ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΜΕ ΤΗΝ Α.Λ.Ο.Κ. (ΑΤΥΠΗ ΛΕΣΒΙΑΚΗ ΟΜΑΔΑ ΚΡΗΤΗΣ)

ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ - ΓΙΝΕ ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΝΕΡΓΟ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ ΜΑΣ

http://clubs.pathfinder.gr/lesbiancrete

Στη κρίση δεν είμαστε όλοι ίσοι...



Σε αυτή την κρίση πολλοί από μας μπορεί να χάσουμε τη δουλειά μας। Όσοι συνεχίζουμε να δουλεύουμε μπορεί να δούμε το εισόδημά μας να μειώνεται. Την εργασιακή ανασφάλεια να αυξάνεται. Τις άδειές μας να κόβονται. Τους φόρους, τις κρατήσεις και τις “εισφορές”, έκτακτες και τακτικές, να γίνονται βρόχος και εφιάλτης. Και την πιθανότητα να συγκεντρώσουμε τα απαραίτητα ένσημα για να λάβουμε κάποτε μια έστω και πενιχρή σύνταξη να χάνεται όλο και πιο μακριά στον ορίζοντα.Οι ομοιότητες όμως τελειώνουν κάπου εδώ. Γιατί υπάρχουν και αυτοί που θα χάσουν πολύ λιγότερα από τους υπόλοιπους.



Σε κάποιους από μας δεν θα κοπούν τα οικογενειακά επιδόματα και τα επιδόματα γάμου – γιατί δεν τα παίρναμε ποτέ.
Κάποιοι από μας δεν θα δουν να κόβονται οι συντάξεις χηρείας – όποιος δεν μπορεί να παντρευτεί, δεν μπορεί και να χηρέψει.Δεν πρόκειται να χάσουμε την περίθαλψη από το ταμείο του/της συζύγου αν μείνουμε άνεργοι.
Δεν πρόκειται να χάσουμε τις γονικές άδειες.
Δεν πρόκειται να χάσουμε το αυξημένο αφορολόγητο στα εισοδήματα των παντρεμένων.
Δεν πρόκειται να χάσουμε το αυξημένο αφορολόγητο για αγορά κατοικίας από παντρεμένους.
Δεν πρόκειται να χάσουμε την άδεια παραμονής του αλλοδαπού συντρόφου μας.
Δεν πρόκειται να χάσουμε τη δυνατότητα ευνοϊκής μετάθεσης κοντά στο\στη σύζυγο αν είμαστε στρατιωτικοί.
Δεν πρόκειται να χάσουμε την απαλλαγή από το φόρο κληρονομιάς για την περιουσία που αποκτήσαμε με το σύντροφό μας. Ούτε την προστασία από τους συγγενείς που θέλουν “μερτικό”.
Δεν πρόκειται να χάσουμε την περίθαλψη ούτε τις δωρεάν κατασκηνώσεις που προσφέρει το ταμείο στα παιδιά μας.
Κάποιοι από μας θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε περισσότερα και να λαμβάνουμε λιγότερα ακριβώς όπως και πριν. Πολλοί θα συνεχίσουν να ανησυχούν για το πως θα τα φέρουν βόλτα μεγαλώνοντας παιδιά. Κάποιοι άλλοι δεν έχουμε καν αυτή τη δυνατότητα.
Και αυτή την περίφημη κοινωνική “αλληλεγγύη” που θα γένναγε η κρίση δεν την έχουμε δει ακόμα। Αυτό το “κράτος πρόνοιας” που καταρρέει, κουτσουρεμένο και βαλλόμενο από παντού, συνεχίζει να είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα άλλων. Είναι όμως αλήθεια ότι κάποιοι από μας έχουν πολύ λιγότερα να χάσουν από αυτή την κρίση. Γιατί ξεκινήσαμε με πολύ λιγότερα.