Μια νέα μελέτη δείχνει ότι το να σκεφτόμαστε την αγάπη - και όχι το σεξ - μας κάνει να λειτουργούμε πιο "σφαιρικά", πράγμα που καθιστά ευκολότερη την παραγωγή νέων ιδεών. Η αγάπη έχει εμπνεύσει αμέτρητα έργα τέχνης , από αθάνατα έργα όπως ο "Ρωμαίος και η Ιουλιέτα" μέχρι αρχιτεκτονικά αριστουργήματα όπως το Ταζ Μαχάλ ή κλασσικά ποπ τραγούδια όπως το" Love of my life "των Queen. Αυτό εγείρει το εύλογο ερώτημα: Γιατί η αγάπη είναι ένα τόσο τονωτικό συναίσθημα; Γιατί το να ερωτευόμαστε στην πράξη - ή έστω η σκέψη της αγάπης - μπορεί να οδηγήσει σε ένα τέτοιο κέντρισμα της δημιουργικής μας παραγωγικότητας;
Μια πιθανότητα είναι ότι όταν είμαστε ερωτευμένοι σκεφτόμαστε πραγματικά διαφορετικά. Αυτή η ρομαντική υπόθεση εξετάστηκε πρόσφατα από τους ψυχολόγους Jens Forster, Kai Epstude και Amina Ozelsen στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η αγάπη πραγματικά αλλάζει τις σκέψεις μας και ότι αυτό το βαθύ συναίσθημα μας επηρεάζει με έναν τρόπο που είναι διαφορετικός από το να σκεφτόμαστε απλά το σεξ.
Τα έξυπνα πειράματα κατέδειξαν ότι η αγάπη μας κάνει να σκεφτόμαστε διαφορετικά και ότι πυροδοτεί την σφαιρική επεξεργασία η οποία με την σειρά της προωθεί την δημιουργική σκέψη και παρεμποδίζει την αναλυτική σκέψη. Το να σκεφτόμαστε το σεξ, ωστόσο, έχει αντίθετο αποτέλεσμα: ενεργοποιεί την εστιασμένη επεξεργασία η οποία με την σειρά της προωθεί την αναλυτική σκέψη και παρεμποδίζει την δημιουργικότητα .
Γιατί η αγάπη μας κάνει να σκεφτόμαστε πιο σφαιρικά; Οι ερευνητές προτείνουν σαν απάντηση ότι η αγάπη συνεπάγεται μια μακροπρόθεσμη προοπτική ενώ η σεξουαλική επιθυμία συνεπάγεται μια βραχυπρόθεσμη προοπτική. Αυτό συμβαίνει γιατί η αγάπη περιλαμβάνει τους στόχους και τις επιθυμίες μιας παρατεταμένης συνύπαρξης με έναν άνθρωπο ενώ η σεξουαλική επιθυμία κατά κανόνα εστιάζει στην συμμετοχή σε σεξουαλικού τύπου δραστηριότητες στο "εδώ και τώρα". Σαν άμεση συνέπεια αυτής της άποψης είναι η διαπίστωση των ερευνητών όταν ζήτησαν από τους ανθρώπους να περιγράψουν ένα ρομαντικό ραντεβού ή μια τυπική σεξουαλική συνεύρεση, αυτοί που φαντάζονταν ραντεβού τα τοποθετούσαν πιο μακριά στο μέλλον σε αντίθεση με αυτούς που φαντάζονταν μια σεξουαλική συνεύρεση.
Σύμφωνα με την θεωρία που χαρακτηρίζει τα επίπεδα της ψυχολογικής απόστασης (construal level theory (CLT) )το να σκέφτεσαι γεγονότα τα οποία είναι πιο μακριά στο μέλλον ή στο παρελθόν ή κάθε είδους ψυχολογική αποστασιοποίηση (όπως το να σκέφτεσαι ανθρώπους ή πράγματα που είναι σωματικά πολύ μακριά ή το να εξετάζεις απομακρυσμένες, απίθανες σε σχέση με την πραγματικότητα, εναλλακτικές), πυροδοτεί ένα πιο σφαιρικό στυλ επεξεργασίας. Με άλλα λόγια η ψυχολογική αποστασιοποίηση μας κάνει να βλέπουμε το δάσος και όχι τα μεμονωμένα δέντρα.
Ένα στυλ επεξεργασίας με σφαιρική διάσταση προωθεί την δημιουργική σκέψη γιατί αυξάνει τις απομακρυσμένες και ασυνήθιστες ενώσεις. Σκεφτείτε για παράδειγμα την πράξη της αναζήτησης δώρου για τον σύντροφο μας. Εάν η λογική μας κινείται σε περιορισμένο πλαίσιο τότε θα εστιάσουμε κυριολεκτικά σε πιο συγκεκριμένες επιλογές, οι περισσότερες εκ των οποίων περιλαμβάνουν ένα απτό αντικείμενο τυλιγμένο σε πολύχρωμο χαρτί. Έτσι θα καταλήξουμε σε συνηθισμένα αντικείμενα όπως ένα ρολόι, ένα βιβλίο ή ένα άρωμα. Ωστόσο, αν έχουμε μια νοοτροπία περισσότερο ανοιχτή θα μπορέσουμε να εμπνευστούμε σαν δώρο "οτιδήποτε θα τον κάνει ή θα την κάνει ευτυχισμένη ". Αυτό μπορεί με την σειρά του να φέρει στο μυαλό ποικίλες και πρωτότυπες ιδέες, όπως κοινές διακοπές, το να γράψετε ένα τραγούδι ή να καθαρίσετε και να αναδιαμορφώσετε το σπίτι. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι πάντα θα πρέπει να σκεφτόμαστε σφαιρικά. Η στενή-εστιασμένη επεξεργασία μπορεί να ανακατευτεί με την δημιουργικότητα, ωστόσο προωθεί την αναλυτική σκέψη, η οποία απαιτεί από εμάς να εφαρμόζουμε τους κανόνες της λογικής. Για παράδειγμα αν ψάχνετε για ένα έπιπλο σε μια μεγάλη οθόνη σύμφωνα με μια προκαθορισμένη λίστα κριτηρίων (πχ μέγεθος, χρώμα, τιμή)τότε μια εστιασμένη νοοτροπία θα σας βοηθήσει να βρείτε αυτό που ψάχνετε αποφεύγοντας να "εκτροχιαστείτε" από ελκυστικές αλλά άσχετες επιλογές κάνοντάς σας να προσέχετε περισσότερο τις σχετικές λεπτομέρειες.
Εν κατακλείδι, οι επιστήμονες λένεότι επειδή η αγάπη ενεργοποιεί μια μακροπρόθεσμη προοπτική συνοδεύεται από σφαιρική επεξεργασία η οποία με την σειρά της προωθεί την δημιουργικότητα και εμποδίζει την αναλυτική σκέψη. Αντίθετα,το σεξ ενεργοποιεί μια βραχυπρόθεσμη προοπτική που "αποσπά" μια πιο εστιασμένη επεξεργασία η οποία προωθεί την αναλυτική σκέψη αλλά εμποδίζει την δημιουργικότητα .
Πηγή:http://www.scientificamerican.com/article.cfm?id=does-falling-in-love-make
..
