Αρκετό ενδιαφέρον έχει έρευνα που έγινε από το σάιτ γνωριμιών Mancentral।com στις αρχές του χρόνου και πάνω σε ένα δείγμα 2.500 γκέι και αμφισεξουαλικών αντρών, με θέμα αν θα ήθελαν να αλλάξουν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό με φαρμακευτική αγωγή και, συγκεκριμένα, με την χορηγία του «στρέιτ χαπιού» (αν αυτό υπήρχε).Το 26% από τους συμμετέχοντες παραδέχτηκε ότι θα έπαιρνε αυτό το «στρέιτ χάπι» ώστε να «θεραπευτεί» από την ομοφυλοφιλία του, σε αντίθεση με το 74% που δήλωσε ότι δεν θα έμπαινε καν στον κόπο να υποβληθεί σε μια τέτοια θεραπεία – με την προϋπόθεση ότι όντως υπήρχε.Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο της έρευνας, το οποίο προκάλεσε και έκπληξη, ήταν ο ηλικιακός παράγοντας. Συγκεκριμένα, το 37% των ηλικίας 18-24 ετών ερωτηθέντων απάντησε ότι πιθανότατα θα δεχόταν την θεραπεία ώστε να αλλάξει σεξουαλικό προσανατολισμό. Το ποσοστό αυτό μειωνόταν όσο ανέβαινε η ηλικία και μόλις το 13% της ηλικιακής ομάδας 51-60 ετών απάντησε «ναι» στην θεραπεία.Άλλα στοιχεία της έρευνας έδειξαν ότι: το 38% των ανδρών, που δεν αποκάλυπτε τον σεξουαλικό του προσανατολισμό, θα δεχόταν να πάρει το «στρέιτ χάπι», ενώ το 66% των αμφισεξουαλικών και το 54% των bi-curious (δηλαδή, των αντρών που θα δοκίμαζαν να βρεθούν με έναν άλλον άντρα σεξουαλικά) αρνήθηκαν να υποβληθούν στην θεραπεία.Η έρευνα αυτή, σύμφωνα με δηλώσεις εκπροσώπου του σάιτ, έγινε γιατί «ο αριθμός των μελών της ΛΟΑΤ κοινότητας που στρέφονται σε κάποιας μορφής θεραπεία – αμφίβολου θρησκευτικού ή ιατρικού περιεχομένου – τείνει να αυξάνει τα τελευταία χρόνια. Πιστεύουμε ότι ο ομοερωτικός σεξουαλικός προσανατολισμός είναι κάτι έμφυτο στον άνθρωπο και συνεπώς δεν μπορεί να αλλάξει με προσευχές ή χαπάκια. Ως εκ τούτου, τα μέλη της ΛΟΑΤ κοινότητας οφείλουν να αναγνωρίσουν πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η αυτοεκτίμηση και η αυτοαποδοχή παράλληλα με την ευρύτερη κοινωνική αποδοχή».Πηγή: Pink Paper-Μετάφραση: Ειρήνη Πετροπούλου
