και η αιτία για την οποία ενοχλούμαι είναι επειδή αυτό σημαίνει ότι κάποια μπορεί να σκεφτεί ότι είμαι ψεύτρα”. Αυτή είναι η νούμερο ένα. Η νούμερο δύο είναι ... γιατί να θα θέλετε να το κρύψω; Αυτός δεν είναι ο τρόπος της η ζωής μου".Η Winfrey, της οποίας την καθημερινή τηλεοπτική εκπομπή παρακολουθούν εκατομμύρια θεατών στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες 145 χώρες, είπε ο επιχειρηματίας Stedman Graham που είναι ακόμα ο εραστής της και σύντροφός της για παραπάνω από 20 χρόνια που είναι μαζί, παρά το γεγονός ότι τώρα πια σπάνια εμφανίζονται δημόσια μαζί.«Κατέβαλα συνειδητή προσπάθεια όλο το 2003, 2004 να σταματήσω τις δημόσιες εμφανίσεις μου με τον Stedman», είπε.Αλλά αρνείται τις υπόνοιες πως το ζευγάρι έχει χωρίσει, είπε για τον Walters πως είναι "η αγάπη, ο εραστής, ο άνδρας, ο συνεργάτης, ο σύντροφος" της ζωής της.Η Winfrey εγκαινιάζει ένα νέο δίκτυο καλωδιακής τηλεόρασης, OWN, τον Ιανουάριο σε μια συνεργασία με την Discovery Communications. Θα τελειώσει την τηλεοπτική της εκπομπή στο τηλεοπτικό κανάλι ABC τον Μάιο 2011 μετά από 25 χρονιές.

πηγή: http://lesbianbimafia.blogspot.com/2010/12/oprah-winfrey.html

ΒΙΒΛΙΟ: 2 έφηβοι στους 20 -- Γραπτά γκέι και λεσβιών νέων

Ann Heron (ed.)Σελίδες: 171ISBN: 960-88506-0-6Τιμή: 15,50 ευρώΠρώτη έκδοση: Απρίλιος 2005
Δώδεκα χρόνια μετά τη συλλογή του Ένας Έφηβος στους Δέκα - του πρώτου βιβλίου ποτέ που επέτρεψε σε δεκάδες εφήβους να περιγράψουν πώς είναι να είσαι γκέι ή λεσβία - η Αν Ερόν ζήτησε ιστορίες από μια νεότερη γενιά. Ανακάλυψε ότι η αίσθηση της απομόνωσης και της απελπισίας είναι το ίδιο και απαράλλαχτα βαθιά για αυτή τη νεότερη ομάδα. Το βιβλίο 2 Έφηβοι στους 20: Γραπτά από Γκέι και Λεσβίες Εφήβους συνδυάζει αυτές τις νέες φωνές με πολλές από τις εκθέσεις του πρώτου βιβλίου. Κάνει πιο εύκολο το δρόμο για τους εφήβους που τώρα φανερώνονται και για τους ενήλικες που αποζητούν να τους βοηθήσουν.
"Μια έξοχη πηγή για εφήβους, γκέι και στρέιτ, που έχουν ερωτήματα για τη δική τους σεξουαλικότητα ή γι αυτή των φίλων τους"--San Frascisco Chronichle Book Review

"Αυτή η σταθερά ενδιαφέρουσα και συχνά συγκινητική συλλογή καταγράφει νηφάλια τις καταστροφικές συνέπειες της ομοφοβίας που διεισδύει ακόμα και σε υποτιθέμενες διαφωτισμένες οικογένειες και σχολεία. Αυτές οι ιστορίες είναι συντριπτικά θετικές, κρατημένες στην επιφάνεια από τη νέα αυτοεκτίμηση των συγγραφέων και την αποφασιστικότητα να βρουν ένα χώρο γι αυτούς κι αυτές σε μια συχνά εχθρική χώρα". --Publishers Weekly

"Ακόμα και για εκείνους που τα εφηβικά χρόνια και το φανέρωμα βρίσκονται στο παρελθόν, αυτό το βιβλίο θα αγγίξει έντονα μια χορδή στη καρδιά τους।" --Baltimore Alternative

πηγή: http://www.gorgo.biz/

Ανησυχητικά τα στοιχεία για την πορεία του HIV στην Ελλάδα

Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS η σημερινή και τα στοιχεία για την πορεία της νόσου συνεχίζουν να είναι ανησυχητικά.

Σύμφωνα με στοιχεία του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ), αύξηση των κρουσμάτων AIDS καταγράφεται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Φέτος και μέχρι 31 Οκτωβρίου, έχουν δηλωθεί 519 νέα κρούσματα, τα οποία ανεβάζουν το συνολικό αριθμό των HIV οροθετικών ατόμων που έχουν δηλωθεί στη χώρα μας, σε 10452. Από τα περιστατικά αυτά, τα 8453 (80,9%) ήταν άνδρες, τα 1951 (18,7%) γυναίκες, ενώ για ένα μικρό ποσοστό το φύλο δεν δηλώθηκε.

Το παρήγορο είναι ότι ο συνολικός αριθμός των περιπτώσεων AIDS σε παιδιά, παραμένει χαμηλός στην Ελλάδα, σε σχέση με άλλες χώρες. Σε σύνολο 37 παιδιών με AIDS, το 64,9% έχουν μολυνθεί από τη μητέρα τους.

Ειδικότερα, από τα 519 νέα περιστατικά που δηλώθηκαν οι 451 (86,9%) ήταν άνδρες και 68 (13,1%) γυναίκες. Το 36,4% των περιστατικών έχουν δηλωθεί ως «ακαθόριστα» σε σχέση με τον τρόπο μετάδοσης, το 46,2% ήταν άνδρες που είχαν σεξουαλικές επαφές με άλλους άνδρες (ή 72,7%, εάν δεν συμπεριληφθούν οι περιπτώσεις με «ακαθόριστο» τρόπο μετάδοσης) και το 14,6% ήταν ετεροφυλόφιλοι άνδρες και γυναίκες (ή 23%, εάν δεν συμπεριληφθούν οι περιπτώσεις με «ακαθόριστο» τρόπο μετάδοσης).

Η πλειονότητα των περιστατικών αφορά σε άτομα ηλικίας 25 - 44 ετών. Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανδρών (22,4%) ήταν ηλικίας 30-34 ετών κατά τη δήλωση, ενώ των γυναικών (20,6%) ήταν ηλικίας 25-29 ετών κατά τη δήλωση.

Ο κυριότερος τρόπος μετάδοσης του HIV, σε άτομα που έχουν εμφανίσει AIDS, παραμένει η σεξουαλική επαφή μεταξύ ανδρών (55,5%) και ακολουθεί η ετεροφυλοφιλική (για άνδρες και γυναίκες) σεξουαλική επαφή (24,6%). Οι περιπτώσεις, οι οποίες μολύνθηκαν ενδεχομένως μέσω άλλων τρόπων μετάδοσης, εμφανίζουν μικρά ποσοστά. Οι περιπτώσεις για τις οποίες δεν ήταν δυνατό να προσδιοριστεί ο πιθανός τρόπος μόλυνσης ανέρχονται στο 9,2%.

Σε σύνολο 2.325 ατόμων που έχουν μολυνθεί, μέσω της ετεροφυλοφιλικής σεξουαλικής επαφής, το 35,2% ήταν άτομα που έζησαν ή προέρχονται από χώρες στις οποίες η ετεροφυλοφιλική μετάδοση είναι συχνή, το 18,2% είχαν σεξουαλική επαφή με HIV οροθετικά άτομα, των οποίων η πηγή μόλυνσης είναι ακαθόριστη και το 32,4% ήταν περιστατικά για τα οποία υπήρχε ισχυρή ένδειξη ετεροφυλοφιλικής μετάδοσης, χωρίς, ωστόσο, να έχει προσδιοριστεί η υποκατηγορία της.

Ο αριθμός των θανάτων σε ασθενείς με AIDS που δηλώθηκαν, μέχρι την 31η Οκτωβρίου, ανέρχεται σε 34 άτομα. Η μεγάλη πλειοψηφία των ασθενών με AIDS που απεβίωσαν ήταν άνδρες, γεγονός που αντανακλά τη μεγάλη αναλογία των ανδρών, επί του συνόλου των ατόμων με HIV/AIDS.

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της HIV επιδημίας στην Ελλάδα την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, είναι η σημαντική αύξηση που παρουσιάστηκε μετά το 2004.

Αυξητική τάση παρατηρήθηκε και το 2008. Ειδικότερα, το 2008, ο αριθμός των περιστατικών που δηλώθηκαν ανήλθε σε 653, τιμή που αντιστοιχεί στην τρίτη μεγαλύτερη που έχει καταγραφεί από την αρχή λειτουργίας του συστήματος επιτήρησης. Για το 2009, o αριθμός των δηλωθέντων περιστατικών ξεπέρασε για άλλη μία φορά το όριο των 600. Για το 2010, δεν έχει ολοκληρωθεί η συλλογή των δεδομένων. Λαμβάνοντας υπόψη τη μηνιαία κατανομή των δηλώσεων, εκτιμάται ότι ο αριθμός των νέων μολύνσεων που θα δηλωθούν τελικά το 2010, θα κυμανθεί σε υψηλά επίπεδα, μεγαλύτερα μάλλον σε σχέση με το 2009.

«Ενημέρωση-Προφύλαξη-Εξέταση: το δικό μας μότο ζωής»

Δράσεις «Street work» από τις ΜΚΟ «PRAKSIS» και «ΚΕΝΤΡΟ ΖΩΗΣ», στα πλαίσια της Καμπάνιας Ενημέρωσης - Πληροφόρησης - Εκπαίδευσης και Ευαισθητοποίησης, με τίτλο «Ενημέρωση-Προφύλαξη-Εξέταση: το δικό μας μότο ζωής» για τον HIV / AIDS. Επίσης η κινητή μονάδα της ΜΚΟ «PRAKSIS» θα διεξάγει δωρεάν και ανώνυμα το γρήγορο τεστ για τον HIV, έως και 22 Δεκεμβρίου.

Ειδικότερα, «Ελεύθερες Αγκαλιές» τα καθιερωμένα πλέον «FreeHugs», διοργανώνουν το μεσημέρι στην πλατεία Κοραή, οι ΜΚΟ «PRAKSIS» και «ΚΕΝΤΡΟ ΖΩΗΣ». Οι ΜΚΟ καλούν επωνύμους και απλούς πολίτες να αγκαλιαστούν στέλνοντας το μήνυμα ότι ο HIV δεν μεταδίδεται με την κοινωνική επαφή.

Η καμπάνια ενημέρωσης των ΜΚΟ «PRAKSIS» και «ΚΕΝΤΡΟ ΖΩΗΣ» ξεκίνησε από τις 23 Νοεμβρίου και θα διαρκέσει έως τις 22 Δεκεμβρίου. Το ΚΕΕΛΠΝΟ και οι ΜΚΟ θα μοιράζουν προφυλακτικά και φυλλάδια, με στόχο την ενημέρωση του πληθυσμού για το AIDS. Επίσης η κινητή μονάδα της «PRAKSIS» θα βρίσκεται στο Γκάζι, και όποιος θέλει μπορεί κάνει το γρήγορο τεστ για τον HIV, δωρεάν και ανώνυμα (τεστ με το σάλιο) όπου το αποτέλεσμα βγαίνει σε 20 λεπτά.


Το ένα τρίτο των ατόμων που έχουν μολυνθεί από τον ιό HIV στην Ευρώπη έχουν άγνοια της κατάστασής τους
Περίπου το ένα τρίτο των ατόμων που έχουν μολυνθεί από τον ιό HIV στην Ευρώπη έχουν άγνοια της κατάστασής τους, σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS. Στην ανακοίνωσή της η Επιτροπή τονίζει πως η έγκαιρη ανίχνευση του ιού έχει ζωτική σημασία για την έγκαιρη θεραπευτική αγωγή και αυξάνει το προσδόκιμο επιβίωσης.

Παρά τη συνολική μείωση του αριθμού των νέων μολύνσεων από τον ιό HIV, ο συνολικός αριθμός των ανθρώπων που ζουν με τον ιό έχει φτάσει στα 33,4 εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο και εξακολουθεί να αυξάνεται, αναφέρει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η υποσαχάρια Αφρική παραμένει η περιοχή που έχει πληγεί περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη και αριθμεί το 71% όλων των νέων μολύνσεων από τον HIV το 2008.

Για το σκοπό καταπολέμησης του ΑΙDS σε παγκόσμια κλίμακα, η Επιτροπή ανακοίνωσε ότι η συμβολή της στο Διεθνές Ταμείο για την καταπολέμηση του AIDS, της Φυματίωσης και της Ελονοσίας θα φτάσει περίπου το 1,3 δισ. ευρώ κατά την περίοδο 2002-2013, σημειώνοντας ότι η ΕΕ είναι ο μεγαλύτερος δωρητής στο Διεθνές Ταμείο.

Περίπου 6।800 άνθρωποι ανά τον κόσμο μολύνονται καθημερινά από τον ιό του HIV, εκ των οποίων περίπου το 45% είναι νέοι ηλικίας από 15 έως 24 ετών, σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής.
πηγή: εφημερίδα

“Θετικές Ιστορίες” με θέμα το AIDS

Οι “Θετικές Ιστορίες” είναι μια σπονδυλωτή ταινία, που ουσιαστικά αποτελείται από 6 ταινίες μικρού μήκους. Το θέμα κοινό για όλες... ο ιός HIV. Οι σκηνοθέτες Χάρης Σταθόπουλος, Δημήτρης Άντζους, Θανάσης Τότσικας, Δημήτρης Μπαβέλλας και Δημήτρης Παπαθανάσης αποτελούν όλοι τους τη νέα γενιά των ελλήνων σκηνοθετών και πιστεύουν ότι ο κινηματογράφος, εκτός από το να διασκεδάζει, μπορεί συγχρόνως να διαπαιδαγωγεί και να περνάει μηνύματα που αφορούν τη σύγχρονη κοινωνία, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά παγκοσμίως.

Ένας βενζινοπώλης, ένας μοναχικός νέος, μια νεαρή κοπέλα, ένα gay ζευγάρι, μια έγκυος κι ένας γιατρός, γνωστοί και άγνωστοι μεταξύ τους, έχουν έναν κοινό γνώριμο, που τους συνδέει με μοιραίο τρόπο. Tο HIV. Αυτοί είναι οι ήρωες των “Θετικών Ιστοριών”. Άνθρωποι απλοί, καθημερινοί, υπεράνω πάσης υποψίας. Άνθρωποι που βρίσκονται γύρω μας, και θα μπορούσε να είναι ο καθένας από εμάς. Πότε με χιούμορ και πότε θίγοντας το AIDS ως κοινωνική μάστιγα, οι “Θετικές Ιστορίες” καταφέρνουν να αφυπνήσουν συνηδείσεις και να σε κάνουν να σκεφτείς. Γιατί κανείς δεν είναι στο απυρόβλητο.

Οι έξι μικρούς μήκους ταινίες έχουν τους τίτλους "Δωμάτιο μηδέν", "Το λάθος", "Αίθουσα αναμονής", "Αφού με ξέρεις", "Θετικό;" και "SaiD". Πλήθος γνωστών ηθοποιών εμφανίζονται στην συνολικά 70 λεπτών ταινία, όπως οι Σπύρος Παπαδόπουλος, Στράτος Τζώρτζογλου, Μαρία Κεχαγιόγλου, Μελέτης Γεωργιάδης και από τη νέα γενιά η Κατερίνα Μισιχρόνη, που την γνωρίσαμε μέσα από τη σειρά του ALPHA “Γ4”, ο Ανδρέας Κοντόπουλος και άλλοι.

Η ταινία "Θετικές ιστορίες" πρόκειται να εκδοθεί σε dvd μέσα στο 2011 και θα συνοδεύεται, στα extras, από τις έξι μικρού μήκους ταινίες ξεχωριστά, τις πέντε συνεντεύξεις της "Πραγματείας" (ένα υλικό ντοκιμαντερίστικου ύφους που άνοιξε την ταινία), making of, trailler, φωτογραφίες σε slide show, βιογραφικά και τα logo των υποστηρικτών. Επίσης σε bonus track θα περιλαμβάνεται και η ταινία "Οι άντρες δεν κλαίνε" του 2001 με ανάλογη θεματική σε σκηνοθεσία Κυριάκου Χατζημιχαηλίδη.

Ο Κυριάκος Χατζημιχαηλίδης είναι ο άνθρωπος που κρύβεται πίσω από όλα. Είναι ο παραγωγός της ταινίας και ιδρυτής της εταιρείας t-shΟrt, που δρα στον καλλιτεχνικό χώρο απο το 2000 και έχει ως κύριο αντικείμενο τις ταινίες μικρού μήκους. Οι “Θετικές Ιστορίες” είναι η πρώτη μεγάλου μήκους της εταιρείας.

Η πρεμιέρα της ταινίας “Θετικές Ιστορίες” έγινε το Σάββατο 4 Δεκεμβρίου στα πλαίσια της δεύτερης ημέρας του 51ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, με παρόντες τους 4 από τους 5 σκηνοθέτες και τον παραγωγό, ενώ πλήθος κόσμου είχε γεμίσει την αίθουσα “ΤΩΝΙΑ ΜΑΡΚΕΤΑΚΗ”। Η ταινία θα προβληθεί ξανά την Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου στις 18.00 στην αίθουσα του “ΑΚΜΗ”.

πηγή: εφημερίδα Πρώτο Θέμα

Αλλαγή ημερομηνίας σεμιναρίου!!!

Το σεμινάριο "Εισαγωγή στην Gay Affirmative Therapy" θα διεξαχθεί την Κυριακή 12 Δεκεμβρίου, 11.00-18.00 στο Διώνειο Θεραπευτικό Κέντρο (Παρορίτη 2-4 &Αγ.Λαύρας, Άνω Πατήσια - έναντι σταθμού ΗΣΑΠ).Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα www.evaspinou.com
Ευχαριστώ,Εύα Σπίνου
http://lesbiancrete.blogspot.com/2010/11/gay-affirmative-therapy.html

ΠΡΟΤΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ: ΑΓΡΙΑ ΗΡΕΜΙΑ - ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΕΤΡΕΛΛΗ

Η Σταυρούλα Πετρέλλη γεννήθηκε στη Μυτιλήνη της Λέσβου τον Ιούλιο του 1969. Από εφτά ετών ωστόσο ζει στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει Στατιστική στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές δουλειές, την πρώτη από τις εκδόσεις ΑΣΤΑΡΤΗ το 2000 με τον τίτλο "ΑΓΡΙΑ ΗΡΕΜΙΑ" και τη δεύτερη από τις εκδόσεις Πολύχρωμος Πλανήτης το 2008 με τον τίτλο "ΜΗΔΕΙΕΣ ΚΑΙ ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΕΣ"

Εκκωφαντική η αγάπη που βιώνει η Σταυρούλα Πετρέλλη, δυνατή η ποίηση που γράφει, εντονότατα τα συναισθήματα που ζει।Στην ποίηση της Σταυρούλας Πετρέλλη η ερωμένη είναι παρούσα.

Νιώθεις την ανάσα της, αγγίζεις το δέρμα της, χαϊδεύεις το κορμί της.Η αγαπημένη γεννά και μοιράζεται το κάθε αίσθημα και συναίσθημα. Το βίωμα της αγάπης πλημμυρίζει και τις δυο καρδιές, πλημμυρίζει το βιβλίο.Το βιβλίο της Σταυρούλας Πετρέλλη αφορά έναν πολύ μεγάλο έρωτα μεταξύ δύο γυναικών. Η ποίησή της ταραχώδης και τρυφερή ταυτόχρονα έρχεται να εκφράσει την ένταση αισθημάτων και συναισθημάτων, την ερωτική δυναμική, το πάθος, τη νοσταλγική της διάθεση.Ποιητική ανάμνηση ενός ερωτικού πάθους, απολογισμός μιας μεγάλης αγάπης, ο πόνος και το αδιέξοδο του χωρισμού, η νοσταλγία μιας δυνατής εμπειρίας.Το βίωμα της ευτυχίας που μόνο η αγάπη και ο έρωτας χαρίζουν, η εξιδανίκευση του αγαπημένου προσώπου, η θεοποίηση της λατρεμένης γυναίκας.Σαπφικός λόγος και ερωτικό πάθος. Όταν ο έρωτας μεταλλάσσεται σε θρησκευτικό προσκύνημα, όταν η λατρεμένη γυναίκα γίνεται Θεά και η ερωμένη της ταπεινή προσκυνήτρια.Πρόκειται για ένα υπέροχο έργο. Το ονομάζω έργο γιατί όλα τα ποιήματα αυτού του βιβλίου περιστρέφονται γύρω απ' αυτόν τον έρωτα κι εξυμνούν αυτή τη μεγάλη αγάπη.Η Σταυρούλα Πετρέλλη είναι μια μεγάλη σαπφική ποιήτρια. Πάνω απ' όλα όμως είναι μια μεγάλη ψυχή, μια μεγάλη και δυνατή γυναικεία ψυχή.Ξέρει ν' αγαπήσει, ξέρει να δοθεί, ξέρει να μετουσιώσει έναν μεγάλο έρωτα σε μια εξίσου σπουδαία ποιητική γραφή.

πηγή: κριτική της Ρούλας Σκούταρη

Αγαπημένο μου αποσπάσματα από το ποιήμα της " Γυμνό (εικόνα πρώτη):

Τη θέλω γυμνή

να ριγά στη χούφτα μου...

τοσοδούλα

με επιδερμίδα αέρινη

αυτόφωτη,

τη θέλω

να τη καμαρώνω

στο μπαλκόνι του φιλιού μου αναπαυμένη.

Ολόδροση

να τη μπερδεύω με τα κρίνα,

όλο φωτεινά παιχνιδίσματα πίσω απ'τα βλέφαρα

να τη μπερδεύω με τη σελήνη,

όλο αργυρές εκτάσεις αρμύρας ανάμεσα στα στήθη

όταν λαχανιάζει

να τη μπερδεύω με την πατρίδα μου.

Τη θέλω

γυμνή και μεταξένια

να κολυμπά

ν' απλώνεται

ν' ανοίγεται

στο χάδι μου.

Απόσπασμα από το κείμενο "Άγρια ηρεμία" (μέρος έκτο):

"Εκείνη, δε γύρισε ποτέ...Κι εγώ έμαθα να ζω χωρίς εκείνη...Το σώμα και το μυαλό μου σιγά σιγά, με το καιρό, μπήκανε σε νέες διαδικασίες που δεν την περιλάμβαναν...

Μόνο που κάποιες στιγμές...

Κάποιες στιγμές ανυποψίαστες, μιαν αβάστακτη νοσταλγία με έβρισκε και στη κυριολεξία με κατακερμάτιζε...Εκεί που περπατούσα στον δρόμο, εκεί που μιλούσα ξέγνοιαστα υποτίθεται με άλλους, εκεί που έκανα δουλειές στο σπίτι, έτσι, τελείως αναπάντεχα, ένας λυγμός ερχόταν να με σπαράξει... Ένας λυγμός που ανέβαινε απ'τα σπλάχνα, απ'τα έγκατα της ψυχής μου και που κυρίευε σα σπασμός το κορμί μου.

Η νοσταλγία του κορμιού μου για το δικό της κορμί, των χεριών μου για των δικών της χεριών το άγγιγμα, των χειλιών μου για τα δικά της βελούδινα χείλη... Η νοσταλγία του δέρματός μου για το δέρμα της.

Μα και η νοσταλγία για τις στιγμές που παρόλο που εκείνη δεν ήταν δίπλα μου, στον ίδιο χώρο με μένα, μέσα μου υπήρχε ατόφια η Χαρά για τον Έρωτά μου για εκείνη. Μια Χαρά που έκανε το κορμί μου κρυστάλλινο και διαπερατό από τις αχτίνες του Ήλιου...

Η μνήμη, αυτή η ύπουλη, με τη μορφή ενός αβάσταχτου άλγους, κεραυνός εν αιθρία, ερχόταν έτσι απρόσκλητα, αδίστακτα και με αποσβόλωνε..."

Τι κάνει μια λεσβία στην επαρχία;

Περιμένει να μεγαλώσει για να φύγει.
Δήμητρα Μακατσώρη
Λεσβίες στην επαρχία, αυτό είναι το θέμα μας. Λεσβίες στην επαρχία, με δύσκολη εφηβεία. Λεσβίες σε μια μικρή πόλη για σπουδές ή δουλειά. Λεσβίες που ζουν όλη τους τη ζωή σε επαρχιακές πόλεις. Γυναίκες συνειδητοποιημένες, που ερωτεύονται γυναίκες και θέλουν να ζήσουν σε αρμονία με την επιλογή τους, ασχέτως πόσο χρόνο τους πήρε για να το καταλάβουν. Το πρόβλημα λοιπόν ξεκινάει από τη στιγμή που νιώθεις ότι σου συμβαίνει κάτι διαφορετικό κι έχεις να παλέψεις με τον εαυτό σου, την οικογένεια κι ένα ασφυκτικό κοινωνικό περιβάλλον.
“Μεγάλωσα σε μια μικρή πόλη 15000 κατοίκων। Και να έβηχες το ήξεραν όλοι। Υπήρχε όμως μια περίεργη ανοχή στις όποιες ιδιαιτερότητες. Οι άντρες γκέι, που ήταν λίγο-πολύ γνωστοί, δεν αντιμετώπιζαν πρόβλημα κοινωνικό ή επαγγελματικό. Ένα σούσουρο κι ένα σχόλιο γινόταν, αλλά όχι ακρότητες ούτε εμπαιγμοί και δημόσιο κράξιμο. Εμένα όταν με ρωτούσαν τι θα κάνω όταν μεγαλώσω, απαντούσα Θα πίνω, θα καπνίζω (δυνατά) και θα πηγαίνω με κορίτσια (από μέσα μου). Τελικά δεν πίνω, ούτε καπνίζω, αλλά τα κορίτσια, σταθερά.
Στην εφηβεία έζησα μεγάλους έρωτες με συμμαθήτριες μου। Δεν αντιμετώπισα πρόβλημα, ίσως γιατί η οικογένεια μου, το δέχτηκε καλά. Τα σχόλια βέβαια έγιναν, όμως έφυγα αμέσως μόλις τελείωσα το σχολείο. Αποφεύγω να πολυπηγαίνω, νιώθω πως πρέπει να προσέχω, ενώ στην ουσία δεν έχω λόγο. Είναι μια περίεργη μανία καταδίωξης. Δεν θα γύριζα ποτέ, σε άλλη επαρχία ίσως, εκεί όχι!” Ελένη, 33.

Για τις γυναίκες που ήταν έφηβες πριν το Ίντερνετ, τα κινητά και τις τεχνολογικές παροχές, τα πράγματα ήταν ακόμη πιο ζόρικα.
"Ένιωθα να πνίγομαι। Ήξερα τι ήθελα και δεν είχα τρόπο να το εκφράσω. Πού και πού κανένα περιοδικό έκανε αφιέρωμα και το διάβαζα μέχρι να το μάθω απ’ έξω. Θυμάμαι ακόμη ένα ρεπορτάζ που έγραφε για τα λεσβιακά μπαρ στην Αθήνα. Όταν κατέβηκα στην πρωτεύουσα, για σπουδές, ήταν το πρώτο μέρος που επισκέφθηκα και, για να είμαι ειλικρινής, απογοητεύτηκα γιατί το είχα μυθοποιήσει εντελώς. Νόμισα ότι θα έμπαινα σε κάποιο ιερό μέρος και βρέθηκα σ’ ένα περιθωριακό φτηνομάγαζο. Συνειδητοποίησα πως η πραγματικότητα ήταν πολύ διαφορετική κι η απόλυτη ελευθερία ήταν κι αυτή ένας μύθος γιατί ούτε στην Αθήνα μπορούσα να ζήσω χωρίς να κρύβομαι. Στην επαρχία, ζεις τα πράγματα πολύ μέσα στο κεφάλι σου και τα μεγεθύνεις, στην Αθήνα χάνεσαι μέσα στον κυνισμό της. Μου λείπει ο τόπος που μεγάλωσα γιατί νιώθω πολύ καλύτερα εκεί και λυπάμαι που δεν μπορώ να γυρίσω πίσω όχι μόνο επειδή είμαι λεσβία, αλλά και για λόγους επιβίωσης. Οι γονείς μου σίγουρα θεωρούν ότι κάτι δεν πάει καλά με την κόρη τους, αλλά δεν το έθιξαν ποτέ, μάλλον πιστεύουν ότι οι λεσβίες είναι αδύνατο να υπάρχουν.” Μάρω, 43.

Η τεχνολογία λοιπόν έχει κάνει το θαύμα της.
“Σίγουρα είναι αλλιώς τώρα। Τη δεκαετία που ήμουν εγώ έφηβη, το να είσαι λεσβία γενικώς και στην επαρχία ειδικώς ήταν ανέκδοτο. Όχι ότι δεν γινόντουσαν πράγματα, πάντα γινόντουσαν και πάντα θα γίνονται, ακόμα και σε σπήλαιο να είσαι. Τώρα μπαίνεις στο ίντερνετ και ενώ ζεις στην Άνω Ποταμιά Ημαθίας, έχεις γκόμενα από την Ν. Υόρκη, θα μου πεις σιγά τα’ αυγά, σάμπως θα την δεις ποτέ; Όχι, αλλά έχεις μια επαφή, μια επικοινωνία, μπορείς να μιλήσεις γι’ αυτό που σε καίει και να μη νιώθεις ούτε εξωγήινη, ούτε κακιά, ούτε ανώμαλη. Υπάρχουν κι άλλες σαν και σένα, είναι παντού και είναι πολλές. Στην καθημερινότητα βέβαια, δε βοηθάει και πολύ, τα ίδια κουτσομπολιά και τότε και τώρα, απλά, την ώρα που μπαίνεις στο Διαδίκτυο, οι φωνές χαμηλώνουν και ακούγονται πιο ξεκάθαροι οι ήχοι της καρδιάς σου, γιατί έχεις mail από ένα κορίτσι που θα σου πει κάτι γλυκό.” Αλεξάνδρα, 40.

Υπάρχει βέβαια και η αντίθετη πορεία. Στο δίλημμα δουλειά ή προσωπική ζωή, η δουλειά προηγείται.
”Μεγάλωσα στην Αθήνα, έχοντας μια έντονη ερωτική ζωή στα φοιτητικά μου χρόνια। Όταν τελείωσα βρέθηκα σε μια επαρχιακή πόλη για μια δουλειά που θεώρησα ότι θα ήταν προσωρινή. Τελικά έμεινα γιατί στην Αθήνα δεν θα έβγαζα ποτέ τόσα πολλά χρήματα κάνοντας το ίδιο. Η οικονομική άνεση μου δίνει τη δυνατότητα να κατεβαίνω συχνά για να ξεδίνω. Η καθημερινότητά μου είναι περιορισμένη, δουλειά, σπίτι, λίγοι φίλοι που δεν ξέρουν. Οι σχέσεις μου είναι της απόστασης. Στους χωρισμούς το πράγμα ζορίζει λίγο. Τους περνάω εντελώς μόνη μου και κάπου με κουράζει η απομόνωση. Όμως δεν μπορώ να τα έχω όλα κι έχω το καλύτερο που μπορώ”. Μάγδα, 39

Για άλλες, η επιστροφή στα πάτρια εδάφη ήταν η καλύτερη επιλογή.
“Επιστρέφοντας στη μικρή πόλη που μεγάλωσα, ένιωσα ότι γύρισα στην Ιθάκη। Βρήκα μια δουλειά που μ’ αρέσει και μάλιστα στον τόπο μου. Η ζωή μου στην Αθήνα, στην οποία ήρθα για να βρω τάχα μια καλύτερη δουλειά, ήταν έντονη, γεμάτη έρωτες που με διέλυσαν, ποτό, ξενύχτια κι ένα αβέβαιο επαγγελματικό μέλλον. Τώρα είμαι ήρεμη. Νομίζω πως όλοι ξέρουν, αλλά κανείς δε μου φέρεται κάπως. Είμαι πολύ διακριτική, έχω κάνει και μια σχέση, ή κάτι σαν σχέση, με μια κοπέλα. Είμαι στ’ αλήθεια ευτυχισμένη γιατί ζω στον τόπο μου, με τους δικούς μου, κάνω μια δουλειά που μ’ αρέσει και είμαι αυτή που είμαι τέλος πάντων. Η ελευθερία είναι μέσα μας τελικά”. Ντίνα, 30.

Υπάρχουν και πιο hard-core, επαρχίες. Ας κάνουμε μια βόλτα στην Κύπρο.
“Το νησί είναι μικρό για τέτοια “ανετιλίκια”. Δεν υπάρχει κάπου να πας και να μη σε ξέρουν. Όλος ο πληθυσμός είναι 1,5 εκατομμύριο. Η πίεση ασφυκτική και η πορεία προκαθορισμένη. Γάμος, οικογένεια, δουλειά. Τα υπόλοιπα είναι περιθώριο. Οι λεσβίες δε ζουν ανοιχτά σε καμία περίπτωση, κάνουν κάποιες κλίκες και κινούνται παράλληλα. Ήμουν όμως εξαιρετικά προσεκτική, όπως είμαι και τώρα όταν πηγαίνω να δω τους δικούς μου, οι οποίοι εννοείται, δεν έχουν ιδέα”. Ζωή, 32.
Αντιθέτως, κάποια άλλα νησιά φαίνεται να είναι πιο ανοιχτά. Μάλλον θα φταίει το νερό.
“Στο Ηράκλειο και στα Χανιά η γκέι ζωή είναι έντονη. Υπάρχουν πολλές λεσβίες, που κάνουν παρέα μεταξύ τους, έχουν σχέσεις και κάποιες είναι και αρκετά εκδηλωτικές και προκλητικές. Έχουν και μαγαζιά όπου αν πάνε μια-δυο σέρνουν και όλες τις άλλες και αυτομάτως μετατρέπονται σε κάτι σαν γκέι-μπαρ. Δε θα έλεγα πως είναι μια κατάσταση γκετοποιημένη, έχουν τις δουλειές τους, αρκετές είναι ευκατάστατες και ο κόσμος δεν έχει ιδιαίτερο πρόβλημα, αντίθετα με τους άντρες που πέφτει κράξιμο πολύ εύκολα. Αν είσαι στοιχειωδώς διακριτική και προσεκτική μπορείς να είσαι μια χαρά. Θα μπορούσα να ζήσω και με τη σχέση μου εκεί, απλά πιο διακριτικά απ’ ό,τι εδώ ίσως. Δηλαδή, στην Αθήνα θα συζούσα με μια άλλη γυναίκα ενώ εκεί θα το απέφευγα”. Γιούλη, 26.
Καμιά φορά, τα γκέι-μπαρ της Αθήνας, λειτουργούν ως χώροι συγκινητικής και αποκαλυπτικής συνάντησης υποψιασμένων επαρχιωτών, που αλλιώς φαινόταν κι αλλιώς είναι!
«Εγώ πάλι, ήμουν πολύ ζώον. Τα έφτιαχνα όλο με αγόρια, νόμιζα ότι είμαι η μοναδική λεσβία στον πλανήτη. Όταν αποφάσισα να γνωρίσω τα γκέι μπαρ της Αθήνας, συνάντησα ένα σωρό κόσμο από τον τόπο μου, αγόρια και κορίτσια, κι έπαθα μεγάλο σοκ. Αν ήξερα ότι όλοι αυτοί είναι γκέι τότε που ζούσα εκεί, θα έκανα πάρτυ. Μέχρι και κορίτσια από διπλανά χωριά συνάντησα που τα έβλεπα, σε σχολικούς αγώνες και στις καφετέριες όταν κατέβαιναν στην “πόλη” κι όλες μια χαρά, άνετες και χαλαρές, αγκαλιά με τις γκόμενες τους! Τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα, που όλοι επιστρέφουν για οικογενειακές γιορτές, είμαστε τόσοι, που μπορούμε να στείλουμε κάρτες, “το κλαμπ ομοφυλόφιλων Θράκης, σας εύχεται χρόνια πολλά!”. Δήμαρχο βγάζουμε, σοβαρά. Στα κρυφά βέβαια γιατί, εκτός από κάνα δυο αγόρια που δεν κώλωσαν, οι υπόλοιποι, ειδικά στους γονείς είμαστε μια χαρά στρέιτ”. Μαρίνα, 25.
Στην επαρχία, οι άνθρωποι που ξεφεύγουν από το “καλούπι”, αντιμετωπίζουν δυσκολίες που άλλους τους δυναμώνουν και τους κάνουν πιο αποφασιστικούς και άλλους τους οδηγούν στο περιθώριο ή στην απομόνωση. Οι λεσβίες δε θα μπορούσαν να αποτελούν εξαίρεση. Όμως πάντα υπάρχουν επιλογές, όχι μόνο απαραίτητα μέσω της φυγής. Η στιγμή που ένας σπόρος αποφασίζει να σπάσει το σκληρό περίβλημα που τον προστατεύει και να διασχίσει την απόσταση ανάμεσα στο βαθύ σκοτάδι του χώματος και την επιφάνεια του εδάφους όπου έχει φως είναι η πιο δύσκολη. Εκτεθειμένο σε κάθε λογής κινδύνους, επιμένει να επιλέγει το ταξίδι, από το ασφαλές περίβλημα που του εξασφαλίζει την αιωνιότητα μακριά όμως από τη δυνατότητα να ανθίσει. Ας το έχουμε αυτό υπόψη όταν κλεινόμαστε υπερβολικά στον εαυτό μας επειδή απλώς διαφέρουμε λίγο. Άλλωστε υπάρχει και το Ίντερνετ…

πηγή: περιοδικό δέκα τοις εκατό

ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ HIV

Η καμπάνια – εκστρατεία ενημέρωσης που η PRAKSIS και το ΚΕΝΤΡΟ ΖΩΗΣ υλοποιούν, σήμερα (23 Νοεμβρίου) πήρε σάρκα και οστά.
Στην εναρκτήρια συνέντευξη τύπου που πραγματοποιήθηκε στο Divani Caravel, παρουσιάστηκε όλο το επικοινωνιακό υλικό της καμπάνιας και ανακοινώθηκε όλο το πρόγραμμα των παρεμβάσεων που θα διαρκέσουν δυναμικά από τις 23 Νοεμβρίου έως και τις 22 Δεκεμβρίου αλλά θα επεκταθούν και όλο το χρόνο.
Τέλος, σε όλα τα τηλεοπτικά κανάλια, σε όλα τα ραδιόφωνα της χώρας και για μεγάλο χρονικό διάστημα θα έχετε την ευκαιρία να βλέπετε και να ακούτε τα σποτάκια της καμπάνιας της PRAKSIS και του ΚΕΝΤΡΟΥ ΖΩΗΣ με κεντρικό μήνυμα: Ενημέρωση – Προφύλαξη – Εξέταση: το δικό μας μότο ζωής! (τα σποτ είναι ανεβασμένα και στο youtube στους παρακάτω ιστοτόπους:
Το 2ο spot είναι στον ιστοτόπο: http://www.youtube.com/watch?v=W5cg2_uYcZY
Το 3ο spot είναι στον ιστοτόπο: http://www.youtube.com/watch?v=kx8aliX8pGo

Διαδώστε το μήνυμα αυτό. Ας γίνει όλων μας ... μότο ζωής!!!!

ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΑΙΝΙΑΣ:'The Runaways

The Runaways had a typical teenage dream: they wanted to be rock stars. But unlike most restless adolescents with that vague hunger, they actually came close to superstardom. That's not a story you hear every day, especially not when the musicians are female and the music is an aggressive jumble of glam, punk, and straight-ahead rock.
The rise and fall of this pioneering all-girl band is a tale worth telling, but the film The Runaways isn't quite up to the task: it misses opportunities for fun and reduces heartfelt dreams to hackneyed drama. Luckily, Kristen Stewart is more than able to fill in the gaps and remind us why we love rock 'n' roll.
The Runaways depicts the formation, first tour and subsequent unraveling of the band। To writer/director Floria Sigismondi, "band" really means guitarist Joan Jett (Stewart) and lead singer Cherie Currie (Dakota Fanning) — guitarist Lita Ford (Scout Taylor-Compton) and drummer Sandy West (Stella Maeve) are minor characters, while bassist Robin (Alia Shawkat) is entirely fictional. Most group scenes, including rehearsals and concerts, are brief and focus more on each girl's interactions with controlling, crazed manager Kim Fowley (Michael Shannon) than on internal band dynamics. Maybe the lack of focus on the band as a whole shouldn't be a surprise — after all, the screenplay is based on Cherie Currie's memoir Neon Angel: The Cherie Currie Story — but you'll be forgiven for expecting a broader view from a film that has the band's name as its title.Instead, it's all Currie from the opening scene, and startlingly so — the first shots are a visual "cherry bomb," in the form of drops of Cherie Currie's menstrual blood falling to the ground. Cherie's not prepared for the sudden onset of womanhood, and it's the first event in a passive/reactive pattern that emerges as the film progresses. She doesn't make things happen; life happens to her.Currie doesn't even seek out the Runaways, though she does love music (especially David Bowie). The band's (male) manager Kim Fowley finds Currie in a club (Rodney Bingenheimer's ramshackle and historic English Disco, a fudging of facts but a nice nod to '70s glam culture). Cherie has just the Brigitte Bardot–esque look the band needs, at least according to Fowley. But as Kim promises to make her a star, Cherie just waits and stares. Her genre is more girl bland than girl band.

Review by afterellen.com

Ο Γιάννης (HIV-) ) ζουν μαζί 10 χρόνια. Δύο χρόνια αφού γνωρίστηκαν, ο Άγγελος εμφάνισε AIDS και νοσηλεύτηκε.

Άγγελος (35)

Είμαι οροθετικός 14 χρόνια. Στον Γιάννη το είπα γιατί με ενδιέφερε για κάτι παραπάνω. Θα ήταν στο κενό η προσπάθειά μου να χτίσουμε κάτι εάν έλειπε αυτή η βασική πληροφορία. Κι ας χωρίζαμε. Τρεις μήνες πρωτύτερα το είχα πει σ' έναν άλλον, αλλά αντέδρασε πολύ αρνητικά. Ο Γιάννης το πήρε καλά, αλλά περισσότερο στάθηκε στο θέμα του ψυχολογικού φορτίου σε μια ενδεχόμενη αρρώστια μου. Είχε περάσει πολλές αρρώστιες σπίτι του και είπε ότι δεν άντεχε να ξαναζήσει τα ίδια. Ζήτησε συγγνώμη και αυτό ήταν. Χωρίσαμε. Εγώ αισθάνθηκα φριχτά· ήταν η τέταρτη φορά που το έλεγα και πήγαινε στραβά. Μόνο έναν δεν τον πείραζε που ήμουν οροθετικός, αλλά με πείραζε εμένα που εκείνος ήταν αλκοολικός!
Μετά από τρεις μέρες με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι το ξανασκέφτηκε και ήθελε να δοκιμάσουμε, παρά τους φόβους του. Όταν μετά από δυο χρόνια αρρώστησα βαριά και έφτασα σχεδόν στα τελευταία μου, ο Γιάννης δεν το έθεσε ως πρόβλημα του τύπου «να τι θα μπορούσα να είχα αποφύγει». Υποθέτω ότι θα αντιδρούσε το ίδιο αν π.χ. με είχε χτυπήσει ένα λεωφορείο.
Περισσότερο ανησυχώ εγώ μήπως μην πάθει κάνα έμφραγμα επειδή καπνίζει και έχει πολύ άγχος στη δουλειά παρά εκείνος για μένα. Δεν νομίζω ότι έχει να κάνει με την οροθετικότητα, αλλά με το πόσο ασφαλής νιώθει κανείς, πόσο υποχόνδριος είναι σε θέματα υγείας. Το HIV δεν επηρεάζει τη σχέση μας. Δεν έχω χώρο να ασχολούμαι με το HIV στη ζωή μου, εκτός όταν διεκδικεί το ίδιο χώρο.
Στα one-night-stands δεν το λέω ποτέ. Δεν ψάχνομαι συναισθηματικά και έτσι κι αλλιώς ασφαλέστερο σεξ κάνουμε. Με φίλους περνάω μια περίοδο διερεύνησης, επειδή δεν αντέχω τον μπελά να εξηγώ και να ντρεσάρω τον άλλον. Συνήθως η αντίδρασή τους δεν αφορά εμένα αλλά τη δική τους στάση απέναντι στη ζωή, το θάνατο και την αρρώστια. Αν δεν γνωρίσω τον άλλον καλά, δεν το λέω γιατί δεν έχω καμία όρεξη να γίνω σάκος πυγμαχίας όταν θα προβάλει πάνω μου τους φόβους του. Είχα δύο φιλίες που καταστράφηκαν εξαιτίας του HIV, επειδή οι φίλες μου ανησυχούσαν υπερβολικά για μένα. Συνειδητοποίησα ότι με έβλεπαν περισσότερο σαν οροθετικό παρά ως φίλο. Δεν μ' ενοχλούν τόσο οι αρνητικές αντιδράσεις, αλλά δεν έχω όρεξη να κάνω baby-sitting στα υπαρξιακά του άλλου.
Γιάννης (44)

Ο Άγγελος μου το ανακοίνωσε στο τρίτο ραντεβού. Στην αρχή τρόμαξα γιατί, αν και είχα πληροφόρηση για το πώς μπορούσα να προφυλαχθώ, δεν ήμουν σίγουρος ότι οι πληροφορίες που είχα ήταν έγκυρες. Μιλάμε για μια εποχή που το AIDS ήταν θανατηφόρος νόσος. Κυκλοφορούσαν φήμες ότι κολλάς πολύ εύκολα και μου πήρε κάνα δυο μέρες για να το χωνέψω. Εκτίμησα που μου το είπε. Σκέφτηκα ότι κάλλιστα είχα κάνει σεξ με οροθετικούς κι εγώ δεν το ήξερα. Την εποχή που γνώρισα τον Άγγελο τρομοκρατούμουν τι εξέλιξη θα είχε η ασθένειά του, γιατί δεν υπήρχαν ακόμα καλά φάρμακα.
Όταν ο Άγγελος αρρώστησε βαριά ανησύχησα πάρα πολύ. Δεν πέρασε καν από το μυαλό μου ότι μπορεί να πεθάνει, παρότι δεν υπήρχε κάτι να τον σώσει. Τρόμαξα μόνο όταν είδα ότι είχε μόνο τρία Τ4. Από την άλλη, βλέποντας πόση δύναμη είχε ο Άγγελος, πόσο ήθελε να βοηθήσει τον εαυτό του, έπαιρνα κουράγιο να τον φροντίσω. Όσο παράξενο κι αν ακούγεται, πέρασα ευχάριστες στιγμές μαζί του στο νοσοκομείο. Είχε και την πλάκα του, γιατί όλοι γνώριζαν ότι αυτός ο θάλαμος ήταν ο θάλαμος του AIDS και με έβλεπαν να μπαινοβγαίνω, οπότε κάθονταν πάντα στο παραδίπλα παγκάκι.
Το AIDS επηρέασε τη σχέση μας. Στην αρχή μου βγήκε μια αίσθηση φροντίδας. Έχοντας όμως έναν άνθρωπο σαν τον Άγγελο που ποτέ δεν κλαίγεται γι' αυτό που του έχει συμβεί κι ούτε το θεωρεί πρόβλημα, είμαι εξίσου κακός μαζί του όταν δεν είναι καλός μαζί μου, χωρίς να μπαίνω στη σκέψη «Α, έχει HIV, θα πρέπει να συμπεριφερθώ διαφορετικά».
Φυσικά έχει περάσει απ' το μυαλό μου μήπως μολυνθώ. Όμως μπορεί να μολυνθώ και από κάποιον άλλον. Πάντα υπάρχει ένα ρίσκο όταν κάνεις έρωτα. Φοβάμαι περισσότερο τις περιστασιακές επαφές.. Με τον Άγγελο ξέρω ότι αν δεν προσέξω εγώ, θα προσέξει αυτός. Στις πιο ευκαιριακές γνωριμίες, μπορεί να σκεφτείς «σ' εμένα θα τύχει;» και προσέχεις λιγότερο.
Εγώ θα έλεγα σε όσους φοβούνται να ζήσουν με έναν οροθετικό να δουν αν αυτός ο άνθρωπος τους γεμίζει, αν τους ολοκληρώνει και να ξεχάσουν την οροθετικότητα. Δεν έχει σημασία εάν για όλη σας τη ζωή θα χρησιμοποιείτε προφυλακτικό. Γιατί και στο πάρκο να βρεθείτε, πάλι προφυλακτικό θα χρησιμοποιήσετε. Με τον Άγγελο είμαστε μαζί δέκα χρόνια. Αν ποτέ χωρίσουμε, θα είναι για άλλους λόγους και όχι εξαιτίας της οροθετικότητάς του.

πηγή: http://www.hiv.gr/

Μeeting the needs of gay and lesbian adolescents

Αίσθηση διαφορετικότητας
Στο άρθρο του Μeeting the needs of gay and lesbian adolescents, ο Taylor περιγράφει τα στάδια της ανάπτυξης της σεξουαλικής ταυτότητας των έφηβων λεσβιών και γκέι.
Οι περισσότερες λεσβίες αναφέρουν ότι κατά τη διάρκεια της παιδικής τους ηλικίας άρχισαν να αισθάνονται διαφορετικές σε σχέση με τις ομόφυλές τους χωρίς να αντιλαμβάνονται όμως το γιατί. Ήθελαν να ντύνονται όπως τα αγόρια, υπήρχε αρρενωπότητα στο περπάτημα, τη συμπεριφορά, ενδιαφέρον για τα σπορ περισσότερο από τα άλλα κορίτσια, ενώ δεν είχαν ετεροφυλικά σεξουαλικά ενδιαφέροντα. Στην φάση της πρώιμης εφηβείας τους αισθάνθηκαν τα πρώτα σκιρτήματα της ομοφυλοφιλίας τους και εκεί πια αρχίζουν να αντιλαμβάνονται για ποιο λόγο είναι διαφορετικές. Αρχίζουν να συνδέουν τα αισθήματα της διαφορετικότητας τους με την ομόφυλη έλξη. Υποπτεύονται ότι είναι λεσβίες αλλά η κοινωνία θεωρεί αυτονόητο ότι είναι ετεροφυλόφιλες. Οι προσδοκίες της κοινωνίας μέσα από το οικογενειακό περιβάλλον προδιαγράφουν την πορεία της ως έφηβη και αργότερα ως γυναίκα. Προσδοκά να σπουδάσει, να έχει κάποια φλερτ, να βρει δουλειά, τον άνδρα των ονείρων της να κάνει οικογένειά μαζί του, να μεγαλώσει τα παιδιά της, να μεγαλώσει τα εγγόνια της… κοκ. Όλα τα παραπάνω, καθώς και η έλλειψη θετικών ενήλικων λεσβιακών προτύπων, ο φόβος της απόρριψης από μέλη της οικογένειας και οι λεκτικές και σωματικές επιθέσεις σε συμμαθητές/ -τριες που είναι ή θεωρούνται ομοφυλόφιλοι, επιτείνουν την άποψή τους ότι η ομοφυλοφιλία είναι κάτι κακό.

Σύγχυση ταυτότητας
Η αφύπνιση των ομοφυλόφιλων αισθημάτων έρχεται σε μια περίοδο όπου οι έφηβες θέλουν να αναπτύξουν αληθινές φιλίες και να μοιραστούν σκέψεις και συναισθήματα, φτάνουν όμως στο σημείο να τις αποφεύγουν και να τις καταχωνιάζουν με τον φόβο της απόρριψης.
«Στην ηλικία τους δεν γνωρίζουν άλλες λεσβίες, όποτε όταν συζητούνται στην παρέα τα συναισθήματα των εφήβων, η ομοφυλοφιλία γίνεται ακόμα πιο αφανής, αφού κανείς δεν μιλάει για αυτήν και δεν ξέρει τίποτα. Στη χειρότερη περίπτωση, το μόνο που μαθαίνει κανείς είναι ότι πρόκειται για κάτι που αν έχεις την ατυχία να το αισθάνεσαι, θα σου περάσει με τον καιρό».
Έτσι λοιπόν, περνάμε σε αυτό που θεωρείται δεύτερο στάδιο της λεσβιακής και γκέι ταυτοτικής ανάπτυξης: η σύγχυση ταυτότητας। Χαρακτηριστικό αίσθημα αυτού του σταδίου είναι η μοναχικότητα. Ειδικότερα οι λεσβίες αλλά και οι γκέι βιώνουν:

-Αίσθηση μοναχικότητας σε κάθε κοινωνική εκδήλωση
-Αίσθηση ότι δεν έχουν κανέναν να μιλήσουν
-Ανάγκη συναισθηματικής αποστασιοποίησης από τους άλλους
-Φόβος ότι οι ομόφυλες φιλίες μπορεί να παρερμηνευθούν και
-Αίσθηση ματαιότητας για το μέλλον.
Έτσι περνούν στην απομόνωση χωρίς επαρκή πληροφόρηση για τους εαυτούς τους και τους άλλους που τους μοιάζουν. Και ενώ τα μέλη άλλων κοινωνικών μειονοτήτων (πρόσφυγες, κωφάλαλοι, τοξικομανείς κλπ) έχουν τις οικογένειές τους, τα σχολεία τους, τις εκκλησίες τους και άλλους πολιτιστικούς οργανισμούς που λειτουργούν ως μέσα κοινωνικοποίησης και καταφύγια εναντίον του μίσους και του εξευτελισμού, οι λεσβίες και οι γκέι συχνά έχουν να διαχειριστούν το κοινωνικό στίγμα τους χωρίς κανενός είδους υποστήριξη.
Στην ταινία Fucking Amal του Lukas Moodysson, που κυκλοφορεί στην ελληνική αγορά, παρακολουθούμε την ιστορία της έφηβης λεσβίας Agnes. Η Agnes ζει μια ζωή που δεν της αρέσει σε μια μικρή πόλη. Ντύνεται και φέρεται διαφορετικά από τις υπόλοιπες συμμαθήτριές της, ξέρει ότι είναι ομοφυλόφιλη αλλά το ομολογεί μόνο μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή της.
Για να γίνουν αποδεκτές στην παρέα τους και για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τη στιγματισμένη τους σεξουαλικότητα οι έφηβες λεσβίες καταφεύγουν στο να εφαρμόζουν στρατηγικές οι οποίες συχνά περιλαμβάνουν την καταπίεση και το κρύψιμο των σεξουαλικών τους συναισθημάτων με το να υποστηρίζουν ότι οι ομοφυλόφιλες σχέσεις αποτελούν μια φάση, αποφεύγουν καταστάσεις που επιβεβαιώνουν τη σεξουαλική τους ταυτότητα και προσπαθούν να αλλάξουν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό κλείνοντας ετερόφυλα ραντεβού.

Που οδηγεί όμως αυτή η καταπίεση;
Κοινό χαρακτηριστικό των ερευνών που έχουν διενεργηθεί είναι τα αυξημένα ποσοστά αυτοκτονιών που παρατηρούνται στην κοινότητα των λεσβιών και γκέι εφήβων. Είτε πρόκειται για σκέψεις αυτοκτονίας είτε για σκέψεις που έγιναν πράξεις διαβάζει κανείς ότι τα ποσοστά είναι κατά τρεις φορές περισσότερα από αυτά των ετεροφυλόφιλων της ηλικίας τους.
Επίσης, τα ποσοστά κατάχρησης ουσιών όπως κοκαΐνη, ηρωίνη, ηρεμιστικά αλλά και κατανάλωσης αλκοόλ είναι αυξημένα.

Τι γίνεται τώρα;
Στην Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια το Διαδίκτυο άλλαξε ριζικά τον τρόπο με τον οποίο οι έφηβοι και οι έφηβες γνωρίζουν για την ομοφυλοφιλία τους। Η εμφάνιση λεσβιακών και γκέι ιστολογιών καθώς και ιστοσελίδων λεσβιακών και γκέι οργανώσεων βοηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση, χρειάζεται όμως πιο οργανωμένη προσπάθεια προς την κατεύθυνση στήριξης έφηβων ομοφυλόφιλων.

πηγή: από το έντυπο δέκα τοις εκατό -

τεύχος δεκαεννέα - άρθρο: Έφηβη, λεσβία, μόνη...ψάχνεται

TAINIA: "Bloomington"

Νέα ταινία που προβάλλεται από το καλοκαίρι στα gay and lesbian κινηματογραφικά φεστιβάλ ανά τον κόσμο.Η υπόθεση μοιάζει λίγο με το Loving Annabelle.Σχέση μεταξύ καθηγήτριας πανεπιστημίου με φοιτήτρια που έπαιζε όταν ήταν μικρή σε δημοφιλή αμερικανική τηλεοπτική σειρά κ αποφάσισε στα 20 της να πάει σε πανεπιστήμιο της Indiana (Bloomington).Αν είχα τέτοιες καθηγήτριες στο πανεπιστήμιο, δεν θα έπαιρνα ποτέ πτυχίο!!Το link της ταινίας είναι :
http://www.megavideo.com/?d=NU72O2PM
πηγή: Greek Lesbian's Community Forum